Στο ένθετο της Καθημερινής της Κυριακής είδαμε ένα αφιέρωμα για την τουρκική ταινία "Φθινοπωρινός Πόνος" της Τομρίς Γκιριτλίογλουη οποία ασχολείται μέσα από ένα ρομάντζο με τα Σεπτεμβριανά. Η ταινία σπάει ταμεία στην Τουρκία και στην Ελλάδα θα έλθει στις 30 Απριλίου.Η νύχτα εκείνη έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στην συλλογική μνήμη του Ελληνισμού της Πόλης. Τα λεηλατημένα μαγαζιά, τα καμένα σχολεία και οι εκκλησίες, τα εμπρηστικά συνθήματα: "Σήμερα το βιος σας, αύριο το κεφάλι σας". Ο ήχος από τις βιτρίνες που γίνονται θρύψαλα, οι τουρκάλες αστές να ξεδιαλέγουν γουναρικά και γόβες μέσα στα λάφυρα, η προδοσία από τους γείτονες, τα νεκροταφεία με τους ανοιγμένους τάφους....
Τα Σεπτεμβριανά δεν ήταν αυθόρμητη έκρηξη λαϊκής οργής για δήθεν σφαγές τουρκοκυπρίων από την ΕΟΚΑ, όπως έγραφε ο Τύπος, αλλά πράξη ενός μακροχρόνιου σχεδίου εκτουρκισμού της Πόλης, λεπτομερώς οργανωμένου από τις μυστικές υπηρεσίες.
Εμείς πάλι γιατί δεν πειθόμαστε από την εντελώς "συμπτωματική" προβολή της ταινίας σε συνδυασμό με την "εξάρθρωση" της Εργκένεκον που αποτελεί το βαθύ κράτος της Τουρκίας και έχει πλοκάμια και νήματα στις Ένοπλες Δυνάμεις; Είναι τυχαίο ότι στον απόηχό της παίζεται η ταινία; Προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι Τούρκοι γκρίζοι λύκοι φταίνε για όλα ενώ ο κόσμος είναι αυτός που δεν φταίει απλά...παρασύρεται; Αν ειλικρινά έχουν μετανιώσει για τις βιαιοπραγίες, πλιάτσικα, ολοσχερείς καταστροφές και τον ξεριζωμό των Ελλήνων από την Πόλη γιατί δεν ζητούν μία συγνώμη έστω;
Η ταινία αποτελεί μία μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Γιλμάζ Καράκογιουνλου και έχει κόψει ήδη 570.000 εισιτήρια στην Τουρκία. Μεγάλη αποδοχή από ένα κοινό που λατρεύει το μελόδραμα.(και τι μελόδραμα...Ελληνίδα έκφυλη πόρνη και αγαθιάρη Τούρκου)
Ο αρχισυντάκτης της ομογενειακής εφημερίδας "Απογευματινής" Μιχάλης Βασιλειάδης έζησε τα γεγονότα σε ηλικία 15 χρονών. Επισημαίνει τις ενστάσεις του ως προς το σενάριο και αποδίδει ευθύνες σε όσους σιώπησαν επί 50 χρόνια. Έχει αντιρρήσεις για το βιβλίο στο οποίο βασίζεται.
Ο συγγραφέας, πρώην βουλευτής του Κόμματος της Μητέρας Πατρίδας, έζησε τα γεγονότα. Το βιβλίο δεν είναι μία ομολογία για εξιλέωση, αλλά μια προσπάθεια να δικαιολογηθεί η μεγάλη σιωπηρή πλειοψηφία των συμπατριωτών του. Όσων δεν συμμετείχαν στην οργάνωση των γεγονότων ή στις λεηλασίες, αλλά τις παρακολουθούσαν απαθείς. Βλέποντας την ταινία, θα νόμιζες ότι κάθε Ρωμιός είχε δίπλα του έναν φύλακα άγγελο, που τον προστάτευε από τον όχλο. Δεν ήταν όμως έτσι μας λέει.
Ομολογεί ότι δεν ήθελε να πάει να δει την ταινία. Τον έσυρε ο τουρκικός Τύπος για να του πάρουν μετά συνέντευξη. Και συνεχίζει:" Δεν ήθελα να ξαναζήσω εκείνη τη νύχτα".
Υπήρχαν αρκετές περιπτώσεις όπου Τούρκοι βοήθησαν φίλους τους. Κανείς όμως δεν βγήκε να διαμαρτυρηθεί, να πει ότι κι εμείς, ως γηγενείς, είχαμε δικαίωμα να ζούμε εδώ.
Σχεδόν όλοι οι Τούρκοι ήξεραν τι ετοιμαζόταν. Τους το είχαν πει στα τζαμιά και τους είχαν ορκίσει να μην μας το μαρτυρήσουν. Γι αυτό και κάποιοι ήρθαν με τα γενικόλογα "Κλείσε απόψε νωρίς το μαγαζί". Δεν το έκαναν από φόβο, νόμιζαν ότι αυτό που μας περίμενε το αξίζαμε.
Τους είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου, ότι δήθεν η ΕΟΚΑ έσφαζε Τούρκους άμαχους στην Κύπρο, ενώ το Πατριαρχείο τη χρηματοδοτούσε. Ο θυρωρός μας, αφού γλίτωσε εμάς, πήγε να τα σπάσει στη δίπλα πολυκατοικία! Εμείς, βλέπεις, στα μάτια του είμαστε ο Μιχάλης, η Φανή κ.λ.π., δεν είμαστε "Ρωμιοί". Ρωμιοί ήταν δίπλα. Μας λέγανε: " Αχ μπε Γιώργο Εφέντη, τι καλός άνθρωπος που είσαι, μάρτυρες χρειάζονται για ν' αποδείξει κανείς πως είσαι Ρωμιός!" Για μένα, όσοι έμειναν απαθείς, είναι ένοχοι όσο και οι υποκινητές.
Με σόκαρε το γεγονός ότι αναλυτές του Τουρκικού Τύπου περίμεναν μια Γκιουβέν να ανοίξει τη συζήτηση, μια Τομρίς να γυρίσει την ταινία. Από τότε τολμούν να μιλήσουν για τον ρόλο των μυστικών υπηρεσιών, του παρακράτους στα Σεπτεμβριανά. Βλέποντας πως η ταινία δεν ξεσήκωσε αντιδράσεις, γράφει και η κουτσή Μαρία για τα γεγονότα με δήθεν μετανοημένο τόνο, μιλά για το "μελανό στίγμα της πρόσφατης Ιστορίας μας" και χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τον κοσμοπολιτισμό της Πόλης που χάθηκε.
Και συνεχίζει:
Δεν είδες πόσοι χρηματοδότες παρελαύνουν στο τέλος; (σ.σ.27). Είναι επόμενο, κανείς δεν θα ήθελε να εμφανιστεί ως ο βασικός χρηματοδότης μιας ταινίας για ένα ζήτημα που μέχρι πρόσφατα ήταν κόκκινο πανί.
Στην ταινία βλέπουμε καθαρά τις μυστικές υπηρεσίες να κυνηγούν τους αριστερούς. Στον απόηχο της Εργκένεκον, η πλοκή γίνεται πολύ πιο προσιτή στο ευρύ κοινό και οι Ρωμιοί εμφανίζονται ως θύματα των ίδιων δυνάμεων που συνωμοτούσαν με σκοπό να καταλύσουν, για πολλοστή φορά, τη δημοκρατία στην Τουρκία.
Ο κ. Βασιλειάδης προσθέτει: Μετά τα Σεπτεμβριανά, η κυβέρνηση συνέλαβε μεν κάποιους αριστερούς και τους κατηγόρησε ως υπαίτιους για τις λεηλασίες. Η σύλληψη αυτή δεν αποτελούσε μέρος του αρχικού σχεδίου. 'Όταν η κυβέρνηση είδε την έκταση των λεηλασιών και τη διεθνή κατακραυγή, τρόμαξε. Είχε ανάγκη ενός αποδιοπομπαίου τράγου. Καθώς η Αριστερά εθεωρείτο από τότε επικίνδυνη, σκέφτηκαν: "με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια".
Σε ερώτηση τι περιμένει στο μέλλον μετά την ταινία ο κ. Βασιλειάδης απαντά: Μία συγνώμη από κράτος απέναντι στους Ρωμιούς. Αλλά και απέναντι στον τουρκικό λαό, τον οποίο οι μυστικές υπηρεσίες δηλητηριάζουν με ψέματα εναντίον μας και τον χρησιμοποιούν για να διαπράξουν κάτι τόσο επαίσχυντο. Και δυστυχώς τον χρησιμοποιούν ακόμα.
Ο ΑΓΑΘΟΣ ΤΟΥΡΚΟΣ ΚΑΙ Η ΡΩΜΙΑ ΠΟΡΝΗ
Κάθε ρομάντζο έχει και τα κλισέ του - το συγκεκριμένο όμως άναψε φωτιές στην ελληνική κοινότητα της Πόλης
"Είναι απωθημένο του Τούρκου να κατακτήσει μια χριστιανή" λέει ο Μιχάλης Βασιλειάδης,
Η ταινία αφιερώνει αρκετό χρόνο στην παρουσίαση αυτών που οργάνωσαν τα γεγονότα. Και καλά κάνει. Δεν παρουσιάζει όμως αυτούς που τα υπέστησαν. Εμφανίζονται μόνο τρεις Ρωμιοί. Οι δύο είναι μία ιερόδουλος και η γιαγιά που την εκδίδει. (το λογοτεχνικό έργο είχε κεντρικούς χαρακτήρες μία Εβραιοπούλα ιερόδουλη και έναν Τούρκο. Στην ταινία την κάνανε Ελληνίδα.) Το δίδυμο μιας πόρνης και της γιαγιάς που την εκπορνεύει θα εκπροσωπήσει μια κοινότητα 120.000 ανθρώπων;
Ο Τούρκος θεατής εισπράττει λάθος μήνυμα. Ο καλός και αφελής, άβγαλτος Τούρκος αφήνει την αρραβωνιαστικιά του για μια Ρωμιά εταίρα. Αφού οι Ρωμιοί ήταν μια κοινότητα όπου οι γιαγιάδες εκπόρνευαν τις αντροχωρίστρες εγγονές τους, ε, κάπου άξιζαν και όσα έπαθαν.
Δυστυχώς γενικότερα η παρουσίαση της Χριστιανής - όπως έχει γράψει ο Ηρακλής Μήλας σε κριτική του - ως ελευθέρων ηθών αποτελεί στερεότυπο στην τουρκική λογοτεχνία. Πάντα η Ρωμιά εμφανίζεται ως εταίρα, ως μοιχαλίδα, ως ελευθέρων ηθών. Ο λόγος, ένα αρρωστημένο σεξουαλικό απωθημένο του Τούρκου να "κατακτήσει" τη Χριστιανή γυναίκα. Θυμάμαι ότι πολλές Τουρκάλες εταίρες φορούσαν σταυρούς και "κυκλοφορούσαν" με ρωμαίικα ονόματα, για να γίνονται πιο ελκυστικές. Οι Χριστιανοί πάντα είχαμε πιο προοδευτικά κοινωνικά ήθη, αλλά ο μέσος Τούρκος ερμήνευε την κοινωνικότητα και το πρόσχαρο των γυναικών ως έλλειψη του αισθήματος της τιμής, ως χαλαρότητα των ηθών.
Η Εβραιοπούλα πόρνη λοιπόν γίνεται Ελληνίδα πόρνη. Μία ταινία για αμαθείς που αποζητούν την οπτικοποίηση της Ιστορίας. Δεν μπορεί να περιμένει κανείς από καμία ταινία να αποτυπώσει ορθά τα γεγονότα τέτοιων περιόδων, ειδικά από την Τουρκία!
Με τον πανταχού παρόν πατερούλη τους, τις σημαίες τους και αυτές τις κόκκινες ταμπέλες να σου υποδεικνύουν τις στρατιωτικές περιοχές (μα παντού βρε παιδί μου;)καθώς επίσης και με την "Εξάρθρωση" της κακής Εργκένεκον που είναι η αιτία όλων των κακών όλα αυτά τα χρόνια ο Τούρκος εξιλεώθηκε... Συγνώμη βέβαια δεν θα ζητήσει ποτέ ούτε για τα Σεπτεμβριανά στην Πόλη ούτε για την εισβολή στην Κύπρο.
Έχει δει πουθενά κανείς κάπου κάποτε να έχει δηλώσει κάποιος Τούρκοςή τουρκική οργάνωση, κόμμα κλπ, ότι πρέπει να φύγουν τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής από την Κύπρο; Ο μόνος που έχει κάνει κάποια χαλαρή δήλωση είναι ένας Τουρκοκύπριος που δεν λέει ότι η Κύπρος παράνομα κατελήφθη αλλά ότι η παρουσία του στρατού κατοχής είναι εμπόδιο στην άσκηση αντιπολίτευσης στον Ταλάτ !!!
Επομένως για ποιους δημοκρατικούς Τούρκους μιλάμε;Πού είναι αυτοί κρυμμένοι; Ακόμα και οι Τούρκοι που ζουν στην Ευρώπη ή αλλού και έχουν προβλήματα με το καθεστώς της Τουρκίας, δεν καταδικάζουν την χώρα αυτή γιά την Κύπρο.Ενώ την καταδικάζουν για πολλά άλλα!
Σε αντίθεση με την Ελλάδα βέβαια όπου πολλοί δεν έχουν αφήσει ιερό και όσιο που να μη το καθυβρίσουν. Ακόμα και να ταυτιστούν με την κεμαλική ιδεολογία και να δικαιολογήσουν την εισβολή και τις σφαγές !!!
Και ας πάρουμε μία γεύση από το μεγαλείο υποκρισίας της ταινίας:
Διαβάζουμε: Η πραγματικότητα και η ταινία σε ασπρόμαυρα ντοκουμέντα και έγχρωμα καρέ: Στα πρώτα βλέπουμε τους "στρατιώτες" της Εθνικής Ένωσης Φοιτητών Τουρκίας να ετοιμάζονται για το πλιάτσικο, εθνικιστές να έχουν αποκαθηλώσει τον ανδριάντα του Ζάππα στη μεγάλη σκάλα του Ζαππείου Παρθεναγωγείου, και σκηνές βανδαλισμών...
Οι υποκινητές του προγκρόμ είχαν δηλώσει οδηγίες στον όχλο να καταστρέψει, όχι να οικειοποιηθεί τις περιουσίες των Ελλήνων, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν ..."ανέντιμο¨.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου