Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

Προσοχή. Οι γιατροί επιμένουν ότι ο εγκεφαλικά νεκρός δεν ανανίπτει και μπορούν λοιπόν να αφαιρεθούν ζωτικά του όργανα για μεταμόσχευση. Ομως.......

Ειναι γεγονός ότι η Ιατρική στην εποχή μας έχει κανει τεράστια άλματα και στο μέλλον θα δούμε ακόμα περισσότερα επιτεύγματα. Και φυσικά όλοι μας πρέπει να εμπιστευόμαστε τους συνανθρώπους μας γιατρούς, οι οποίοι σώζουν καθημερινά με την βοήθεια όμως και του Θεού, εκατομμύρια ανθρώπους. Εξάλλου η επιστήμη για όσους πιστεύουμε, είναι μια πνευματική δωρεά του Θεού στον άνθρωπο και πρέπει να προσφέρει μόνο ευεργετήματα στην ανθρωπότητα.

Δεν πρέπει να θεωρήσουμε και ούτε αυτός είναι ο σκοπός της ανάρτησης ότι η μεταμόσχευση ή η δωρεά οργάνων είναι κατακριτέα.

Το πρόβλημα αρχίζει να δημιουργείται όταν οι γιατροί και γενικά οι επιστήμονες, με πνεύμα αλαζονικό, αρχίζουν να συμπεριφέρονται ως "θεοί". Οταν για παράδειγμα σε μια κύηση αποφασίζουν αυτοί ποιο έμβρυο πρέπει ή και καλά, έχει δυνατότητες επιβίωσης και ποιο όχι, με αποτέλεσμα να προκαλούν τον θάνατο όσων εμβρύων νομίζουν ότι είναι "ελαττωματικά"!!!! Αλλά και πόσα εκατομμύρια υγιή έμβρυα σκοτώνουν καθημερινά με εκτρώσεις μόνο και μόνο επειδή το ζητούν άκαρδοι γονείς, για λόγους και καλά, οικονομικούς, ηλικιακούς, κοινωνικούς κλπ. Δηλαδή λόγοι που πολύ μακριά βρίσκονται από την αξία της ανθρώπινης ζωής.

Κι εδώ όμως στην προκειμένη περίπτωση την δωρεά οργάνων απο εγκεφαλικά νεκρό ασθενή, οι γιατροί δείχνουν συμπτώματα "θεϊκής" συμπεριφοράς και αποφασίζουν πότε κάποιος ασθενής πρέπει να θεωρείται κλινικά νεκρός και να επιτρέπεται η αφαίρεση ζωτικών οργάνων του. Ομως ορισμένες φορές ο Θεός τους θυμίζει την φθαρτή τους υπόσταση και προσπαθεί να τους συνετίσει με θαυμαστά γεγονότα. Γεγονότα μου μας δείχνουν ότι μόνο αυτός που επίκειται να οδηγηθεί στο μνήμα μπορεί και πρέπει να γίνεται δωρητής οργάνων.

Ισως κάποιοι γιατροί θα μου ανταπαντήσουν ότι καποια όργανα πρέπει να αφαιρεθούν όσο ό ανθρωπος είναι σε μια συγκεκριμένη κλινική κατάσταση.... αλλά σε ποιά; Οταν είναι ακόμα ζωντανός έστω με την βοήθεια μηχανημάτων; Και ποιός είναι αυτός που θα αποφασίσει να "βγάλει την πρίζα" και να οδηγήσει στον τελειωτικό θάνατο τον άνθρωπο; Νομίζω ότι όταν έστω κι ένας στο εκατομμύριο συνέρχεται απο τον λεγόμενο εγκεφαλικό θάνατο, τότε κανείς δεν πρέπει ούτε και μπορεί να πάρει την ευθύνη του θανάτου οποιουδήποτε κλινικά νεκρού.

Ας δούμε λοιπόν την παρακάτω ιστορία...........

Διαβάστε τη συνέχεια
εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: