Χάνουμε σημαντικό μέρος της ελληνικής ΑΟΖ!

Ποιες κινήσεις των τελευταίων ημερών στην πολιτική σκακιέρα της ΝΑ Μεσογείου δείχνουν ότι οδηγούμαστε σε απώλεια σημαντικού μέρους της ελληνικής ΑΟΖ

Πολλές φορές σημειώσαμε, ότι ανατρέχουμε στον τουρκικό Τύπο για να πληροφορηθούμε τα ελληνικά (μη) δρώμενα. Έτσι και τώρα, σύμφωνα με όσα αυτός γράφει και που επιβεβαιώνονται από την πράξη, αφενός η ανεπάρκεια του ελληνικού ΥΠΕΞ κατά τα τελευταία χρόνια, αφετέρου κάποιες μυστικές συνεννοήσεις που πρέπει να έχουν γίνει κατά τα προηγούμενα χρόνια (δεν μπορεί, αλλιώς να εξηγηθεί) οδηγεί σε απώλεια σημαντικού μέρους της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ.

Κατ’ αρχάς, κι ενώ προ εβδομάδος υπήρξε ένα κλίμα αισιοδοξίας ότι ο Λίβανος θα επικυρώσει στο Κοινοβούλιο τη συμφωνία που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις Λιβάνου και Κύπρου ως προς την οριοθέτηση των ΑΟΖ των δύο χωρών, τώρα αναστέλλει πάλι τη διαδικασία επικύρωσης, μέχρι την επίλυση του Κυπριακού, όπως αναφέρει ο τουρκικός Τύπος επικαλούμενος τουρκικές διπλωματικές πηγές.

Σύμφωνα με την αγγλόγλωσση τουρκική εφημερίδα “Today’s Zaman”, οι πηγές, που δεν κατονομάζονται, ανέφεραν στην εφημερίδα ότι ο Λίβανος θα μπορούσε να προβεί σε ενέργειες για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στις παράκτιες περιοχές του, ακόμη και χωρίς τη συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ. Άρα, αυτή δεν χρειάζεται.
Την περασμένη Παρασκευή, ο πρωθυπουργός του Λιβάνου κ. Νατζίμπ Μικάτι, είχε αναφέρει ότι η χώρα του θα συνεχίσει τις επαφές με την Τουρκία και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, αναφορικά με την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Η εφημερίδα γράφει ότι, σύμφωνα με τις διπλωματικές πηγές, το θέμα δεν αφορά τόσο την Τουρκία, η οποία δεν εγείρει κανένα ζήτημα αναφορικά με την οριοθέτηση της θαλάσσιας περιοχής του Λιβάνου, αλλά το ψευδοκράτος.

Όπως προστίθεται, η Τουρκία παρακολουθεί το θέμα στενά, με στόχο την προστασία των Τουρκοκυπρίων, που, όπως αναφέρεται, έχουν ίσα δικαιώματα με τους Ελληνοκύπριους στο σύνολο των ενεργειακών αποθεμάτων στις παράκτιες περιοχές του νησιού. Περισσότερα άσχημα είναι τα πράγματα με την Αίγυπτο. Θυμίζουμε, ότι ενώ επρόκειτο να υπογραφεί η συμφωνία καθορισμού των ορίων των ΑΟΖ Ελλάδας και Αιγύπτου επί καθεστώτος Μπουμάρακ, μετά από πιέσεις των Τούρκων οι Αιγύπτιοι ανέβαλαν τις συζητήσεις. Ο κ. Λαμπρινίδης (για τον οποίο κανείς δεν μας εξήγησε ποια ήταν τα προσόντα του για να αναλάβει το ΥΠΕΞ) μας είχε διαβεβαιώσει -μετά από επίσκεψή του στην Αίγυπτο- ότι όλα βαίνουν καλώς.

Φαίνεται ότι του τα είπαν στα αιγυπτιακά και δεν αντιλήφθηκε ότι αλλιώς έχουν τα πράγματα. Από την Αίγυπτο έρχονται πληροφορίες ότι το Κάιρο επιδιώκει συμφωνία οριοθέτησης με Κύπρο και Τουρκία, αποκλείοντας από τις συζητήσεις την Ελλάδα. Βέβαια, ο υπουργός Πετρελαίων της Αιγύπτου κ. Αμπντουλάχ Γκχοράμπ αναγνώρισε ότι το σημείο αυτό δεν βρίσκεται σε αιγυπτιακές ζώνες, ωστόσο τόνισε ότι «τα σύνορα μεταξύ της Αιγύπτου, της Κύπρου και της Τουρκίας δεν είναι ακόμη συμφωνημένα».

Οι δηλώσεις του Αιγύπτιου υπουργού δείχνουν ότι υπήρξε αρνητική τροπή στις περσινές συνομιλίες μας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Και ότι οι Αιγύπτιοι, λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις αιτιάσεις της Τουρκίας περί Καστελόριζου (ότι δεν διαθέτει ΑΟΖ, άρα αυτοί βγαίνουν βαθιά στη Μεσόγειο και ενώνονται με την Αίγυπτο).

Τέλος, ως προς τη Λιβύη, παρ’ όλο που η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή ακολούθησε τους ισχυρούς και συνέβαλε σημαντικά στην πτώση του Καντάφι, όχι μόνον δεν έλαβε ανταμοιβή, αλλά ο κ. Νταβούτογλου πέτυχε να πείσει τους Λίβυους, ότι μεγάλο μέρος της περιοχής νότια της Κρήτης, ανήκει στη Λιβυκή ΑΟΖ και όχι στην Ελλάδα. Άλλο που δεν ήθελαν και οι Λίβυοι φυσικά, που πάντα διεκδικούσαν την περιοχή, όχι όμως σε απαιτητικό σημείο. (Ο κ. Νταβούτογλου, μπορεί μέχρι στιγμής να μη ωφελεί τη χώρα του, κατορθώνει όμως να ζημιώνει τη δική μας -και στα Βαλκάνια-, κυβέρνησης και ΥΠΕΞ μη υπαρχόντων).

Ο Μακεδών