Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

101 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ - ΟΙ ΕΠΙΟΡΚΟΙ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ...ΤΣΙΜΟΥΔΙΑ

Στη χώρα της ανύπαρκτης Παιδείας, στην επικράτεια της Πετρούλας και του Χριστοφοράκου δεν θα ακούσετε λέξη, δεν θα διαβάσετε ούτε αράδα στις εφημερίδες για μια από τις σημαντικότερες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας: το Κίνημα στο Γουδί του 1909… Της πρώτης εξέγερσης του 20ου αιώνα που δεν ήταν υποκινούμενη από καμιά ξένη, Μεγάλη Δύναμη αλλά και καμιά εσωτερική κάστα και της δεύτερης (η προηγούμενη ήταν αυτή της 3ης Σεπτεμβρίου) μετά την Ελληνική Επανάσταση.

Κανείς δεν θυμάται γιατί κανείς δεν θέλει να θυμάται, γιατί κανείς δεν μπορεί πλέον να θυμάται αφού οι φορείς της μνήμης έχουν άλλα “σημαντικότερα” να γράψουν. Π.χ. για το αν θα γίνουν ή δεν θα γίνουν εκλογές το φθινόπωρο ή αν τα κυλικεία στα πλοία προσφέρουν το τοστ προς 3 και 40 . Κόμματα και εφημερίδες έχουν εκχωρήσει την ιστορία στους τηλε-ιστορικούς… Κατάντια!


«Ανδρες με τα γερά κορμιά -εσάς λέω του Συνδέσμου λεβέντες!- νέοι με τα γελαστά χρώματα και την αστραπή στο μάτι, πού είσθε;.. Εχω τόσον καιρό (μέρες έσβησαν, έφυγαν μήνες) σας καρτερώ και μαζί μου ο Λαός, βάνω τ’ αυτί μου κι ακροάζομαι τον ερχομό σας, για τον ερχομό σας ακροάζεται το έθνος, το ρυθμικό βηματισμό σας προσμένει η ονειροπλέχτρα Φυλή. Σας είδε μιαν αυγή σαν όνειρο τερπνό μέσ’ στον βαρύ τον ύπνο της και πήδησε ξαφνιασμένη κι απορούσα. Εκεί στον κάμπο του Γουδί σάλεψαν ίσκιοι, στο σκοτάδι το βαθύ άστραψαν θυμοί – έτριξαν προγονικά κόκαλα. Και την αυγή, την ώρα που ο ήλιος έβγαινεν αντίκρυ, αψύς και θυμωμένος, αποφασισμένος να φτάσει στο βασίλεμά του, χαλώντας κάθ’ εμπόδιο, σας είδε με το ντουφέκι στο πλευρό, ορκισμένους να κάμετε πατρίδα ή να χαθείτε!.. Σας είδε και στέναξε: Σώθηκα!… Μα από τότε δε σας βλέπει πουθενά! Τι γινήκατε;»

…έγραφε στην Εφημερίδα «ΧΡΟΝΟΣ» στις 16/10/1909,ο Ανδρέας Καρκαβίτσας! Εκατό χρόνια μετά κανείς δεν χαλαλίζει ούτε μισή επιφυλλίδα για το Κίνημα στο Γουδί που ξέσπασε σαν σήμερα, ξημερώματα 15ης Αυγούστου του 1909… Τι γίνηκε τότε; Τη νύχτα της 14ης προς 15η Αυγούστου του 1909 η Αθήνα των 80.000 κατοίκων δεν κοιμόταν. Αμαξες και οχήματα με εκατοντάδες αξιωματικούς και στρατιώτες κατευθύνονταν προς το στρατόπεδο της Φρουράς των Αθηνών στο Γουδί. Με το πρώτο φως στο πεδίο ασκήσεων του στρατοπέδου βρίσκονταν συγκεντρωμένοι 449 αξιωματικοί, 2.546 στρατιώτες και ναύτες και 67 χωροφύλακες, όλοι οπλισμένοι, διαθέτοντας επιπλέον και 22 πυροβόλα διακηρύσσοντας την αντίθεσή τους προς την κυβέρνηση Δ. Ράλλη και την υποστήριξή τους προς το πρόγραμμα του «Στρατιωτικού Συνδέσμου».

Οι αιτίες που προκάλεσαν το στρατιωτικό κίνημα, όπως τα περιέγραψε αργότερα στα απομνημονεύματά του ο αρχηγός του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» Ν. Ζορμπάς ήταν: «Η Βουλευτοκρατία και η συναλλαγή, η οικονομική δυσπραγία ένεκα της πλημμελούς φορολογίας, επιβαρυνούσης ιδίως τας λαϊκάς τάξεις, η κακή απονομή της δικαιοσύνης και η έλλειψις δημοσίας ασφαλείας, ο ατυχής πόλεμος του 1897, το Κρητικόν ζήτημα και το απαράσκευον του κράτους προς οιανδήποτε πολεμικήν δράσιν».

Το Κίνημα στο Γουδί παρά το οτι έγινε από στρατιωτικούς, ήταν ένα αστικό κίνημα.

Το πρώτο και ίσως το μοναδικό αστικό κίνημα στην ελληνική ιστορία.

Ο Γιάννης Κορδάτος χαρακτηρίζει τους αξιωματικούς του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» ως «εμπροσθοφυλακή της αστικής τάξης που από τις ιδιομορφίες της εθνικής οικονομίας μας δεν είχε ακόμα ανδρωθεί ώστε μόνη της να βγάλει από τη μέση τον παλαιοκομματισμό και να χαράξει νέα κοινωνική πολιτική».

Ο Γ. Βεντήρης μιλάει για αστική επανάσταση και δε διστάζει να ισχυριστεί πως μετά το Γουδί προέκυψε το αστικό – εθνικό κράτος, με ηγέτη τον Ελ. Βενιζέλο. Ο Θ. Πάγκαλος μιλάει για δυσφορία και αγανάκτηση που ήταν «έκδηλος και σφοδρά εις όλας τας κοινωνικάς τάξεις» ώστε «και οι πλέον αδιάφοροι και απαθείς δεν ήτο δυνατόν να μην εξεγερθούν».

Ο στρατηγός Στ. Σαράφης σημειώνει ότι «η επανάσταση αυτή επιβλήθηκε γιατί είχε λαϊκό υπόβαθρο», ενώ ο Σπ. Μελάς κάνει λόγο για ακράτητη λαϊκή αγανάκτηση.

Και πραγματικά, ένα μήνα μετά, στις 14 Σεπτέμβρη 1909 ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά με συλλαλητήριο εξέφρασαν την υποστήριξή τους στο κίνημα, διατυπώνοντας αληθινά ριζοσπαστικές διεκδικήσεις για την εποχή, όπως: Επιβολή φόρου στο εισόδημα, προστασία της παραγωγής, μεταβολή των υπαλλήλων σε υπηρέτες του λαού, βελτίωση της θέσης των εργατών, καταδίκη της τοκογλυφίας.

Οι στρατιωτικοί δεν τολμούν να προχωρήσουν τόσο όσο ο λαός απαιτούσε και οι ιστορικές συνθήκες επέτρεπαν. Συντηρητικοί φύσει και θέση αναζητούν το συμβιβασμό με την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, επιδιώκοντας μικρότερες αλλαγές.

Παρ’ όλα αυτά προκαλούν την πτώση της κυβέρνησης του Δ. Ράλλη, ενώ υποχρεώνουν τα ανάκτορα να αποδεχτούν ένα από τα βασικά του αιτήματα, που ήταν η απομάκρυνση του διαδόχου και των πριγκίπων από το στράτευμα.

Το κίνημα στο Γουδί ήταν πραγματικά ένα αστικό κίνημα με μεγάλη λαϊκή υποστήριξη, που έφερε μια αλλαγή στον εσωτερικό συσχετισμό της τότε εξουσίας, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την αστική τάξη έναντι των φεουδαρχών.

Δεν μπορούσε να προχωρήσει περισσότερο… Δεν προχώρησε όμως και λίγο με αποκορύφωμα την είσοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου στην ελληνική πολιτική σκηνή, ο οποίος καλείται από το «Στρατιωτικό Σύνδεσμο», στα τέλη του 1909, να έρθει, στην τότε Ελλάδα, από την Κρήτη που δεν είχε ακόμη ενσωματωθεί στην ελληνική επικράτεια.

«Η άφιξή του –γράφει ο Ν. Σβορώνος– ανοίγει νέα περίοδο στην ελληνική Ιστορία».

Αυτό ήταν το Κίνημα στο Γουδί που κανείς δεν θέλει να θυμάται μόλις 101 χρόνια μετά!!!

Ισως γι αυτό να μην φταίει μόνο η αγραμματοσύνη μας. Ισως να μην φταίει το οτι τέτοια θέματα δεν “πουλάνε”.

Ισως αυτή η μνήμη να μην συμφέρει κανέναν γιατί το Κίνημα στο Γουδί θυμίζει πως τότε όπως και τώρα η ελληνική κοινωνία και οι κορυφαίοι παράγοντες της εξουσίας ήσαν βουτηγμένοι σε μια επικίνδυνη κρίση αξιοπιστίας υπηρετώντας συμφέροντα και συγκαλύπτοντας σκάνδαλα, οδηγώντας την Ελλάδα σε μεγαλοϊδεατισμούς και μεγάλες τραγωδίες…

Τραγωδίες που τελικά δεν αποφύγαμε…

thenetwar.com
armyalert -
epiorkoi

Διαβάστε ακόμα:

Γουδί θα υπάρξει;

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΙΜΩΡΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΕΣ!

ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΤΡΕΜΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΝΕΟ ΓΟΥΔΗ! ΑΥΤΟΙ ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΣΑΝ ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΣΤΗΣΟΥΝ!

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν το ανέφεραν για να μην δίνουν ιδέες...
Φαντάζεστε τι θα γινόταν αν γιορτάζαμε αυτή την επέτειο;
Ε,ρε Γλέντια!!!

Demetrios Hadjinicolaou είπε...

Τὸ πραξικόπημα στὸ Γουδὶ ἦταν μία σπασμωδικὴ ἐνέργεια κακομαθημένων ἀξιωματικῶν-συνωμοτῶν, ἀμφιβόλου πατριωτισμοῦ, ποὺ ἐπειδὴ εἶχαν τὰ ὅπλα στὰ χέρια τους, ἐνόμιζον, ὅπως οἱ σημερινοὶ κατασκευασταὶ τῶν μολότωφ, ὅτι μποροῦν νὰ κάνουν ὅ,τι θέλουν. Μοιάζουν μὲ τοὺς ἀνάνδρους «ἐπαναστάτες» τῆς σήμερον, οἱ ὁποῖοι μέμφονται γιὰ τὰ δεινὰ τῆς πατρίδος μας ὅλους τοὺς ἄλλους πλὴν τοῦ ἑαυτοῦ των. Καὶ μόνον ἡ δίκην ἐξιλαστηρίου θύματος ἀπόδοσις τῆς ἥττας τοῦ 1897 στὴν Βασιλικὴ Οἰκογένεια, τῆς ὁποίας οἱ γόνοι, πιστοὶ στὴν πολεμικὴ παράδοσι τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος καὶ τῆς ἐνδόξου Ρωμανίας, ἡγοῦντο σὰν τὸν Λεωνίδα, Μεγαλέξανδρο καὶ τὸν Ἡράκλειο στὴν πρώτη γραμμὴ τοῦ στρατεύματος, δείχνει ὅτι οἱ τοῦ «Στρατιωτικοῦ Συνδέσμου» δὲν ἔπρεπε νὰ φοροῦν παντελόνια. Ἄνοιξε τὸ δρόμο καὶ τὴν ὄρεξι σὲ πλεῖστα ἄλλα στρατιωτικὰ κινήματα, μέχρι καὶ στὸ τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967, τὸ ὁποῖο ἐπραγματοποίησαν βενιζελογενεῖς στρατιωτικοί. Λυποῦμαι διότι πατριῶται προβάλλουν ὡς πρότυπο τὸ Γουδὶ τοῦ 1909. Ἀλοίμονον ἂν οἱ νέοι μας -καὶ δὴ οἱ στρατιωτικοί- ἐμπνέονται ἀπὸ τέτοιους ἀλῆτες, ποὺ σὲ μιὰ νύχτα ἔκαναν κἄποιους μπράβους ἀπὸ τὴν Κρήτη χωροφύλακες, γιὰ νὰ ἐπιβάλουν τὸν ἐκλεκτό τους Βενιζέλο ὡς πρωθυπουργό. Τέτοια φαινόμενα παρατηροῦνται στὶς πρῴην ἀποικίες τῆς Ἀφρικῆς, δὲν ἁρμόζουν σ' ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες.

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΟΥ ΓΟΥΔΗ (ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ) ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΣ ΠΡΩΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.

ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΕΜΑΛΑ. ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΜΕΙΟΔΟΤΕΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΟΣ.

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΗΝΥΜΑ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ

28 Αυγούστου 2010 12:08 π.μ.

Demetrios Hadjinicolaou είπε...

