Ανυπαρξία Υπαρξιακής Συνύπαρξης…

Του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Μπορεί να μοιάζει με λογοπαίγνιο ο τίτλος της σημερινής μου άποψης αλλά αυτό δεν είναι πρόθεσή μου ούτε υπαγορεύεται από κάποια ανάγκη να προσελκύσω την περιέργεια σας φίλες και φίλοι αναγνώστες των κειμένων που αναρτώ στο διαδίκτυο. Μέσα από τις στατιστικές αναλύσεις γνωρίζω ότι τα κείμενά μου είναι, γενικώς, καλοδεχούμενα και δεν χρειάζονται επικοινωνιακά τεχνάσματα. Και, φυσικά, οι δικές σας κριτικές αποτελούν για μένα ευπρόσδεκτες βελτιώσεις στην προσπάθεια να αφουγκραζόμαστε τις αγωνίες, τις προκλήσεις, τα προβλήματα και να μοιραζόμαστε την χαρά, όταν βρίσκουμε λύσεις στην πρωτόγνωρη καθημερινότητά που βιώνουμε.

Είναι δραματική η καθημερινότητά μας για την οποία την ΚΥΡΙΑ, και σχεδόν αποκλειστική, ευθύνη έχει το Πολιτικό μας Σύστημα και οι Πολιτικοί που μας Κυβέρνησαν τα τελευταία 37 χρόνια και συνεχίζουν να μας Κυβερνούν. Θα ήταν, ανόητο, όμως να αρνηθούμε ότι εμμέσως και ελαχίστως ευθυνόμαστε εσείς και εγώ (και ας λέει όσα λέει περί του αντιθέτου ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κ Πάγκαλος).

Δυστυχώς αυτή την δραματική και απελπιστική καθημερινότητά μας την αναδεικνύουν σχεδόν αποκλειστικά πλέον μόνο τα ελληνικά blogs καθώς εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί ΔΕΝ την αγγίζουν, ΔΕΝ την αναδεικνύουν, ΔΕΝ προσπαθούν να εντοπίσουν τα αίτιά της και τους υπαίτιους εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων!

Και μάλιστα, εις επίρρωση της θεωρίας της συνομωσίας, που διαβλέπει συμψηφισμό και «συγκάλυψη» Ενόχων και Ενοχών τα Ελληνικά ΜΜΕ που συχνά λειτούργησαν ως «το μακρύ χέρι της εκάστοτε Κυβερνητικής Εξουσίας» και ευθύνονται για χειραγώγηση και διαμόρφωση της κοινής γνώμης μετά την παραίτηση του κ Παπανδρέου και την «αναδόμηση» της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την πρόσθεση «ολίγης Νέας Ν.Δ. και ΛΑΟΣ» έχουν και τα ίδια δραματικά Οικονομικά προβλήματα που διαβρώνουν και τον οποιονδήποτε ιδεολογικό πολιτικό τους προσανατολισμό…

ΔΕΝ υπάρχει ούτε κατά διάνοια ως στόχος των κειμένων μου στο διαδίκτυο κάποια λανθάνουσα ή κρυφή επιθυμία να χαϊδέψω αυτιά αλλά είναι δηλωμένη η πρόθεση και ευχή μου ως συντάκτη τους να ακουμπήσω ψυχές, να αναδείξω πραγματικότητες που μας χαρακτηρίζουν κοινωνιολογικά και μας τραυματίζουν ψυχολογικά ως Λαό και Έθνος, και τολμώ να τα λέω όπως και πολλοί άλλοι αρθρογράφοι στην ελληνική «μπλογκόσφαιρα» και εγώ εξαιτίας και επιθέτου…ΠΙΠΕΡΑΤΑ!..

Έχω αναφερθεί και άλλες φορές στην παλιά κινέζικη “κατάρα” που εκτοξεύεται από τον κακοπροαίρετο γείτονα στον αθώο γείτονα ως ευχή…«Σου εύχομαι» λέει ο κακοπροαίρετος Κινέζος στον ανυποψίαστο γείτονά του «...να ζήσεις σε ενδιαφέρουσες εποχές!»

Δεν αναλαμβάνω την ευθύνη να δηλώσω ότι εμάς μας καταράστηκε κάποιος κακοπροαίρετος γείτονας (Η Κίνα κείται μακράν της Ελλάδος για να δεχτούμε ότι υπήρξε μας καταράστηκε κάποιος Κινέζος) αλλά διαπιστώνω όπως όλοι μας ότι ζούμε πράγματι σε ενδιαφέρουσες αλλά και πολύ δύσκολες εποχές!

Είναι οι ποιοτικά δύσκολοι καιροί που διάγουμε, εμείς και τα παιδιά μας, αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, πολλών εσκεμμένων προσπαθειών, αλλά και πολλών παραλείψεων όχι μόνο δικών μας αλλά πολύ περισσότερο εκείνων που κρατούν στα χέρια τους, σε τοπικό και εθνικό και λιγότερο σε παγκόσμιο επίπεδο την πολιτική, οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική εξουσία....

Στη μορφοποίηση της σημερινής ψυχολογικής, κοινωνιολογικής, πολιτικής, οικονομικής και πολιτισμικής μας πραγματικότητας δεν φταίει μόνο αυτό που, σχεδόν συνωμοτικά κάποιοι φρόντισαν να γίνει η οδυνηρή μας πραγματικότητα, αλλά και όσα εμείς με το πατροπαράδοτο πνεύμα του ωχαδερφισμού, με τις παραλείψεις και την τυφλή με παρωπίδες προσήλωση σε Κόμματα και Αρχηγούς επιτρέψαμε να γίνει!

Στα σύγχρονα πολυπρόσωπα και συνάμα απρόσωπα, πολύβουα και ταυτόχρονα οδυνηρά στη σιωπή του πόνου αστικό-βιομηχανικά μας κέντρα, στις μεγαλουπόλεις μας, διαπιστώνουμε την ανελέητη ανυπαρξία της υπαρξιακής μας συνύπαρξης που απαιτεί την προϋπόθεση κοινωνικής συνοχής και κοινωνικής αλληλεγγύης οι οποίες θρυμματίστηκαν!..

Μεταλλαχθήκαμε από το κραταιό και παρήγορο ΕΜΕΙΣ σε μικροσκοπικά και αδύναμα ΕΓΩ που μέχρι πρόσφατα περιφέρανε την πλήξη, την ανία και την ψευδαίσθηση της οικονομικής ευρωστίας με «δανεικά» και αυτάρεσκο ναρκισσισμό! Τώρα υποχρεωθήκανε από την τρόικα και την Κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» να περιφέρουν την ανυπαρξία τους με μειωτική ορμή μέσα στους φρενήρεις ρυθμούς ενός οικονομικού συστήματος που καταρρέει και ενός κοινωνικού συστήματος που καθημερινά αλλοτριώνει τα παιδιά από τους γονείς, τον σύντροφο από την συντρόφισσα, τον αδελφό από την αδελφή, αφού πρώτα κατάφερε να αλλοτριώσει τον σύγχρονο Έλληνα και την Ελληνίδα από άνθρωπο ως συνάνθρωπο, από τον πολίτη ως συμπολίτη, από τον κάτοικο της πολυκατοικίας ως συγκάτοικο...

Τελικά η ανυπαρξία της υπαρξιακής μας συνύπαρξής ως συνανθρώπων, συμπολιτών, συνοδοιπόρων, συγκατοίκων που μπορούσαν να μοιράζονται τον πόνο και τη χαρά, χωρίς Κομματικά γυαλιά και μακριά από την επιμελώς καλλιεργηθείσα αίσθηση της ιδεολογικής και πολιτικής διαφοράς από κατόχους της Εξουσίας που συνέτρωγαν και συνέπιναν και συνεχίζουν το «παραμύθι», τώρα πλέον αναιρεί ΚΑΘΟΛΙΚΑ την ψευδαίσθηση ότι…συνυπάρχουμε!

Τί κρίμα, αλήθεια !