Τα πολιτικά ανδρείκελα που καπηλεύονται συστηματικά και ενσυνείδητα την ανοχή αυτής της κοινωνίας, δεν έχουν κανένα φραγμό, παρά μονάχα τον προσωπικό τους τρόμο, για το ανεξέλεγκτο ξέσπασμα της όταν αποφασίσει να μετατραπεί από θύμα σε ασυμβίβαστο τιμωρό των δημίων της.
Αυτός ο τρόμος τους καθιστά μεν πολλαπλά επικίνδυνους, αλλά όχι αήττητους.
Τους τροφοδοτεί την επιθυμία να χρησιμοποιήσουν τους μηχανισμούς της καταστολής, αλλά η αποτελεσματικότητα της χρήσης τους θα μειώνεται όσο θα δυναμώνει ο φόβος και η ανασφάλεια που θα κυριεύει τους πολιτικούς εκτελεστές.
Πρόκειται για την αλήθεια που ξέρουν καλά, γι αυτό και «εν χορδαίς και οργάνοις» δεν παρέλειψαν - ούτε καν στα πρωτοχρονιάτικα μηνύματά τους - να διαδηλώσουν την προσδοκία τους για μια τέτοια πολιτική διαχείριση που θα καταφέρνει να χαλιναγωγεί αποτελεσματικά τις πιθανές κοινωνικές αναταράξεις.
Πρόκειται για το φόβο τους πάνω στον οποίο «πατάει» και το ανελέητο πολιτικό παζάρι για την ημερομηνία των εκλογών.
Πρόκειται για εκλογές που δε θα τις δρομολογήσουν αναζητώντας ουσιαστική πολιτική διέξοδο για τον τόπο στην κατεύθυνση μιας πραγματικά διαφορετικής πολιτικής, αλλά θα επιχειρήσουν να τις χρησιμοποιήσουν ως δόκανο που θα εδραιώσει την απόπειρα θεσμοθέτησης των δραματικών αλλαγών στη ζωή μας, και τον πολιτικό και αντεθνικό ραγιαδισμό ως κυρίαρχη πολιτική πρακτική.
Αυτό που πραγματικά αποζητούν, είναι να εγκλωβίσουν και το τελευταίο ίχνος της ελπίδας μας, στο φαύλο κύκλο της απελπισίας και των αδιεξόδων...
Σ αυτό το πολιτικά τραβεστί σκηνικό, η ζωή των πολιτών δεν έχει πλημμυρίσει μονάχα από δυστυχία ανεξέλεγκτη, πλημμύρισε κυρίως από πολιτικούς κατσαπλιάδες που επιχειρούν να εμφανιστούν ως «ταγοί» για την πολυπόθητη διέξοδο.
Πρόκειται στην πραγματικότητα για μερικές δεκάδες πολιτικούς Παπαδήμιους, χρήσιμους στο σύστημα που αυτό επιχειρούν δεν είναι την ανατροπή του, αλλά την εκτροπή της γενικευμένης κοινωνικής οργής, στο δρόμο της αυτοακύρωσης και του ολοκληρωτικού εκφυλισμού της.
Σ αυτή την βαθύτατα εκφυλιστική τους διαδρομή, τα πρώτα θύματα δε θα είναι οι συνειδήσεις εκείνων που θα αποφασίσουν να τους εμπιστευθούν.
Τα πρώτα θύματα θα είναι οι σημαίες του πατριωτισμού και της αξιοπρέπειας, που θα έπρεπε να εμπνεύσουν όχι έναν ιδιότυπα ναζιάρικο συμβιβασμό, αλλά την κεντρική ιδέα που θα σηματοδοτήσει την εξέγερση της Ελληνικής κοινωνίας.
Και πρόκειται για την πλέον ύπουλη κακοποίηση αδιαπραγμάτευτων αξιών, πολλαπλά βρωμερότερη από τη στάση των αδίστακτων του δοσιλογισμού. Γιατί αν αυτοί τόλμησαν μία φορά στα πλαίσια του συμβολαίου της ντροπής που προσυπέγραψαν, να καταθέσουν στα πόδια του κατοχικού σουλτανάτου τις σημαίες και τις αξίες μας, οι ύπουλοι αβανταδόροι του κατευθυνόμενου αποπροσανατολισμού, αυτό που επιχειρούν είναι, προσποιούμενοι τους ταγούς ενός ψευδεπίγραφου ξεσηκωμού, να βαλτώσουν στα αδιέξοδα και να κιοτέψουν οριστικά την αξιοπρέπειά μας.
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΛΛΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
Αλλά γι αυτή την εξουσία κανείς δε μιλά…
Γι αυτή δε μιλούν και δε θα μιλήσουν ποτέ όλοι εκείνοι που αποφάσισαν ταπεινωμένοι να μοιραστούν - σπρωγμένοι από τις δυνάμεις κατοχής - την εξουσία του κοτζαμπάση σε βάρος της κοινωνίας ολόκληρης.
Με την επιλογή τους αυτή απέδειξαν ποια εξουσία, ποιες πολιτικές, ποιά συμφέροντα και ενάντια σε ποιους είναι αποφασισμένοι να στηρίξουν…
Γι αυτή την εξουσία δε μιλούν και δε θα μιλήσουν ποτέ οι δεκάδες πολιτικοί γυρολόγοι που κομπορρημονούν είτε γύρω από τη δήθεν «μεγαλοπρέπεια» της τεχνοκρατικής τους αντίληψης για επιμέρους χειρισμούς, και κάποιοι άλλοι αναζητούν ασφαλέστερο «μπόι» για να σταθούν στη σκιά του, επειδή ακριβώς δεν τολμούν να σηκώσουν το δικό τους το μπόι ορθό απέναντι στο δολοφονικό αντίπαλο.
Η συνισταμένη στην οποία ανταμώνει το ραντεβού όλων αυτών με τον καιροσκοπισμό και την πολιτική εξαπάτηση, είναι…
1.Η διατήρηση αλώβητης αυτής ακριβώς της εξουσίας συμφερόντων.
2.Η διεκδίκηση ενός ρόλου ντροπής στα πλαίσια του κοτζαμπάση υπεργολάβου στην υποταγή, την περιθωριοποίηση και την καταδυνάστευση των πολιτών. Και τέλος…
3.Η προσαρμογή του ίδιου του πολιτικού συστήματος σε μια περισσότερο «παραγωγική» διάταξη, που ΚΑΙ θα διασφαλίζει τη διαιώνιση, ΚΑΙ θα αναπαράγει διαχρονικά τις ίδιες ολέθριες πολιτικές και πολιτικές πρακτικές που οδηγούν τον τόπο στην αποσύνθεση και την κοινωνία στην απόλυτη δυστυχία.
Αυτές λοιπόν είναι οι λογικές που οδηγούν το πατριωτικό κίνημα στον κατακερματισμό για να θριαμβεύουν οι φιλοδοξίες και τα μικρομάγαζα των «αφεντάδων».
Γι αυτό και η σχέση που έχουν όλοι αυτοί οι σαλτιμπάγκοι με τον αγνό και άδολο πατριωτισμό, ισοδυναμεί με τη σχέση που έχει ο Φάντης με το ρετσινόλαδο.
ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ…
1.Η εξουσία που οδήγησε τον τόπο στην καταστροφή και την κοινωνία αλυσοδεμένη στην απόγνωση, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ από τους αχυρανθρώπους που την ασκούν και που εξελίχθηκαν σε προσκυνημένοι Κοτζαμπάσηδες.
Αυτή η εξουσία πρέπει ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ από την εξεγερμένη κοινωνία που θα τους την πάρει από τα χέρια και θα τους τιμωρήσει παραδειγματικά για όλα τους τα εγκλήματα.
2.Το σύνολο των πολιτικών τους χειρισμών, δεν αποσκοπεί στη διάθεσή τους να την παραδώσουν, αλλά στην αμετανόητη απόφασή τους να την διατηρήσουν, όποιο και α είναι το τίμημα για το λαό.
Ποιος δικαιούται άραγε να έχει επ αυτού αυταπάτες???
3.Το αύριο για τη νέα Ελλάδα μπορεί να ενσαρκωθεί μόνο εάν και εφ όσον η κοινωνία καταστεί πρωταγωνιστής και καταλύτης των μελλοντικών εξελίξεων.
Αυτή η κοινωνία που τους ανέδειξε και τους ανέχτηκε, θα πρέπει να μετατραπεί σε αποφασιστικό και ασυμβίβαστο τιμωρό τους.
Είναι λοιπόν φανερό, πως η υπόθεση της κοινωνικής εξέγερσης που θα εμπνεύσει την κοινωνία και θα την αναβαθμίσει στο ρόλο του αδιαμφισβήτητου πρωταγωνιστή, δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση αφοσιωμένων και αποφασισμένων ηγετών, και όχι ανέξοδων και πατριδολάγνων φαφλατάδων.
Και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι υπόθεση αφελών ή και εντεταλμένων εξαρτημάτων του συστήματος που επιχειρούν να προσαρμοστούν σ αυτό δαιμονοποιώντας κάθε προοπτική ανατροπής του.
Πρόκειται για αδίστακτους πολιτικούς μασκαράδες που οδηγούν ενσυνείδητα ή αφελώς την οργή αυτού του λαού σε έναν επικίνδυνο παροπλισμό με στόχο τον οριστικό και απόλυτο εκφυλισμό της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου