Δεν τον θυμήθηκε κανείς!Πέρασαν τρία χρόνια από τότε που σκοτώθηκε ή καλύτερα δολοφονήθηκε ο πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας, Κώσταντίνος Ηλιάκης.
Πέθανε για τη πατρίδα, και έσβησε. Πέθανε για τη πίστη του, προσπαθώντας να διώξει τους βάρβαρους που εισήλθαν στον Ελληνικό εναέριο χώρο. Θυσιάστηκε για όλους εμάς ο Έλληνας πιλότος, ενώ αμειβόταν με μισθό πείνας. Αποφάσισε να χαθεί στους ουρανούς και όχι να αγκαλιάζει τα παιδιά του.
Τρία χρόνια μετά ξανά… τον ανταμείψαμε.
Κανείς δεν τον θυμήθηκε. Κανείς δεν ρώτησε αν η σύζυγος και τα ορφανά παιδιά του έχουν την ανάγκη μας. Τα ΜΜΕ δεν αναφέρθηκαν σε αυτόν, αλλά προτίμησαν να ασχοληθούν με τον αστυνομικό που έσκισε – όπως εκείνοι λένε – σελίδα από το κοράνι. Οι πολιτικοί της χώρας συνέχισαν να τσακώνονται για τα «πράσινα παπαγαλάκια» αλλά και για το… δίλλημα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα».
Δεν σε θυμήθηκε κανείς
Κωνσταντίνε Ηλιάκη.
Και ξέρεις γιατί;
Γιατί δεν σε λέγανε ΙΣΜΑΗΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου