«Η Κύπρος σε παγίδα»

«Η Κύπρος σε παγίδα» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του δημοσιογράφου Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου (εκδόσεις Λιβάνη), του οποίου η «Αρπαγή της Κύπρου» (2004) απετέλεσε μια από τις κύριες κριτικές που διατυπώθηκαν για το σχέδιο Ανάν.

Στο νέο βιβλίο, ο Κωνσταντακόπουλος επανέρχεται στη σημασία του δημοψηφίσματος, που έκρινε την ύπαρξη του κυπριακού κράτους, βασική προϋπόθεση για την επιβίωση των Ελλήνων.

Υπενθυμίζει τις κύριες ρυθμίσεις του σχεδίου και την κριτική που διατυπώθηκε από νομικούς και συνταγματολόγους.

Εξηγεί πως η αποδοχή του θα μπορούσε να οδηγήσει σε εθνοτική διαμάχη τύπου Κοσόβου ή Βοσνίας στην Κύπρο.

Ανιχνεύει την προέλευση της φιλοσοφίας του σχεδίου στις ιδέες «περί Δικτατορίας» του ναζιστή φιλοσόφου Καρλ Σμιτ.

Ανεξαρτήτως προθέσεων, η διάσπαση της κεντροαριστεράς, της παράταξης που στήριξε το «Όχι» και η αντιπαράθεση, η σύγκρουση των «ταυτοτήτων» του «’Εθνους» και της «Αριστεράς» διευκολύνει την επιχειρούμενη επαναφορά του Σχεδίου, αμέσως μετά τις εκλογές.

Αυτό διαισθάνεται η ίδια η βάση του ΑΚΕΛ, που ανάγκασε με την εξέγερσή της, το 2004, την ηγεσία της να ψηφίσει «‘Όχι», έστω με μισή καρδιά και παραμένει δύσπιστη έναντι της υποψηφιότητας Χριστόφια.

Αντίθετα, αυτή ενθουσίασε τις εγχώριες και διεθνείς δυνάμεις του «ναι», που ουδόλως ενοχλήθησαν από την «κομμουνιστική» ιδιότητα του υποψηφίου!

Ο συγγραφέας εξετάζει αναλυτικά τις απόψεις του ΑΚΕΛ για το κυπριακό, όπως και τις σχέσεις αριστεράς και έθνους, εθνικισμού, σωβινισμού.

Επικαλούμενος, μεταξύ άλλων, την Ιδρυτική Διακήρυξη του ΑΚΕΛ και το έργο των Λένιν και Λούκατς, υπογραμμίζει ότι η «κυπριακή ταυτότητα» δεν μπορεί να υποκαταστήσει εθνικές ταυτότητες, είναι πολύ αδύνατη, στο συγκεκριμένο μάλιστα διεθνές περιβάλλον, για να στηρίξει οτιδήποτε άλλο εκτός από «μεταμοντέρνα» αγγλοαμερικανοτουρκική αποικία.

Ο Χριστόφιας, υπογραμμίζει, δεν διεκδικεί την Προεδρία ως εθνική ή «ταξική» πρωτοπορεία, αλλά ως «Πρόεδρος Λύσης», συγκλίνοντας αντικειμενικά με την πίεση της «παγκοσμιοποίησης» και της «αυτοκρατορίας» στην Κύπρο.

Μια τέτοια πορεία, μη ανακοπτόμενη, μπορεί να οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή της κυπριακής αριστεράς ή/και της Δημοκρατίας, είναι το συμπέρασμα του συγγραφέα που επιχειρεί σύγκριση των πολιτικών Χριστόφια και Γκορμπατσώφ.

Πηγή:ifaistos.edu.gr

Λίγα λόγια για τον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο από το perizitito.gr

Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και πήρε Δίπλωμα Εμπεριστατωμένων Σπουδών (DEA) στην Επεξεργασία Πληροφορίας από το Πανεπιστήμιο της Ρεν στη Γαλλία.

Εργάστηκε ερευνητικά στο Εθνικό Κέντρο Μελετών για τις Τηλεπικοινωνίες (CNET) της Γαλλίας και την πολυεθνική εταιρεία Schlumberger.

Διετέλεσε σύμβουλος του υφυπουργού Άμυνας για θέματα ελληνοποίησης των προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Από το 1985 έως το 1988 εργάστηκε ως ειδικός συνεργάτης στο γραφείο του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, με κύριο αντικείμενο τις σχέσεις Ανατολής-Δύσης, τον έλεγχο των εξοπλισμών και τις πρωτοβουλίες αφοπλισμού.

Από το 1989 έως το 1998, εργάστηκε στη Μόσχα, ως ανταποκριτής της Deutsche Welle, του ΑΠΕ και των εφημερίδων "Νέα", αρχικά και "Ελευθεροτυπία" αργότερα.

Άρθρα του για τις ρωσικές και διεθνείς εξελίξεις έχουν δημοσιευθεί σε επιθεωρήσεις στην Ελλάδα, τη Ρωσία και τη Γαλλία.

Έχει δημοσιεύσει μια συλλογή κειμένων που αφορούν την Ελλάδα, από το προσωπικό αρχείο του Γκέοργκι Διμιτρόφ, τη συνέντευξη με την οποία οι γιοι του Νίκου Ζαχαριάδη αποκάλυψαν τις συνθήκες θανάτου του ιστορικού ηγέτη του ΚΚΕ και μια συνέντευξη από τον Βαλεντίν Μπερεζκόφ, προσωπικό διερμηνέα του Στάλιν στις συνομιλίες με τον Τσόρτσιλ για την Ελλάδα το 1944, και του Μολότοφ στις συνομιλίες με τον Ρέμπεντροπ το 1939.

Από το 1998 εργάζεται ως πολιτικός και διπλωματικός συντάκτης στην εφημερίδα "Επενδυτής" και στη συνέχεια "Κόσμος του Επενδυτή" και το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Έχουν δημοσιευτεί συνεντεύξεις του από όλους σχεδόν τους βασικούς πρωταγωνιστές του Κυπριακού, όπως ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο Χένρι Κίσιντζερ, ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο Ισμαήλ Τζεμ, ο Δημήτρης Χριστόφιας, ο Αλέκος Μαρκίδης, ο Σερντάρ Ντενκτάς, ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Γεράσιμος Αρσένης, ο Γεβγκένι Πριμακόφ, ο Ντομινίκ ντε Βιλπέν, ο Μίχαελ Στάινερ, ο Τζο Λίπερμαν, ο Μάρτιν Στόουκροφτ και πολλοί άλλοι.