Συνέχεια από εδώ
ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ ΤΗΝ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗΣΕΑνθελληνικός φανατισμός σε βάρος της δασκάλας του Δερείου
Την συναντήσαμε στο μονομελές πρωτοδικείο Αλεξανδρούπολης, ένα σεμνό κορίτσι, την δασκάλα του Δερίου, που τον τελευταίο καιρό έχει μπει στο στόχαστρο κάποιας ομάδας μουσουλμάνων της περιοχής.
Κακοποιημένη ψυχικά και σωματικά με εμφανή τον νάρθηκα στο χέρι από τον τραμπουκισμό κάποιου που πήγε να την εκφοβίσει πιο άμεσα, στο σχολείο της, ενώ προετοίμαζε την χορωδία των παιδιών για μια σχολική εμφάνιση.
Η παρατήρηση που έκανε στην σύζυγό του καθαρίστρια να είναι πιο υπεύθυνη στην δουλειά της του «όπλισε» το χέρι και το επιχείρημα νάρθει να λύσει με τον δικό του τρόπο την …διαφορά χτυπώντας, σπρώχνοντας και προσβάλλοντας την δασκάλα.
Το δικαστήριο δεν έγινε γιατί ο κατηγορούμενος επικαλέστηκε ότι δεν είχε δικηγόρο και ήθελε να προετοιμαστεί. Του δόθηκε η προβλεπόμενη προθεσμία μέχρι την Δευτέρα, όπου η υπόθεση θα εκδικαστεί κανονικά στις 12 το μεσημέρι.
Αυτό που σας τραυμάτισε την ψυχή σας πιο πολύ, από όλη αυτή την ιστορία, τι είναι;
-Το ότι νιώθω να ζω υπό το κράτος τρομοκρατίας. Νιώθω ότι ζω σε μία κοινωνία η οποία με προσβάλει και σαν γυναίκα και σαν χριστιανή και σαν Ελληνίδα, παρόλο που δίνω την ψυχή μου για τα παιδιά, για τους μαθητές και για το χωριό και είμαι χειμώνα και καλοκαίρι στο χωριό για να προσφέρω το έργο μου. Μου έχουν δημιουργήσει φοβίες, κλίμα τρομοκρατίας και πλέον δεν μπορώ να νιώσω ασφάλεια σε ένα απλό μέρος της ελληνικής επαρχίας.
Ήθελα να σταθώ στην απόφασή σας όχι απλά να έρθετε να διδάξετε, αλλά και να εγκατασταθείτε στην περιοχή. Είναι αλήθεια ότι έχετε γίνει δημότης;
-Ναι και εγώ και ο σύζυγός μου είμαστε δημότες του Δήμου Ορφέα. Θέλουμε να κάνουμε πράξη την ιδέα της αποκέντρωσης, μας αρέσει η φύση και γι’ αυτό ανεβήκαμε στο χωριό πριν από 3,5 χρόνια.
Υπάρχουν και άνθρωποι στο χωριό που μας στηρίζουν και κυρίως τα παιδιά που είναι δίπλα μου, αλλά υπάρχει και μία οργανωμένη ομάδα ανθρώπων η οποία κατευθύνεται από γνωστούς κύκλους της περιοχής, η οποία δημιουργεί εσκεμμένα κλίμα τρομοκρατίας για να πάψει το ελληνικό στοιχείο πάνω το οποίο το πρεσβεύω και θα το πρεσβεύω όχι για όσο, για τα επόμενα χρόνια που θα είμαι επάνω.
Είμαι μεν τρομοκρατημένη, είμαι φοβισμένη, έχω κοντά μου ανθρώπους που με στηρίζουν και περιμένω να δούμε και τι θα γίνει σήμερα», θα πει η δασκάλα που με εμφανές το τραύμα στο χέρι και το νάρθηκα μετά το κάταγμα που της προκάλεσε ο θερμόαιμος μουσουλμάνος αμύνθηκε κάνοντας το αυτονόητο. Υποβάλλοντας μήνυση.
«ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΔΑΣΚΑΛΕΣ», θα πει ο Ευάγγελος Λαμπάκης
Συνήγορος πολιτικής αγωγής της ο πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Αλεξανδρούπολης Βαγγέλης Λαμπάκης ο οποίος μα ενημερώνει για την υπόθεση που έχει τις ρίζες της σε προγενέστερα περιστατικά σε βάρος της συγκεκριμένης δασκάλας.
«Είναι μία υπόθεση η οποία έχει προέκταση από τα παλιά. Λίγους μήνες συνέβησαν στο μουσουλμανικό αυτό χωριό τα περιστατικά που απασχόλησαν την κοινή γνώμη με την χριστιανή δασκάλα η οποία θέλησε το αυτονόητο:
Να κάνει το έργο το οποίο της εμπιστεύτηκε η πολιτεία, να διδάξει τα παιδιά εκεί των μουσουλμάνων γράμματα. Κάποιοι όμως εκεί πέρα αντέδρασαν απέναντι σε μία δασκάλα η οποία έχει όλη την δύναμη να πει τα πράγματα όπως έχουν, με το όνομά τους και με ελευθερία απόψεων και σκέψεων να διδάξει.
Δυστυχώς όμως εκείνο το κατεστημένο το οποίο έχουμε μάθει εδώ στην μουσουλμανική μειονότητα, όπου κάποιοι εγκλωβίζουν κάποιους, τους περισσότερους απέναντι σε μία πολιτική της Άγκυρας -και να τα λέμε τα πράγματα με το όνομα τους γιατί αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια, έστω κι αν είναι ευαίσθητο θέμα και δημιουργεί πολιτικές φιμώσεις- πρέπει κάποιοι να μιλάνε επιτέλους για να απομονωθούν αυτοί οι άνθρωποι, οι μουσουλμάνοι, που εκβιάζουν την πλειονότητα της μουσουλμανικής μειονότητας στην Θράκη.
Αυτό είναι το στοιχείο το αληθινό αυτής της υπόθεσης και το στενότερο στοιχείο είναι η ποινική διάσταση, όπου ένας μουσουλμάνος ο οποίος έχει μαζέψει τα όσα έχει μαζέψει απέναντι σε αυτή την δασκάλα με την ελεύθερη σκέψη, επιτίθεται απειλώντας την ότι θα την διαλύσει και ότι αυτή η κίνηση που κάνει, δηλαδή η σωματική βλάβη που της προκαλεί στο χέρι με πολύ μεγάλη ένταση, σχεδόν είναι κάταγμα αυτό που της προκάλεσε με μία γροθιά και με διάφορες άλλες ωθήσεις προς τον τοίχο, απέναντι σε ένα πνευματικό άνθρωπο, σε ένα δάσκαλο των παιδιών τους.
Αυτές οι κινήσεις λοιπόν καταδεικνύουν το πού ζούνε αυτοί οι άνθρωποι, το πώς ζούνε και πώς θέλουν την Θράκη μας. Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια και απέναντι σε αυτή την στενή άποψη την οποία θα την δικάσουμε, θα έχουμε πιθανολογώ από την ποινική δικογραφία όπως έχει σχηματιστεί, μία ποινή για τον κατηγορούμενο και δράστη ενάντια σε αυτή την δασκάλα που δεν ξέρω κατά πόσο θα τον συμμορφώσει.
Πρέπει να το δούμε όλοι το θέμα κάποιων ανθρώπων στην μουσουλμανική μειονότητα και την δράση τους και είναι θέμα ζήτημα όλων μας. Θα πρέπει να το δούμε καθαρότερα εμείς εδώ στην Θράκη και βέβαια έχοντας υποχρέωση και καθήκον το ίδιο να πράξη και η κεντρική πολιτεία.
