Ο παγκόσμιος ενεργειακός χάρτης αλλάζει

Ο Τουρκμένιος κριτής του παιχνιδιού Σε οποιοδήποτε πρόχειρο κουίζ για τους ισχυρότερους ηγέτες στον κόσμο σήμερα το ούτως ή άλλως δυσπρόφερτο όνομα του Γκουρμπανγκούλι Μπερντιμουχαμέντοφ δεν θα ερχόταν εύκολα στον νου. Όμως, ο πρόεδρος της μυστηριώδους πρώην σοβιετικής δημοκρατίας του Τουρκμενιστάν κρατά τα κλειδιά για το σύνθετο παιχνίδι της κυριαρχίας στην Ευρασία, καθώς η (προικισμένη με τα τέταρτα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου στον κόσμο) χώρα του βρίσκεται στα μισά του δρόμου ανάμεσα στην Ευρώπη και την αναπτυσσόμενη Ασία. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι το μεγάλο όνειρο της Δύσης για απεξάρτηση από την Gazprom μέσω του αγωγού Nabucco, ο οποίος θα τροφοδοτεί την ευρωπαϊκή αγορά παρακάμπτοντας πλήρως τη Ρωσία (και παραλλήλως και το Ιράν), δεν έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας χωρίς τη σύμπραξη του Αζερμπαϊτζάν και του Τουρκμενιστάν. Ωστόσο, μολονότι ο Μπερντιμουχαμέντοφ ομνύει διαρκώς στην προοπτική συνεργασίας με την Ευρώπη, οι πραγματικές του κινήσεις δείχνουν ότι κρίνει απείρως πιο συμφέρουσα τη στροφή προς Ανατολάς και την αποφυγή της οργής της Μόσχας. Ούτως ή άλλως, η τροφοδοσία του Nabucco με τουρκμενικό αέριο προϋποθέτει την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού στην Κασπία, ο οποίος θα συνδέει το λιμάνι του Τουρκμένμπασι με την αζερική χερσόνησο Αμπσερόν. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, το Τουρκμενιστάν προμηθεύει ήδη την Κίνα (μέσω Ουζμπεκιστάν και Καζαχστάν) με αέριο από το κοίτασμα του Νότιου Γιολοτάν (όπου έχουν επενδυθεί κινεζικά κεφάλαια ύψους 4 δισ. δολαρίων), ενώ παράλληλα εμφανίζεται να υποστηρίζει το project του αγωγού TAPI, ο οποίος, μέσω Αφγανιστάν, θα καταλήγει στο Πακιστάν και την ιδία. Αν το σχέδιο (το οποίο έχει κόστος τουλάχιστον 7,6 δισ. δολαρίων και αναμένεται να χρηματοδοτηθεί κατά το ένα τρίτο από την Ασιατική Αναπτυξιακή Τράπεζα) ευοδωθεί, ο Μπερντιμουχαμέντοφ θα έχει συνεισφέρει περισσότερα στη σταθεροποίηση του Αφγανιστάν από τους 100.000 Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονται εκεί. Οι χώρες του Συμφώνου της Σανγκάης (με προεξάρχουσα τη Ρωσία και την Κίνα), οι οποίες δυσφορούν με την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Κεντρική Ασία, δεν θα μπορούσαν να είναι περισσότερο ικανοποιημένες... *Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 6ης Ιανουαρίου capital.gr