Είναι θλιβερό να βλέπει κανείς ότι η "επιτροπή των 18" δεν είχε στην ουσία τίποτε νεότερο να πει από όσα μας είπε το 1821 ο Κοραής και ο Μαυροκορδάτος, όσα επαναλήφθηκαν μέχρι τον Καραμανλή του 1979 στο Ζάππειο. Τα ίδια και τα ίδια επιχειρήματα, θριαμβικά ως προς το ΦΩΣ του Λονδίνου και του Παρισιού, κασσάνδρεια ως προς τα δεινά που θα επέλθουν, αν η Ελλάδα μείνει έξω από τη "Δύση". Κανένας προβληματισμός ως προς την αμείλικτη ιστορία που συνδέει τα δάνεια, το πολίτευμα, την υποτέλεια με το βιασμό του πολιτισμού, με τους ωμούς εκβιασμούς, τις δολοφονίες, τις συκοφαντίες. Οι εμπρηστές καλούνται (και πάλι) να σβήσουν τη φωτιά.
Μια στάλα μυαλό για τη διαρκή χρεοκοπία της χώρας των δανείων, ένα ρητορικό ερώτημα, "πώς βρέθηκαν όλες οι δυτικές χώρες να χρωστάνε" δεν υπήρξε. Τίποτα, τίποτα, τίποτα! Το πιο θλιβερό όμως ήταν η μη συναίσθηση ως προς το διχασμό στον οποίον ωθούν αυτές οι απόψεις. Γιατί ο περίφημος, διαρκής εθνικός διχασμός δεν είναι άλλος από τον εξωτερικά υποδαυλιζόμενο, προκειμένου να υπάρξει ο απαιτούμενος έλεγχος των Ελλήνων. Στην παγίδα αυτή πέφτουν οι "δυτικίζοντες", προκαλώντας έτσι το ανακλαστικό της άλλης ομάδας που αυτοονομάζεται "εθνική". Ουδόλως ενοχλείται η πρώτη ομάδα, αν σήμερα το ΕΘΝΟΣ έχει εξοβελιστεί από παντού. Επιτρέπεται η χρήση του και γίνεται επίκλησή του όταν πρόκειται (για ΕΘΝΙΚΗ ανάγκη) να πληρωθούν οι φόροι, δηλαδή τα τοκοχρεολύσια των "αγορών", δηλαδή των εγκληματιών που έχουν καταλάβει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά τις οικονομίες των δυτικών κρατών και κόβουν όσο χαρτονόμισμα επιθυμούν, διοχετεύοντάς το ως δάνειο σε κυβερνήσεις και ηθικά απογυμνωμένους (από αυτούς) πολίτες. 200 χρόνια εκβιαστικών διλημμάτων "αν δεν πάρετε αυτό το δάνειο, καταστρέφεστε" και μυαλό δεν βάλαν κάποιοι. Δεν βλέπουν, δεν θέλουν να δούν, θέλουν να "σώσουν" τους μη προνομιούχους, ξέροντας ότι δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις τους στις ξένες τράπεζες, οι λίρες και οι περιουσίες τους στα Κέυμαν. Το πολιτικό σύστημα των σημερινών κλεφτών και αμαρτωλών, το σύστημα της ποινικής ασυλίας, το σύστημα που δεν καταδίκασε ούτε ένα πολιτικό πρόσωπο, τολμάει να εξάρει το ρεαλισμό του Τρικούπη και του Βενιζέλου, να καταδικάσει τους "κλέφτες και τους αρματολούς". Τολμάει να μιλήσει για αξιοπρέπεια, το σύστημα που χειροκρότησε τον πρωθυπουργό ΓΑΠ να ξεπερνάει κάθε όριο ψευδολογίας, συκοφάντησης της χώρας, παραβίασης του Συντάγματος, προδοσίας κατά συρροή. Ωχριούν και κοκκινίζουν οι Φαρισαίοι της Κ. Διαθήκης μπροστά στο μέγεθος της ποταπότητας, της ιδιοτέλειας, της εγκληματικής αμέλειας, της σκύλευσης και της απανθρωπιάς. Αισχροί διαφημιστές του δανείου στους οποίους μόνο το φραγγέλιο της ιερής οργής αρμόζει. Λύκοι με τη μορφή αμνών. Πλύση εγκεφάλου και τρομοκρατία. Τη "γκιλοτίνα" τη βλέπουν, μόνον όπου τους βολεύει.
Να μη σκεφτούμε πονηρά. Να πιστέψουμε στο αυθόρμητο της "πρωτοβουλίας". Η σύσταση της επιτροπής; Αναμενόμενη. Ο πρόεδρος; Ο Ν. Αλιβιζάτος, που με επιχειρηματολογία δύο αιώνων πριν, μας κάλεσε να αποφύγουμε τα δογματικά στερεότυπα (δείτε, ιδιαίτερα το τέλος της ομιλίας του). Οι ομιλητές; Οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι. Το κοινό; Ρίξτε μια ματιά. Και το e-mail της συμπαράστασης: giatinelladatora@yahoo.gr
Η "υπερήφανη" για την Ελλάδα υπουργός παιδείας* (έτσι δήλωσε), είναι επίσης περήφανη για το ότι εκπροσωπεί την μη εθνική παιδεία. Τι είναι τελικά "Ελλάδα"; Ό,τι θέλει ο καθένας, αλλά να πάμε όλοι μαζί σ' αυτήν και να γίνει αυτό που λέμε "εμείς"!
*Το οξύτερα διατυπωμένο τμήμα του κειμένου σ' αυτήν αναφέρεται. Όποιος δηλώνει ότι διαθέτει ψυχραιμία, ότι δεν εκνευρίζεται εύκολα, ας δοκιμάσει να την ακούσει. Την εκσυγχρονισμένη κυρία ευελφάλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου