ΗΤΑΝ 1Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ!

1η Απριλίου 1955…

Μία από τις σημαντικότερες σελίδες του 20ου αιώνα, για το έθνος μας, είναι η 1η Απριλίου του 1955. Είναι η ημέρα που ο Κυπριακός Ελληνισμός ξεκίνησε τον άνισο ένοπλο αγώνα κατά της αποικιοκρατικής Μεγάλης Βρετανίας. Αγώνα τιτάνιο με στόχο την Ελευθερία και την Ένωση της μεγαλονήσου μετά της μητρός Ελλάδος.

Η Ένωση δεν ήταν πόθος μόνον των Κυπρίων, αλλά των απανταχού Ελλήνων.

Οι Άγγλοι εκμεταλλεύθηκαν κατ' επανάληψη τον προαιώνιο αυτό πόθο. Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο υποσχέθηκαν την Κύπρο στην Ελλάς ούτως ώστε αυτή να εγκαταλείψει την ουδετερότητα, ενώ κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έπραξαν το ίδιο για να εξασφαλίσουν τη συμμαχία της. Οι Άγγλοι δεν κράτησαν ποτέ τον λόγο τους.

Αντίθετα, προετοίμαζαν χάρτες, που κατά σατανική σύμπτωση μοιάζουν με αυτούς του σχεδίου Ανάν (υπάρχουν στα αποδεσμευμένα έγγραφα του Foreign Office της δεκαετίας του '50), και προωθούσαν διχοτομική λύση στην Κύπρο. Η Κύπρος δεν έμελλε επομένως να γλιτώσει από την περίφημη πολιτική τους, το «διαίρει και βασίλευε» που εφάρμοσαν σε όλες τις πρώην αποικίες τους.

Οι Έλληνες της Κύπρου συνειδητοποιώντας τις προθέσεις των Άγγλων προχώρησαν στην ένοπλη σύγκρουση. Ήταν η μοναδική διέξοδος που θα απέτρεπε τα σχέδια τους και που θα οδηγούσε στην πολυπόθητη Ένωση.

Κανείς τους δε φαντάστηκε πως μία χούφτα ανεκπαίδευτων και αμούστακων παλικαριών με πενιχρό εξοπλισμό, θα μπορούσε να τα βάλει με τους θριαμβευτές του Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τον «ένδοξο» Βρετανικό στρατό που ξεπερνούσε τότε τις 40.000 στην Κύπρο.

Μάλιστα, οι Άγγλοι αξιωματούχοι στην Μεγάλη Βρετανία, εξέλαβαν ως πρωταπριλιάτικο αστείο τα αγωνιώδη τηλεγραφήματα που έφταναν από την Κύπρο και μιλούσαν για την εξέγερση και τους πρώτους τους νεκρούς.

Η ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών) είχε ξεκινήσει τη δράση της και ήταν ασταμάτητη.

Οι Άγγλοι προσπάθησαν να κάμψουν το φρόνημα του Κυπριακού Ελληνισμού με κάθε τρόπο. Χρησιμοποίησαν κάθε είδους τρομοκρατία.

Συλλάμβαναν μαθητές όταν κρατούσαν Ελληνικές σημαίες, βεβήλωσαν, λεηλάτησαν και πυρπόλησαν ναούς, έκλεισαν σχολεία, άνοιξαν στρατόπεδα συγκεντρώσεως, μετέφεραν αγωνιστές σε φυλακές της Αγγλίας… Όλα με την αγαστή συνεργασία των «αδελφών» τουρκοκυπρίων.

Η τρομοκρατία, οι εξορίες, τα βασανιστήρια, οι αγχόνες, δεν έκαμψαν το φρόνημα και την επιθυμία των Κυπρίων για αγώνα.

Απεναντίας ατσάλωναν και χαλύβδωσαν την θέληση και την ορμή του. Οι Άγγλοι μετρούσαν δεκάδες, μετά εκατοντάδες νεκρούς. Συνάμα γελοιοποιήθηκαν στα μάτια της διεθνής κοινότητας, ενώ η μικρή Κύπρος και ο δίκαιος αγώνας της κέρδισε τη συμπάθεια όλων. Ακόμα και του ίδιου του Αγγλικού λαού. Η Μ. Βρετανία που μέχρι τότε απαντούσε πως «ουδέποτε» ( το περίφημη "never" στην Βουλή των λόρδων) θα εγκατέλειπε την Κύπρο, σύρθηκε σε συνομιλίες.

Δυστυχώς όμως ο πόθος της Ένωσης δεν ευοδώθηκε ποτέ. Η ελληνική διπλωματία δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί τον ηρωικό εκείνο αγώνα. Από ανικανότητα; Από απειρία; Από άλλους παράγοντες; Ίσως… Ποιος ξέρει…

Το σίγουρο πάντως είναι πως η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Αβέρωφ θέλησαν να κλείσουν το «Κυπριακό».

Υπέγραψαν τις Συμφωνίες της Ζυρίχης και πίεσαν και τον Μακάριο να κάνει το ίδιο. Επακολούθησε η Συμφωνία του Λονδίνου και η ανεξαρτησία της Κύπρου.

Κατέστησαν μ' αυτές την Τουρκία εγγυήτρια δύναμη της Κύπρου παρότι η ίδια είχε παραιτηθεί από πολύ πιο πριν κάθε δικαιώματος της στην Κύπρο. Το άρθρο αυτό επικαλέστηκαν οι Τούρκοι για να προχωρήσουν στην εισβολή του 1974.

«Οι λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν».

Ας προσέξουν λοιπόν οι ηγέτες του έθνους και ας μην υποκύψουν σε καμία πίεση, σε κανένα εκφοβισμό και να μην υπογράψουν κανένα σχέδιο αν αυτό δεν εξασφαλίζει απόλυτα τα δικαιώματα και την επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού.

Ο Άγγλος ιστορικός Kenneth Young είχε γράφει: "Εάν λάβουμε υπόψη την γεωπολιτική θέση του Ελληνισμού και τον αριθμό των Ελλήνων καθ' όλη τη διαδρομή της Ιστορίας, τότε η επιβίωση της Ελλάδας και η σημερινή της κατάσταση ως ανεξαρτήτου έθνους προκαλεί έκπληξη. Με βάση όλα τα ιστορικά γεγονότα οι Έλληνες θα έπρεπε να είχαν εξαφανιστεί όπως οι Ασσύριοι, οι Σουμέριοι και οι Χετταίοι."

Ας μην υπογράψουμε λοιπόν την καταδίκη μας μόνο και μόνο γιατί είμαστε λίγοι και αδύνατοι. Τα λόγια του Ίωνα Δραγούμη αντηχούν στ' αφτιά μας διαχρονικά:

«Έχουμε δυνάμεις αμέτρητες! Και αν το κράτος δεν τις ξέρει, δεν θα πει πως δεν πρέπει να τις ξέρω κι εγώ. Και αν το κράτος τις αφήνει κρυμμένες ή σκόρπιες και δεν θέλει να τις περιμαζέψει, δεν είναι λόγος να μην τις περιμαζέψω εγώ ή τουλάχιστον να μην προσπαθήσω. Ο καθένας πρέπει να ξέρει πως σε αυτόν έλαχε να σώσει το Έθνος του! Έτσι, θα προσπαθήσουν πολλοί, και θα το σώσει όποιος μπορέσει»..

Την ώρα που ο εξελίξεις και στο Μακεδονικό εμφανίζονται εξαιρετίκά κρίσιμες τα λόγια αυτά μοιάζουν τόσο επίκαιρα όσο ποτέ.

ΥΓ. Για τους Θεσσαλονικείς ενημερώνω ότι σήμερα (1/4) στις 19:30 η ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΕΝΙΑΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ (ΠΕΟΦ) διοργανώνει μεγάλη εορταστική εκδήλωση στο Βελλίδειο συνεδριακό κέντρο υπό την αιγίδα της Νομαρχίας και με κεντρικό ομιλητή τον Γ.Σπανό (πρώην πρόεδρο του συνδέσμου αγωνιστών της ΕΟΚΑ)

Δ.Δ.

(ευχαριστούμε τον φίλο για το όμορφο αφιέρωμα που μας έστειλε)