Όταν αποφασίσουμε να ξυπνήσουμε από το άθλιο παραμύθι τους, η ζωή μας θα μοιάζει να είναι πιο κοντά στο θάνατο παρά στην ίδια τη ζωή.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Γιατί αυτοί που το ‘στησαν το παραμύθι, ξέρουν καλά πως για να αχρηστέψουν έναν λαό, αρκεί να του υπονομεύσουν τρία πράγματα.
-Την αξιοπρέπεια…
-Την ελπίδα του…
-Και τη δυναμική της αυτοπεποίθησής του.
Και στη βάση αυτής της κερδοφόρας για τη μαφία των ισχυρών επιχείρηση, στήθηκε η αθλιότερη εργολαβία όλων των εποχών.
-Πρωταγωνιστές… οι συνήθεις ύποπτοι.
-Καλοθελητές… τα διαχρονικά τσιράκια.
-Προϊόν προς επένδυση… η διαχρονική ανοχή των αφελών.
Και …έτοιμη η μπίζνα!!!
1.Στο ρόλο του πρωταγωνιστή, ήταν και παραμένουν αδιασάλευτα τα συμφέροντα των ισχυρών, που παρά τις όποιες μεταξύ τους αντιθέσεις στα πλαίσια της πίτας που διεκδικούν, ομονοούν στο κυρίαρχο...
Κι αυτό είναι το ανεξέλεγκτο πλιάτσικο στα σωθικά των συμβιβασμένων.
Αλλοίμονο στους λαούς που δεν αντιλαμβάνονται τη διαχρονικότητα αυτής της αδιαμφισβήτητης αλήθειας…
Αλλοίμονο στους λαούς που αναζητούν τη σωτηρία από τη Χάρυβδη στη δολοφονική αγκαλιά της Σκύλας…
Σ αυτό το επικίνδυνο νυφοπάζαρο των επίδοξων προστατών, οι μοναδικοί χορτασμένοι θα είναι στο τέλος τόσο η Σκύλα των προσκυνημένων, όσο επίσης και η Χάρυβδη των αφελών.
2.Οι καλοθελητές περίσσεψαν. Μαζί τους περίσσεψαν και οι κάθε λογής μασκαράδες. Μασκαράδες για όλα τα γούστα…
-Οι μασκαράδες του σοσιαλεμπόριου, έσυραν με τρόπο αδίστακτο το χορό σ αυτό το ιδιότυπο Ζάλογγο με θύμα την ίδια μας την πατρίδα. Κι όμως συνεχίζουν και υπάρχουν οι αφελείς, που αντί να απαιτούν ασυμβίβαστα την επανασύσταση των εκτελεστικών αποσπασμάτων γι αυτή την εθνική προδοσία, επιμένουν πεισματικά στο ρόλο του πράσινου αυστραλοπίθηκου, που με το γλιτσιασμένο χέρι του οδήγησε τον τόπο στην καταστροφή.
-Οι μασκαράδες της πατριδοκαπηλίας, το πολύτιμο δεκανίκι της ντροπής που δε δίστασε να σηκώσει στις πλάτες του την κάθε βρωμιά, ευτελίζοντας με τον αθλιότερο τρόπο αξίες και ιδανικά που μια άλλη ομάδα διαχρονικών αφελών του επέτρεψε να καπηλεύεται.
-Οι μασκαράδες του περήφανου αντιμνημονιακού μείγματος, το έτερον διαχρονικό φιάσκο της πολιτικής εξαπάτησης. Οι πολιτικοί τυχοδιώκτες της εξουσίας που…
-Αντιμνημονικά συγκυβερνούν…
-Αντιμνημονικά προσεφέρθησαν στο ρόλο του δοτού κοτζαμπάση…
-Αντιμνημονιακά συν-νομοθετούν…
-Αντιμνημονιακά μοχθούν για την νομική και ουσιαστική διασφάλιση των συμμοριών του πλούτου…
-Αντιμνημονιακά αφαιμάσσουν τη ζωή, την καθημερινότητα και την αξιοπρέπεια του Έλληνα πολίτη.
-Οι μασκαράδες του εναλλακτικού νταβατζή, η νεόκοπη φουρνιά της πολιτικής εξαπάτησης. Οι αυτόκλητοι αναζητητές αυτόκλητων «σωτήρων».
Δύσκολο να αποφασίσει κανείς (προς το παρόν) αν πρόκειται για κατ επάγγελμα αφελείς, η για ενσυνείδητα προσφερόμενους χειραγωγούς πόθων και ελπίδων, με στόχο τον Καιάδα του αδιεξόδου.
Το μόνο σίγουρο είναι πως για όλους αυτούς…
-Δεν υπάρχουν ισχυρές στρατηγικές παρά μονάχα αντίπαλα στρατόπεδα…
-Δεν υπάρχουν διακριτοί ρόλοι, παρά μονάχα αθώες αυταπάτες που θέλουν να εξομοιώνονται τα συμμοριακά συμφέροντα με τους φτωχοπρόδρομους νεροκουβαλητές…
-Δεν υπάρχει αύριο, ούτε συνέπειες από τις αλαφροΐσκιωτες επιλογές, παρά μονάχα εφήμερος καιροσκοπισμός.
Με δυό λόγια… Ότι υπάρχει στο άδειο τους κεφάλι, επιχειρείται να εμφανιστεί ως εφάμιλλη προχειρότητα και στο μυαλό των στρατηγικών σχεδιασμών.
Πήραν λοιπόν παραμάσχαλα μια αράδα από… «προφητείες»…
Τσάκωσαν και τη διαφορετικά της άποψής τους κραδαίνοντάς την ως αδιαφιλονίκητο προσόν…
Και βουρ για τη μεγάλη μπίζνα στο κυνήγι των αφελών, στη χώρα που η αφέλεια αποχωρίζεται μετά θάνατον το σώμα
3.Διαχρονική ανοχή των αφελών… Κερδοφόρο προϊόν… Διαχρονική η επένδυση.
Γιατί αν ήταν αλλιώς, θα έπρεπε όλους αυτούς να τους είχε πάρει ήδη ο διάβολος και να τους είχε σηκώσει.
Γιατί αν ήταν αλλιώς…
-Οι κρεμάλες στο Σύνταγμα θα έπρεπε ήδη να είχαν βρωμίσει από τα τομάρια του αντεθνικού δοσιλογισμού…
-Οι πολιτικοί σαλτιμπάγκοι θα έπρεπε ήδη να είχαν εγκαταλείψει όχι μονάχα τα φιλόδοξα σχέδια τους για το μέλλον, αλλά την ίδια τη χώρα και μάλιστα οριστικά και αμετάκλητα…
-Οι καιροσκόποι «πατριδοσωτήρες» και πατριδοκάπηλοι, θα έπρεπε ήδη να είχαν ταξινομηθεί, κάποιοι περιμένοντας τη σειρά τους στη γκιλοτίνα και κάποιοι άλλοι στο σάκο με τα περιττώματα ως μόνη επιβράβευση για τον επικίνδυνο ρόλο τους στην πιο κρίσιμη καμπή για τον Ελληνισμό.
Και αν δε γίνει αλλιώς… Αν δε ξυπνήσουμε άμεσα από τη νιρβάνα της κατευθυνόμενης αποβλάκωσης. Τότε…
Όταν αποφασίσουμε να ξυπνήσουμε από το άθλιο παραμύθι τους, η ζωή μας θα μοιάζει να είναι πιο κοντά στο θάνατο παρά στην ίδια τη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου