Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Πολιτική αφελληνισμού στην Κύπρο;

Οι κατά καιρούς τοποθετήσεις του προέδρου Χριστόφια καταδεικνύουν τις προθέσεις του για αφελληνισμό της Μεγαλονήσου

Picture 0 for Πολιτική αφελληνισμού στην Κύπρο;

Αυξάνονται συνεχώς οι φωνές διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής του κ. Χριστόφια και γενικότερα του ΑΚΕΛ, στην Κύπρο. Οι κατηγορίες έχουν στόχο όχι μόνο τις συνεχείς παραχωρήσεις προς την Τουρκοκυπριακή πλευρά, αλλά τη συνειδητή προσπάθεια του κυβερνητικού κόμματος για αφελληνισμό της Κύπρου.

Ο κ. Χριστόφιας βέβαια, δεν έκρυψε ποτέ αυτές τις προθέσεις, από τα πρώτα βήματα της πολιτικής σταδιοδρομίας του. Υπήρχε όμως αμοιβαία υποστήριξη με τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο, και ο κ. Χριστόφιας με το ΑΚΕΛ πολιτεύονταν πάντα με υψηλά ποσοστά αποδοχής.

Τώρα όμως, η απογοήτευση των Κυπρίων, που βλέπουν πως οι ατέρμονες συζητήσεις με τους Τουρκοκύπριους δεν αποφέρουν θετικά αποτελέσματα, ταυτόχρονα με κάποια ανησυχητικά σημάδια στην κυπριακή οικονομία, φέρνουν στην επιφάνεια και τις ογκούμενες αντιδράσεις στον επιδιωκόμενο αφελληνισμό του νησιού.

Όταν ανήλθε στην εξουσία ο κ. Χριστόφιας, σε συνέντευξή του στο ΡΙΚ και στην ερώτηση του δημοσιογράφου κ. Κώστα Γεννάρη «πώς ονειρεύεται την Κύπρο;», απάντησε: «Όχι πάντως, όπως την ονειρεύονται κάποιοι άλλοι… ελληνική»! Και συνέχισε στο σαστισμένο δημοσιογράφο: «Εγώ, αγαπητέ Κώστα, ονειρεύομαι να γίνει η Κύπρος νησί πολυπολιτισμικό. Αυτό το λέγω, για να το χωνέψουν και αυτοί που έχουν αντιρρήσεις».

Λίγους μήνες μετά την εκλογή του στο αξίωμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο κ. Χριστόφιας, μιλώντας στο Συνέδριο των Αποδήμων στην Πάφο, είπε, μεταξύ άλλων, και τα εξής: «Πρέπει να ξεχάσουμε τους ήρωες, τις μάνες και τις παραμάνες αν θέλουμε να λύσουμε το Κυπριακό» (σημ.: «μάνα και παραμάνα» υπονοεί την Ελλάδα).

Σε άλλη ομιλία του, στη «δεξαμενή σκέψης» του Brookings Institute της Αμερικής, διατύπωσε την άποψη ότι οι ούτω καλούμενες μητέρες πατρίδες, στην πραγματικότητα εισέβαλαν και οι δύο στην Κύπρο. Μόλις πρόσφατα δε, ο Πρόεδρος της Συρίας, μιλώντας στη συγκέντρωση του ΚΕΒΕ στη Λευκωσία, αποκάλυψε ότι ο κύριος Χριστόφιας τού εκμυστηρεύτηκε, ότι η Κύπρος βρίσκεται πιο κοντά στη Συρία απ’ ό,τι στην Ελλάδα (Η γεωγραφική γειτνίαση, είναι προφανώς, κατά τον κ. Χριστόφια, και ιδεολογική γειτνίαση. Να αναμένουν οι Κύπριοι και ανάλογη συμπεριφορά με αυτήν του Άσαντ, όταν αρχίσουν να βγαίνουν στους δρόμους;).

Σύμφωνα δε με δημοσίευμα της εφημερίδας «Σημερινή» της Λευκωσίας, του κ. Ανδρέα Μορφίτη (7 Νοεμβρίου 2010), ο Υπουργός Εσωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας εξήγγειλε σειρά μέτρων για την ενσωμάτωση των μεταναστών στην Κύπρο, μεταξύ των οποίων και την εκμάθηση της… κυπριακής γλώσσας! Ποια είναι άραγε αυτή η κυπριακή γλώσσα;

Στον κυπριακό τύπο υπάρχουν δημοσιεύματα με μεγάλη οξύτητα. Ο κ. Ανδρέας Βασιλείου, π. συνδικαλιστής, δημοσίευσε προχθές στην εφημερίδα «Σημερινή», κείμενο, όπου υποστηρίζει ότι η κυπριακή κυβέρνηση εργάζεται συνειδητά για τη μετατροπή των ελευθέρων εδαφών σε ένα μιξοβάρβαρο κράτος χωρίς εθνική, ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα εν ονόματι, δήθεν, του πολυπολιτισμού και τη μετατροπή του Κυπριακού Ελληνισμού (άλλωστε, ουδέποτε χρησιμοποιούν τον όρο αυτό) σε ένα λαό χωρίς εθνική ταυτότητα και συνείδηση.

Ο κ. Βασιλείου, υποστηρίζει επίσης ότι: «Είναι ηλίου φαεινότερον ότι αυτοί που ατυχώς ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της Κύπρου από το Φεβρουάριο του 2008 προσπαθούν εργολαβικά να επιτύχουν αυτό που δεν κατόρθωσαν οι κατά καιρούς κατακτητές και δυνάστες του τόπου μας (Φράγκοι, Λατίνοι, Τούρκοι και Άγγλοι), δηλαδή τον αφελληνισμό μας.

» Με πρωτοφανή δολιότητα εργάζονται μεθοδικά και με διάφορους τρόπους για τον απογαλακτισμό της Κύπρου από την Ελλάδα και την αποδόμηση του κυπριακού Ελληνισμού, διότι, δήθεν, όλα τα δεινά μας οφείλονται στον «εθνικισμό», πράγμα που αποτελεί ύβρη κατά του λαού μας. Δύο είδη σοβινισμού υπάρχουν στην Κύπρο. Ο τουρκικός επεκτατικός σοβινισμός και ο ανθελληνικός σοβινισμός των γραικύλων και φοινικιζόντων νεοκυπρίων, που προσπαθούν συστηματικά να καταστρέψουν όσα υπήρξαν η δύναμη της ψυχικής και ηθικής μας αντίστασης εναντίον των ξένων κατακτητών».

Και καταλήγει: «Αυτοί, π.χ., που καταστρέφουν Ελληνικές Σημαίες και λοιδορούν τα εθνικά σύμβολα δεν είναι «ανεγκέφαλοι» αλλά συνειδητοποιημένοι νεογενίτσαροι, που υπέστησαν πλύση εγκεφάλου και διακατέχονται από επίκτητο ανθελληνικό σύνδρομο, με το οποίο έχω ασχοληθεί σε άρθρο μου παλαιότερα. Είναι αυτοί που αρνούνται την εθνική τους καταγωγή και ισχυρίζονται ότι δεν είναι Έλληνες, αλλά απλώς Κύπριοι και θεωρούν κάθε εκδήλωση πατριωτισμού σαν σοβινισμό, εθνικισμό, φασισμό, ρατσισμό κ.τ.λ.

» Με αυτήν τη νοοτροπία επιδιώκουν να ενοχοποιήσουν τον κυπριακό Ελληνισμό και να αποενοχοποιήσουν την Τουρκία. Προβαίνουν σε «γενναιόδωρες προσφορές» και «προτάσεις» για το περιουσιακό, που δεν οδηγούν σε δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση του Κυπριακού, αφού η πολυδιαφημιζόμενη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με πολιτική ισότητα και μάλιστα όπως την εννοούν οι Τούρκοι, οδηγεί αντίθετα στον εξανδραποδισμό του Κυπριακού Ελληνισμού και μετεξέλιξη της Κύπρου σε KIBRISTAN».

Μετά από όλα αυτά, ίσως κάποιος αναγνώστης παρατηρήσει, ότι δεν του φαίνονται περίεργα, αφού εδώ και πολλά χρόνια, σταδιακά, επιχειρείται αφελληνισμός στην ίδια την Ελλάδα, δεν θα επιχειρηθεί στην Κύπρο;


Ο Μακεδών

Δεν υπάρχουν σχόλια: