του Π. Ξενάκη
Εκδότη – Δημοσιογράφου – Μελετητή της Σφαγής
viglapublications@yahoo.gr
ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ – ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
Κάτι τρέχει με τη Σφαγή της Χίου… Κάποιοι, έντρομοι, προσπαθούν να κρύψουν και να κουκουλώσουν ότι μπορούν… Δεν αρκούνται στο φίμωμα που έχουν επιβάλλει οι διάφοροι κρατικοί φορείς με τα τερτίπια τους και οι Έλληνες (και προπαντώς οι ίδιοι οι Χιώτες) με την αδιαφορία τους, σε μία από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας. Μιας καταστροφής που θα έπρεπε να είναι αντίστοιχα γνωστή με της Χιροσίμα ή το ολοκαύτωμα των Εβραίων, για το οποίο πλένουμε τα μυαλά μας στα κανάλια της ελληνικής τηλεόρασης τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα ενώ οι απλές αναφορές είναι δεκάδες ίσως και καθημερινά. Η αντίθεση είναι η Σφαγή που δεν ακούγεται ποτέ…
Κι όμως αυτό το άδικο φίμωμα της κραυγής της ιστορίας, το αντίστοιχα βάρβαρο και απάνθρωπο με τους ίδιους τους σφαγείς τους οποίους δικαιώνει, δεν είναι αρκετό, χρειάζεται ακόμα περισσότερο…
Σύντομη ανακεφαλαίωση του πρόσφατου ιστορικού
Μόλις πέρσι έγινε το τεράστιο μπάχαλο (ας είναι καλά η Ελλάδα του ίντερνετ) με το, κατά λάθος ή όχι, μπαλαούρωμα του αντιγράφου του πίνακα του Ντελακρουά για τη Σφαγή και το αποτέλεσμα, ευτυχώς, ήταν η επανατοποθέτησή του.
Λίγο καιρό αργότερα έλαβε χώρα το θέμα (όχι πολύ γνωστό στο πανελλήνιο) του να κατεβεί άλλο αντίγραφο του πίνακα που κοσμεί το γραφείο του Δημάρχου Χίου και, για την ιστορία να πούμε, ότι το έθεσαν τούρκοι επενδυτές και κυρίως ο ένας από τους τρεις τούρκους δημοσιογράφους που κατέβασαν την ελληνική σημαία και ύψωσαν την τουρκική στα Ίμια (δείτε: http://helleniclegion.blogspot.com/2010/06/blog-post_4189.html ).
Ο Δήμαρχος, διπλωματικά, δε δέχτηκε δεύτερη κουβέντα και το θέμα έληξε εκεί, μεταξύ μας όμως δε φταίει ο ξεφτίλας που το έθεσε αλλά το ελληνικό κράτος που τον αφήνει να αλωνίζει στη χώρα μας ελεύθερα!
Εγώ ούτε με μπλουζάκι του Κανάρη ή του Κολοκοτρώνη δε θα τολμούσα να εμφανιστώ στη Σμύρνη, όχι να πω τέτοιο πράμα! Και αναφέρομαι ειδικά στο μπλουζάκι γιατί έχω δει τούρκο στα Μεστά της Χίου να φοράει μπλουζάκι που έγραφε “I love Kemal Ataturk”, πράγμα που, αν και πρόκληση, αποτελεί δημοκρατικό του δικαίωμα στην Ελλάδα (δυστυχώς δεν είχα κάμερα). Ερωτώ όμως: Εσείς θα τολμούσατε να φορέσετε μόνοι σας, οπουδήποτε στην τουρκία, μπλουζάκι που να έγραφε «I love Eleftherios Venizelos!», έχοντας τη φάτσα του Λευτεράκη από κάτω;.. Αφήστε το, μας έχουν πάρει χαμπάρι…
Λίγο παλαιότερα πάλι, πριν τρεισήμισι χρόνια, ο τούρκος γενικός πρόξενος από τη Ρόδο επισκέφτηκε τη Χίο και απαίτησε την «εξάλειψη» της επιγραφής «Έργα οθωμανών» από το οστεοφυλάκιο της Σφαγής στη Νέα Μονή. Δεν είπε απλά αφαίρεση, είπε εξάλειψη, ολοκληρωτική εξαφάνιση δηλαδή από παντού, μία τρομερά βάρβαρη έκφραση και πολύ βαριά για το συγκεκριμένο θέμα και τα λείψανα των προγόνων μας. Δε φτάνει δηλαδή που εξαλειφθήκανε από τη Ζωή πρέπει να εξαλειφθούν και από τη μνήμη μας, μιας που φυσικά δεν τον ενδιέφερε η επιγραφή αλλά η εξάλειψη της ιστορίας. Έχει δημοσιευθεί επ’ αυτού άρθρο μου στο «Πρώτο Θέμα» (επισυνάπτω το σχετικό pdf) το οποίο έχει αναπαραχθεί από διάφορα blogs (π.χ. http://hellenicrevenge.blogspot.com/2008/01/blog-post_840.html ).
Αυτό επίσης που κάπου γράφτηκε ότι, σύμφωνα με τουρκικές εφημερίδες, βγήκαν τελικά οι επιγραφές από το οστεοφυλάκιο δεν είναι αληθές. Μόλις τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές μίλησα με τον Πάτερ Διονύσιο της Νέας Μονής, τον οποίο γνωρίζω προσωπικά και είναι υπόδειγμα Ιερέως και με διαβεβαίωσε ότι οι επιγραφές είναι στη θέση τους.
Τι καινούργιο συνέβη τώρα
Μετά λοιπόν από τις απαραίτητες υπενθυμίσεις που δείχνουν μία συνεχή προσπάθεια κουκουλώματος, ερχόμαστε στα τωρινά…
Είχα γράψει ένα άρθρο με τον τίτλο «188 χρόνια από τη Σφαγή της Χίου» που είχε δημοσιευθεί στο site www.pathfinder.gr το οποίο έχει εκατομμύρια αναγνώστες τον χρόνο, ίσως και τον μήνα, την 01/04/2010. Εκείνη την μέρα εμφανίστηκε στην αναζήτηση στο google στη θέση 40 περίπου όταν έγραφες «Σφαγή της Χίου». Λίγες μέρες μετά παρουσιαζόταν στις θέσεις 8-15 ενώ στις αρχές του φετινού έτους βρισκόταν στη θέση 2. Συγχρόνως, στο yahoo και στο msn εμφανιζόταν 3ο και 4ο, κάτι που δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα εκτός ίσως από μικροδιαφοροποιήσεις στη σειρά κατάταξης.
Ταυτόχρονα στο pathfinder, το οποίο έχει μία λίστα κατάταξης με τα πιο δημοφιλή άρθρα (περίπου 3.400), και μετά από τη θέση 2 που βρισκόταν στο google, έφτασε 2 φορές στην πρώτη δεκάδα και μάλιστα έως τη θέση 7. Αυτό σημαίνει ότι το συγκεκριμένο άρθρο διαβάστηκε πολλές φορές. Δικαιολογημένα λοιπόν θα έπρεπε αν όχι να ανέβει και άλλο στην κατάταξη του google, αν όχι να παραμείνει στην ίδια θέση, τουλάχιστον να βρίσκεται ανάμεσα στα πρώτα αποτελέσματα.
Αντιθέτως αυτό δεν βρισκόταν ούτε καν μέσα στα 500 (!!!) πρώτα αποτελέσματα ενώ δεν εμφανίζεται όταν κάνω εντελώς προσωποποιημένη αναζήτηση μαζί με το όνομα μου (Σφαγή Χίου Ξενάκης), ούτε καν στα 100 πρώτα αποτελέσματα, πράγμα εντελώς αδιανόητο!!! Επίσης δεν εμφανίζεται ούτε όταν στην αναζήτηση προσθέτω το όνομα του site και μέρος του τίτλου (Σφαγή Χίου Ξενάκης pathfinder 188 χρόνια), ούτε όταν το αναζητώ με ολόκληρο τον τίτλο («188 χρόνια από τη Σφαγή της Χίου») ενώ παρουσιάζονται αναδημοσιεύσεις του από άλλες ιστοσελίδες ή άλλα παρεμφερή άρθρα μου.
Παρουσιάζεται μόνο όταν κάνεις αναζήτηση με την ακριβή φράση του τίτλου του («188 χρόνια από τη Σφαγή της Χίου») και μάλιστα βγαίνει …δεύτερο ενώ πρώτο παρουσιάζεται ένα σχόλιο στο άρθρο μου από αναγνώστρια της ιστοσελίδας. Τα ίδια ακριβώς γίνονται σε ακόμη μία δημοσίευση του ίδιου άρθρου, της ίδιας εποχής, στην τοπική ιστοσελίδα www.chiosnews.gr η οποία όμως έχει μεγάλη αναγνωσιμότητα και στην αναζήτηση του όρου «Σφαγή της Χίου» στο google, εμφανιζόταν στην πρώτη ή στη δεύτερη δεκάδα. Έχει και εκεί εξαφανιστεί…
Τι είπαν οι ειδικοί
Αυτό λοιπόν με παραξένεψε πολύ καθόσον δε μου είχε ξανατύχει. Περίμενα καιρό μήπως εμφανιστεί, πάνω από μήνα, τίποτα… Ήταν προφανές ότι εδώ υπήρχε ανθρώπινη παρέμβαση. Σκέφτηκα να το κάνω θέμα κατευθείαν επειδή όμως μπορεί να συνέβαινε και κάτι άλλο είπα πρώτα ν’ απευθυνθώ στις ιστοσελίδες για να είμαι σίγουρος. Έτσι έφαγα 16 μέρες (από Παρασκευή 21/05/2011) στέλνοντας μηνύματα γύρω-γύρω, ξανά και ξανά, καθιστώντας το φυσικά γνωστό προ δημοσίευσης και περιμένοντας. Βέβαια απέκλεισα όλα τα ενδεχόμενα κι έτσι την επόμενη φορά που θα τύχει κάτι τέτοιο θα προχωρώ απευθείας στο παρασύνθημα…
Το pathfinder, το chiosnews, όπως και το Techblog.gr (που απευθύνθηκα σ’ αυτούς για βοήθεια ως ειδικοί για τους Η/Υ και το ίντερνετ) μου απάντησαν απευθείας σε γενικές γραμμές πως δεν ήξεραν κάτι και γενικές πληροφορίες για το πώς γίνονται οι αναζητήσεις, ότι εγώ κάτι δεν κάνω καλά, ότι άλλες σελίδες είναι πιο σχετικές και κάτι τέτοια… Έλα μπάρμπα μου να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου…
Έχω 10 χρόνια επαγγελματικών αναζητήσεων στο ίντερνετ για δημοσιογραφικές έρευνες, μελέτες κ.α., ξέχωρα την απλή ψυχαγωγία που το χρησιμοποιεί ο πολύς κόσμος. Ένα από τα πράγματα που με διακρίνουν ως δημοσιογράφο είναι η αποτελεσματικότητα στις έρευνες. Μπορεί κάτι να το ψάξω με δεκάδες διαφορετικούς τρόπους (κάποτε έφτασα τους 27, μετρημένα…). Έχω βρει ανθρώπους στην άλλη άκρη του πλανήτη, ένας υπήρχε που είδε στους Δίδυμους Πύργους το αεροπλάνο να πέφτει πάνω του και σώθηκε, τον βρήκα. Μπορώ να βρω της Παναγιάς τα μάτια και της κάτω γης τα χώματα (μεγάλη η χάρη της Παναγιάς)… Αν κάτι υπάρχει στο ίντερνετ ή αλλού θα το βρω, τέλος!
Όχι λοιπόν ότι εγώ δεν ξέρω να κάνω αναζητήσεις και το βάζω με ονοματεπώνυμο και όλα του τα στοιχεία κι αυτό δε βγαίνει. Δηλαδή είναι σα να στέλνεις ένα γράμμα και δε βάζεις μόνο χώρα, μέρος, κωδικό, διεύθυνση και αριθμό αλλά και όροφο, πόρτα, δωμάτιο, καρέκλα και ειδικές συντεταγμένες τετραγωνικού μέτρου κι αυτό δεν εμφανίζεται…
Βέβαια οι ανθρώποι ήθελαν να αποφύγουν μία επίσημη απάντηση με συνωμοσιολογίες κι αυτό είναι κατανοητό, για να μην πω και αναμενόμενο. Εξάλλου το άρθρο εξακολουθεί να βρίσκεται μέσα και στο chiosnews και στο pathfinder, στο οποίο εξακολουθεί να βρίσκεται και σχετικά ψηλά στη λίστα με τα δημοφιλή άρθρα, γύρω στο 40. Από ότι μου είπαν οι σελίδες τους δεν έχουν και πρόβλημα, κάτι που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το άρθρο βρίσκεται ψηλά στο yahoo και στο msn.
Το πιο ωραίο ήταν με το Techblog.gr που τους έγραψα «εσείς τελικά θεωρείτε ότι η εξαφάνιση του άρθρου από την αναζήτηση της google είναι θέμα ανθρώπινης παρέμβασης, hacker ή άλλου, ναι ή όχι;..» και «γνωρίζετε εσείς κάποιο άλλο e-mail της google;» και η απάντηση ήτανε «πως δεν υπάρχει άλλο e-mail της google» αλλά τσιμουδιά για το ότι είναι φως φανάρι πως κάποιος, από κάπου, κάτι έκανε. Αν ήταν θα μου λέγανε πως έχω φαντασιώσεις…
Όλοι τους όμως ανταποκρίθηκαν άμεσα και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Αυτή όμως που δεν απάντησε καθόλου είναι η ίδια η google, στην οποία έστειλα 3 φορές e-mail μέσα σε διάστημα 16 ημερών. Βέβαια, αυτοί μπορεί να έχουν χιλιάδες αιτήματα από όλο τον κόσμο, εξού και μέχρι να βρω κάποιον τρόπο επικοινωνίας δυσκολεύτηκα πάρα πολύ γιατί τα έχουν κρυμμένα και σε στέλνουν να ψάξεις μόνος σου. Αλλά και στο ελληνικό φόρουμ βοήθειας της google που δημοσίευσα το θέμα δεν πήρα απάντηση…
Γιατί όμως ειδικά αυτό;
Το θέμα όμως επίσης είναι γιατί εξαφάνισαν το συγκεκριμένο άρθρο μιας που υπάρχουν χιλιάδες μέσα στο ίντερνετ ιστορικά ή και με ανθοτουρκικές θέσεις και πολύ χειρότερα από πλευρά συναισθήματος, όπως επίσης υπάρχουν πολλά για τη Σφαγή της Χίου. Πιθανολογώ πως υπάρχουν τρεις λόγοι:
Ο πρώτος είναι πως είχε γίνει μία εκτεταμένη μελέτη (άρα και περισσότερη δουλειά) πάνω σε πηγές για τη Σφαγή που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη Κοραή και άρα οι μαρτυρίες είναι από «πρώτο χέρι» και όχι ευρέως γνωστές. Υπάρχουν πολλές ανατριχιαστικές λεπτομέρειες που δεν τις βρίσκεις στα περισσότερα κείμενα.
Δε θα δεις ας πούμε ότι ένα αγοράκι κουβάλησε το κεφάλι του πατέρα του για περισσότερο από 61 χιλιόμετρα, ότι ένας τούρκος ήταν άρρωστος και παρακάλεσε τους στρατιώτες να του φέρουν μερικούς σκλάβους για να τους σφάξει στον κήπο του και να διασκεδάσει, ότι οι τουρκάλες έπιναν το τσάι τους κάθε απόγευμα μαζί με τις εβραίες παρακολουθώντας απέναντι τις εκτελέσεις, ότι μια Χιώτισσα την ώρα που τη βίαζε ένας τούρκος μ’ ένα μαχαίρι του έκοψε τα αχαμνά, ότι τα βράδια στο Κάστρο ήταν δύσκολα για κάποιους τούρκους γιατί είχαν στοιχειώσει οι ψυχές των αδικοσφαγμένων, ούτε θα δεις ότι είχε χυθεί τόσο αίμα στην Πόλη που νομίζανε πως όλοι οι δρόμοι ήταν στρωμένοι με κόκκινα χαλιά…
Ο δεύτερος λόγος είναι πως ο τρόπος γραφής είναι τέτοιος και το κείμενο έχει τέτοια δομή ώστε να σε βάζει μέσα στη Σφαγή όσο γίνεται περισσότερο έτσι ώστε όλα να Ζωντανεύουν και να σε φέρνουν αντιμέτωπο με τα ξίφη… Είναι ο ίδιος τρόπος γραφής που εφάρμοσα και στο βιβλίο μου για τους Δίδυμους Πύργους και από εκεί μου δόθηκε η ιδέα. Μόνο που είναι τέτοια η ιστορία της Σφαγής και τόσο πολυδιάστατο το υλικό της που το αποτέλεσμα είναι εκρηκτικό!
Η Σφαγή της Χίου πέρα από την ηθική, συναισθηματική και εθνική της πλευρά είναι μακράν η συγκλονιστικότερη ιστορία που έχω διαβάσει, όταν φυσικά τη διαβάζεις με λεπτομέρειες! Για να καταλάβετε όταν ξαναδιαβάζω τις πολλές σημειώσεις που έχω, οι οποίες είναι σαφώς πολύ περισσότερες από ότι παρουσιάζει το εν λόγω άρθρο και παρότι τις έχω γράψει εγώ και μου είναι πολύ γνωστές, μου παρουσιάζεται ένα μοναδικό φαινόμενο: Είμαι πολύ ηλεκτρισμένος, γεμάτος ενέργεια, σα να έχω γεμίσει με αίμα σε σημείο που νομίζω ότι το νιώθω στο στόμα μου!!! Αυτό συμβαίνει κάθε φορά και δεν το έχω νιώσει ποτέ και με τίποτα άλλο…
Υπάρχει και ένας τρίτος λόγος τον οποίον όμως δε θα σας αποκαλύψω γιατί είναι ιδιαίτερα μπερδεμένος και έχει σχέση και με όσα τραβάμε τώρα σαν χώρα. Αν θέλετε διαβάσετε το άρθρο και ίσως τον καταλάβετε γιατί αναφέρεται μέσα. Για αυτά τα θέματα ετοιμάζω ένα ολόκληρο βιβλίο («Η σύγχρονη Κατοχή της Ελλάδας») και οι μη μυημένοι δε θα τα καταλάβετε μέσα σε λίγες γραμμές…
Ποιος να το έκανε άραγε;
Αυτό όμως που θα σας εκπλήξει είναι άλλο… Οι πιο πολλοί από εσάς θα σκέφτεστε κάποιον τουρκικό δάχτυλο πίσω από αυτά. Είναι φυσιολογικό, μη βιάζεστε όμως… Υπάρχουν ακόμα τρεις τέσσερις πλευρές και μάλιστα θα σας αναφέρω την πιθανότερη εκδοχή. Εγώ πιστεύω πως αυτή τη δουλειά την έχει κάνει Έλληνας, ανεξαρτήτως για ποιον δούλευε. Έχω εξάλλου ξαναγράψει πως όσοι αισθάνονται Έλληνες είναι αυτοί που προδίδουν πλέον αυτή την χώρα μιας που έχουν πολλύνει υπερβολικά οι προδότες -όπως και οι εν δυνάμει προδότες-, ειδικά στις θέσεις κλειδιά (και όχι μόνο πολιτικοί) αλλά και μέσα στο λαό με τον σταρτιδισμό (από το στ’ αρτίδια μου) που διαπνέει πολλούς.
Το σίγουρο είναι πως μας απαγορεύουν ακόμα και να μιλάμε μεταξύ μας. Ασχέτως ότι δε βρίζεις, δεν προσβάλλεις κανέναν, είσαι ανοιχτός σε όλες τις γνώμες και δεν είσαι φασίστας και ακροδεξιός ή ακραριστερός, είσαι ένοχος, δεν πρέπει να ξέρεις πολλά και να λες πολλά, ειδικά άμα έχουν σχέση με αλήθειες! Και μόνο ότι είσαι ένας πολίτης που ψάχνεται, με ανοιχτό μυαλό, που δε νοιάζεται μόνο για πουτάνες και κονόμα (κόμμα, στρώμα και κονόμα) είσαι επικίνδυνος (παλιά τους βαφτίζανε κομμουνιστές).
Και επίσης για το καλό όλων (και όχι μόνο των δύο λαών) δεν πρέπει να ξέρεις πολλά και μέσα στο πλαίσιο της αδελφοποίησης, της φιλίας, της αλληλεγγύης, της εγκαρδιότητας, της αγαθότητας και προπαντώς της ειλικρίνειας και διαφόρων άλλων αγγελακιών με υπέρλαμπρα φωτοστέφανα, τα οποία είναι διαβολάκια μεταμφιεσμένα και έχουν βάλει τη διαβολοουρά τους στον κώλο τους για να μη φαίνεται, για το καλό λοιπόν όλων αυτών, όταν «συνωστίζονται» πολλά άρθρα κάποια θα εξαφανίζονται. Ο «συνωστισμός» βλέπεται μπορεί να πάρει πολλές μορφές…
Αν βγήκε κάτι από αυτή την ιστορία είναι η επαναεπιβεβαίωση της ύπαρξης μιας κρυφής χούντας (ηλεκτρονικής εν προκειμένω) που έχει κατασπαράξει τη Δημοκρατία μας και μηχανεύεται χίλιους δυο τρόπους για να επιβάλλει τα θέλω της και επειδή δεν μπορεί να το κάνει με το ζόρι προσπαθεί να σε καθοδηγήσει στο μαντρί, με κόλπα και πονηριές, από το δικό της μονοπάτι και πάντα για το δικό σου καλό και για τις δικές σου ανάγκες… Είναι βέβαιο πως αν αύριο γινόταν μια χούντα, οι ίδιοι άνθρωποι που πλασάρονται σήμερα ως δήθεν άνετοι δημοκράτες, θα ήταν οι χειρότεροι φασίστες, οι χειρότεροι ρουφιάνοι, οι χειρότεροι δωσίλογοι, οι χειρότεροι βασανιστές όλων των εποχών!..
Τι μπορεί τώρα να γίνει
Εν κατακλείδι, οι διάφοροι ειδικοί είπαν πως δε μπορώ να κάνω κάτι για να επανέλθει το άρθρο στη θέση του. Το μόνο που ίσως το επαναφέρει είναι το να κλικαριστεί από πολύ κόσμο. Φυσικά αν ήταν για ένα οποιοδήποτε άσχετο άρθρο δε θα τολμούσα να γράψω όλα αυτά. Εδώ όμως το μέλημα δεν είναι να φιμωθεί ο γραφών αλλά η ίδια η Σφαγή της Χίου, η ίδια η ελληνική Ιστορία, η ίδια η Ελλάδα! Μας αντιμετωπίζουν σα ζώα που θα μας ταΐσουν ότι ταγή θέλουν αυτοί, δε φτάνουν τα όσα άλλα μας έχουν κάνει!..
Τι μπορείτε να κάνετε εσείς εάν φυσικά το επιθυμείτε και εάν φυσικά είστε Έλληνας ή σας ενοχλεί αυτό και όχι κάποιο άλλο παράγωγο με προσμίξεις (όχι βιολογικά βέβαια), ελληνικό στην όψη και πανσπερμικό στην κόψη:
1. Μπορείτε να διαβάσετε ή έστω να κλικάρετε το άρθρο στις εξής διευθύνσεις: http://unews.pathfinder.gr/society/188-hronia-apo-th-sfagh-ths-hioy.html?bcseed=1270157123_29232
και http://www.chiosnews.com/cn1142010927280.asp . Γιατί να μην το κάνετε ειδικά από τη στιγμή που σας το απαγορεύουν καθότι είναι κάτι που δεν πρέπει να μάθετε;..
2. Μπορείτε να στείλετε αυτή την είδηση στους γνωστούς σας.
3. Μπορείτε να στείλετε κι εσείς κάποιο σχετικό e-mail στην google μήπως το δει και κάνει κάτι για το θέμα στην εξής διεύθυνση: http://www.google.com/support/websearch/bin/request.py?contact_type=privacy&ctx=contactpolicy .
Συμβουλή: Κρατήστε τη διεύθυνση διότι αν τύχει να τη χρειαστείτε θα δεινοπαθήσετε μέχρι να βρείτε e-mail επικοινωνίας με τη google, μιας που η εταιρεία αποφεύγει τα πολλά-πολλά πάρε-δώσε, προφανώς λόγω υπερβολικού όγκου αιτημάτων, και σε παραπέμπει σε διάφορα όπως το να διαβάσεις χίλια μύρια πράγματα.
4. Μπορείτε, αν έχετε γνώσεις, να γράψετε κάποιο τεχνικό σχόλιο για το πώς έγινε αυτό, πως μπορεί να αποφευχθεί και για το πώς μπορεί να ξαναέρθει στη θέση του ένα άρθρο που το «έχουν κατεβάσει».
5. Ψάξτε ή δηλώστε και διαδώστε τώρα που είναι ευκαιρία κι άλλα άρθρα και από άλλα παρόμοια θέματα, δικά σας ή άλλων, που τα έχουν κατεβάσει για παρόμοιους λόγους και με παρόμοιους τρόπους. Δε μπορεί να είναι μόνο το δικό μου…
6. Μπορείτε να γράψετε ή να διαβάσετε οτιδήποτε έχει να κάνει με τη Σφαγή. Καλό θα κάνετε και πολλά θα μάθετε. Είναι μία συγκλονιστική ενασχόληση.
Ίσως μετά από όλα αυτά να επανέλθει η ιστορία μας στη θέση της όπως επανήλθε και το αντίγραφο του πίνακα της Σφαγής του Ντελακρουά. Τέτοιες ενέργειες μπορούν να δείξουν τη δύναμη των Ελλήνων μέσω του ίντερνετ και όσο πιο συχνά τις επαναλαμβάνουμε, τόσο γινόμαστε ικανότεροι για ακόμα περισσότερα πράγματα.
Τέλος για τους hackers που μου έκαναν την τιμή να εξαφανίσουν το άρθρο μου, όποιοι κι αν είναι αυτοί, τους ευχαριστώ και τους διαβεβαιώνω πως αν ξαναπειράξουν οτιδήποτε από ότι γράφω, θα τα ξαναγράφω ακόμα χειρότερα. Πάντα υπάρχουν περιθώρια! Μα πολλά περιθώρια…
3 σχόλια:
ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΡΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΩΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΟΙ ΚΑΗΜΕΝΟΙ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ!!(ΔΕ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ Ε ΡΕ ΓΛΕΝΤΙΑ..)
Στη Χίο υπάρχει μια ομάδα με επικεφαλή κάποιον γιάννη μακριδάκη που κυνηγάνε (κυριολεκτικά) όποιον τολμήσει να πει κακό για τους τούρκους, είναι υπέρ της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης - Βλέπε το περίφημο site www.lathra.gr και παράλληλα εναντιώνονται στην παρουσία ελληνικού στρατού στο νησί… και οι Χιώτες απλώς τους καμαρώνουν. Να τους χαίρεστε.
Οι παραπάνω καλύπτονται και πίσω από το μανδύα της οικολογίας κάτι που εφαρμόζουν κι άλλοι φιλότουρκοι και φιλοσκοπιανοί – όπως ο τρεμόπουλος που θέλει και άγαλμα του ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη.
Αυτοί κάνουν τη δουλειά τους (ακριβολογώ εδώ) το θέμα είναι τι κάνουν οι Έλληνες και στη συγκεκριμένη περίπτωση οι καλοταϊσμένοι και «πέρα βρέχει» Χιώτες.
Ευχαριστώ το Hellenic Revenge για τη δημοσίευση και τους αναγνώστες γενικώς.
Για τον ανώνυμο του σχολίου 2 πραγματικά μ' έκανε να απορήσω που έμαθε για τη χάρη του Μακριδάκη.
Με το Μακριδάκη κάποτε υπήρξαμε συνάδελφοι και όπως καταλαβαίνεις γνωριζόμαστε καλά και εκ βαθέων. Είναι αλήθεια ότι επώνυμα τουλάχιστον δύσκολα κάποιοι τα βάζανε με τον Μακριδάκη καθότι μαλλον φοβόταν τη γλώσσα του επειδή συνήθως ήταν λάβρος όπως αποδεικνύεται και από τις συνομιλίες στην παρακάτω διεύθυνση
(http://www.aplotaria.gr/2011/04 /makridakisarmytigani/).
Εκεί θα βρείτε κάμποσους να του τα χώνουν -πλην όμως ανώνυμα οι περισσότεροι- και ο Μακριδάκης επίσης να απαντάει. Το θέμα της συζήτησης έχει να κάνει με την παρουσία του στρατού που αναφέρεις.
Περισσότερο ενδιαφέρον έχει όμως το άρθρο: "Πως οι Έλληνες παρουσιάζουμε τους τούρκους;;" (http://unews.pathfinder.gr/politics/pws-oi-ellhnes-paroysiazoyme-toys-toyrkoys.html) το οποίο είναι από τα πιο δημοφιλή του pathfinder, δημοσιεύτηκε στις 7/4/2010 (καθώς και σε τοπικά sites) και από τότε ο κ. Μακριδάκης δεν μου έχει απαντήσει...
Θα ήθελα λοιπόν αγαπητέ τη γνώμη σου επι του συγκεκριμένου όπως και οποιουδήποτε άλλου.
Ακόμη προτείνω στο Hellenic Revenge να το αναδημοσιεύσει καθώς εκτός του ότι άπτεται άκρως της ύλης του έχει και διαχρονικό ενδιαφέρον. Σε κάθε περίπτωση ευχαριστώ!
Με εκτίμηση
Π. Ξενάκης
Δημοσίευση σχολίου