Παρασκευή 18 Μαρτίου 2016

Μορμόνοι υπέβαλλαν 15χρονη σε επανορθωτική θεραπεία για ομοφυλοφιλία, με καταχρηστικές πρακτικές και ταπεινωτικές τιμωρίες




To 2009, η 15χρονη Alex Cooper ανακοίνωσε στους ευσεβείς Μορμόνους γονείς της, ότι της άρεσαν τα κορίτσια.
ήξερε ότι θα αναστατώνονταν, η εκκλησία τους « The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints» διδάσκει ότι, η ομοφυλοφιλία είναι παραλογισμός και αμαρτία.
Αλλά δεν περίμενε να την πετάξουν έξω από το σπίτι, ή αυτό που συνέβη στη συνέχεια, την ιστορία που αφηγείται στο βιβλίο της, Saving Alex : When I Was Fifteen I Told My Parents I Was Gay, and That’s When My Nightmare Began.

Οι γονείς της Cooper, της είπαν ότι επρόκειτο να ζήσει με τους παππούδες της, αλλά αντί για αυτό, την παρέδωσαν στην Tiana και τον Johnny Siale, ένα ζευγάρι στη Γιούτα, που ασκούσε την «επανορθωτική θεραπεία» για την ομοφυλοφιλία. Αυτοί οι άνθρωποι της ήταν εντελώς άγνωστοι, δεν τους είχε δει ποτέ στη ζωή της και δεν είχαν καμία σχετική εκπαίδευση, ούτε πιστοποίηση ως θεραπευτές.

Οι γονείς της την άφησαν με αγνώστους που την υπέβαλαν σε οκτάμηνη αιχμαλωσία, με αναγκαστική εργασία (δουλεία) -ως τιμωρία για το έγκλημα της ομοφυλοφιλίας- ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια. Έκανε αρκετές ανεπιτυχείς απόπειρες για να δραπετεύσει, που είχαν ως αποτέλεσμα να τιμωρηθεί σκληρά. Την έβαζαν να σταθεί όρθια μπροστά σε έναν τοίχο, φορτωμένη με ένα σακίδιο γεμάτο πέτρες, για 18 ώρες την ημέρα.

Οι επισκέπτες στο σπίτι των Siales είδαν το μαρτύριο της έφηβης Cooper, αλλά κανείς στην κυριαρχούμενη από Μορμόνους πόλη, δεν την βοήθησε, έτσι η Cooper αποφάσισε να επιβιώσει και περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να αποδράσει.
όπως γράφει «το μόνο που με ένοιαζε ήταν να μη χρειάζεται να στέκομαι με τα δάχτυλα των ποδιών μου, σε απόσταση πέντε ιντσών από τον τοίχο, να μη χρειάζεται να μετρώ αριθμούς «higher and higher» ή να αγωνίζομαι για να μην τρελαθώ, ή να νιώθω ξαφνικά, την πίεση μου να ανεβαίνει και να χάνω τις αισθήσεις μου»

Τελικά, οι Siales της επέτρεψαν να παρακολουθήσει μαθήματα σε ένα τοπικό γυμνάσιο, και εκεί η Cooper βρήκε για συμμάχους, έναν συμπαθητικό δάσκαλο και έναν συμφοιτητή που την οδήγησαν στο τμήμα « Gay-Straight Alliance» του σχολείου.

Την σύστησαν στον Paul Burke, έναν δικηγόρο στη Salt Lake City, που ξόδεψε αμέτρητες ώρες στον αγώνα του, να συγκρατήσει τους Siales που κρατούσαν παράνομα και καταχρηστικά την Cooper και την κακοποιούσαν, αλλά και να υπερασπιστεί το δικαίωμά της, να αντισταθεί στις προσπάθειες των γονιών της, που προσπαθούσαν να αλλάξουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό της.

Μετά από μια πολύμηνη μάχη, χορηγήθηκαν στην Cooper οι δικαστικές αποφάσεις για την προστασία του δικαιώματος της, να είναι μια ανοιχτά ομοφυλόφιλη έφηβη. Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται μια δικαστική απόφαση που επιβεβαιώνει το δικαίωμα της να συνάπτει σχέσεις με κορίτσια και αυτό την καθιστά την πρώτη ανοιχτά γκέι έφηβη που ζει υπό νομική προστασία στη Γιούτα.
Τελικά, η Cooper αποφάσισε να μην ασκήσει δίωξη στους Siales, όπως είπε στην PW Daily «Όσο θα βρισκόμουν στα δικαστήρια και θα τους έβλεπα, δεν θα μπορούσα να προχωρήσω στη ζωή μου και αυτό είναι που χρειάζεται να κάνω» Η Cooper συμφιλιώθηκε επίσης με τους γονείς της. Γλυκομίλητη και επιφυλακτική, η Cooper διστάζει να μιλήσει γι 'αυτούς, λέει μόνο: «Αυτό ήταν πάρα πολύ δύσκολο και για αυτούς."

Το βιβλίο «Saving Alex» προορίζεται τόσο για το κοινό, όσο και για τους Μορμόνες αναγνώστες. Η συνεργάτιδα της Cooper, συγγραφέας Joanna Brooks -- της οποίας οι εργασίες για το Φεμινισμό στους Μορμόνους (2015, Oxford) επισημαίνουν τους αγώνες των γυναικών στην Εκκλησία των Μορμόνων –υπέγραψε για το έργο, που είναι σαν συνέχεια της προσπάθειας, για τη βελτίωση της ζωής των Μορμόνων που στερούνται τα πολιτικά τους δικαιώματα.

Όπως είπε η Joanna Brooks στην PW Daily «Το κοινό μας στοίχημα είναι να πούμε αυτή την ιστορία, με τρόπο που δεν θα μας κάνει να χαμηλώνουμε το βλέμμα, με το πόσο δύσκολη μπορεί να γίνει η ζωή για τους LGBT ( Lesbian-Gay-Bisexual-Transgender) Μορμόνους, αυτή η ιστορία δεν στοχεύει στη δαιμονοποίηση ούτε σχεδιάζει καρικατούρες (κωμικά σκίτσα) για την κοινότητα των Μορμόνων"

Η «επανορθωτική θεραπεία» για ομοφυλόφιλα ανήλικα άτομα -είχε επίσης ασκηθεί από κάποιους ευαγγελιστές και διάφορα άλλα εκκλησιαστικά κέντρα- έχει πλέον ευρέως αποκηρυχθεί, έχει ήδη απαγορευτεί στην Καλιφόρνια, στο Ιλλινόις, το Νιου Τζέρσεϋ, και το Όρεγκον, καθώς και την Περιφέρεια της Κολούμπια.
Ο πρόεδρος Ομπάμα ζήτησε από τα περισσότερα κράτη να απαγορεύσουν αυτή την πρακτική αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού.

Δεν υπάρχει καμία επιστημονική εγκυρότητα στην προσπάθεια να αποτραπεί η ομοφυλοφιλία, η οποία δεν είναι μια ασθένεια. Αντίθετα, αυτές οι προσπάθειες μπορεί να ενθαρρύνουν στην απόρριψη του γκέι ατόμου από την οικογένειά του και να υπονομεύσουν την αυτοεκτίμηση του, την αυτοπεποίθηση, την αίσθηση συνεκτικότητας (ταυτότητας και προσωπικότητας) και φροντίδας, δηλαδή τους σημαντικούς προστατευτικούς παράγοντες κατά του αυτοκτονικού ιδεασμού, της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς, του άγχους και της κατάθλιψης.

Υπάρχουν συντριπτικές ενδείξεις ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός επηρεάζεται τόσο από βιολογικούς παράγοντες όσο και από το ανθρώπινο περιβάλλον. Η επανορθωτική θεραπεία μπορεί να αλλάξει τη σεξουαλική συμπεριφορά του ατόμου αλλά δεν είναι δυνατό να μεταμορφώσει τις σεξουαλικές του επιθυμίες (ένστικτα)
όπως είπε η Cooper, στο κανάλι KUTV «είναι σαν να σε στέλνουν σε θεραπεία για να αλλάξεις το χρώμα των ματιών σου»

Η Cooper, ζει τώρα στο Πόρτλαντ του Όρεγκον με τη φίλη της και εργάζεται για μια μη κερδοσκοπική, οργάνωση, ελπίζει ότι το βιβλίο της «Saving Alex» θα συμβάλλει στο κίνημα.

Οι γονείς της έβαλαν την πίστη τους, πάνω από την ευτυχία του παιδιού τους.

Ο Eric Hawkins, εκπρόσωπος για την εκκλησία « The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints» είπε στο κανάλι KUTV ότι «η εκκλησία απορρίπτει κάθε θεραπεία που υποβάλλει ένα άτομο σε καταχρηστικές (καταναγκαστικές) πρακτικές.

Πηγή 18-3-16

http://www.dailymail.co.uk/news/article-3497861/Beaten-carry-bags-rocks-18-hours-day-Lesbian-ex-Mormon-tells-shocking-physical-mental-abuse-doled-make-straight.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: