Στην επερχόμενη μονογραφία μου δεν μπορεί να υπάρξουν πιο σκληρά ακαδημαϊκά λόγια από αυτά που θα πω για το βρωμερό τσούρμο διεθνικών και "εθνικών" εξωπολιτικών δρώντων που βρωμίζουν τα πολιτικά δρώμενα των κρατών. Για να το πω με όσο πιο απλά λόγια μπορώ εδώ, οι άνθρωποι προσπαθούν να κτίσουν τον πολιτικό τους πολιτισμό εδώ και χιλιετίες. Οι κοινωνικές οντότητες συγκροτούνται πολιτικά και επιχειρούν, αφενός, να διασφαλίσουν την εθνική τους ανεξαρτησία και αφετέρου, να επιτύχουν δημοκρατία που διασφαλίζει ολοένα και περισσότερη πολιτική ελευθερία (βλ. και ομιλία μου για τις 25 Μαρτίου). Δημοκρατία είναι ο άμεσος έλεγχος της εξουσίας από το υποκείμενο κοινωνικό σώμα. Όσο περισσότερο οι εντολείς-πολίτες ελέγχουν την εξουσία και όσο αμεσότερα το κάνουν τόσο περισσότερο το κάνουν τόσο καλύτερη δημοκρατία έχουμε. Δεν μιλάμε για ιδεατά πράγματα γιατί ούτε ιδεατές καταστάσεις υπάρχουν ούτε τελειωτικές λύσεις χωρίς κινδύνους και χωρίς προβλήματα. Αυτό είναι πράγμα και άλλο ο εμπαιγμός. Ο εμπαιγμός έγκειται στην άποψη ότι η φιλελεύθερη έμμεση δημοκρατία είναι αληθινή δημοκρατία. Προσφέρω προς πνευματική σύγκριση δύο εικόνες: Η μια εικόνα είναι οι Ινδιάνοι μιας φυλής του Οχάιο τον 16 αιώνα. Κάθονται γύρω από την φωτιά και συζητούν για την ζωή τους. Πιστεύουν στους δικούς τους θεούς, έχουν τις δικές τους πνευματικές αντιλήψεις, έχουν τον δικό τους βαθύτερο συλλογικό κόσμο που διαμορφώνεται διαρκώς, μιλούν για την φύση, την ζωή, τις σχέσεις, τον θάνατο, τους εχθρούς και τους φίλους. Ορίζουν επίσης τις ιεραρχίες τους, τον τρόπο ζωής τους, την ασφάλεια του ζωτικού τους χώρου. Με συμβατικά κριτήρια είναι ακόμη σε προπολιτική εποχή. Με συμβατικά κριτήρια επίσης βρίσκονται πολύ μακριά από την κορύφωση της Δημοκρατίας στον ελληνικό Δήμο και ακόμη πιο μακριά από το πολύ πιο εξελιγμένο σύστημα του Βυζαντίου ή ακόμη και της ύστερης Ρωμαϊκής εποχής.
Η άλλη εικόνα είναι αυτή που θα διαβάσετε στο απόσπασμα που παραθέτω πιο κάτω. Κάποιος στολισμένος με ακαδημαϊκούς τίτλους του αχανούς διεθνικού διεθνοπολιτικού παρασκηνίου Φίλιπ Γκόρντον. Τυγχάνει όχι μόνο να τον έχω γνωρίσει σε κάποιο συνέδριο αλλά και να έχω διαβάσει και πολλά άρθρα του. Είναι τυπική περίπτωση διαφθοράς της έμμεσης δημοκρατίας. Αντί δηλαδή η έμμεση δημοκρατία να έχει φορά προς την Δημοκρατία (άσκηση ελέγχου από τους ενδιαφερόμενους πολίτες επί των πολιτικών τους υποθέσεων) έχει φορά προς την εκκόλαψη διαμεσολαβούντων συμφερόντων των σκοτεινών παρασκηνίων τα οποία ολοένα και περισσότερο εκτοπίζουν τους "έμμεσους αντιπροσώπους" και επιτυγχάνουν κατάληψη της εξουσίας και εγκαθίδρυση δεσποτικής εξουσίας επί της κοινωνίας. Εδώ προσέξτε παρακαλώ: Δεν αναφέρομαι στην εκτός Αμερικής κοινωνία ή κοινωνίες που υπόκεινται τις συνέπειες. Αναφέρομαι στους ίδιους τους Αμερικανούς. Ποιος είναι ο κ Φίλιπ Γκόρντον για να επηρεάζει την Αμερικανική εξωτερική πολιτική διανεμητικά; Είναι αυτό "ορθολογιστικό"; Βοηθά για πιο ορθολογιστικές εξωτερικές σχέσεις; Για να μην επεκταθώ εδώ, λέω μόνο ότι ο οποιοσδήποτε κ Φίλιπ Γκόρντον σε οποιαδήποτε χώρα και αν βρίσκεται είναι, για να παραφράσω την γνωστή φράση του Γάλλου φιλοσόφου, παιδί πνευματικής σκύλας. Είναι ακόμη φίδι που εκκολάπτει αυγά του φιδιού του φασισμού.
Γυρολόγοι και τυχοδιώχτες συναντώνται στα διεθνικά διεθνοπολιτικά παρασκήνια. Μπορεί να τους πληρώνουν κάποιες μυστικές υπηρεσίες, μπορεί κάποιος Σόρος, μπορεί κάποιος ανυποψίαστος και πολιτικά ανεύθυνος διεθνής οργανισμός, μπορεί κάποια τράπεζα ή η Κόκα Κόλα που θέλει να διαφημίσει τα προϊόντα της (ή που πήραν "εντολή" από κάποιον να διοχετεύσουν λεφτά για να εξυπηρετηθούν κάποιοι αδιαφανείς σκοποί), μπορεί να είναι "ιδρυματικά" λεφτά κάποιου από τα πολλά εξωπολιτικά ιδρύματα "προτάσεων πολιτικής" και μπορεί να είναι και το περίσσευμα κάποιου παχυλού μισθού κάποιου ακαδημαϊκού ιδρύματος.
Αυτά τα όντα που περιφέρονται στα διεθνικά καταγώγια είναι όχι προπολιτικά όντα αλλά κάτι περισσότερο από αυτό: βάρβαρα όντα. Δεν ανήκουν σε καμιά κοινωνία, δεν ελέγχονται από κανένα κοινωνικοπολιτικό σύστημα, εξυπηρετούν μόνο την ιδιοτέλειά τους (παλαιότερα σε αυτό χωρούσε και κάποιο ιδεολογικό ένδυμα τώρα δεν υπάρχει ούτε αυτό), μεταμφιέζουν επιστημονικά τα πιο ύπουλα κατεξουσιαστικά συμφέροντα, περιφέρονται και πωλούν το σαρκίο τους ως διεθνικές πνευματικές πόρνες, δεν έχουν ιδανικά, είναι παντελώς ανορθολογικές υπάρξεις και λογικά είναι φίλαυτοι, φιλοτομαριστές, εγωπαθείς και ηδονιστές (για όποιους βρίσκουν αυτά υπερβολικά ας περιμένουν λίγο να δουν την ακριβή περιγραφή του "μεταμοντερνισμού" στην επερχόμενη μονογραφία μου).
Είναι αίτιο πολέμου και εξωπολιτικά τέρατα που προκαλούν μύρια προβλήματα στους ανθρώπους εντός και εκτός της χώρας τους. Τώρα, βεβαίως, κάποιος κ Μενέντεζ προσπαθεί να αναχαιτίσει τους οποιουσδήποτε Φίλιπ Γκόρτον. Αναχαιτίζεις όμως την επιδημία χολέρας με ασπιρίνες; Ο κύριος αυτός, τυπική περίπτωση εξωπολιτικού τέρατος θα επηρεάσει την ζωή των χωρών μας καθισμένος πάνω στους πυραύλους της πιο ωμής πλέον υπερδύναμης που πολλοί αφελείς ενθουσιάστηκαν με την ιδέα ότι θα εξημερωθεί από ένα μαύρο πρόεδρο. Και μπορεί πλέον αυτός ο κ Φίλιπ Γκόρτον όταν θα ξανασερβιριστεί κάποιο φασιστικό σχέδιο Αναν να αρχίσει να απειλεί τους έλληνες με εκτοξεύσεις (ο Πάουελ είχε απειλήσει ότι αν οι Κύπριοι δεν δεχθούν το σχέδιο Αναν θα πέσουν πάνω στο κεφάλι τους χιλιάδες τόνοι τούβλων, τούτος εδώ ίσως απειλήσει με πολλούς μεγατόνους πυρηνικών επιθέσεων).
Και σίγουρα θα βρεθούν
πάλι εγχώριοι υπηρέτες και αυτοί διεθνικά κινούμενοι μαζί με άλλους διεθνικούς ακτιβιστές που θα κάνουν τις βρωμοδουλιές. Για να παραφράσω τον γνωστό ναζί, στα αχανή διεθνικά παρασκήνια βρίσκουν πολλά καθάρματα να κάνουν τις βρωμοδουλιές τους, να παραβιάζουν δηλαδή την διεθνή νομιμότητα, θεμελιώσεις αρχές ελευθερίας, βασικές αρχές δημοκρατίας και κάθε άλλο κεκτημένο του πολιτικού πολιτισμού. Και όλα αυτά τα εγκλήματα να γίνονται στο όνομα της ... δημοκρατίας και να εκτελούνται από πλήθος μεταλλαγμένων εγχώριων "προοδευτικών" του ενός ή άλλου κράτους-θύματος-στόχου.Τώρα, πες τε μου. Ποια δημοκρατία έχει φορά προς πραγματική δημοκρατία; Αυτή των Ινδιάνων ή αυτή της φιλελεύθερης έμμεσης δημοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου