Του Χρύσανθου Λαζαρίδη
Στις Πανελλήνιες εισαγωγικές εξετάσεις δεκάδες χιλιάδες διαγωνιζόμενοι σε όλη την Ελλάδα εξετάστηκαν στο μάθημα της Έκθεσης. Θέμα που τους δόθηκε φέτος: η απομάκρυνση των νέων από την παράδοση και πώς μπορεί να αντιστραφεί το φαινόμενο αυτό (της απομάκρυνσης).
Το θέμα προκάλεσε την αντίδραση κάποιων, τάχα «διανοουμένων». Οι οποίοι βγήκαν και το κατήγγειλαν είτε ως… «ακροδεξιό» είτε ως «παλαιομοδίτικο». Γιατί έκανε αναφορά, λέει, στην «επανασύνδεση των νέων με την παράδοση»…
* Δεν γνωρίζουν, προφανώς - οι «διανοούμενοι» - ότι ο Πολιτισμός μιας κοινωνίας είναι σωρευτική διαδικασία. Και το «απόθεμα Πολιτισμού», πάνω στο οποίο χτίζει (και γκρεμίζει) κάθε γενιά είναι αυτή ακριβώς η πολιτισμική παράδοση. Που δεν είναι μόνο «τα τσάμικα και τα καλαματιανά», είναι και η ζώσα γλώσσα, είναι και τα ήθη (όχι μόνο τα γραφικά έθιμα) και τα αξιακά πρότυπα και η ιστορική συνείδηση και οι αισθητικές αντιλήψεις.
Όλα όσα σωρεύονται σε βάθος πολλών γενεών, δεν μπορούν να γκρεμιστούν και να αντικατασταθούν μέσα στη ζωή μιας μόνο γενιάς. Γιʼ αυτό και η αποδόμηση της παράδοσης δεν οδηγεί στην αντικατάσταση ενός «παραδοσιακού πολιτισμού» από ένα άλλο, αλλά στην ισοπέδωση κάθε Πολιτισμού. Στη βαρβαρότητα…
Το «σύγχρονο» ενσωματώνεται στην υπάρχουσα παράδοση και τη «μπολιάζει» κάθε φορά. Δεν την υποκαθιστά, αφού την διαλύσει προηγουμένως.
Αυτά τα έχει αφήσει υποθήκες ο μέγας έλληνας μαρξιστής ιστορικός Νίκος Σβορώνος. Ο οποίος υπήρξε αληθινός διανοητής, όχι (ψευτο)… «διανοούμενος». Και κάτι τέτοια «μπουμπούκια» της «αποδόμησης των πάντων» τα είχε πολύ άχτι κι όπου έβρισκε την ευκαιρία τους «τα ʼσουρνε» κανονικά…
* Δεν γνωρίζουν, ακόμα - οι «διανοούμενοι» - ότι το θέμα της Έκθεσης για το οποίο ξεσπάθωσαν αποτελούσε ρήση του Νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη, (από τις «Δοκιμές» του, στη δεκαετία του ʼ60).
Κι αν έβγαλαν το Σεφέρη «εθνικιστή», τον επίσης Νομπελίστα Ελύτη, που ύμνησε «το χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας», θα τον έβγαζαν, ασφαλώς… «χουντικό»!
Για να μη μιλήσουμε για το Εγγονόπουλο, που φαντάστηκε τον Σιμόν Μπολιβάρ «ωραίο σαν Έλληνα». Αυτόν, καλά, θα τον έβγαζαν… «αρχιφασίστα»!
Δεν καταλαβαίνουν – οι «διανοούμενοι» - ότι η ποίηση έχει πολλαπλές αναγνώσεις και γιʼ αυτό ασφυκτιά στο ζουρλομανδύα της «πολιτικής ορθότητας» που πάνε να της φορέσουν.
Δεν θυμούνται – οι «διανοούμενοι» - ότι στη δύσκολη εποχή της δικτατορίας ήταν τα ποιήματα του «εθνικιστή» Σεφέρη και του «εθνικιστή» Ελύτη και του «εθνικιστή» Ρίτσου («τη Ρωμιοσύνη μη την κλαίς»), μελοποιημένα από τον «εθνικιστή» Μίκη Θοδωράκη, που μας θέρμαιναν και μας ξεσήκωναν.
* Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο, από μια αγράμματη ψευτοδιανόηση, που χαρίζει στην Άκρα Δεξιά όλους τους κορυφαίους πνευματικούς δημιουργούς του 20ου αιώνα…
Πηγή:Δίκτυο21
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου