#1 “Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας”Η Ελληνική καταγωγή του Μέγα Αλέξανδρου και γενικότερα των Αργεάδων Βασιλέων της Μακεδονίας, αποτελούσε γεγονός ανάμεσα στους Έλληνες και Ρωμαίους Ιστορικούς, φανερώνοντας μια γενικότερη αντίληψη στον Ελληνικό και Ρωμαικό κόσμο (συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των ίδιων των Μακεδόνων) πως τα μέλη του Βασιλικού οίκου της Μακεδονίας καταγόταν απο το Άργος της Πελοποννήσου. Ο Ιδρυτής του Βασιλικού Οίκου της Μακεδονίας είχε καταγωγή απο τους Βασιλείς του Άργους, τους “Τεμενίδες”, απόγονους του Ηρακλέους, υιού του Δία. (Diod. 17.1.5, 17.4.1; Plut, Alex 2.1-2, Fortuna 1.10 = Moratia 332a; Justin 11.4.5, 7.6.10-12, Theop. (FGTH US F3SS - Tzetzes, ad Lycophr 1439); Paus. ‘Description of Greece’ 1.9.8, 7.8; Velleius Paterculus: “The Roman History” Book I.5; Isocrates: ‘To Philip’ 32; Herod. 5.22.1-2, 8.43; Thuc. 2, 99, 3; Curt. 4.6.29)
#2 ‘Οι Παλαιότερες πηγές ειβεβαιώνουν οι Αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες”
Οι παλαιότερες πηγές, όπως αυτή του Ησίοδου (Περίπου 700 πΧ) στο αποσπασματικά σωσμένο έργο του “Ηοίαι” ή “Κατάλογος Γυναικών“, κάνοντας νύξη για την γενεαλογία των αρχαίων Ελλήνων, προσδιόριζαν τους πρώτους Μακεδόνες σαν αναπόσπαστο μέρος του αρχαίου Ελληνικού κόσμου, κατα συνέπειαν Ελληνόφωνους. Είναι φανερό, αν οι πρώτοι Μακεδόνες δεν ήσαν Έλληνες αλλά ξένοι προς τους Έλληνες, δεν θα αποτελούσαν καν μέρος της Ελληνικής Γενεαλογίας του Ησίοδου. Απο λογικής άποψης, στον αρχαίο κόσμο είναι παντελώς παράλογο ένας δήθεν “μη-Ελληνικός λαός” κατα την διάρκεια της μετανάστευσης του προς την περιοχή, γνωστή μετέπειτα ως Μακεδονία, να μετονομάζει υπάρχοντα Ξένα τοπονύμια σε Ελληνικά, όπως ακριβώς έγινε με την μετονομασία απο τους πρώτους Μακεδόνες των προυπαρχόντων Φρυγικών τοπονυμιών π.χ Έδεσσα με την Ελληνική λέξη Αιγαί. Το παραπάνω αδιάσειστο στοιχείο συνεπικουρούμενο με την Ελληνικότητα των ελάχιστα διασωζώμενων ονομάτων των πρώτων Μακεδόνων, αποτελούν και ταφόπλακα στον εσφαλμένο ισχυρισμό οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν μιλούσαν την Ελληνική γλώσσα.
#3 “Οι Αρχαίοι Μακεδόνες θεωρούσαν τους εαυτούς τους Έλληνες”
Οι διασωζώμενες γραπτές φιλολογικές και αρχαιολογικές αποδείξεις κατα την διάρκεια των Κλασσικών και Ελληνιστικών χρόνων αποδεικνύουν ακράδαντα, οι ίδιοι οι Μακεδόνες θεωρούσαν τους εαυτούς τους Έλληνες, κομιστές της Ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού στην Ασία. Ταυτόγχρονα έπαιρναν εκδίκηση απο τους Πέρσες για τα”εγκλήματα τους εναντίον της Μακεδονίας και της υπόλοιπης Ελλάδας“. (Herod. 9.45; Diod. 16.93.1; Arrian 2.14.4, 3.18.11-12, I.16.10, “Indica” XXXIII; Plut- Alex. XXXIII, Moralia 332A; Curt. 5.6.1, 5.8.1; Joseph 11.8.5; Polyvius 7.9.4, 18.4.8; Liv. XXXI,29, 15; IG X,2 1 1031)
#4 “Οι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν Έλληνες τους αρχαίους Μακεδόνες ”
Οι Αρχαίοι Έλληνες γενικότερα θεωρούσαν τους Μακεδόνες, Έλληνες. Στην ουσία οι αρχαίες Ελληνικές πηγές απέδιδαν μερικά απο τα πιο πατριωτικά Ελληνικά συναισθήματα σε Μακεδόνες βασιλείς (Ηρόδοτος), περιέγραφαν μνήμες απο την Ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων (Ησίοδος, Ελλάνικος, Ηρόδοτος), συμμετοχή στα κοινά των Ελλήνων, όπως την Δελφική Αμφικτυωνία και τους Πανελλήνιους αγώνες. (Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Αισχίνης, κτλπ) Η πολιτική αντιπαράθεση στα χρόνια του Φιλίππου Β’ και του γιού του Αλέξανδρου και η σφοδρή αντιπαλότητα τους με τους Νότιους Έλληνες , δεν θα μπορούσε να αποτελέσει κριτήριο για την Ελληνικότητα των Αρχ. Μακεδόνων. Αφενός ήταν γνωστή ανέκαθεν η πλήρης απροθυμία των αρχ. Ελλήνων γενικότερα να ανεχτούν να βρεθούν κάτω απο τον ζυγό άλλων Ελλήνων, αφαιτέρου υπάρχουν αρκετά παρεμφερή παραδείγματα τα οποία διαλύουν τους σχετικούς ισχυρισμούς (Εξαγγελία των Σπαρτιατών στους υπόλοιπους Έλληνες για “απελευθέρωση της Ελλάδας” απο τον Αθηναικό ζυγό κτλπ) (Polyb., IX.35.2 (Loeb, W.R. Paton), IX.37, 38.8; Isocr, “To Philip”, 5.139, 5.140, 5.8; Callisth. ‘Oration of Demosthenes’ 2.3.4.-5, 2.4.5, 2.4.7-8 ; Curtius 3.3; Arrian ‘Anab. Alex’ 2.14. 4, 3.27.4-5; Pausanias, ‘Phocis’ VIII.4, Eleia VIII, 11 [Loeb]) ; Strab. VII.Frg. 9 [Loeb, H.L. Jones]), VII. Fr 7.1, 10.2.23; Herod. VIII.137. 1 [Loeb]), I.56.3 [Loeb, A.D. Godley]); Hesiod, Catalogues of Women and Eoiae 3 [Loeb, H.G. Evelyn-White])
#5 “Ξενα έθνη αναγνώριζαν τους Μακεδόνες σαν Έλληνες”
Οι αρχαίες Ρωμαϊκές, Περσικές, Ινδικές, Εβραικές, Βαβυλωνιακές και Καρχηδονιακές μαρτυρίες κατηγοριοποιούν τους Μακεδόνες ανάμεσα στους άλλους Έλληνες. Οι Μακεδόνες αναφέρονται να χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα, τους ίδιους θεούς και γενικά απεικονίζονται σαν Έλληνες να πολεμάνε τους Βάρβαρους. (Curt. 3.3.6, 3.7.3, 3.12.27, 4.1.10, 4.5.11, 4.5.14, 4.6.29, 4.8. 13-14, 4.10.1, 5.6.1, 5.7.3, 5.7.11, 6.9.35, 7.5.36, 7.6.1, 7.6.35; Liv. XXXI.29.15, XLV, 32.22; Cicero Orations; Ceasar ‘Civ. Wars’ 111.103.3; Vel. Patercul. ‘Roman history’ I.5; Justinus Un. History 7.1, 11.3.6; Aelian ‘Var Historia’ VII.8, 12.37(39); Pliny ‘Natural history’; Tacitus ‘Annals of Imperial Rome’ Chap. 8 pg 221; Persian inscr. of ca 513, Persian story of Zulqarneen, Bahram Yasht 3.34; Edicts of Ashoka V & XIII; Maccabees 1:10, 8:18, Megillah 11a, Dan 11:2, 10:20, Isiaiah chap. 19.20, 19.23, Joel Cahp 3.v6, Habacoum cap. 2.v5; Josephus ‘Antiquities of the jews’ Book 11 par 337, 109, 148, 184, 286, Book 8 para. 61, 95, 100, 154, 213, Book 10 para. 273, Book 12 para. 322, 414, Philo of Alexandria, Maimonides; Babylonian Diaries Diary No -168. A14-15)
#6 “Τα αρχαία Μακεδονικά ονόματα είναι Ελληνικά”
Αντίθετα με όλους τους μη-Ελληνικούς γειτονικούς πληθυσμούς (Ιλλυριοί, Θράκες, Δάρδανοι κτλπ) τα αρχαία Μακεδονικά ονόματα είναι είτε Ελληνικά είτε παράγονται απο Ελληνικές ρίζες. Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Bolsaya Sovetskaya “Στα 200 ονόματα απο Μακεδόνες γεννημένους πριν την βασιλεία του Φιλίππου Β’ (359 π.Χ.), μόνο το 5% είναι μη-Ελληνικά. Μη-Ελληνικά ονόματα σε μικρά ποσοστά βρίσκονται σε όλες τις Ελληνικές φυλές.
Γνωρίζουμε συγκεκριμένα ονόματα Θεών και Ηρώων τα οποία λατρεύοντουσαν απο τους Αρχαίους Μακεδόνες. Μεταξύ τους, 39 είναι Πανελλήνια ή λατρευόντουσαν απο άλλες Ελληνικές φυλές, κάποια είναι ακραιφνή Μακεδονικά αλλά με Ελληνική ετυμολογία/ρίζα. Δύο προέρχονται απο τοπονύμια με μη-Ελληνική ρίζα αλλά με Ελληνική κατάληξη, τρία είναι Θρακικά και ένα είναι Αιγυπτιακό. Όλα τα ονόματα Μακεδονικών γιορτών που γνωρίζουμε είναι Ελληνικά. Σχετικά με τα ονόματα των μηνών, 6 είναι κοινά με μήνες άλλων Ελληνικών περιοχών και τουλάχιστον 2 είναι εντελώς Ελληνικά. Η αντίληψη πως οι Μακεδόνες πήραν τα ονόματα των μηνών λόγω “Ελληνοποίησης” είναι εκτός τόπου και χρόνου γιατί απλούστατα θα έπαιρναν ακέραιο ένα Ελληνικό ημερολόγιο αντί για να δημιουργήσουν ένα αμάγαλμα απο διαφορετικά Ελληνικά ημερολόγια. Όλα αυτά ασφαλώς παίρνουν μέρος σε μια περιόδους που τα Ιλλυρικά και Θρακικά ονόματα έχουν κατα πλειοψηφία, μη-Ελληνικές ετυμολογίες.”
#7 “Η αρχαία Μακεδονική ήταν Ελληνική διάλεκτος”
Ο διεθνούς φήμης Γλωσσολόγος , Olivier Masson, αναφερόμενος το 1996 στο “Oxford Classical Dictionary” για την ‘Macedonian Language” έγραψε: “Για πολύ καιρό, η ονοματολογία των Αρχαίων Μακεδόνων που γνωρίζαμε σχετικά χάρη στην Ιστορία, σε φιλολογικές πηγές και στην επιγραφές, έχει παίξει σημαίνοντα ρόλο στην συζήτηση. Απο την πλευρά μας ο Ελληνικός χαρακτήρας των περισσοτέρων ονομάτων είναι προφανής και είναι δύσκολο να σκεφτούμε περίπτωση ‘Ελληνοποίησης’ εξαιτίας συλλήβδην δανεισμού. Ο ‘Πτολεμαίος’ αναφέρεται πρώτη φορά τόσο πίσω που φτάνει τον Όμηρο, ο “Αλέξανδρος” εμφανίζεται στην μορφή του Μυκηναικού γυναικείου ονόματος a-re-ka-sa-da-ra- (’Αλεξάνδρα’), ‘Λααγός’, έπειτα ‘Λαγός’, ταιριάζει με το Κυπριακό ‘Lawagos’, κτλπ. Η μικρή μειοψηφία ονομάτων τα οποία δεν δείχνουν Ελληνικά, όπως “Αρριδαίος” ή “Σαβαττάρας” names, μπορεί να είναι αποτέλεσμα επιδράσεων (όπως παρατηρείται αλλού στην Ελλάδα). Η Μακεδονική μπορεί να θεωρηθεί τότε σαν μια Ελληνική Διάλεκτος, χαρακτηριζόμενη απο την περιθωριακή της θέση και τις τοπικές προφορές (όπως ‘Βερενίκη” αντί “Φερενίκη” κτλπ). Τότε σε αντίθεση με παλαιότερες απόψεις που την έκαναν μια Αιολική διάλεκτο (O.Hoffmann την σύγκρινε με την Θεσσαλική) πρέπει για τώρα να σκεφτούμε την σύνδεση της με την Βορειο-Δυτική Ελληνική (Λοκριακή, Αιτολική, Φωκική, Ηπειρωτική). Αυτή η άποψη υποστηρίζεται απο την πρόσφατη ανακάλυψη στην Πέλλα, ενός καταδεσμού (4ος Αιώνας π.Χ.) που μπορεί κάλλιστα να είναι το πρώτο επιβεβαιωμένο “Μακεδονικό” κείμενο (provisional publication by E.Voutyras; cf. the Bulletin Epigraphique in Rev.Et.Grec.1994, no.413); Το κείμενο περιλαμβάνει το επίθετο “Οποκα” που δεν είναι Θεσσαλικό. Πρέπει να περιμένουμε για νέες ανακαλύψεις, αλλά μπορούμε επιφυλακτικά να συμπεράνουμε ότι η Μακεδονική είναι διάλεκτος της Βόρειο-Δυτικής Ελληνικής”
(Pausanias Messeniaka XXIX.3; Strabo 7.7.8; Plutarch Pyrrhus II.1, XI.4; . Livius XXXI.29.15, XLV; Curtius VII.5.29, VII 9.25 - 11.7)
#8 “Ο Πανελλήνιος χαρακτήρας της εκστρατείας του Μ. Αλέξανδρου ”
Ο Μ. Αλέξανδρος πραγματοποίησε μια Πανελλήνια εκστρατεία εναντίον της Περσίας και διαμέσου των κατακτήσεων του διέδωσε τον Ελληνισμό, μαζί με ένα τεράστιο κύμα εποικισμού σε όλη την τωρινή Μέση Ανατολή. Δημιούργησε οικονομικά και πολιτιστικά, έναν ενιαίο κόσμο, εκτεινόμενο απο την Ελλάδα στην Punjab της Ινδίας με την Ελληνική (Κοινή) σαν lingua franca. Κατασκεύασε ένα δίκτυο απο περίπου 30 Ελληνικές πόλεις σε όλη την επικράτεια της αυτοκρατορίας του. Το κατασκευαστικο του πρόγραμμα συνεχίστηκε απο τους διαδόχους του. Αυτοί έγιναν οι θύλακες του Ελληνικού πολιτισμού. Γυμνάσια, λουτρά και θέατρα χτίστηκαν στις νέες πόλεις. Οι υψηλές τάξεις μιλούσαν Ελληνική Κοινή, ντύνονταν με Ελληνικά ενδύματα, αφομοίωσαν τον Ελληνικό πολιτισμό και έπαιρναν μέρος σε Ελληνικούς αγώνες. Όπως επιβεβαιώνουν και οι αρχαίες πηγές σε ανάλογο επίπεδο κυμαινόντουσαν και οι μαρτυρίες των ίδιων των Μακεδονων βασιλιάδων και ευγενών. (Aelian ‘Varia Historia’ 13.11; Arrian I.16.7, I12.1-2, Plutarch Ages. 15.4, Moralia I, 328D, 329A, Alex. 15, 33, 37.6-7; Diod. 16.95.1-2, 17.67.1; Callisthenes 2.3.4-5, 2.4.5, 2.4.7-8, 3.1.2-4; Arrian “Indica” XXXIII, XXXVIII, XXIX, ‘Anab.’ Arrian I.16.7, II, 14, 4, 3.18.11-12 ; Polybius IX.35.2, IX.34.3, 17.4.9; Curtius 3.3.6, 4.1.10-11, 4.5.11, 4.14.21, 5.6.1, 5.7.3, 5.7.11, 8.1.29)
#9 “Οι Μακεδόνες λάτρευαν τους ίδιους θεούς με τους υπόλοιπους Έλληνες”
Σήμερα οι ιστορικοί συμφωνούν οι αρχ. Μακεδόνες μοιραζόντουσαν τα ίδια θρησκευτικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά με τους υπόλοιπους Έλληνες. Όπως και στις υπόλοιπες Ελληνικές περιφέρειες, τοπικά χαρακτηριστικά υπήρχαν επίσης, ειδικά κοντά στα σύνορα.
Οι Μακεδόνες επίσης έδιναν στις θεότητες τους Ελληνικά επίθετα, όπως Αγοραίος, Βασιλεύς, Ολύμπιος, Ύψιστος, Σωτήρας, κτλπ. Η λατρεία των 12 Ολύμπιων θεών στην Μακεδονία είναι αδιαμφισβήτητη και αποδεικνύεται καθαρά στην συνθήκη μεταξύ του Φίλιππου Ε’ της Μακεδονίας και του Καρχηδόνιου Αννίβα. “Με την παρουσία του Δία, της Ήρας και του Απόλλωνα…και με την παρουσία όλων των θεών που υπάρχουν στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ[..]“. (Arrian I 11.1-2, I.11.6; Diod. 16.95.2, 16.91.5-6; Pausanias 6.18.3, 9.39.3; Ath. Deipnos. XII.537d-540a, XIII 572d-e; Diogenes Laert. 1.8; Curtius 3.7.3, 3.12.27, 4.13.15, 6.10.14, 8.2.32, 8.11.24, Plutarch ‘Alexander’ 33; Polybius 7.9.1-7)
By Ptolemy
Πηγή: history-of-macedonia
#2 ‘Οι Παλαιότερες πηγές ειβεβαιώνουν οι Αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες”
Οι παλαιότερες πηγές, όπως αυτή του Ησίοδου (Περίπου 700 πΧ) στο αποσπασματικά σωσμένο έργο του “Ηοίαι” ή “Κατάλογος Γυναικών“, κάνοντας νύξη για την γενεαλογία των αρχαίων Ελλήνων, προσδιόριζαν τους πρώτους Μακεδόνες σαν αναπόσπαστο μέρος του αρχαίου Ελληνικού κόσμου, κατα συνέπειαν Ελληνόφωνους. Είναι φανερό, αν οι πρώτοι Μακεδόνες δεν ήσαν Έλληνες αλλά ξένοι προς τους Έλληνες, δεν θα αποτελούσαν καν μέρος της Ελληνικής Γενεαλογίας του Ησίοδου. Απο λογικής άποψης, στον αρχαίο κόσμο είναι παντελώς παράλογο ένας δήθεν “μη-Ελληνικός λαός” κατα την διάρκεια της μετανάστευσης του προς την περιοχή, γνωστή μετέπειτα ως Μακεδονία, να μετονομάζει υπάρχοντα Ξένα τοπονύμια σε Ελληνικά, όπως ακριβώς έγινε με την μετονομασία απο τους πρώτους Μακεδόνες των προυπαρχόντων Φρυγικών τοπονυμιών π.χ Έδεσσα με την Ελληνική λέξη Αιγαί. Το παραπάνω αδιάσειστο στοιχείο συνεπικουρούμενο με την Ελληνικότητα των ελάχιστα διασωζώμενων ονομάτων των πρώτων Μακεδόνων, αποτελούν και ταφόπλακα στον εσφαλμένο ισχυρισμό οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν μιλούσαν την Ελληνική γλώσσα.
#3 “Οι Αρχαίοι Μακεδόνες θεωρούσαν τους εαυτούς τους Έλληνες”
Οι διασωζώμενες γραπτές φιλολογικές και αρχαιολογικές αποδείξεις κατα την διάρκεια των Κλασσικών και Ελληνιστικών χρόνων αποδεικνύουν ακράδαντα, οι ίδιοι οι Μακεδόνες θεωρούσαν τους εαυτούς τους Έλληνες, κομιστές της Ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού στην Ασία. Ταυτόγχρονα έπαιρναν εκδίκηση απο τους Πέρσες για τα”εγκλήματα τους εναντίον της Μακεδονίας και της υπόλοιπης Ελλάδας“. (Herod. 9.45; Diod. 16.93.1; Arrian 2.14.4, 3.18.11-12, I.16.10, “Indica” XXXIII; Plut- Alex. XXXIII, Moralia 332A; Curt. 5.6.1, 5.8.1; Joseph 11.8.5; Polyvius 7.9.4, 18.4.8; Liv. XXXI,29, 15; IG X,2 1 1031)
#4 “Οι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν Έλληνες τους αρχαίους Μακεδόνες ”
Οι Αρχαίοι Έλληνες γενικότερα θεωρούσαν τους Μακεδόνες, Έλληνες. Στην ουσία οι αρχαίες Ελληνικές πηγές απέδιδαν μερικά απο τα πιο πατριωτικά Ελληνικά συναισθήματα σε Μακεδόνες βασιλείς (Ηρόδοτος), περιέγραφαν μνήμες απο την Ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων (Ησίοδος, Ελλάνικος, Ηρόδοτος), συμμετοχή στα κοινά των Ελλήνων, όπως την Δελφική Αμφικτυωνία και τους Πανελλήνιους αγώνες. (Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Αισχίνης, κτλπ) Η πολιτική αντιπαράθεση στα χρόνια του Φιλίππου Β’ και του γιού του Αλέξανδρου και η σφοδρή αντιπαλότητα τους με τους Νότιους Έλληνες , δεν θα μπορούσε να αποτελέσει κριτήριο για την Ελληνικότητα των Αρχ. Μακεδόνων. Αφενός ήταν γνωστή ανέκαθεν η πλήρης απροθυμία των αρχ. Ελλήνων γενικότερα να ανεχτούν να βρεθούν κάτω απο τον ζυγό άλλων Ελλήνων, αφαιτέρου υπάρχουν αρκετά παρεμφερή παραδείγματα τα οποία διαλύουν τους σχετικούς ισχυρισμούς (Εξαγγελία των Σπαρτιατών στους υπόλοιπους Έλληνες για “απελευθέρωση της Ελλάδας” απο τον Αθηναικό ζυγό κτλπ) (Polyb., IX.35.2 (Loeb, W.R. Paton), IX.37, 38.8; Isocr, “To Philip”, 5.139, 5.140, 5.8; Callisth. ‘Oration of Demosthenes’ 2.3.4.-5, 2.4.5, 2.4.7-8 ; Curtius 3.3; Arrian ‘Anab. Alex’ 2.14. 4, 3.27.4-5; Pausanias, ‘Phocis’ VIII.4, Eleia VIII, 11 [Loeb]) ; Strab. VII.Frg. 9 [Loeb, H.L. Jones]), VII. Fr 7.1, 10.2.23; Herod. VIII.137. 1 [Loeb]), I.56.3 [Loeb, A.D. Godley]); Hesiod, Catalogues of Women and Eoiae 3 [Loeb, H.G. Evelyn-White])
#5 “Ξενα έθνη αναγνώριζαν τους Μακεδόνες σαν Έλληνες”
Οι αρχαίες Ρωμαϊκές, Περσικές, Ινδικές, Εβραικές, Βαβυλωνιακές και Καρχηδονιακές μαρτυρίες κατηγοριοποιούν τους Μακεδόνες ανάμεσα στους άλλους Έλληνες. Οι Μακεδόνες αναφέρονται να χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα, τους ίδιους θεούς και γενικά απεικονίζονται σαν Έλληνες να πολεμάνε τους Βάρβαρους. (Curt. 3.3.6, 3.7.3, 3.12.27, 4.1.10, 4.5.11, 4.5.14, 4.6.29, 4.8. 13-14, 4.10.1, 5.6.1, 5.7.3, 5.7.11, 6.9.35, 7.5.36, 7.6.1, 7.6.35; Liv. XXXI.29.15, XLV, 32.22; Cicero Orations; Ceasar ‘Civ. Wars’ 111.103.3; Vel. Patercul. ‘Roman history’ I.5; Justinus Un. History 7.1, 11.3.6; Aelian ‘Var Historia’ VII.8, 12.37(39); Pliny ‘Natural history’; Tacitus ‘Annals of Imperial Rome’ Chap. 8 pg 221; Persian inscr. of ca 513, Persian story of Zulqarneen, Bahram Yasht 3.34; Edicts of Ashoka V & XIII; Maccabees 1:10, 8:18, Megillah 11a, Dan 11:2, 10:20, Isiaiah chap. 19.20, 19.23, Joel Cahp 3.v6, Habacoum cap. 2.v5; Josephus ‘Antiquities of the jews’ Book 11 par 337, 109, 148, 184, 286, Book 8 para. 61, 95, 100, 154, 213, Book 10 para. 273, Book 12 para. 322, 414, Philo of Alexandria, Maimonides; Babylonian Diaries Diary No -168. A14-15)
#6 “Τα αρχαία Μακεδονικά ονόματα είναι Ελληνικά”
Αντίθετα με όλους τους μη-Ελληνικούς γειτονικούς πληθυσμούς (Ιλλυριοί, Θράκες, Δάρδανοι κτλπ) τα αρχαία Μακεδονικά ονόματα είναι είτε Ελληνικά είτε παράγονται απο Ελληνικές ρίζες. Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Bolsaya Sovetskaya “Στα 200 ονόματα απο Μακεδόνες γεννημένους πριν την βασιλεία του Φιλίππου Β’ (359 π.Χ.), μόνο το 5% είναι μη-Ελληνικά. Μη-Ελληνικά ονόματα σε μικρά ποσοστά βρίσκονται σε όλες τις Ελληνικές φυλές.
Γνωρίζουμε συγκεκριμένα ονόματα Θεών και Ηρώων τα οποία λατρεύοντουσαν απο τους Αρχαίους Μακεδόνες. Μεταξύ τους, 39 είναι Πανελλήνια ή λατρευόντουσαν απο άλλες Ελληνικές φυλές, κάποια είναι ακραιφνή Μακεδονικά αλλά με Ελληνική ετυμολογία/ρίζα. Δύο προέρχονται απο τοπονύμια με μη-Ελληνική ρίζα αλλά με Ελληνική κατάληξη, τρία είναι Θρακικά και ένα είναι Αιγυπτιακό. Όλα τα ονόματα Μακεδονικών γιορτών που γνωρίζουμε είναι Ελληνικά. Σχετικά με τα ονόματα των μηνών, 6 είναι κοινά με μήνες άλλων Ελληνικών περιοχών και τουλάχιστον 2 είναι εντελώς Ελληνικά. Η αντίληψη πως οι Μακεδόνες πήραν τα ονόματα των μηνών λόγω “Ελληνοποίησης” είναι εκτός τόπου και χρόνου γιατί απλούστατα θα έπαιρναν ακέραιο ένα Ελληνικό ημερολόγιο αντί για να δημιουργήσουν ένα αμάγαλμα απο διαφορετικά Ελληνικά ημερολόγια. Όλα αυτά ασφαλώς παίρνουν μέρος σε μια περιόδους που τα Ιλλυρικά και Θρακικά ονόματα έχουν κατα πλειοψηφία, μη-Ελληνικές ετυμολογίες.”
#7 “Η αρχαία Μακεδονική ήταν Ελληνική διάλεκτος”
Ο διεθνούς φήμης Γλωσσολόγος , Olivier Masson, αναφερόμενος το 1996 στο “Oxford Classical Dictionary” για την ‘Macedonian Language” έγραψε: “Για πολύ καιρό, η ονοματολογία των Αρχαίων Μακεδόνων που γνωρίζαμε σχετικά χάρη στην Ιστορία, σε φιλολογικές πηγές και στην επιγραφές, έχει παίξει σημαίνοντα ρόλο στην συζήτηση. Απο την πλευρά μας ο Ελληνικός χαρακτήρας των περισσοτέρων ονομάτων είναι προφανής και είναι δύσκολο να σκεφτούμε περίπτωση ‘Ελληνοποίησης’ εξαιτίας συλλήβδην δανεισμού. Ο ‘Πτολεμαίος’ αναφέρεται πρώτη φορά τόσο πίσω που φτάνει τον Όμηρο, ο “Αλέξανδρος” εμφανίζεται στην μορφή του Μυκηναικού γυναικείου ονόματος a-re-ka-sa-da-ra- (’Αλεξάνδρα’), ‘Λααγός’, έπειτα ‘Λαγός’, ταιριάζει με το Κυπριακό ‘Lawagos’, κτλπ. Η μικρή μειοψηφία ονομάτων τα οποία δεν δείχνουν Ελληνικά, όπως “Αρριδαίος” ή “Σαβαττάρας” names, μπορεί να είναι αποτέλεσμα επιδράσεων (όπως παρατηρείται αλλού στην Ελλάδα). Η Μακεδονική μπορεί να θεωρηθεί τότε σαν μια Ελληνική Διάλεκτος, χαρακτηριζόμενη απο την περιθωριακή της θέση και τις τοπικές προφορές (όπως ‘Βερενίκη” αντί “Φερενίκη” κτλπ). Τότε σε αντίθεση με παλαιότερες απόψεις που την έκαναν μια Αιολική διάλεκτο (O.Hoffmann την σύγκρινε με την Θεσσαλική) πρέπει για τώρα να σκεφτούμε την σύνδεση της με την Βορειο-Δυτική Ελληνική (Λοκριακή, Αιτολική, Φωκική, Ηπειρωτική). Αυτή η άποψη υποστηρίζεται απο την πρόσφατη ανακάλυψη στην Πέλλα, ενός καταδεσμού (4ος Αιώνας π.Χ.) που μπορεί κάλλιστα να είναι το πρώτο επιβεβαιωμένο “Μακεδονικό” κείμενο (provisional publication by E.Voutyras; cf. the Bulletin Epigraphique in Rev.Et.Grec.1994, no.413); Το κείμενο περιλαμβάνει το επίθετο “Οποκα” που δεν είναι Θεσσαλικό. Πρέπει να περιμένουμε για νέες ανακαλύψεις, αλλά μπορούμε επιφυλακτικά να συμπεράνουμε ότι η Μακεδονική είναι διάλεκτος της Βόρειο-Δυτικής Ελληνικής”
(Pausanias Messeniaka XXIX.3; Strabo 7.7.8; Plutarch Pyrrhus II.1, XI.4; . Livius XXXI.29.15, XLV; Curtius VII.5.29, VII 9.25 - 11.7)
#8 “Ο Πανελλήνιος χαρακτήρας της εκστρατείας του Μ. Αλέξανδρου ”
Ο Μ. Αλέξανδρος πραγματοποίησε μια Πανελλήνια εκστρατεία εναντίον της Περσίας και διαμέσου των κατακτήσεων του διέδωσε τον Ελληνισμό, μαζί με ένα τεράστιο κύμα εποικισμού σε όλη την τωρινή Μέση Ανατολή. Δημιούργησε οικονομικά και πολιτιστικά, έναν ενιαίο κόσμο, εκτεινόμενο απο την Ελλάδα στην Punjab της Ινδίας με την Ελληνική (Κοινή) σαν lingua franca. Κατασκεύασε ένα δίκτυο απο περίπου 30 Ελληνικές πόλεις σε όλη την επικράτεια της αυτοκρατορίας του. Το κατασκευαστικο του πρόγραμμα συνεχίστηκε απο τους διαδόχους του. Αυτοί έγιναν οι θύλακες του Ελληνικού πολιτισμού. Γυμνάσια, λουτρά και θέατρα χτίστηκαν στις νέες πόλεις. Οι υψηλές τάξεις μιλούσαν Ελληνική Κοινή, ντύνονταν με Ελληνικά ενδύματα, αφομοίωσαν τον Ελληνικό πολιτισμό και έπαιρναν μέρος σε Ελληνικούς αγώνες. Όπως επιβεβαιώνουν και οι αρχαίες πηγές σε ανάλογο επίπεδο κυμαινόντουσαν και οι μαρτυρίες των ίδιων των Μακεδονων βασιλιάδων και ευγενών. (Aelian ‘Varia Historia’ 13.11; Arrian I.16.7, I12.1-2, Plutarch Ages. 15.4, Moralia I, 328D, 329A, Alex. 15, 33, 37.6-7; Diod. 16.95.1-2, 17.67.1; Callisthenes 2.3.4-5, 2.4.5, 2.4.7-8, 3.1.2-4; Arrian “Indica” XXXIII, XXXVIII, XXIX, ‘Anab.’ Arrian I.16.7, II, 14, 4, 3.18.11-12 ; Polybius IX.35.2, IX.34.3, 17.4.9; Curtius 3.3.6, 4.1.10-11, 4.5.11, 4.14.21, 5.6.1, 5.7.3, 5.7.11, 8.1.29)
#9 “Οι Μακεδόνες λάτρευαν τους ίδιους θεούς με τους υπόλοιπους Έλληνες”
Σήμερα οι ιστορικοί συμφωνούν οι αρχ. Μακεδόνες μοιραζόντουσαν τα ίδια θρησκευτικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά με τους υπόλοιπους Έλληνες. Όπως και στις υπόλοιπες Ελληνικές περιφέρειες, τοπικά χαρακτηριστικά υπήρχαν επίσης, ειδικά κοντά στα σύνορα.
Οι Μακεδόνες επίσης έδιναν στις θεότητες τους Ελληνικά επίθετα, όπως Αγοραίος, Βασιλεύς, Ολύμπιος, Ύψιστος, Σωτήρας, κτλπ. Η λατρεία των 12 Ολύμπιων θεών στην Μακεδονία είναι αδιαμφισβήτητη και αποδεικνύεται καθαρά στην συνθήκη μεταξύ του Φίλιππου Ε’ της Μακεδονίας και του Καρχηδόνιου Αννίβα. “Με την παρουσία του Δία, της Ήρας και του Απόλλωνα…και με την παρουσία όλων των θεών που υπάρχουν στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ[..]“. (Arrian I 11.1-2, I.11.6; Diod. 16.95.2, 16.91.5-6; Pausanias 6.18.3, 9.39.3; Ath. Deipnos. XII.537d-540a, XIII 572d-e; Diogenes Laert. 1.8; Curtius 3.7.3, 3.12.27, 4.13.15, 6.10.14, 8.2.32, 8.11.24, Plutarch ‘Alexander’ 33; Polybius 7.9.1-7)
By Ptolemy
Πηγή: history-of-macedonia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου