Κάποτε δούλευα σε μία κρατική τράπεζα και έπρεπε να κάνω την ετήσια αξιολόγηση του προσωπικού υπό την εποπτεία μου. Προερχόμενος από ιδωιτική τράπεζα, και με τα κριτήρια του ιδιωτικού τομέα, έβαλα κάτω από την βάση στο 95% των υπαλλήλων. Η βαθμολόγηση είτανε πράγματι αξιοκρατική, μιας και η μεγαλύτερη πλειοψηφία από αυτούς είτανε παντελώς άσχετοι, οκνηροί, πονηροί, ευθυνόφοβοι, και άλλα τόσα κακά της μοίρας τους. Η δουλειά έβγαινε από το 5% των υπαλλήλων που είτανε πράγματι αξιόλογοι, εργατικοί και τιμούσαν την εργασία τους. Την επόμενη μέρα με επισκέφθηκε το προεδρείο του συλλόγου στο γραφείο μου και απαίτησε, σημ. δεν ζήτησαν αλλά απαίτησαν, να αλλάξω αμέσως όλες τις βαθμολογίες σε άριστα αλλίως θα υποστώ τις συνέπειες. Αρνήθηκα ευγενικά, και την επόμενη ημέρα με κάλεσε ο Πρόεδρος της Τράπεζας για να μου γνωστοποιήσει την απόλυσή μου, σημειώνοντας με νόημα ότι πρόκειται περί άνωθεν πολιτικής παρέμβασης, από σημαίνοντα παράγοντα του τότε καθεστώτος, στην οποία δεν μπορεί να αντιταχθεί. Κάπως έτσι πιστεύω ότι θα γίνουν και αυτές οι αξιολογήσεις.Σχόλιο αναγνώστη εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου