Η κεντρική επιτροπή αναλυτικών προγραμμάτων, που θα καθοδηγεί αυτούς/αυτές που θα ξαναγράψουν τα βιβλία Ιστορίας της Κύπρου για τα σχολεία μας, περιλαμβάνει διακεκριμένους στα θέματα Ιστορίας ακαδημαϊκούς δασκάλους. Φοβάμαι, όμως, ότι αυτή η πραγματογνωμοσύνη τους δεν εγγυάται και το σωστό αποτέλεσμα, γιατί με όσα μας έδειξαν μέχρι τώρα, το ΑΚΕΛ, οι ακελικοί και οι ακελογενείς στο θέμα της πρόσφατης Ιστορίας της Κύπρου, αλλά και της παλαιότερης, τελικά άλλα αυτοί θα κελεύουν κι άλλα θα βούλεται και θα εντέλλεται το ΑΚΕΛ στους συγγραφείς των σχολικών εγχειριδίων. Τα δείγματα γραφής από μέρους τους είναι πολλά, όπως, π.χ., στο θέμα της Ε.Ο.Κ.Α., που το μέλος της ακελογενούς Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου Νέαρχος Γεωργιάδης, συγγραφέας βιβλίων για το ρεμπέτικο τραγούδι, βλέπει, σε εποχή που δεν υπήρχε πια, ως «παράνομη οργάνωση των Ελληνοκυπρίων εθνικιστών που σκότωνε Τουρκοκύπριους το 1963 και έβαζε βόμβες σε μιναρέδες».
Η Ε.Ο.Κ.Α. ήταν παράνομη οργάνωση μόνο για τους Άγγλους, γιατί πολεμούσε το αποικιοκρατικό καθεστώς τους με στόχο την Ένωση, ασχέτως αν άλλα συμφέροντα οδήγησαν σε μια κολοβή ανεξαρτησία του νησιού το 1960, και υποστηρίχτηκε από τη συντριπτική πλειονότητα των Ελληνοκυπρίων ανεξαρτήτως ιδεολογίας, όπως, π.χ., τον ιδρυτή της ΕΔΕΚ Βάσο Λυσσαρίδη… αποβλημένο από το ΑΚΕΛ, αλλά και τον ανένταχτο αριστερό [καμάρι (!) για το ΑΚΕΛ[, γνωστό λαογράφο, εκπαιδευτικό και λογοτέχνη Παύλο Ξιούτα, που έδρασε στην περιοχή Ευρύχου ως μέλος της Π.Ε.ΚΑ., πολιτικής πτέρυγας της Ε.Ο.Κ.Α., η οποία όμως ανέστειλε τη δράση της το 1959.
Από την άλλη, δύο μόνο μιναρέδες ανατινάχτηκαν, κι οι δύο στη Λευκωσία, αλλ’ όχι το 1963. Ένας, δύο φορές, εκείνος του τεμένους Μπαϊρακτάρη το 1962 και 1964 και ο δεύτερος του τεμένους Ομεριέ (Εμερκές) πάλι το 1962, και οι δύο όμως από την τρομοκρατική οργάνωση του Ντενκτάς Τ.Μ.Τ., την οποία ίδρυσε η Τουρκία ως αντίβαρο προς την Ε.Ο.Κ.Α., που όμως δεν είχε στους στόχους της τους Τ/κ. Την ευθύνη γι’ αυτές τις ανατινάξεις έχει η Τ.Μ.Τ., όπως ομολόγησε σε συνέντευξή του με τον Κώστα Γεννάρη στο Ρ.Ι.Κ.1 ο Ντενκτάς το 2001.
Η ίδια ανιστόρητη προσέγγιση για την Ε.Ο.Κ.Α. υπάρχει και στην Εγκύκλιο του Υ.Π. κ. Ανδρέα Δημητρίου για την 7η Δεκεμβρίου 2008, Ημέρα για τους Μαχητές της Αντίστασης στο Πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, όπου διατυπώνεται διαστρεβλωμένα ότι «Ο Αγώνας και η μάχη (ποια μάχη;) των αγωνιστών του 1955-1959 δόθηκαν για την ανεξαρτησία της Κύπρου».
Εκεί, όμως, που η διαστρέβλωση όχι μόνο της κυπριακής αλλά και της ελληνικής ιστορίας… ιερουργεί, είναι το περιεχόμενο συνεντεύξεων σε κυπριακές εφημερίδες του καθηγητή Συγκριτικής Παιδαγωγικής, αυθεντίας σ’ αυτόν τουλάχιστον τον τομέα διεθνώς, Ανδρέα Καζαμία, του οποίου, όμως, οι ιστορικές απόψεις είναι αμφιβόλου εγκυρότητας και πειστικότητας, γιατί είναι αυθαίρετες ιδεοληψίες, οι οποίες συνδέουν τα ασύνδετα και αποσυνδέουν τα αυτονόητα και συνδεδεμένα.
Οι κίνδυνοι από τις απόψεις του αυτές προέρχονται από το γεγονός ότι είναι ο επικεφαλής των 7 Πανεπιστημιακών (Σοφών) που κατάρτισαν το περιεχόμενο της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης των ελληνοκυπριακών σχολείων, που εφαρμόζεται και, υποτίθεται, εξελίσσεται από το Γενάρη του 2005.
Ο καθ. Καζαμίας, λοιπόν, υποστηρίζει ότι:
«άλλο η Ελληνική Ιστορία, άλλο η Κυπριακή.
Μπήκαμε στην Ε.Ε. Δεν μπορεί η Κυπριακή Ιστορία να μείνει η ίδια…
Έλληνες και Ελληνοκύπριοι δεν πρέπει να παρουσιάζονται ως ανήκοντες στο ίδιο έθνος…
Μετά την Ανεξαρτησία του 1960 οι Τ/κ είναι μια συνεργάσιμη μειονότητα. Ο όρος Τουρκανταρσία δεν αποδίδει ορθά τα γεγονότα του 1963-64…
Ο όρος Βαρύς Τουρκικός Ζυγός για την Τουρκοκρατία είναι φορτισμένος. Οι Τούρκοι δεν ασπάζονται τη βία ως στοιχείο που επιβάλλεται από τον ισλαμισμό…
Το κρυφό σκολειό είναι μυθοπλασία, όπως μυθοπλασία είναι το διαρκές αίτημα των Ε/κ για ένωση με την Ελλάδα…
Αντικειμενική παρουσίαση των γεγονότων του 1974 είναι Ειρηνευτική Επιχείρηση για τους Τ/κ και Εισβολή για τους Ε/κ» (Πολίτης, 23.11.2008).
«Τα σχολικά βιβλία της Ιστορίας πρέπει να ξαναγραφτούν, για να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα της εισόδου μας στην Ε.Ε. και την επιδιωκόμενη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» («Φ», 5.9.2005).
Η άποψη των ιθυνόντων, ότι θα χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα με τα διδακτικά εγχειρίδια διάφορες πηγές, δεν μας καθησυχάζει, γιατί αυτές οι διαφορετικές πηγές μπορεί κάλλιστα να προέρχονται από ανθρώπους με τα… ίδια μυαλά με τους ιθύνοντες, δηλαδή κομματικά, «και έσται η δευτέρα πλάνη χείρων της πρώτης»,
γιατί με τέτοια βιβλία και τέτοιες πηγές «το καλύτερο αναλυτικό πρόγραμμα Ιστορίας μπορεί να καταλήξει στη χειρότερη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας με τη μεγαλύτερη άνεση» (David Bolam, Inside a Curriculum, London 20076).
* Φιλόλογος-Ανάπτυξη Αναλυτικών Προγραμμάτων (Leeds)
* Φιλόλογος-Ανάπτυξη Αναλυτικών Προγραμμάτων (Leeds)
Πηγή:sigmalive
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου