Διάλεξη του Υπσγου (ε.α.) Ιωάννη Μπαλτζώη την Δευτέρα 12 Δεκ. 2011 στο Πολεμικό Μουσείο

Σύνδεσμος Επιτελών Εθνικής Άμυνας.

Διάλεξη του Υπσγου (ε.α.) Ιωάννη Μπαλτζώη την Δευτέρα 12 Δεκ. 2011 στο ΠολεμικόΜουσείο.

ΕΛΛΗΝΟ-ΙΣΡΑΗΛΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ.

Κυρίες και κύριοι,

Η λέξη Παλαιστίνη που ανευρίσκεται σε αρχαία Ελληνικά κείμενα, στα Αραβικά είναιFilastin, Falastin και Filistin, στα Εβραϊκά Yeretz Υιsrael (γη τουΙσραήλ) και Palestina και τέλος Palaestina στα Λατινικά, χρησιμοποιείται γιανα περιγράψει την γεωγραφική περιοχή μεταξύ της Μεσογείου θαλάσσης και του Ιορδάνη ποταμού, δηλαδή η περιοχή που περιλαμβάνει το σημερινό Ισραήλ με την Δυτική Όχθη και την λωρίδα της Γάζας, μέρος Ιορδανίας και λίγο από Λίβανο και Συρία (στο νότιο τμήμα των). Άλλα ονόματα για την εν λόγω περιοχή είναι το βιβλικό Κανά (Canaan) , Land ofIsrael και Yeretz Yisrael για τουςΕβραίους και Holly Land ή Άγιοι Τόποι για όλους τους χριστιανούς.

Παρ' όλα αυτά το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ διεκδικεί ιστορική συνέχεια με τα αρχαία βιβλικά κράτη τουΙσραήλ και της Ιουδαίας, το έποςτων οποίων έχει κεντρική θέση στην ιουδαϊκή θρησκεία και μνήμη. Η πλειονότητατων κατοίκων του κράτους είναι Εβραίοι, ενώ η μεγαλύτερη μειονότητα είναι οι Άραβες (περίπου το 20%).

Οι Εβραίοι ζουν εδώ και χιλιάδες χρόνια στην περιοχή τουσύγχρονου Ισραήλ και στην αρχαιότητα ήταν πλειονότητα μέχρις ότου εκδιώχθηκανδύο φορές , αρχικά μετά την καταστροφή του πρώτου Ναού, τον 6ο αιώνα π.Χ. από τους Πέρσες και αργότερα το έτος 70 μ.Χ. μετά την καταστροφή τουδεύτερου Ναού από τον Τίτο.

Ακολούθησεμια περιπλάνηση που διήρκησε σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια. Οι μετακινήσεις αυτέςοδήγησαν τον Εβραϊκό λαό στην Υεμένη, στο Μαρόκο, στην Ισπανία, στη Γερμανία, στην Πολωνία και στα πέρατα της Ρωσίας, αλλά, παρ’ όλα αυτά, κατόρθωνε πάντα να διατηρεί τους δεσμούς του αίματος ανάμεσα στις σκορπισμένες κοινότητές του.

Οι Ρωμαίοι μετονόμασαν την χώρα από Ιουδαία σε Παλαιστίνη κατά την "Παλαιστίνη Συρία" του Ηροδότου. Η περιοχή κατακτήθηκεμεταγενέστερα από Βυζαντινούς (330-640 μ.χ.), κατόπιν Άραβες (7ο αιώνα μ.χ.), Σελτζούκους Τούρκους (1071 μ.χ.), Σταυροφόρους Ευρωπαίους (1099 - 1187μ.χ.), Μαμελούκους Αιγύπτιους (περί το 1250 - 1516 μ.χ.), Οθωμανούς (1516-1831), Αιγύπτιους (1831-1841) και πάλιΟθωμανούς/Τούρκους (1841 - 1917) ενώ διετέλεσε βρετανικό προτεκτοράτο μεταξύ 1920 - 1948. Δηλαδή ηπεριοχή της Παλαιστίνης παρέμεινε ως επί το πλείστον μουσουλμανική κατά πλειονότητα των κατοίκων της από το 1270 μ.Χ.έως και τον 20ο αιώνα.

Μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μια εβραϊκή μυστική στρατιωτικήοργάνωση, η Χαγκανά (Άμυνα), που σχηματίστηκε στα χρόνια μετά το Ολοκαύτωμα, άρχισε να μάχεται τους Βρετανούςκαι τους Άραβες, επιχειρήσεις που η ισραηλινή ιστορία καταγράφει ως την αρχήτου ισραηλινού "πολέμου της ανεξαρτησίας".

Το 1947, ο ΟΗΕ ανέλαβε τον έλεγχο της Παλαιστίνης, και στις 29 Νοεμβρίου η ΓενικήΣυνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησετην απόφαση Αρ. 181 για την διαίρεση της Παλαιστίνης σε ένα ισραηλινό και ένααραβικό κράτος, και την μετατροπή της Ιερουσαλήμ σε διεθνή πόλη εκτός συνόρων.Σύμφωνα με αυτήν την απόφαση η παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ, καθώς και η δυτική όχθη τουΙορδάνη, τέθηκε υπό τον έλεγχο της Ιορδανίας, ενώ η νέα πόλη ελέγχθηκε από τουςΙσραηλινούς. Οι Άραβες άρχισαν βίαιες διαμαρτυρίες κατά των Εβραίων, την στιγμήπου στην περιοχή κατοικούσαν 590.000 Εβραίοι και 1.320.000 Άραβες.

Στις 14 Μαΐου 1948, μία ημέρα πριν λήξει η βρετανικήΕντολή στην περιοχή, το ανώτατο εβραϊκό συμβούλιο ανακήρυξε την ανεξαρτησία τουΙσραήλ και όρκισε πρόεδρο τον Χάιμ Βάιζμαν καιπρωθυπουργό τον σιωνιστή ηγέτη, Δαβίδ Μπεν Γκουριόν.

Παράλληλα, η Χαγκανά παρουσιάζεται πλέον ως ο τακτικός στρατός του κράτους του νεοσύστατουΙσραήλ που έκτοτε ονομάζεται 'Αμυντική Ισραηλινή Δύναμη' (Israel DefenseForce/IDF, Εβραικά: Τσβά Χαγκανά Λε-Γισραέλ) γνωστότερος στους Ισραηλινούς, από τα αρχικά, του ως 'Τσαχάλ'. Την επόμενη ημέρα ξέσπασε ο Αραβοϊσραηλινός πόλεμος του 1948, όταν πέντε αραβικές χώρες (Αίγυπτος, Ιορδανία, Συρία, Λίβανος και Ιράκ) εισέβαλαν στρατιωτικά, με την αρωγή και άλλωνστρατευμάτων από την Υεμένη και την Σαουδική Αραβία. Η Αίγυπτος και η Ιορδανία προσάρτησαν τότε το Σινά και την Γάζα η πρώτη και την Δυτική Όχθη η δεύτερη. Μετά από ένα χρόνοεχθροπραξιών υπεγράφη ανακωχή.

Έκτοτε ακολούθησαν πολλές ακόμα συγκρούσεις που συνεχίζονται μέχρι και τιςμέρες μας. Κύριες στιγμές της Αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης ήταν ο πόλεμος των Έξι Ημερών του 1967, όταν το Ισραήλ όχι μόνο απώθησετις από κοινού επιτιθέμενες δυνάμεις της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και της Συρίαςαλλά προέλασε στο έδαφος τους καταλαμβάνοντας την χερσόνησο του Σινά, την Λωρίδα της Γάζας, την Δυτική Όχθη και τα Υψώματα του Γκολάν

και ο πόλεμος του Γιομ Κιππούρ του 1973 όταν και πάλι οι Αγυπτιο-Συριακέςδυνάμεις επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά την ημέρα της ιερότερης θρησκευτικής γιορτήςτων Εβραίων, αυτή τη φορά με επιτυχία (το Ισραήλ σώθηκε με αμερικανικήπαρέμβαση).

Μετά την Αίγυπτο (Του Ανουάρ Σαντάτ) που το 1979 υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με το Ισραήλ (συνθήκη τουΚάμπ Ντέιβιντ) , έτσι και το 1994 η Ιορδανία έγινε η δεύτερη αραβική χώρα πουαναγνώρισε το Ισραήλ. Οι διαφορές Αράβων και Ισραηλινών φάνηκαν ναδιευθετούνται προσωρινά με τις Συνθήκες του Όσλο του 1994, που προέβλεπαν τη δημιουργία της Παλαιστινιακής Αρχής, ξεχωριστού κράτους τωνΠαλαιστινίων, χωρίς ωστόσο οι συγκρούσεις να σταματήσουν. Να αναφέρουμε τις δύο Ιντιφάντα, τις ένοπλες εξεγέρσεις των Παλαιστινίων, όπου ιδίως η δεύτερη (2000-2005), η Ιντιφάντα του Αλ Ακτσά ήταν ηπιο αιματηρή και καθοριστική για το μέλλον. Το Ισραήλ αποχώρησε μονομερώς από την Γάζα τον Αύγουστο του 2005, υπόπρωθυπουργίας του Αριέλ Σαρόν, μετά από βίαιη απομάκρυνση Εβραίων εποίκων από τον Ισραηλινό στρατό...

Πλέον των παραπάνω να αναφερθούμε και στους λοιπούς πολέμους που συμμετείχε το Ισραήλ για να έχουμεολοκληρωμένη άποψη . Ήταν ο πρώτος πόλεμοςτου Λιβάνου το 1982 (OperationPeaceforGalilee),όπου κατέλαβε το νότιο τμήμα του Λιβάνου και παρέμεινε επί 18 χρόνιααποχωρώντας το 2000 , ο δεύτερος πόλεμος του Λιβάνου το 2006 και ο πόλεμος της Γάζας το Δεκ. 2008 (OperationCastLead).

ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.

ΟιΙσραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις, ή για την ακρίβεια οι Ισραηλινές ΑμυντικέςΔυνάμεις (IDF ) επίσημα δημιουργήθηκαν στις 31 Μαΐου1948, λίγο μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του κράτους του Ισραήλ. Φυσικάήταν το αποτέλεσμα της ένωσης των παραστρατιωτικών οργανώσεων που προϋπήρχαν, όπως ο Χαγκανά (η μεγαλύτερη και κυριότερη Ισραηλινή παραστρατιωτική οργάνωση), η Ιργκούν (Irgun), η Παλμάχ(Palmach) και η Λεχί(Lehi). Δηλαδή ο IDF δημιουργήθηκε εν μέσω πολεμικής σύγκρουσης από καλά προετοιμασμένες από πριν παραστρατιωτικές οργανώσεις. Όπως είδαμε από την πορεία της δημιουργίας τουΙσραήλ οι IDF περίπου σε κάθε δεκαετία συμμετείχαν σε πολεμικές συγκρούσεις με τα Αραβικά κράτη της περιοχής η σε πολέμους χαμηλής έντασης καθώς και σεεπιχειρήσεις αστραπιαίες, καταδρομικές είτε για απελευθέρωση ομήρων (επιχείρηση Έντεμπε), είτε για καταστροφή πυρηνικού αντιδραστήρα (Ιράκ, Συρία) κλπ.

Πριν εξετάσουμε την δομή τωνΙσραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων θα πρέπει να αναφέρουμε κάποια πράγματα για να αντιληφθούμε καλύτερα την δομή και την λειτουργία του. Αυτά είναι επιγραμματικά:

Ισχύει το Δόγμα του Αρχιστρατήγου και Αρχηγός είναι ένας, τόσο στον καιρό της ειρήνης , όσοκαι εν καιρώ πολέμου. Είναι ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, ο οποίοςαποφασίζει με το Επιτελείο του για τα πάντα και υπό αυτόν υπάγονται , οι τρεις «Αρχηγοί» των κλάδων, Στρατού,Ναυτικού και Αεροπορίας.

Ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου προέρχεται πάντα απότον Στρατό ξηράς, με μοναδική εξαίρεση την περίοδο 2005-2007, όταν επελέγη γιαΑρχηγός του Επιτελείου, ο Αρχηγός μέχρι τότε της αεροπορίας Ντάνι Χαλούτζ. Απότις αρχές του 2011 Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου είναι ο Αντιστράτηγος (Rav Aluf) Benny Gantz.

Ο Αρχηγός φέρνει τον βαθμό του Αντιστράτηγου και είναι ένας και μοναδικός. Οι Σωματάρχεςείναι Υποστράτηγοι , οι Μέραρχοι Ταξίαρχοι και οι Δκτες Ταξιαρχιών είναιΣυνταγματάρχες.

Αποστρατευτικός βαθμός είναι αυτός που φέρουν.

Δεν υπάρχουν παραγωγικές Σχολές Αξιωματικών και όλοικατατάσσονται ως απλοί στρατιώτες, οι οποίοι εξελίσσονται με την συνεχήαξιολόγησή των. Φυσικά στην πορεία υπάρχουν πολλά και διάφορα Σχολείαεσωτερικού και εξωτερικού που φοιτούν.

Για την προαγωγή των υπάρχουν αξιόλογα, αξιόπιστα,αντικειμενικά, δίκαια κριτήρια και απαράβατα δεδομένα, που δεν μπορούν νααμφισβητηθούν και φυσικά δεν υπάρχουν πολιτικές παρεμβάσεις και γενικά εμπλοκήτης εκάστοτε πολιτικής εξουσίας. Π.χ. για να γίνεις ανώτερος Αξκος θα πρέπει ναφοιτήσεις σε Πανεπιστήμιο και να γνωρίζεις ξένη γλώσσα οπωσδήποτε.

Ο Στρατός και τα στελέχη τυγχάνουν μεγάλου σεβασμούκαι εκτίμησης στην Ισραηλινή κοινωνία, για αυτό και μετά την αποστρατεία των(συνήθως σε μικρή ηλικία) προσλαμβάνονται σε διάφορες επιχειρήσεις καιεταιρείες, ιδίως στον τομέα των πολεμικών βιομηχανιών ή πολιτεύονται με μεγάληεπιτυχία. Πλείστοι πρωθυπουργοί του Ισραήλ ήσαν Αρχηγοί Γενικού Επιτελείου καιστρατηγοί του Ισραηλινού στρατού.

Η θητεία είναι υποχρεωτική για άνδρες και γυναίκες καιδη από την ηλικία των 18 ετών. Η θητεία για τους άνδρες είναι τρία χρόνια, γιαδε τις γυναίκες περίπου δύο χρόνια.

Μέχρι την ηλικία των 45 ετών και για κάποιεςειδικότητες και πέραν αυτής είναι έφεδροι και εκπαιδεύονται κάθε χρόνο η σχεδόνκάθε χρόνο για 2-8 εβδομάδες.

Μόνο το 30% των Μονάδων είναι ενεργές και το 70% είναιστην εφεδρεία, εφαρμόζοντας ένα προχωρημένο σύστημα, όπου οι Μονάδεςκαθίστανται ενεργές από την πρώτη ημέρα της επιστράτευσης, αφού επανδρώνονταικαι ενεργοποιούνται ΑΜΕΣΑ. Το σύστημα αυτό λέγεται Dry Storage System και μπορώνα σας το εξηγήσω μετά το πέρας της διάλεξης, πως διατηρείται το υλικό έτοιμοκαι πως φθάνουν και ενεργοποιούν την Μονάδα οι επίστρατοι. Στην ουσία γίνεται rotation ενεργών και Μονάδων εφεδρείαςσυνεχώς, με αποτέλεσμα όλες οι Μονάδες των να είναι ετοιμοπόλεμες με το υλικό σε άριστη κατάσταση.

Οι μισθοί είναι ικανοποιητικοί, πάνω από τον μέσο όροτων Ισραηλινών εργαζομένων και ο Αξκός ανάλογα με τα καθήκοντα δύναται να έχει δωρεάν ΙΧ όχημα από τηνυπηρεσία.

Στις προσωπικές των σχέσεις τα στελέχη είναι πολύάνετα και φιλικά μεταξύ των , προσφωνούνται στον ενικό και με το μικρό όνομα,ανεξαρτήτως βαθμού, πράγμα που αρχικά ξενίζει και θεωρούμε ότι έχει καταλυθεί ηπειθαρχία, πλην όμως είναι μέγα λάθος, καθόσον η πειθαρχία υπάρχει καιεφαρμόζεται στον υπερθετικό βαθμό στην διάρκεια της εκπαίδευσης, των ασκήσεωνκαι προπαντός κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις, όπου αναπτύσσεται ένας αδιάρρηκτοςδεσμός φιλίας ισοβίως. Παράδειγμασημερινό ο Νετανιάχου και ο Μπαράκ,όπου ο Νετανιάχου υπηρέτησε υπό τας διαταγάς του Μπαράκ.

Όλοι φέρουν μπερέ που είθισται να τον έχουν στην αριστερή επωμίδα.

Οι γυναίκες συνήθως δεν έχουν μάχιμη ειδικότητα, πλην όμωςτώρα μπορούν να έχουν μετά την δικαίωση από το ανώτατο δικαστήριο της χώραςπροσφυγής γυναίκας που ήθελε να γίνει πιλότος μαχητικού Α/Φ. Έτσι το 2002 ηπρώτη γυναίκα πιλότος μαχητικού Α/Φ αποφοίτησε από την σχολή της αεροπορίας, 6^η σε σύνολο 76αποφοιτησάντων ανθυποσμηναγών.

Όλοι οι στρατιωτικοί κατά την διάρκεια της θητείας τωνφέρουν μαζί των και τον ατομικό των οπλισμό, όταν εγκαταλείπουν το στρατόπεδο.Έτσι μπορείς να δεις στα Mall κορίτσια 19 ετών με την στρατιωτικήστολή να ψωνίζουν ρούχα , καλλυντικά κλπ φέροντας στον ώμο το Μ16.

Το Ισραήλ ποτέ δεν αναφέρει τον ακριβή αριθμό τουστρατού του. Αυξομειώνεται ανάλογα μετις καταστάσεις και τις υφιστάμενες εθνικές ανάγκες. Έτσι εκτιμάται με βάσηστοιχεία διεθνών αμυντικών οργανισμών, ότι κυμαίνεται περί τους 125.000 (40.000μόνιμοι και 85.000 έφεδροι) και περί τους 600.000 επιστράτους.

Να επισημάνουμε την άριστη και σκληρή εκπαίδευση τουστρατιωτικού προσωπικού (κάθε χρόνο έχουν 8-16 νεκρούς, ως αποτέλεσμα τηςρεαλιστικής εκπαίδευσης).

Όλα τα παραπάνω μας παρέχουν μια ιδέα για το πώς είναιτο προσωπικό του Ισραηλινού στρατού. Ας εξετάσουμε τώρα την δομή του, όπουυπάρχει το τριαδικό σύστημα. Ο Αρχηγός του Επιτελείου λειτουργεί με το δόγμαΑρχιστρατήγου και έχει υπό τας διαταγάς του τους πάντες και τα πάντα. Έτσι ηδομή του Ισραηλινού Στρατού είναι η κάτωθι:

Διοίκηση εσωτερικού (Homefront Command)

Βόρεια διοίκηση (North Command)

Κεντρική διοίκηση (Central Command)

Νότια διοίκηση (South Command)

Πολεμική Αεροπορία (Air Force)

Πολεμικό Ναυτικό (Navy)

Χερσαίες δυνάμεις (Ground Forces)

Τεθωρακισμένα (Armored Corps)

Ταξιαρχία Ναχάλ (Nahal Brigade)

Ταξιαρχία Γκολάνι (Golani Brigade)

Ταξιαρχία Γκιβάτι (Givati Brigade)

Ταξιαρχία Κφιρ (Kfir Brigade)

Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών (Paratroopers Brigade)

Μηχανικό Μάχης (CombatEngineering Corps)

Πυροβολικό (Artillery Corps)

Συντονιστής Κρατικών Δραστηριοτήτων στα Εδάφη (COGAT: Coordinator Of Government Activitiesin the Territories)

Τμήμα Εκπαίδευσης (Education Corps)

Τμήμα C4I (C4I Corps)

Σύμβουλος Γυναικείων Θεμάτων (Advisor onWomen’s Issues).

Ταξιαρχία Ειλάτ (Eilat Brigate) Δημιουργήθηκεπρο δύο εβδομάδων για τον έλεγχο του νότιου Ισραήλ, στην έρημο Νεγκέβ.

Εδώ να αναφέρουμε διευκρινιστικά ότι οι IDF σε ότι αφορά τις χερσαίες δυνάμεις στηρίζονται κατά βάση στα ΤΘ και στις Ειδικές Δυνάμεις. Σε ότι αφορά την αναλογία Τθ και ΠΖ είναι περίπου 80 προς 20. Δεν θα επεκταθούμε περισσότερο, καθόσον θα έπρεπε να ομιλούμε επί μακρόν για τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις,τον ισχυρότερο στρατό της Μέσης ανατολής και της ανατολικής Μεσογείου. Θα πρέπει όμως να αναφέρουμε τα οπλικά συστήματα, που διαθέτει κάθε κλάδος για να αντιληφθούμε την πραγματική ισχύ των IDF.

Στρατός Ξηράς.

Οι Ισραηλινές χερσαίες δυνάμειςείναι σχεδόν πλήρως μηχανοκίνητες. Η Ταξιαρχία (Hativa) είναι ο βασικός σχηματισμός μάχης του Ισραηλινού στρατού. Οι διοικητέςΤαξιαρχιών (Συνταγματάρχες στον βαθμό) εκπαιδεύονται και ασκούνται ώστε ναλειτουργούν αυτόνομα, ιδιαίτερα κατά τηνδιάρκεια των επιχειρήσεων, ακολουθώντας το αξίωμα των IDF, ότι το δόγμα της διοίκησης πρέπει ναυπηρετεί την δόγμα της επίθεσης.

Ισραηλινό Πολεμικό Ναυτικό.

Το Ισραηλινό Ναυτικό, Heil HaYam HaIsraeli, αποτελείκλάδο των IDF και δρακατ’ αρχήν στην Μεσόγειο, στον κόλπο της Άκαμπα και στην Ερυθρά θάλασσα. Τομότο του είναι «Ανοιχτές θάλασσες ασφαλείς ακτές». Δημιουργήθηκε το 1948 και συμμετείχε σε όλεςτις πολεμικές επιχειρήσεις του Ισραήλ. Η δύναμή του ανέρχεται σε 19.500 άνδρες.Αρχηγός Ναυτικού είναι ο Υποναύαρχος (Aluf) Ελί Μαρόμ. Ο στόλος του αποτελείται:

Iσραηλινή Πολεμική Αεροπορία.

Η Ισραηλινή αεροπορία (IAF), στα Εβραικά , Zroa HaAvir VeHahalal, "Air and Space Arm",γνωστή ως Kheil HaAvir, "Air Corps")είναι η αεροπορική δύναμη του Ισραήλ, όπου υπάγονται όλες οι αεροπορικέςδυνάμεις, τα πυραυλικά συστήματα και ότιέχει σχέση με το διάστημα, π.χ. οι κατασκοπευτικοί δορυφόρο. Αρχηγός αεροπορίαςείναι ο Υποπτέραρχος (Aluf) Ido Nehoshtan.

ΕΛΛΗΝΟ-ΙΣΡΑΗΛΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ.

Από της συστάσεως τουΚράτους του Ισραήλ, η Ελλάδα το αναγνώρισε de facto και όχι de jure. Τοαναγνώριζε δηλαδή ως υπαρκτή πραγματικότητα όχι όμως ως κράτος υπό την διεθνήνομική έννοια. Αυτό είχε ως συνέπεια αρχικά να έχει τοποθετήσει μόνο ΓενικόΠρόξενο στα Ιεροσόλυμα, ο οποίος και εκπροσωπούσε την χώρα μας στο Ισραήλ. Σεμεταγενέστερο στάδιο τοποθετήθηκε διπλωματικός υπάλληλος με Πρεσβευτικό βαθμόστην ισραηλινή πρωτεύουσα (Τελ-Αβίβ), υπό την ιδιότητα όμως του Μονίμου Αντιπροσώπουκαι όχι του Πρέσβη. Η αναγνώριση τουΙσραήλ από την Ελλάδα έγινε (κατόπιν μυστικών διεργασιών και τον φόβο τηςαντίδρασης των Αραβικών κρατών) την 21^ηΜαΐου 1990, επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, με υπουργό εξωτερικών τον Σαμαρά, με μια κοινή δήλωση των δύο μερών, πουυπογράφτηκε στις Βρυξέλλες, οπότε αποκαταστάθηκαν πλήρως οι διπλωματικές μας σχέσεις σε επίπεδοπρεσβείας. Από τότε η χώρα μας διατηρούσε τυπικά καλές και συνάμα προσεκτικές σχέσεις, λόγω της επιλογής της εξωτερικής μας πολιτικήςκαι των σχέσεων μας με τον αραβικό κόσμο. Το 1995 υπογράφηκε συμφωνίαστρατιωτικής συνεργασίας, από τον πρώην ΥΕΘΑ Γ. Αρσένη και η οποία είχε μείνειανενεργός εξαιτίας των κινδύνων «τραυματισμού των Ελληνο-αραβικών σχέσεων»,με δραματική συνέπεια για το Κυπριακό και Σκοπιανό ζήτημα, που προέτασσε τοελληνικό κράτος. Η συμφωνία αυτή αποτέλεσε και τον αρχικό πυλώνα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνεργασίαςμε συναντήσεις κατ’ έτος αντιπροσωπειών των δύο πλευρών και επισκέψειςεκατέρωθεν για συνεργασία σε διάφορα στρατιωτικήςφύσης θέματα. Και πάντα με προσοχή μήπως στενοχωρηθούν ή τι θα πουν οι «φίλοι»μας οι Άραβες. Έτσι προχωρούσαν οι σχέσεις μας μέχρι το 2010, ώσπου φτάσαμε στα σημερινά δεδομένα, όπου Ελλάδακαι Ισραήλ αποτελούν πλέον στρατηγικούς εταίρους και συμμάχους, δημιουργώνταςστην κυριολεξία τον μεγάλης στρατηγικής και οικονομικής σημασίας άξοναΙσραήλ – Κύπρος- Ελλάδα (Νότια Κρήτη) – Ευρώπη. Για να είμαστε ειλικρινείς βοήθησε και η Τουρκία σε αυτό, με την απόφασήτης να αλλάξει την εθνική στρατηγική και την εξωτερική της πολιτική και από σύμμαχος καιστρατηγικός εταίρος του Ισραήλ να γίνει ουσιαστικά εχθρός του. Η Τουρκία για ναυλοποιήσει την νέο Οθωμανική της πολιτική και να καταστεί η νέα ηγέτιδα του αραβικούκόσμου (δόγμα Νταβούτογλου) αποφάσισε αλλαγή πλεύσης και οριστική ρήξη με τοΙσραήλ. Παρακολουθήσαμε πολλές περιπτώσεις επιθετικής έως προσβλητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας προς το Ισραήλ, μεαποκορύφωμα το περιστατικό του λεγόμενου «στολίσκου ελευθερίας 2010» και τηνεπίθεση των Ισραηλινών κομάντος στο Τουρκικό πλοίο Μάβι Μαρμαρά με αποτέλεσματον θάνατο 9 τούρκων ακτιβιστών. Από τότε οι σχέσεις έχουν διαρραγεί οριστικά(παρά τις απέλπιδες προσπάθειες των Αμερικανών και του φιλοτουρκικού λόμπυεντός του Ισραήλ), με αποτέλεσμα το Ισραήλ να στραφεί σε αναζήτηση νέουστρατηγικού εταίρου στην περιοχή. Ημόνη χώρα που πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις για το Ισραήλ ήταν η Ελλάδα (ανκαι δεν υπήρχαν πολλές επιλογές) και μετις ευλογίες των Αμερικανών άρχισε να αναπτύσσεται ένα ειδύλλιο, που τείνει νακαταλήξει σε ιστορία αγάπης. Το ειδύλλιο μεταξύ Ελλάδος και Ισραήλ, Νετανιάχου και Παπανδρέου άρχισε τονΦεβρουάριο του 2010, όταν οι δύο συναντήθηκαν τυχαία στο εστιατόριο «Πούσκιν»στη Μόσχα. Ο Νετανιάχου εκμεταλλεύτηκε την τυχαία συνάντηση τους για να μιλήσειμε τον Έλληνα πρωθυπουργό για το τουρκικό εξτρεμισμό εναντίον του Ισραήλ καιγρήγορα οι δύο άνδρες έγιναν φίλοι. ΤονΙούλιο 2010 , ο Παπανδρέου επισκέφθηκε την Ιερουσαλήμ –ήταν η πρώτη επίσημηεπίσκεψη Έλληνα πρωθυπουργού στο Ισραήλ σε 30 χρόνια. Λίγες εβδομάδες αργότερα,ο Νετανιάχου ταξίδεψε στην Αθήνα, περνώντας μια ολόκληρη ημέρα με τονΠαπανδρέου και άλλους αξιωματούχους σε ένα κοντινό νησί, τον Πόρο, έθεσαν τις βάσεις της Ελληνο-Ισραηλινήςφιλίας, της συνεργασίας σε πολλούς τομείςκαι της στρατηγικής συμμαχίας μεταξύ των δύο κρατών.
Ισραηλινοί διπλωμάτες επιβεβαιώνουν ότι η εκκολαπτόμενη φιλία μεταξύ των δύο χωρών κατά τη διάρκεια του τελευταίου ενάμιση έτους είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Η επικοινωνία μεταξύ των υπηρεσιών πληροφόρησης έχει αυξηθεί, η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία έχει πραγματοποιήσει μια σειρά από κοινές ασκήσεις με την αντίστοιχη Ελληνική και ο Νετανιάχου ζήτησε τη συνδρομή του Παπανδρέου για να μεταφέρει αρκετά μηνύματα στο Πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς. Η φιλία αυτή και η συνεργασία των δύο κρατών επιβεβαιώθηκε και εδραιώθηκε με την υπόθεση του νέου στολίσκου της ελευθερίας 2011, όπου η Ελλάδα με μια αιφνιδιαστική κίνηση απαγόρευσε τον απόπλου των σκαφών που θα συμμετείχαν στην επιχείρηση , βγάζοντας το Ισραήλ από μια δυσχερέστατη θέση, ο δε Νετανιάχου αποκόμισε τα οφέλη της επένδυσής του στους Ισραηλινο-ελληνικούς δεσμούς και το στοίχημά του για την Ελλάδα απέδωσε.

Ήταν σε θέση να δημιουργήσει μια βιώσιμη εναλλακτική λύση στις σχέσεις με την Τουρκία από διάφορες απόψεις, δείχνοντας στον Ερντογάν ότι το Ισραήλ δεν θα διστάσει να προσεγγίσει τον μεγαλύτερο εχθρό του στη Δύση. Και όταν η στιγμή της αλήθειας έφτασε, η Ελλάδα ανταποκρίθηκε και διέταξε την απαγόρευση κάθε απόπλου με προορισμό τη Γάζα από τα λιμάνια της. «Οι διοργανωτές του στολίσκου δεν έλαβαν υπόψη το γεγονός ότι η Ελλάδα τουΙουλίου 2011 δεν είναι η Ελλάδα του Μαΐου 2010», τόνιζαν όλοι οι αναλυτές στο Ισραήλ

όπου τέθηκαν οι σταθερέςβάσεις της νέας συμμαχίας και συμφωνήθηκαν διπλωματικές πρωτοβουλίες και συνεργασίες, οικονομικές δραστηριότητες και πρωτοβουλίες από πλευράςΙσραηλινών και άλλα φανερά και μυστικά.

Εδώ κρίνουμε σκόπιμο να αναφέρουμε την αλλαγή στάσης και συμπεριφοράς τουΙσραηλινού τύπου για την Ελλάδα. Χαρακτηριστικά μετά την υπόθεση του στολίσκουδιαβάζαμε στις μεγαλύτερες Ισραηλινές εφημερίδες άρθρα με τίτλους όπως «Η νέαφιλία Ελλάδος –Ισραήλ», «Γάμος άλλα Ελληνικά του Νετανιάχου», «Εβραϊκέςοργανώσεις Αμερικής:Στεκόμαστε στο πλευρό της Ελλάδος» κλπ.

Στις 12-9-2011 ο τότε ΥΕΘΑ κ. Μπεγλίτης μεταβαίνει στην Ιερουσαλήμ και αφούγίνεται δεκτός από όλη την πολιτική ηγεσία του Ισραήλ και υπογράφει μυστική συμφωνία στρατηγικής και στρατιωτικήςσυμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών, που δεν έγινε γνωστή και δεν γνωρίζουμε τασυμφωνηθέντα. Τα ΜΜΕ των δύο χωρών δεν αναφέρουν τίποτα απολύτως και αυτόεπιβεβαιώνει την σοβαρότητα της συμφωνίας. Τα αποτελέσματα της συμφωνίας αυτήςθα τα δούμε στην πράξη λίγες μέρες αργότερα με την κρίση που δημιουργήθηκε μετις έρευνες στο οικόπεδα 12 στην Κυπριακή ΑΟΖ , όπου το Ισραήλ εγγυήθηκε τηνασφάλεια της Κύπρου και των γεωτρήσεων. Συγκεκριμέναη συμφωνία ενεργοποιήθηκε και επισφραγίστηκε την 14^η Σεπτεμβρίου, μετά και από τηλεφωνικήσυνομιλία, μεταξύ του Ισραηλινού και Έλληνα πρωθυπουργού, Βενιαμίν Νετανιάχου και Γιώργου Παπανδρέου, όταν οι Τούρκοι αλώνιζαν πέριξ της Κύπρου και όλα ήτανπιθανά.

Βέβαια και σεπολιτειακό επίπεδο αντηλλάγησαν επισκέψεις με Πέρες και Παπούλια σε Αθήνα καιΙερουσαλήμ.

Την 22 Νοε. 2011 επισκέφτηκε την Ελλάδα ο αναπληρωτής ΥΠΕΞ Αγιαλόν, ο οποίος είχε σημαντικέςεπαφές με τους νέους Έλληνες υπουργούς ΥΠΕΞ και ΥΕΘΑ, θέλοντας να επιβεβαιώσειτην συνέχιση της Ελληνο-Ισραηλινής συνεργασίας και με την νέα κυβέρνηση.

Τέλος το τελευταίο και πολύ σημαντικό γεγονός στο σήριαλ της Ελληνο-Ισραηλινής ιστορίας αγάπης που αναπτύσσεται και ενδυναμώνεται αποτελεί ηεπίσκεψη του Υπουργού ΠΕΚΑ κ. Παπακωνσταντίνου, περί τα τέλη Νοεμβρίου, όπου οισυζητήσεις και οι συμφωνίες αφορούσαν το φυσικό αέριο (και άλλα θέματα συνεργασίας), που θα ρέει άφθονο στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου απότα κοιτάσματα Αφροδίτη και Λεβιάθαν και την εκμετάλλευση του , όπως σταθμοί υγροποίησης, αγωγοί μεταφοράς, οενεργειακός και στρατηγικός άξονας Ισραήλ, Κύπρος, Κρήτη, Ιόνιο, Ευρώπη.

Στο ζήτημα του αγωγού, που θα δημιουργηθεί για την μεταφορά του φυσικού αερίου στην Ευρώπη, οι διαδικασίες θα είναι ταχύτατες, ιδιαίτερα στο τμήμα που αφορά τις υποδομές για την «υποδοχή» και το διαμοιρασμό του φυσικού αερίου. Ένα άλλο θέμα που τέθηκε ήταν το τεχνολογικό πάρκο στα Βαλκάνια, το οποίο θέλουν να δημιουργήσουν τα αρμόδια υπουργεία Ελλάδος και Ισραήλ, ενώ έχουν βολιδοσκοπηθεί για το Βιομηχανικό Πάρκο Βόλου, για το οποίο το υπουργείο Ανάπτυξης διαθέτει ήδη τα σχέδια στα συρτάρια του.

Στο αμυντικό-οικονομικότομέα τώρα σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει σοβαρό ισραηλινό ενδιαφέρον για τηναγορά του πλειοψηφικού πακέτου των ΕΑΣ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα) και της ΕΑΒ (Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία). Ενδιαφέρον που εκτοξεύεται στο βαθμό που η εξαγορά θα συνδυαστεί με την εξασφάλιση μεγάλων προμηθειών από τις Ελληνικές Ε.Δ. αν μας επιτραπεί τελικά από την Τρόικα. Συγκεκριμένα υπάρχει έντονο Ελληνικό ενδιαφέρον για:

*Το AGM-142 Popeye. Έχει σχεδιαστείγια επίθεση ακριβείας εναντίον στόχων από μεγάλες αποστάσεις.

*Τα σύστημακαθοδήγησης SPICE το οποίο τοποθετείται στις βόμβες γενικής χρήσης που υπάρχουνστο ελληνικό οπλοστάσιο (σε μορφή kit) και αυξάνει τρομακτικά τόσο την ακρίβειαπροσβολής στόχων εδάφους (απόκλιση τα 3 μέτρα) όσο και το βεληνεκές τους (πάνωαπό 30 ΝΜ).Αποτέλεσμα είναι η καταστροφή στόχων από απόσταση με λιγότερεςδυνάμεις.

*Το Delilahείναι ένα αέρος εδάφους-stand-off βλήμα τύπου Κρουζ, που επιτρέπει την προσβολήκαλά κρυμμένων απειλών, καθώς και την προσβολή κινούμενων στόχων. Με δραστικόβεληνεκές 250 χιλιόμετρα μπορεί να καταστρέψει στόχους τόσο στην θάλασσα όσοκαι στην ξηρά.

*Συστήματασκόπευσης- κατάδειξης (Targeting Pods) τα οποία δίνουν τη δυνατότητα στααεροσκάφη F-16 να επιχειρούν με απόλυτη ακρίβεια ημέρα και νύχτα.

Η προμήθεια βλημάτων SPICE 1000 και 2000 από το Ισραήλ μέσω διακρατικής συμφωνίας συνολικούκόστους περίπου 100 εκατομμυρίων ευρώ φαίνεται να θεωρείται τελειωμένη υπόθεση.

Ακόμη υπάρχει ενδιαφέρον για άμεση προμήθεια μεγάλου αριθμού πυρομαχικών αρμάτων , ώστε επιτέλους νακαταστούν επιχειρησιακά τα άρματα LEO 2 HEL, (τα βλήματα φυσικά από την ΙΜΙ) , επίσηςσυστημάτων αυτοπροστασίας και βελτίωση του ελληνικού συστήματος αεράμυνας με τηχρήση αναβαθμίσεων που παράγει η ισραηλινή στρατιωτική βιομηχανία. Εξετάζεταιακόμη σοβαρά το ενδεχόμενο κατασκευήςπλοίων για τις ανάγκες του Ισραηλινού πολεμικού ναυτικού σε ελληνικά ναυπηγεία.Φυσικά η στρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών θα εκτοξευτεί σε όλους τουςτομείς και στους τρεις κλάδους των ΕΔ. Ήδη διαπιστώνουμε μια αυξημένη στρατιωτικήδραστηριότητα και συνεργασία των δύο πλευρών, με επισκέψεις εκατέρωθεν και φυσικάασκήσεις και των τριών κλάδων. Η τελευταία στρατιωτική συνεργασία ήταν περί ταμέσα Νοεμβρίου, όταν 5 Ελληνικά Α/Φ F 16, πέταξαν για πρώτηφορά στην αεροπορική βάση Οvda στο νότιο Ισραήλ καιεπί μία εβδομάδα συμμετείχαν σε κοινές αεροπορικές ασκήσεις με τα ΙσραηλινάΑ/Φ. Στην Ισραηλινή Αεροπορική Βάση Ovda εδρεύει η 115 Μοίρα με αεροσκάφη F-16 αντίστοιχημε τους Aggressors του Αμερικανικού Top Gun!Κι όταν μιλάμε για Top Gun των Ισραηλινών, τότε είναι κατανοητό ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και δύσκολα.


Στην βάση αυτή, που λίγες αεροπορίες έχουν επισκεφτεί εκπαιδεύτηκαν σκληρά Έλληνες και Ισραηλινοί πιλότοι και αυτό αποτελεί και είναι ένδειξη φιλίας και εμπιστοσύνης της περίφημης Ισραηλινής αεροπορίας προς μία από τις καλύτερες αεροπορίες του κόσμου, την Ελληνική.

Τέλος και πολύ σημαντικό για τον Ελληνισμό το Ελληνο-ορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και το πόσο σημαντικό είναι να διατηρήσουμε την πνευματική αυτή κιβωτό της θρησκείας μας και του έθνους μας εκεί στους Αγίους Τόπους. Και οι καλές σχέσεις με το Ισραήλ μας το εγγυώνται.

Για την προώθηση ακόμη περισσότερο των Ελληνο – Ισραηλινών σχέσεων, κατά την άποψή μας θα μπορούσαν να εξετασθούν και τα παρακάτω:

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑΕΛΛΗΝΟ-ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ:

- ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗΕΠΑΦΩΝ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΡΧΗΓΩΝ ΕΠΙΤΕΛΕΙΩΝ.

- ΕΠΑΦΕΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΔΙΟΙΚΗΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΛΑΔΩΝ.

- ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΑΝΤΙΠΥΡΑΥΛΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ.

- ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑΚΑ-ΤΑΧΕΩΝ ΣΚΑΦΩΝ-ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΑ.

- Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΝΑ ΣΥΝΔΡΑΜΕΙ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΣΕ ΕΥΡΥΤΕΡΕΣ ΕΠΑΦΕΣΝΑΤΟ-ΙΣΡΑΗΛ.

- ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΩΝ ΜΗ-ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΩΝ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ UAV και UCAV

- ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ, ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ,ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ.

- ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕΘΟΡΙΑΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.

- ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΔΟΓΜΑΤΩΝ-ΤΑΚΤΙΚΩΝ-ΠΕΡΙ ΑΣΥΜΜΕΤΡΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ-ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣΑΠΟ ΟΠΛΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ.

- ΚΟΙΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΡΕΥΝΑΣ-ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ.

- ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΧΘΕΙ ΚΑΙΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΕ ΣΧΕΤΙΚΕΣΑΣΚΗΣΕΙΣ.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ-ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:

- ΣΥΣΤΑΣΗ ΜΕΙΚΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ LOBBIES ΣΕ ΕΥΡΥΤΕΡΟΕΠΙΠΕΔΟ.

- ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΜΕ ΤΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ.

- ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ.

- ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΟΛΩΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.

- ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ-ΓΕΩΡΓΙΚΟ ΤΟΜΕΑ.

- ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ.

- ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΝΑΝΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΟΜΕΑΣ ΠΟΥ ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΥΝΚΑΙ ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

- ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ.

- ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ-ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.

- ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΦΩΝ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΜΕ ΤΟ ΝΑΤΟ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ -ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.

- ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΜΥΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ-ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣΚΥΒΕΡΝΟΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ-ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ –TRAFFIKING ΚΛΠ.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Πάντως όπως και να έχει αυτήη συνεργασία ή «στρατηγική συμμαχία», μεταξύ Ελλάδος και Ισραήλ παίρνει «σάρκακαι οστά» με τις ευλογίες φυσικά των ΗΠΑκαι η Ελλάδα για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες αποκτά «στρατηγικό βάθος»,ενάντια ενός ιστορικού της αντιπάλου, που είναι η Τουρκία. Και θα πρέπει ναευχαριστούμε τον αλαζόνα μεγαλοιδεάτη ΥΠΕΞ της Τουρκίας Νταβούτογλου, πουμε το «στρατηγικό του βάθος», τον υπέρμετρο μεγαλοιδεατισμό του, την εμμονή του και την φιλοδοξία του για υλοποίηση του δόγματος του νέο-οθωμανισμού οδήγησε την Τουρκία στην σφοδρή ρήξη με το Ισραήλ και την αποκοπή πλέον κάθε επαφής και συνεργασίας. Ακόμη θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η προσέγγιση αυτή Ελλάδος – Ισραήλ (αν και έγινε ενμέρει κατ΄ανάγκη), επικρίθηκε σφόδρα από πολλούς, με το επιχείρημα ότι δηλαδή καταστρέφει τις παραδοσιακές καλές σχέσεις της Ελλάδος με τον Αραβικό κόσμο, ένας μύθος που ποτέ δεν απέδωσε τα οφέλη που προσδοκούσαμε και ας μας πει ένας καλόπιστος αναλυτής, που μας βοήθησε πρακτικά και ουσιαστικά αυτή η σχέση, που καλό βέβαια είναι να υπάρχει και θα υπάρχει και η Ελλάδα θα μπορεί να αποτελέσει τον έντιμο φίλο και των δύο πλευρών μελλοντικά και σε πιο εθνικό θέμα είχαμε άμεση βοήθεια ή συμπαράσταση. Άλλοι θεώρησαν ότι θα είναι ετεροβαρής και ενώ θα δώσουμε πολλά θα πάρουμε ελάχιστα από τους Εβραίους (όπως απαξιωτικά ορισμένοι αναφέρονται), καθόσον ως αιώνιοι άριστοι έμποροι, όπως είναι θα μας «ρίξουν» στις συμφωνίες, άρα δεν μας συμφέρει. Κοντόφθαλμη αντίληψη αδαών και μαθητευόμενων μάγων περί των νέων στρατηγικών δεδομένων και εξελίξεων στην περιοχή μας, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου πλέον η εθνική πολιτική δεν ασκείται με το συναίσθημα, αλλά με την ψυχρή λογική, την εμπεριστατωμένη ανάλυση όλων των δεδομένων και φυσικά πάντα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον της χώρας.

Προκαταλήψεις και εμμονές δεν επιτρέπονται και κατά κανόνα είναι επικίνδυνες, άρα απορριπτέες. Θα πρέπει λοιπόν τα βήματα να είναι σταθερά, σοβαρά και να έχουν σαν σκοπό η Ελλάδα να «πάρει» και είναι σίγουρο ότι θα πάρει σε όλους τους τομείς που αναφερθήκαμε αυτό είναι πασιφανές, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η Ελλάδα έχει ανάγκη όσο ποτέ, όχι μόνο τις επενδύσεις και τα κεφάλαια, αλλά και την ανάπλαση της εικόνας που έχει στο κόσμο ως «μαύροπρόβατο» και ασταθής σύμμαχος. Να μην ξεχνάμε επίσης το διεθνές κεφάλαιο, τις περίφημες αγορές, τις μεγάλες τράπεζες και τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, που ελέγχουν απόλυτα την παγκόσμια οικονομία και φυσικά τα κράτη και να σκεφτούμε σε ποιους ανήκουν και ποια είναι η καταγωγή των. Να μην ξεχνάμε επίσης το περίφημο Εβραϊκό λόμπυ των ΗΠΑ και την επιρροή του στα παγκόσμια κέντρα λήψης αποφάσεων. Να μην ξεχνάμε ακόμη τις δηλώσεις κορυφαίων Εβραϊκών οργανώσεων, περί συμπαράστασης και βοήθειας της φίλης Ελλάδος και την ανακήρυξη τηςΤουρκίας σε εχθρό του Εβραϊκού έθνουςκαι την μελλοντική σημασία αυτών. Να μην ξεχνάμε τέλος και το Ελληνο-Ορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και τα Άγια Προσκυνήματα, με τους Έλληνες Πατέρες να φυλάττουν τις Θερμοπύλες του Ελληνισμού εκεί στην Μέση Ανατολή.

Ναι η συνεργασία αυτή με το Ισραήλ είναι στρατηγικής σημασίας, σημαντική και ουσιαστική για την πατρίδα, η χώρα μας αποκτά σημαντικούς και ισχυρούς φίλους στο παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης, αποκτά στρατηγικό βάθος, διαθέτει στρατηγικό ισχυρό εταίρο, που θα μπορεί να βοηθήσει σε όλα τα επίπεδα, τον έντιμο και χρήσιμο σύμμαχό του (την Ελλάδα), στον τομέα των στρατηγικών (και όχι μόνο) πληροφοριών, στον στρατιωτικό, οικονομικό, πολιτικό και διπλωματικό τομέα και γενικά έναν εταίρο, φίλο και σύμμαχο, που έχει διεθνώς φωνή, έχει δύναμη, έχει θάρρος και ξέρει να ¨παίζει¨ άριστα τα διπλωματικά, ως και τα άλλα παίγνια σε φανερά και κρυφά, σε ανώτερα και κλειστά για πολλούς επίπεδα και χώρους.

Σας ευχαριστώ

analystsforchange