Μου κάνει εντύπωση ότι άλλος δάσκαλος αν ήταν, βλέποντας αυτή την εχθρική πολεμική, αυτή την υποχθόνια πολλές φορές αντίδραση μερίδας ανθρώπων, θα είχε φύγει και δεν θα είχε κανένα λόγο και η συγκεκριμένη δασκάλα η οποία είναι κόρη του προέδρου του Αρείου Πάγου, θα μπορούσε να μην είναι στο ακριτικό Δέρειο, να είναι σε ένα κεντρικό σχολείο, να είναι εξασφαλισμένη και να μην ζει ούτε απειλές, ούτε σωματικές κακώσεις, ούτε αυτή την ψυχοφθόρα διαδικασία. Ήθελα να μου μιλήσετε γι’ αυτό τον άνθρωπο, για την Χαρά λοιπόν, που είναι η χαρά της ζωής και που θέλει να υπηρετήσει με κανόνες ανθρωπιάς και γνώσης το σχολείο της.
-Αυτά που λέτε είναι πραγματικά πολύ σοβαρά θέματα και εγώ σήμερα την γνώρισα την κοπέλα αυτή, την δασκάλα και θα την υπερασπιστώ. Με εντυπωσίασε η δυναμική της και η καθαρότητα της σκέψης της.
Είναι μία καθαρή Ελληνίδα η οποία δεν κάνει αφαιμάξεις και δεν αντλεί δύναμη από το κέντρο, από την Αθήνα και από τα αξιώματα του πατέρα της.
Ήρθε στο μουσουλμανικό χωριό, εκεί στην άκρη του Έβρου, μετέφερε τα εκλογικά της δικαιώματα, έρχεται ο σύζυγός της ο οποίος εργάζεται στην Θεσσαλονίκη και έρχεται 3-4 μέρες από τις 7 της εβδομάδας και ζει μαζί της εκεί και έχει σκοπό μόνιμης εγκατάστασης στο Μικρό Δέρειο. Είναι καταπληκτικό αυτό που συμβαίνει.
Πόσοι Έλληνες θα άφηναν την βολή της Αθήνας ενώ θα είχαν το δικαίωμα να αποσπάσουν ένα σωρό στοιχεία και προνόμια για να μπορέσουν να τα εκμεταλλευτούν και να τα αξιοποιήσουν μέσα στον χώρο τον οποίο κινούνται επαγγελματικά και όμως, όχι μόνο δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει όλα αυτά τα προνόμια για να μείνει στο κέντρο στην Αθήνα, αλλά μόνη της πολεμάει την ζωή, μετέφερε τα εκλογικά της δικαιώματα και θέλει να ζήσει εκεί. Μακάρι να υπήρχαν κι άλλοι τέτοιοι Έλληνες».
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΟΡΦΕΑ ΑΥΤΟΚΛΗΤΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥ ΔΡΑΣΤΗ
Περίεργο ήταν το γεγονός ότι εμφανίστηκε ως αυτόκλητος μάρτυρας για να καταθέσεις στην δίκη αυτή, αφού δεν ήταν παρόν στο περιστατικό της κάκωσης της δασκάλας, ο δήμαρχος Ορφέα Ευάγγελος Πουλιλιός που δήλωσε ότι τον ειδοποίησαν για το αυτόφωρο στις 1.30 τα ξημερώματα κι έπρεπε να παραβρεθεί όπως κάνει σε οποιονδήποτε συμπολίτη του για να προσθέσει:
«Ούτε τον γνωρίζω καλά – καλά τον άνθρωπο και πήγα στην αστυνομία και μου είπε για ποιο λόγο τον κρατούν. Δήθεν ότι χτύπησε την γροθιά του πάνω σε αυτό το τραπέζι και είχε το χέρι της η δασκάλα πάνω στο τραπέζι και το στραμπούληξε. Εγώ δεν ξέρω αυτά, οι γιατροί θα πουν, εγώ δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη αν δεν μιλήσει η δικαιοσύνη. Θα καταθέσουν τις απόψεις τους, 11 του μηνός στις 12 η ώρα όπως άκουσα τον πρόεδρο να λέει δίνοντας αναβολή για την Δευτέρα.
Οι μηνυτές δεν είναι δημότες σας, για τους οποίους οφείλατε να ενδιαφερθείτε; Έχουμε πολλούς από την Αθήνα που να ήρθαν και να έγιναν δημότες του Δήμου Ορφέα στον ακριτικό βόρειο Έβρο;
-Κοιτάξτε, εξαρτάται με ποιο σκεπτικό κάνετε αυτή την ερώτηση.
Δεν θα έπρεπε με την ίδια ζέση να υπερασπιστείτε και μία καινούρια σας δημότισσα, αφού λέτε «έρχομαι κάθε φορά που με ζητούν οι δημότες μας». Είναι δημότισσά σας, δεν τιμά τον δήμο που η κόρη του προέδρου του Αρείου Πάγου ήρθε σε ένα ακριτικό χωριό να είναι δασκάλα και όχι βέβαια να την δέρνουν όπως λέει, γιατί εκείνο πρέπει να δεχθούμε πρώτα και μετά να δούμε την δικαιολογία του συμπολίτη σας.
-Από αυτά που είπα εγώ βγάλατε το συμπέρασμα ότι πήρα το μέρος κάποιου;
Δεν σας είδα με την ίδια ζέση να υπερασπίζεστε και την κοπέλα.
-Όχι, λάθος.
Αυτή την στιγμή σας βλέπω σαν δήμαρχο υπεράσπισης του κατηγορούμενου και με ενοχλεί.
-Να σας πω. Θα επικαλεστώ και τις μαρτυρίες των δημοσιογράφων. Εγώ αυτά που έχω κάνει γι’ αυτούς τους ανθρώπους ρωτήστε να σας πούνε, εννοώ την Χαρά και τον σύζυγό της. Πρώτα τους παραχώρησα ένα σπίτι ολοκαίνουριο, κάθεται τρία χρόνια, δεν πληρώνει ενοίκιο. Τους αγκαλιάσαμε, ρωτήστε την ίδια.
Τι συνέβη από εκεί και πέρα; Γιατί αυτή η κοπέλα βάλλεται, δέχεται επιθέσεις;Φτάσαμε σε σημείο να την βρούμε με κάταγμα και ίσως κάποια άλλη στιγμή και χτυπημένη σοβαρότερα μαχαιρωμένη. Εσείς πώς το δέχεστε;
-Μη το θέτετε έτσι.
Θα δούμε την εξέλιξη. Απεύχομαι να συμβούν τέτοια πράγματα, αλλά ειλικρινά με θλίβει η περίπτωση. Ο κ. Λαμπάκης διατύπωσε στο δικαστήριο ότι απειλείται η ζωή της, είναι τρομοκρατημένη.
-Από τον συγκεκριμένο; Κοιτάξτε εγώ ρώτησα και κάτι. Ο κατηγορούμενος όλη τη νύχτα χθες ήταν στο κρατητήριο. Πότε πρόλαβε και την απείλησε;
Η ψυχολογική τρομοκρατία είναι κάτι το οποίο το βιώνουμε. Σαν δήμαρχος αυτό που πρέπει να κάνετε δεν είναι να αμβλύνετε έστω τις διαφορές, τις διαφωνίες των κατοίκων.
-Σας είπα σαν δήμαρχος τι έχω κάνει. Την πρώτη φορά με το επεισόδιο 2 η ώρα τα μεσάνυχτα μάζεψα όλο τον κόσμο και τους είπα να ηρεμήσουν και να σταματήσουν. Και οι άνθρωποι μου είπαν εντάξει. Στις 7 η ώρα τα χαράματα για να μην ξυπνήσω την δασκάλα της πήρα τηλέφωνο και της είπα σε παρακαλώ βάλε νερό στο κρασί σου και βρείτε τα. Μου λέει εντάξει και όταν πήγε στο σχολείο έγιναν άλλα. Και χθες το βράδυ στις 2 η ώρα τα μεσάνυχτα πάλι πήρα τον σύζυγο της κυρίας και του είπα να τα βρούνε. Δηλαδή τι να κάνω ακόμη;
Όταν κανείς είναι δαρμένος, πονεμένος και τρομοκρατημένος δεν βρίσκει τίποτα με αυτόν που τον χτυπά και τον απειλεί ζητά την προστασία του κράτους.
Μελαχροινή Μαρτίδου
Πηγή:Χρόνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου