Απογοητεύσατε την Ελλάδα κ. Ιερώνυμε

«Η Εκκλησία πρέπει να ενώνει. Αυτά κάνουν όσοι ξεπερνούν τον ρόλο τους», είπε, με βάση τις ίδιες πληροφορίες, ο Προκαθήμενος, αναφερόμενος στις πρόσφατες εθνικιστικού περιεχομένου δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων, Στέφανου.

Να ενώνει ποιους κ. Ιερώνυμε; Τους σχισματικούς με τους ορθόδοξους;

Αυτούς που κάτω από ψευδοάμφια μιλούν για αλυτρωτισμούς και ορέγονται την Θεσσαλονίκη, την Φλώρινα και την Χαλκιδική μεταξύ πλείστων άλλων περιοχών της ελληνικής επικράτειας;

Καιρό περιμέναμε να ακούσουμε τον λόγο σας αλλά δυστυχώς μας απογοητεύσατε οικτρά. Όσοι γελοία υπαινίσσονται πως ο λόγος του προκαθήμενου δεν πρέπει να ασκεί εξωτερική πολιτική ας καμωθούν. Δεν μιλάμε εδώ για εξωτερική πολιτική αλλά για μείζον εθνικό ζήτημα για το οποίο ο κόσμος με δίψα περιμένει να ακούσει δυο λόγια από τον προκαθήμενο της ελλαδικής εκκλησίας. Φαντάζομαι δεν ασκούσε και ο Παπαφλέσσας «εξωτερική πολιτική» όταν πήρε τα κουμπούρια του να υπερασπιστεί το έθνος μας , ούτε όταν ο λόγος του ήταν γιατριά και δύναμη για την υπεράσπιση του έθνους μας.

Σε ένα τέτοιο μείζονος λοιπόν σημασίας θέμα ο κ. Ιερώνυμος σιωπά. Θέλει να ενώσει τον σχισματικό Στέφανο, που επιβουλεύεται την πατρίδα μας ανοιχτά και απροκάλυπτα, με τους ορθόδοξους Έλληνες και την Ελλάδα γενικότερα. Αυτό ονομάζεται δειλία κ. Ιερώνυμε και δεν έχουμε ανάγκη από παπάδες είτε απλούς είτε με χρυσά άμφια που δεν έχουν το θάρρος της γνώμης τους όταν απειλείται το εθνικό συμφέρον. Θέλουμε παπάδες γενναίους που δεν παρεμβαίνουν στην πολιτική και σε κόμματα αλλά είναι μπροστάρηδες όταν τα εθνικά συμφέροντα της πατρίδας μας διακυβεύονται τόσο ξεδιάντροπα.

Δεν θέλουμε σιωπή που ισοδυναμεί με ήττα και υποχώρηση. Έχουμε ανάγκη να ακούσουμε μια ηχηρή φωνή όταν οι λύκοι ουρλιάζουν από παντού έσωθεν και έξωθεν της χώρας. Έχουμε ανάγκη από έναν ιεράρχη στήριγμα στις δύσκολες στιγμές και όχι από κάποιον που συνθηκολογεί για να μην χαλάσει «ζαχαρένιες» κάποιων. Τέτοιες ώρες όπου η πλειοψηφία από τους ιθύνοντες κωφεύει ή σφυρίζει αδιάφορα ή είναι έτοιμη να κάνει ακόμα ένα βήμα προς τα πίσω πλήττοντας τα ιερά και τα όσια του έθνους μας για ακόμη μία φορά δεν έχουμε ανάγκη από λόγια καρτερικότητας και προσμονής του «μοιραίου». Απαιτούμε από τον πνευματικό μας ηγέτη ηχηρό παρόν και υπεράσπιση της Ελλάδας μας.

Αντί όλων αυτών που περιμέναμε ως απάντηση από εσάς κ. Ιερώνυμε, πήραμε απογοήτευση, θλίψη και το σημαντικότερο συνειδητοποίηση ότι δεν αντιπροσωπευόμαστε πλέον ως έθνος ορθοδόξων, ως Ελλάδα από εσάς.

ΥΓ. Ακόμα περιμένουμε να λειτουργήσει η εκτός λειτουργίας σελίδας της Μακεδονίας στον διαδικτυακό χώρο της Εκκλησίας. Τουλάχιστον από τις 3 Μαρτίου που εντοπίστηκε το συμβάν είναι ανύπαρκτη η σελίδα (εδώ) και δεν γνωρίζουμε το γιατί συνέβη αυτό. Μήπως η κατάργηση της σελίδας αυτής που ήταν αφιερωμένη στην Μακεδονία είναι και αυτό εμπλοκή σε θέματα «εξωτερικής πολιτικής»;