ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΤΟ 70% ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ (ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ)

Ο... παράδεισος της Ομόνοιας

Μετά το πέρασμα των συνόρων, η πλειοψηφία των λαθρομεταναστών εγκαθίσταται στην Αθήνα, κυρίως στις περιοχές κάτω από την Ομόνοια. Σ’ αυτές τις περιοχές, περίπου το 70% των κατοίκων είναι αλλοδαποί. Συνολικά, στον Δήμο Αθηναίων έχει υπολογισθεί ότι σήμερα περίπου το 30% - 35% των κατοίκων είναι νόμιμοι και κυρίως παράνομοι μετανάστες. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται ταχύτατα και χωρίς κανένα έλεγχο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στο επίπεδο της εγκληματικότητας, της υγιεινής και της κοινωνικής ισορροπίας.

Η κατάσταση είναι χαοτική, γεγονός που λειτουργεί σαν θερμοκήπιο για την ανομία και την ασυδοσία. Το Τμήμα Αλλοδαπών δεν είναι σε θέση να ασκήσει έστω και στοιχειώδη έλεγχο. Ουσιαστικά λειτουργεί ως γραφειοκρατικός μηχανισμός διεκπεραίωσης και όχι αντιμετώπισης του προβλήματος.

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, η Ελλάδα είχε ένα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο για τη μετανάστευση, το οποίο ακυρώθηκε στην πράξη από το πρώτο κύμα λαθρομεταναστών. Σήμερα, η νομοθεσία (3386/2005) είναι πολύ ελαστική, αλλά δεν συμβάλλει στην επίλυση του προβλήματος. Στην πραγματικότητα, η Πολιτεία έχει χάσει παντελώς τον έλεγχο. Συνήθως αδρανεί κι όταν, σπανίως, αντιδρά, αντιδρά σπασμωδικά, χωρίς σχέδιο και προοπτική.

Ας σημειωθεί ότι το αδίκημα της παράνομης διακίνησης λαθρομεταναστών δεν τιμωρείται με την επιβαλλόμενη αυστηρότητα. Τα κυκλώματα, άλλωστε, όπως συμβαίνει με το οργανωμένο έγκλημα, έχουν εξασφαλίσει τις υπηρεσίες γνωστών δικηγόρων.

Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και μη κυβερνητικές οργανώσεις κατηγορούν συχνά την Ελλάδα για τις συνθήκες διαβίωσης λαθρομεταναστών. Οι συνθήκες είναι συχνά άθλιες, αλλά είναι βαθύτατα υποκριτικό να ασκείς κριτική και να κάνεις υποδείξεις στη χώρα που υφίσταται την μεγαλύτερη πίεση και στην πράξη πληρώνει το υψηλότερο κόστος για να συγκρατεί τη ροή των λαθρομεταναστών προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Ας σημειωθεί ότι η Ελλάδα, που είναι στην πρώτη γραμμή, εισπράττει ένα ασήμαντο ποσοστό από το σύνολο των σχετικών κοινοτικών κονδυλίων.

Αντιθέτως, χώρες όπως η Σουηδία και η Δανία, που δέχονται ασήμαντη πίεση, εισπράττουν μέχρι και οκταπλάσια κονδύλια απ’ όσα η Ελλάδα!

Παρ’ όλα αυτά, η ελληνική πλευρά απολογείται και ιδρύει νέα πρότυπα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας. Στην πραγματικότητα, κάνει μια τρύπα στο νερό. Η είσοδος λαθρομεταναστών είναι τόσο μεγάλη, που ακόμα κι αν η κυβέρνηση διέθετε πολλαπλάσια κονδύλια δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει ανθρώπινες συνθήκες παραμονής.

Αντί να θέσει τους εταίρους της ενώπιον του προβλήματος και να απαιτήσει τη χάραξη ολοκληρωμένης κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για την μετανάστευση, η Αθήνα είναι εγκλωβισμένη σε μια αφελή και αδιέξοδη πολιτική.

Πηγή