Αναρωτιέμαι τελικά ποιος μας φταίει πιότερο για την χρόνια κακοδαιμονία της Ελληνικής κοινωνίας.Οι ξένοι ή πρώτα και κύρια το ξερό μας το κεφάλι;
Διαβάζοντας τα απομνημονεύματα του Αρχιστράτηγου Κολοκοτρώνη αυτό που ενοχλητικά σφυροκοπάει διαρκώς και αδυσώπητα το νου σου είναι η διαρκής αναφορά του Γέρου του Μοριά:
«….με πρόδωσαν εδώ…», «…με πρόδωσαν εκεί…», «…μας πρόδωσε ο καλόγερος ή ο τάδε νοικοκύρης ή ο τάδε συμπέθερος ή ο δείνα προεστός ή ο τάδε φίλος αφού πρώτα μας έκρυψαν και μας τάισαν ή το κυβερνείο ή οι τάδε γραμματείς ή οι Ρουμελιώτες ή οι προσκυνημένοι Νενέκοι οπλαρχηγοί, ή οι χωριάτες τόσων και τόσων χωριών…» κλπ κλπ κλπ
Παρόμοια αίσχη για την συμπεριφορά μελών του «Γένους» διαβάζει κανείς και στα Απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη.
Πώς να μην θυμηθείς μετά εκείνους τους Αθηναίους που με φωτεινά σήματα από τα βουνά της Αττικής κατεύθυναν τους Πέρσες προς τα καλύτερα σημεία απόβασης;
Πώς να μην θυμηθείς την συστηματικά προδοτική στάση της Αρχαίας Αθήνας απέναντι σε Ήρωές της όπως ο Αλκιβιάδης, ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης, ο Μιλτιάδης, ο Κίμωνας, ο Περικλής αλλά και σε πνευματικούς παγκόσμιους γίγαντες, τέκνα της πολύτιμα όπως ο Σωκράτης μα και πλειάδα ακόμη πολύτιμα στελέχη της;
Πώς να μην θυμηθείς και την ανάλογη στάση φυσικά των υπολοίπων πόλεων κρατών της Αρχαίας Ελλάδας; Πόσες μα πόσες ελληνικές πόλεις πχ συμμετείχαν δυστυχώς στα Περσικά στρατεύματα εισβολής στον Ελλαδικό χώρο!
Αυτός ο τόπος τελικά εκτός από ήρωες επέδειξε εξίσου μεγάλη παραγωγή προδοτών τύπου Εφιάλτη Νενέκου και Πήλιου Γούση.
Πώς να ξεχάσεις το ότι ενώ ο Αλέξανδρος κατόρθωσε και έκαμε ενιαίο Ελληνικό κράτος βρέθηκαν και πάλι κάποιοι Έλληνες προδότες οι οποίοι φρόντισαν να το διαλύσουν καλώντας τους Ρωμαίους ως χωροφύλακες τοποτηρητές και αρμοστές για να μείνουν στη συνέχεια ως κατακτητές στέλνοντας την ιστορική, πολιτιστική, Πολιτειακή και κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας στο πυρ το εξώτερον για 2,000 χρόνια;
Πώς να ξεχάσεις ότι σε Έλληνες προδότες στηρίχτηκε και ο Περσικός Ιμπεριαλισμός και η Ρωμαϊκή κυριαρχία και η Τούρκικη σκλαβιά και η Αγγλοκρατία των Μαυροκορδάτων και η Γερμανική κατοχή και ο Εμφύλιος αλλά και η σύγχρονη Αμερικανοκρατία;
Πώς να ξεχάσεις ότι σε Έλληνες προδότες οφείλεται η ίδρυση του κράτους των Σκοπίων, η διατήρησή του και η ενίσχυσή του όταν θα έπρεπε να χτυπιέται διπλωματικά από την Ελλάδα αλλά και η σύγχρονη αναζωπύρωση του Μακεδονικού ζητήματος με όρους εξίσου προδοτικούς από μέρους μερίδας της Ελληνικής πολιτικής – αλλά και κοινωνίας;
Προδοσίες και κοινωνική εξέλιξη
Οι Εφιάλτες δυστυχώς ευδοκιμούσαν πάντα σ’ αυτή την καταματωμένη γωνιά της Μεσογείου. Ίσως γι’ αυτό φτάσαμε, παρ’ όλα τα χιλιάδες χρόνια Ελληνικής ιστορίας να είμαστε σήμερα μόλις δέκα εκατομμύρια λαός, την ίδια στιγμή που αντίστοιχες αρχαίες κοινωνίες όπως Κίνα και Ινδία ξεπερνούν το ένα δις - μα και νεότεροι λαοί αριθμούν δεκάδες εκατομμύρια ο καθένας.
Και μάλλον γι’ αυτό, ενώ κάποιοι ήρωες του Γένους κατόρθωσαν με την ξεροκεφαλιά τους και το αίμα τους να κάμουν κράτος, εξακολουθούμε σήμερα να έχουμε ένα κράτος υπανάπτυκτο. Ένα κράτος βαλκανικών χαρακτηριστικών και τριτοκοσμικών προδιαγραφών με ένα πλήθος Πολιτειακές, Κοινωνικοοικονομικές και Πολιτιστικές παθογένειες να το κατατρύχουν.
Ένα κράτος που αιώνες τώρα αιμορραγεί βλέποντας ανήμπορο τους «δημιουργικότερους πολίτες του» να μεταναστεύουν προς Δυσμάς και προς Βορράν. Αιμορραγία που εξακολουθεί, δυστυχώς εντεινόμενη και όχι περιοριζόμενη ακόμη και σήμερα. Πεντακόσιες πενήντα χιλιάδες Έλληνες (κυρίως πτυχιούχοι) εγκατέλειψαν την Ελλάδα τα τελευταία δέκα χρόνια και οι τάσεις είναι εξαιρετικά επικίνδυνες θυμίζοντας (ή προοιονίζοντας;) εκείνες τις «κοινωνικά ιδιαζόντως επικίνδυνες» του 1960 αλλά και των τελών του 19ου αιώνα.
Περιέργως πως, αιώνες τώρα αυτοί οι Έλληνες μετανάστες εξελίσσονται σε δημιουργικά στοιχεία των εκεί κοινωνιών ενώ η «τοπική Ελληνική κοινωνία», η «κοιτίδα τους» παραμένει πεισματικά καθυστερημένη κι ανεξέλικτη.
Μια Πολιτεία κατά βάση εχθρική απέναντι στους πολίτες της.
Διαπλοκή: μορφή εθνικής προδοσίας
Μία Πολιτεία του σχεδόν ενάμισυ εκατομμυρίου Δημοσίων υπαλλήλων που απομυζούν και καταδυναστεύουν με την «ιδιότυπη δικτατορία» τους την υπόλοιπη κοινωνία.
Μια Πολιτεία που επί δύο αιώνες σωρρεύει δάνεια για να πληρώνει μίζες και προμήθειες μερικών χιλιάδων Ελλήνων «διαπλεκομένων» που λυμαίνονται συστηματικά, τερατωδώς και κατ’ εξακολούθησιν την εξέλιξη της χώρας αυξάνοντας διαρκώς την ανέχεια των υπολοίπων Ελλήνων – ουσιαστικά πατώντας φονικά επάνω τους.
Μια Πολιτεία που επί διακόσια χρόνια σωρρεύει δάνεια για να πληρώνει εντέλει το κόστος της «διαπλοκής», το κόστος συντήρησης αυτού του Γιγάντιου και αχόρταγου Δημόσιου τομέα που ο προκλητικός όγκος του δίνει στέγη και τρέφει αυτήν ακριβώς την διαπλοκή.
Διαπλοκή που «αλληλοτροφοδοτείται» δυστυχώς με την Πολιτική και την «Οικονομία» δημιουργώντας εξαιρετικά επικίνδυνες «Πολιτειακές εμπλοκές, Προσκόμματα και «Αγκυλώσεις» στην ίδια την δημιουργική λειτουργία του Πολιτεύματος και εν τέλει της Κοινωνίας και της Οικονομίας.
Διαπλοκή που μέσω αυτών των «παρεπομένων Πολιτειακών Εμπλοκών» έφτασε στο πρωτοφανές σημείο να ανατρέπει συστηματικά επί διακόσια χρόνια μέχρι και την πλέον βασική Αρχή των Διεθνών Σχέσεων στις περιπτώσεις Πολεμικής Εμπλοκής:
«… Οι χώρες που εμπλέκονται σε πόλεμο, πάντα έχουν ως μπούσουλα το Εθνικό συμφέρον. Αρχή που εν πολλοίς μεταφράζεται (και) σε σημαντικές οικονομικές απολαβές για την συμμετοχή τους στον Πόλεμο…»
Δεν είναι κατανοητό λοιπόν το πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να βγαίνει νικηφόρα από τους Πολέμους του 20ου αιώνα στο πλευρό των νικητριών Μεγάλων Δυνάμεων πληρώνοντας υψηλότατο αντίτιμο σε καταστροφές και απώλειες ζωών και αντί πχ να της χαρίζονται τα σωρευμένα επί διακόσια χρόνια εξωτερικά χρέη αυτά να αυξάνονται ακόμη περισσότερο φτάνοντας στα ασύλληπτα σημερινά επίπεδα!
Να θυμηθούμε μήπως ότι ακόμη και λίγο πριν το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο η Αγγλία του Τσώρτσιλ αρνούνταν να «εξοπλίσει» δραστικά (όχι μόνον δωρεάν αλλά ακόμη και επί πληρωμής) την Ελλάδα;
Ή μήπως τον επί μακρόν Αγγλικό Ναυτικό αποκλεισμό της Κατοχικής Ελλάδας που έφερε την γνωστή λιμοκτονία στον δοκιμαζόμενο λαό μας? (όχι ότι ήταν και ο πρώτος Ναυτικός αποκλεισμός που μας επέβαλλαν οι άσπονδοι (λυκο)φίλοι Άγγλοι – ούτε και ο τελευταίος τολμώ να υποθέσω)…
Το «Πολιτειακό Ζήτημα» δεν έχει «επιλυθεί» ακόμη
Η τωρινή κυβέρνηση αντιλήφθηκε ορθά μια βασική «ρίζα του προβλήματος Διαπλοκή» (στα λόγια τουλάχιστον) και προανήγγειλε επιμόνως κι επί χρόνια τον περιορισμό του Δημοσίου Τομέα και την δραστική μείωση των Δημοσίων υπαλλήλων.
Δυστυχώς όμως και όπως αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων, το τέρας του Δημοσίου είναι μάλλον ακατάβλητο. Κι είναι δυστυχώς κατανοητό αυτό εάν σκεφτεί κανείς πως ενάμισυ εκατομμύριο δημόσιοι υπάλληλοι αντιπροσωπεύουν κι ελέγχουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο περί τα πέντε εκατομμύρια πολίτες. Ποιος αλήθεια θα τολμήσει να πάει «κόντρα» σε ένα τέτοιο τεράστιο κοινωνικοοικονομικό (κι εκλογικό) σώμα;
Να όμως που η κοινωνικοοικονομική εξέλιξη της Ελλάδας είναι Μονόδρομος διερχόμενος ακριβώς μέσα από τον δραστικό περιορισμό του Δημοσίου και των υπαλλήλων του. Δεν είναι δυνατόν να απομυζάται φορολογικά ο υπόλοιπος πληθυσμός για να συντηρήσει αυτό τον γιγάντιο, δαπανηρό αντιπαραγωγικό κι εν τέλλει «κοινωνικά νοσηρό και φονικό» μηχανισμό που το μόνο που κάνει είναι να κρύβει μέσα στην πολυπλοκότητα του όγκου και της συνακόλουθης γραφειοκρατίας του την «διαπλοκή της Μίζας και της Προμήθειας του Γρηγορόσημου, των «στημένων διαγωνισμών» και των Απευθείας αναθέσεων».
Εξέλιξη, τέλος, δεν είναι αυτή που διακόσια χρόνια μετά την Επανάσταση προωθεί ακόμη στις Ανώτατες Πολιτειακές θέσεις του Τόπου, τους γόνους των Παλαιών και Νέων Τζακιών δημιουργώντας «αξεπέραστα στεγανά» για τον υπόλοιπο λαό (ξέρετε πολλούς Διπλωμάτες, Δικαστές, Βουλευτές, Υπουργούς, ανώτατους κρατικούς λειτουργούς, κλπ που να προέρχονται από την «πλέμπα της φτωχολογιάς»;).
Αυτό λέγεται «φατριακός ελιτισμός» και δεν είναι δείγμα Πολιτειακής-Κοινωνικής Εξέλιξης αλλά «Πολιτειακή Γάγγραινα». Που στο τέλος εντείνει ακόμη περισσότερο την «Διαπλοκή» και τις συνακόλουθες «Πολιτειακές Εμπλοκές».
Το «Πολιτειακό Ζήτημα» λοιπόν δεν έχει «επιλυθεί». Κι αυτό καλά θα κάνουν να το θυμούνται οι Πολιτικοί μας αλλά και κάθε «εκπρόσωπος» των «Τεσσάρων Εξουσιών» της Πολιτείας.
Προτού το «επικαλεστεί» κανένας «Σύγχρονος Μακιαβέλι» κάποια «χαράματα» στο Σύνταγμα.
Γιατί αυτή η φιλοσοφία, η Φιλοσοφία του «Έθνους και του Νέου Ηγεμόνα», να είναι σίγουροι οι παραπάνω «καρχαρίες» ότι κερδίζει διαρκώς και περισσότερους «υποστηρικτές»…
Και οι «καταλύτες» που θα «πυροδοτήσουν» αργά η γρήγορα την «Στρατιωτικοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας» ως ύστατη, ανακλαστική αλλά και φυσική της ιστορική επιλογή επιβίωσης, ήδη έχουν αρχίσει την αλληλεπιδραστική τους διεργασία…
….Καταλαβαινόμαστε, έτσι;
ΓΕΡΑΚΙ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Στόχος στις 29/01/09
Πηγή:Έγερσις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου