Είδαν τις πέτρες και τα γιαούρτια και άρχισαν τις συγνώμες

Ένας-ένας, υπουργοί και υφυπουργοί, αρχίζουν να ζητούν συγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα λάθη που έκαναν από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα και για τα άδικα μέτρα που μας επέβαλλαν μέσω του Μνημονίου. Έπρεπε να φτάσουμε στα γιαουρτώματα, στα γιούχα και σε όλες τις άλλες μορφές αντίδρασης του αγανακτισμένου πλήθους για να ξυπνήσουν όλοι αυτοί οι κουστουμαρισμένοι τύποι που παριστάνουν τους σωτήρες μας και να συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Μόνο που δεν δείχνουν να πιστεύουν τη συγνώμη που λένε. Δεν την αισθάνονται. Μοιάζει περισσσότερο με μια απεγνωσμένη προσπάθεια κατευνασμού της οργής του κόσμου και τίποτα παραπάνω. Ίσα-ίσα να γλυτώσουν το γιαούρτωμα.
Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει και ο Χάρης Παμπούκης ο οποίος επέλεξε το "Έθνος της Κυριακής" για να ζητήσει "μια μεγάλη", όπως είπε, "συγνώμη στον λαό, γιατί οι θυσίες είναι άδικες από την φύση τους και ο πόνος υπαρκτός". Το πιο ωραίο όμως είναι οτι αφού πρώτα ζητάει συγγνώμη, αμέσως μετά μας λέει ότι τα κυβερνητικά μέτρα "είναι αναγκαία" για να διορθώσουν στρεβλώσεις της τελευταίας τριαντακονταετίας. Οι τύποι τελικά είναι αδιόρθωτοι. Αντί να ακούσουν την κοινωνία, ακόμα και τώρα παίζουν με τη νοημοσύνη μας.

taxalia