Πίσω από την Βαρβάκειο στην Σοφοκλέους, Ευριπίδου, Σωκράτουςκαι άλλους δρόμους υπάρχουν παλιά κτίρια που στεγάζουν μαγαζιά τροφίμων
χοντρικής και λιανικής πώλησης.
Έχουν και υπόγεια για αποθήκες εμπορευμάτων μαζί με ποντίκια
και αρουραίους.
Τι τρώμε ...ας το αφήσουμε σε αυτή την ανάρτηση.
Οι περισσότεροι έμποροι επιστρατεύουν γάτες για κυνηγούς γιατί
οι ποντικοπαγίδες είναι ξεπερασμένες και πρέπει να βάζουν πολλές
κάθε ημέρα, κάτι που σημαίνει και χάσιμο χρόνου αλλά και περιορισμένες
συλλήψεις.
Με τις γάτες και μια κονσέρβα από τις ληγμένες
κάνουν άριστα τη δουλειά τους αν και οι γάτες είχαν αρχίσει
να γίνονται λιγότερο ευέληκτες...λόγω πάχους.
Μέχρι εδώ καλά...Τρίκαλα που λένε και οι νέοι.
Ακούω εδώ και καιρό διαμαρτυρίες ότι...χάνονται οι γάτες προς
άγνωστη κατεύθυνση και μάλιστα από τότε που άρχισαν να ανοίγουν
τριγύρω κάτι περίεργα, μέσα στην βρώμα μικρά εστιατόρια
Ασιατών και άλλων με ελάχιστα τραπέζια μεταχειρισμένα
μια επιγραφή στη γλώσσα των πελατών και πολύ μυρουδιά
από μπαχάρια που κόβουν την ανάσα και μυρίζει το πουκάμισό σου
και το σώβρακο για δυό μέρες αν κάνεις το λάθος να μπείς μέσα για να
δείς όπως εγώ.
Οι έμποροι ανοικτά πλέον συζητούν ότι οι τετράπαχες γάτες τους
καταλήγουν σε κατσαρόλες με μπόλικο κόκκινο πιπέρι κ.λ.π.
Κάποιοι παλιοί μου έλεγαν ότι στην Κατοχή μέσα στην Αθήνα
δεν επέζησε καμμία γάτα λόγω της πείνας.
Έμοιαζε η γεύση της σαν κουνέλι μόνο που ήταν λίγο ξυνή
χωρίς να έχεις ρίξει λεμόνι.
Εύχομαι να έχουν άδικο οι έμποροι.
Πηγή:Έγερσις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου