Το είδαμε λοιπόν κι αυτό: ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δ. Αβραμόπουλος απάντησε σε δημοσίευμα του "Δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος - Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων" κατά της αύξησης της στρατιωτικής θητείας! Ο κ. Αβραμόπουλος καθησυχάζει τους "ελεύθερους φαντάρους" ότι για την αύξηση της θητείας δεν έχει ληφθεί καμία απόφαση, όλα θα εξεταστούν εν καιρώ κλπ. κλπ.Το πλήρες κείμενο της απάντησης του κ. Αβραμόπουλου προς τους "ελεύθερους φαντάρους" έχει ως εξής:
"Αξιότιμοι κύριοι,
Σχετικά με τα αναγραφόμενα στην ανάρτησή σας της 10ης Ιανουαρίου 2012 σας γνωρίζουμε ότι η συζήτηση που γίνεται τις τελευταίες ημέρες για πιθανή αύξηση της στρατιωτικής θητείας αφορά στις σχετικές μελέτες και εισηγήσεις που έχουν ζητηθεί από τα Γενικά Επιτελεία των τριών Κλάδων για τη διασφάλιση της μαχητικής ικανότητας και αποδοτικότητας των Ενόπλων Δυνάμεων. Για το θέμα δεν έχει ληφθεί καμμία απόφαση και όλα θα πρέπει να εξεταστούν εν καιρώ, να συνεκτιμηθούν και να αξιολογηθούν με γνώμονα τις εθνικές και κοινωνικές ανάγκες.
Από το γραφείο Τύπου του ΥΕΘΑ κ. Δ. Αβραμόπουλου".
Κύριε Αβραμόπουλε, σοβαρότητα δεν είναι μόνο το μπλέιζερ, οι μπάντες και το περισπούδαστο ύφος. Αυτά απομένουν απλή σοβαροφάνεια, αν δεν συνοδεύονται από στοιχειώδη επίγνωση της ουσίας. Και η ουσία σε ένα στρατιωτικό οργανισμό, του οποίου προϊστασθε, είναι η πειθαρχία. Πριν από όλα και πάνω από όλα.
Όταν ο υπουργός Εθνικής Άμυνας μπαίνει σε διαδικασία διαλόγου και καθιστά συνομιλητή του μια "Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων", η πειθαρχία κλονίζεται και διακωμωδείται. Όχι μόνο επειδή κανείς δε γνωρίζει ποιους εκπροσωπεί αυτή η "Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων" και αν απαρτίζεται πράγματι από στρατευμένους. Όχι μόνο επειδή οι (τυχόν) στρατευμένοι είναι υφιστάμενοί σας και η πειθαρχία επιβάλλει την τήρηση της ιεραρχίας. Αλλά και επειδή, όταν οι απαρτίζοντες το "Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων" καλούν τους νέους σε "ανάπτυξη ενός μαζικού κινήματος μέσα και έξω από το στρατό" κλπ., διαπράττουν ποινικό αδίκημα: αν είναι στρατευμένοι διαπράττουν τα αδικήματα των άρθρων 47 και 48 του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα (ομαδική απείθεια, ένωση για στάση), ενώ αν δεν είναι, το αδίκημα του άρθρου 202 του Ποινικού Κώδικα (διέγερση αυτών που έχουν υποχρέωση στρατιωτικής υπηρεσίας).
Επομένως κύριε υπουργέ, είτε αυτοί οι "Ελεύθεροι Φαντάροι" είναι πράγματι φαντάροι είτε όχι, οφείλατε να διατάξετε τις αρμόδιες αρχές να τους βρουν και να τους δικάσουν για τα αδικήματα αυτά. Και πάντως όχι να διαλέγεσθε μαζί τους, ούτε να τους δίνετε εξηγήσεις.
Επί της ουσίας του θέματος, η θέση μας έχει διατυπωθεί επανειλημμένα: η στρατιωτική θητεία πρέπει να αυξηθεί άμεσα, κατά προτίμηση στους 18 μήνες. Μόνο έτσι μπορεί να αυξηθεί η επάνδρωση των μονάδων, και κατά συνέπεια η μαχητική τους ισχύς, η ποιότητα της εκπαίδευσης, αλλά και ο ελεύθερος χρόνος των στρατιωτών, που τώρα καταπονούνται με συνεχείς υπηρεσίες. Η έλλειψη στρατιωτών οφείλεται πάνω από όλα στην υπογεννητικότητα και τη μείωση της απόδοσης των ηλικιακών κλάσεων στο ήμισυ μέσα σε δυο δεκαετίες. Οι υπόλοιπες παθογένειες που προβάλλονται ως αιτίες της ελλιπούς επάνδρωσης των μονάδων (άχρηστα στρατόπεδα που πρέπει να κλείσουν κλπ.), είναι παρωνυχίδες μπροστά στο μείζον πρόβλημα της μείωσης των κλάσεων στο μισό.
Η παρουσία τριών πολιτικών κομμάτων στο ΥΕΘΑ είναι πράγματι μια ευκαιρία να ξεπεραστεί το περίφημο πολιτικό κόστος και να αυξηθεί η θητεία. Αλλά φαίνεται ότι και ο κ. Αβραμόπουλος είναι "μία από τα ίδια". Βλέποντάς τον στη φωτογραφία δίπλα στον μπαρουτοκαπνισμένο υπουργό Άμυνας του Ισραήλ Εχούντ Μπαράκ, θυμηθήκαμε το ρητό περί θάρρους: "προτιμότερο να ηγείται λέων στρατού αμνών παρά αμνός στρατού λεόντων". Δε μιλάμε μόνο για το θάρρος στο πεδίο της μάχης, αλλά και για το πολιτικό θάρρος: ο κ. Μπαράκ το 2000 πήγε κόντρα στην ισραηλινή κοινή γνώμη, αποχωρώντας από το Ν. Λίβανο και υποστηρίζοντας ένα τολμηρό σχέδιο ειρήνευσης με τους Παλαιστίνιους.
Από την άλλη, κύριε Αβραμόπουλε, εσείς βάλατε όμορφα καγκελάκια...
enkripto
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου