Ισχύς για τον Παπανδρέου η ψήφος στον Δημαρά…

Του Μανώλη Κοττάκη

Η απόφαση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου να συνδέσει το αποτέλεσμα των περιφερειακών εκλογών με το ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων εκλογών συνιστά στρατηγικό λάθος μείζονος σημασίας. Ακόμη κι αν του “βγει”. Διλήμματα σαν κι αυτό που θέτει στον ελληνικό λαό ο κ. Παπανδρέου σε μια αναμέτρηση χωρίς διακύβευμα μπαίνουν στην ατζέντα ενός ηγέτη μόνον σε εθνικές κάλπες. Όχι σε περιφερειακές. Είναι βαριά χαρτιά για να “καίγονται” σε αναμετρήσεις που παραδοσιακά, σε όλο τον κόσμο -δείτε τί γίνεται στην Αμερική σήμερα- προσφέρουν τη δυνατότητα στους πολίτες να εκτονώνονται και να αποστέλλουν μηνύματα διαμαρτυρίας προς τις κυβερνήσεις τους. Πόσω μάλλον στην πατρίδα μας, η οποία ζει εδώ κι ένα χρόνο την περιπέτεια του ΔΝΤ.

Υποστηρίζω ότι αυτή η νέα στρατηγική Παπανδρέου, ακόμη κι αν επιβραβευτεί στις κάλπες, θα τον “αποξενώσει” ακόμη περισσότερο από την κοινωνική πλειοψηφία που τον έφερε στην εξουσία. Και ιδού γιατί:

Ο κ. Παπανδρέου αποφάσισε να κάνει στροφή και να “δραματοποιήσει” το αποτέλεσμα των εκλογών, μόλις αντελήφθη ότι κινδυνεύει να χάσει τη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, την περιφέρεια Αττικής. Ωστόσο, αν διαβάσει κανείς προσεκτικά τις δημοσκοπήσεις θα διαπιστώσει ότι αυτό που αληθινά συμβαίνει δεν είναι η διαγραφόμενη υπερψήφιση του υποψηφίου της αξιωματικής αντιπολίτευσης Β. Κικίλια, ο οποίος δίνει άλλωστε μάχη να μπει στον β΄ γύρο. Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πρόβλημα στα “δεξιά” του. Στ’ αριστερά του το έχει το πρόβλημα. Και ο κόσμος, ο δικός του κόσμος, αντί να επιλέξει έναν υποψήφιο της Αριστεράς και να τον αναδείξει πρώτο -τότε ήταν που θα είχε πρόβλημα το ΠΑΣΟΚ-, είναι έτοιμος να ψηφίσει ένα βουλευτή γέννημα-θρέμμα του ΠΑΣΟΚ: Τον Γιάννη Δημαρά.

Αντί, λοιπόν, ο Παπανδρέου να αφήσει ελεύθερο το φρόνημα των πολιτών να εκφραστούν υπέρ του Δημαρά, επιλέγει να τα βάλει μαζί τους και να τους εκφοβίσει. Τι λέει περίπου: ” Αν τιμωρήσετε τον Σγουρό, θα τιμωρήσω εσάς τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ με εκλογές!”. Ακόμη κι αν του βγει το δίλημμα, ο Παπανδρέου θα έχει ξοδέψει τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο σε μια δευτερεύουσα αναμέτρηση και σε μια αληθινή εθνική αναμέτρηση θα ξεμείνει από αποθέματα. Το επιχείρημα “ή ψηφίζετε τον Σγουρό ή χρεοκοπία” κρύβει μέσα του πολλή απελπισία. Αν ήταν να “σωθούμε” από τα νέα μέτρα, ψηφίζοντας τον ιδιαιτέρως συμπαθή νομάρχη, να τον εκλέγαμε και με προεδρικό διάταγμα, που λέει ο λόγος!

Όλοι όμως μας πιέζουν (Σερβάς Ντερόουζ, Τομάσο Σκιόπα) να πάρουμε νέα μέτρα. Αν ο κ. Παπανδρέου σκεφτόταν λίγο… μακιαβελικά, θα αντιλαμβανόταν ότι η ψήφος διαμαρτυρίας προς τον Δημαρά είναι στην ουσία διαπραγματευτική ισχύς για τον πρωθυπουργό, αν επιθυμεί να επαναδιαπραγματευτεί μερικούς απαράδεκτους όρους του Μνημονίου. Διότι, όσο φιλοδυτικός και φιλοατλαντιστής κι αν είσαι, υπάρχουν πράγματα που δεν “καταπίνονταιι”!

Είναι δυνατόν να συνοδεύονται οι συστάσεις για μέτρα (λ.χ. fast track) με την εξευτελιστική προσθήκη “Δίχως προκατάληψη προς το Σύνταγμα της χώρας:”. Αν ρωτάτε πού υπάρχει, η απάντηση είναι στο Μνημόνιο!

Είναι δυνατόν να έχουμε δεσμευτεί ως κράτος ότι δεν θα δίνουμε επίδομα ανεργίας σε κάθε εργαζόμενο που μένει στο δρόμο; Η απάντηση είναι “ναι” και βρίσκεται πάλι στο Μνημόνιο, το οποίο προβλέπει καθιέρωση εισοδηματικών κριτηρίων για την παροχή του επιδόματος ανεργίας! Θα ισχύσουν από το φθινόπωρο του 2011…

Η ψήφος διαμαρτυρίας στις εκλογές αυτές έχει ως στόχο την ίδια την τρόικα, η οποία ενώ εισηγήθηκε όλο το τριετές πρόγραμμα και το επέβαλε στην κυβέρνηση, οι εκπρόσωποι της έχουν το θράσος να μας μιλούν σε τρίτο πληθυντικό αντί να χρησιμοποιούν πρώτο! “Αποτύχατε”, μας είπε ο κ. Ντερόουζ, για την είσπραξη των εσόδων, αντί “αποτύχαμε”, καθώς βασική αιτία της ύφεσης είναι οι διαδοχικές -μετά από επιμονή τους- αυξήσεις του ΦΠΑ. Αν ο ελληνικός λαός υποκύψει στο δίλημμα, ποιος μας λέει ότι δεν θα τους ανοίξει η όρεξη και για άλλα νέα μέτρα;

Το δίλημμα Παπανδρέου συνιστά στρατηγικό λάθος για έναν ακόμη λόγο: Αν απορριφθεί από το λαό και οδηγηθούμε σε κάλπες στις 5 Δεκεμβρίου, ο Παπανδρέου, ακόμη κι αν ξανακερδίσει (το πιθανότερο) δεν θα ξαναδεί 158 έδρες ούτε με κιάλια, έστω κι αν βοηθάει ο νόμος Παυλόπουλος! Η πλειοψηφία του θα “ψαλιδιστεί”, ενώ οι πολίτες θα έχουν την αίσθηση ότι θα βρίσκονται στην δεύτερη τετραετία και όχι στον δεύτερο έτος διακυβέρνησης. Στις μέρες του ΔΝΤ, ζούμε άλλωστε τη συρρίκνωση του πολιτικού χρόνου. Όσο για συμμάχους; Αν μείνει εκτός ο ΣΥΡΙΖΑ και μπει η Ντόρα στη Βουλή, έχει καλώς. Αν όμως συμβεί το αντίθετο; Ή αν μπουν όλοι; Από ποιον θα “κόψουν” έδρες νομίζετε; Μα, από τον πρώτο. Γι’ αυτό, επιμένω: Χάσει κερδίσει ο ΓΑΠ, το δίλημμα που μας θέτει συνιστά ολέθριο λάθος.

ΕΠΙΚΑΙΡΑ 27/10-03/10/2010

πηγή

Διαβάστε ακόμα:

Ο "ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ" ΔΗΜΑΡΑΣ: ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ! ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ!!!