Πρὸς Ἀνώνυμο 28-8-2010, 1:44 & 1:45π.μ.: Καμμία ἀντίρρησι: στὴν κρεμάλα ὅσοι προδίδουν τὴν Ἑλλάδα. Γιὰ τὸ Σύνταγμα καρφὶ δέν μου καίγεται. Δὲν ἀνέχομαι νὰ παρουσιάζωνται ὡς ἥρωες ἀνόητοι, ἄνανδροι καὶ ἐγωϊστὲς πραξικοπηματίες, ψευτο-νταῆδες, ποὺ φορτώνουν τὶς ἐθνικὲς συμφορὲς σὲ ἀθώους γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουν τὴν ἐμμανῆ φιλαρχία τους. Αὐτοὺς ποὺ τύφλωσαν τὸν Ρωμανὸ Δ΄ Διογένη μετὰ τὸ Ματζικέρτ, τοὺς βενιζελικοὺς ποὺ ἐκτέλεσαν ἀργότερα ὡς προδότες τοὺς ἁγνοὺς πατριῶτες Ἕξ τὸ 1922, μετὰ τὴν Μικρασιατικὴ Καταστροφή, ἐνῷ παράλληλα παρέδιδαν στὸν Κεμὰλ τὴν ἀνατολικὴ Θρᾴκη χωρὶς νὰ πέσῃ μία τουφεκιά. (πάλι στοῦ Γουδῆ - τόπος τοῦ ἐγκλήματος, τελικά!)
Ἀλήθεια, γιὰ νὰ ἐπανέλθω στὸ θέμα, τὸ 1909, ποιοὺς «προδότες» ἐξετέλεσε ὁ Στρατιωτικὸς Σύνδεσμος καὶ γιὰ ποιὸ ἀκριβῶς ἔγκλημα; Σε ρωτῶ γιατί ἐμμέσως κομπάζεις ὅτι ξέρεις καλλίτερα ἀπὸ 'μένα Ἱστορία, πρᾶγμα ποὺ δέν το ἀποκλείω, οὔτε σε εἰρωνεύομαι.

Ανώνυμος είπε...

θα σου απαντήσω με το κάτωθι Δημήτριε:

Η εφημερίδα Πατρίς δηλώνει τις θέσεις της για τους σκοπούς του κινήματος του 1909 στο κύριο άρθρο της της 17ης Σεπτεμβρίου 1909:

Εάν θέλωμεν να ήμεθα ειλικρινείς, εάν θέλωμεν να ομολογήσωμεν την αλήθειαν, εάν θέλωμεν να ομιλήσωμεν άνευ προσωπικών βλέψεων ή κομματικών συμφερόντων, πρέπει να παραδεχθώμεν, ότι η εκδηλωθείσα αντίδρασις ήτο το εκχείλισμα του υπερπληρωθέντος ποτηρίου. Η έλλειψις εμπιστοσύνης προς την Βουλήν ήτο η εκδήλωσις της εξαντληθείσης υπομονής, ήτο συναίσθησις του ότι επιτέλους πρέπει η Ελλάς να αποκτήση στρατόν μετά το αίσχος του 1897 και μετά την εν ειρήνη ήτταν του 1909.

Ανώνυμος είπε...

Και με αυτό:

Η εφημερίδα Νέον Άστυ την επομένη του συλλαλητηρίου της 14ης Σεπτεμβρίου αναγνωρίζει το στρατιωτικό κίνημα διότι:

Ουδείς δύναται να έχη πλέον ενδοιασμούς περί της νομιμότητος των μέσων, δι' ων το ανορθωτικόν έργον επιδιώκεται. Εάν υπήρξαν οι δυσαρέστως ιδόντες την εξέλιξιν των τελευταίων γεγονότων, ένεκα της ιδέας, ότι ο στρατός υπερέβη τα όρια της δικαιοδοσίας του και ανεμίχθη εις υπόθεσιν, ξένην προς τας αυστηράς υποχρεώσεις της πειθαρχίας, σήμερον οφείλουν να αναγνωρίσουν ότι δεν ευρισκόμεθα πλέον ενώπιον στρατιωτικού κινήματος, αλλά απέναντι πανδήμου εξεγέρσεως.

Τσουμαροπούλου Μαρία είπε...

'Ενα νέο Γουδί είναι ό,τι χρειάζεται!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ είπε...

Αθήνα, 20 Ιουνίου 2011
Κύριοι,
Η ελληνική βιβλιογραφία επί του θέματος είναι κατατοπιστική και θα τολμούσα να πω έχει ενδελεχώς αναλύσει το αντικείμενο, από ιστορικής απόψεως. βλ.
1. Διβάνη, Λένα. Η εδαφική ολοκλήρωση της Ελλάδας 1830-1947 : Απόπειρα πατριδογνωσίας / Λένα Διβάνη. Αθήνα : Καστανιώτη, 2000.
2.Βερέμης, Θάνος Μ. Ο στρατός στην ελληνική πολιτική : Από την ανεξαρτησία έως τη δημοκρατία Αθήνα : Κούριερ Εκδοτική, 2000.
3. Συλλογικό έργο. Το κίνημα στο Γουδί, 1909 / Συλλογικό έργο, Νίκη Μαρωνίτη, Θάνος Βερέμης, Ιάκωβος Μιχαηλίδης, Σπυρίδων Πλουμίδης, Λεωνίδας Μοίρας, Νίκος Ποταμιάνος, Αλέξης Φραγκιάδης, Λίνα Λούβη, Βαγγέλης Κεχριώτης · επιμέλεια Νίκη Μαρωνίτη · επιμέλεια σειράς Ηλίας Νικολακόπουλος, Βασίλης Παναγιωτόπουλος. Αθήνα : Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2010.
Τα περί "Στρατιωτικού Συνδέσμου", "Κινήματος στου Γουδή" κλπ, παρατίθενται από ιστορικής απόψεως με επιστημονική συνέπεια και, κατά τη γνώμη μου, επαρκώς.
Οι σημερινές Ένοπλες Δυνάμεις στην Ελλάδα απαρτίζονται από προσωπικό όλων των βαθμών, Όπλων, Κλάδων κλπ, υψηλού, στην πλειοψηφία, ακαδημαϊκού και εν γένει μορφωτικού επιπέδου, η διαφορά των σημερινών ένστολων πολιτών, εφέδρων και επαγγελματιών, στα 100 χρόνια που διέρρευσαν από το κίνημα στυ Γουδή διαφέρει από τους, ομολογουμένως, πατριώτες όλων των βαθμών που πρωτοστάτησαν σε αυτό το κίνημα, όσο διαφέρει, από απόψεως προόδου, βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου, η σημερινή Ελλάς με την τότε.
Το προσωπικό των Ε.Δ. ως αναπόσπαστο μέρος της κοινωνίας, δημοκρατικό και με την δέουσα ευαισθησία λήψης των μηνυμάτων της κοινωνίας, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων και των εκ του νόμου δυνατοτήτων του συμμετέχει στην εξέλιξη, όπως ελιναι φυσικό, της κοινωνίας μας.
Η αναμονή κινημάτων κι ενεργειών πραξικοπηματικού χαρακτήρα από τις Ε.Δ. μετακυλά την ευθύνη της αλλαγής των ακατάλληλων και φαύλων κυβερνώντων από τους αληθινούς υπέυθυνους της εκλογής των κυβερνώντων αυτών, των συμπολιτών των φαύλων πολιτικών, που από δικό τους λάθος, ή υπολογισμένες ανταλλαγές, βρέθηκαν σε θέσεις εξουσίας ακατάλληλοι άνθρωποι, στις πλάτες των εύκολα στοχοποιούμενων ένστολων πολιτών.
Η ευθύνη της κάθαρσης πρέπει να βαρύνει όλους μας εξ΄ ίσου.
Η κάθαρση θα γίνει με την, συνειδητή κι όχι ανταλλασσόμενη, ψήφο μας, όταν με παρρησία και χωρίς βία και έκτροπα, που είναι τροφή για όσους απεργάζονται δυσμενείς καταστάσεις, θα αποβάλουμε από τον πολιτικό μας βίο τους αποδεδειγμένα φαύλους και ανίκανους, ανεπάγγελτους, αλλά, επαγγελματίες της πολιτικής που με δέος βλέπουν το ενδεχόμενο αυτό, δεδομένου ότι, πολλοί από αυτούς, αδυνατούν να εξασφαλίσουν τα προς το ζειν εκτός "πολιτικής σταδιοδρομίας", και να συνταξιοδοτηθούν πλουσιοπάροχα μετά από συντομότατη "πολιτική σταδιοδρομία".
Αρνούμαι να δεχθώ τα περί βίας, ή βίαιης εισόδου στη Βουλή, η ακραίες δημεγερτικές φωνές περί πυρπόλισης κπλ, στο ναό της Δημοκρατίας.
Το έχω ξαναγράψει, άμα εμφανιστούν τρωκτικά στο σπίτι ή στο χώρα εργασίας μας δεν τα καίμε, προβαίνουμε σε μυοκτονία, που εν προκειμένω είναι η σταθερή απόφασή μας για επανάκριση και επαναβαθμολόγιση σύσσωμου του πολιτικού κατεστημένου, μέσω της ψήφου μας.

Με εκτίμηση,
Ιωάννης Στασινός