Οι λαθρομετανάστες προτιμούν την Αθήνα ως τόπο "εγκατάστασης"

Το τέλος της Αθήνας είναι πλέον προδιαγεγραμμένο και αναπόφευκτο!

Θα είναι η πρώτη ελληνική πόλη που θα εξισλαμισθεί δημογραφικά από την εισβολή και τον εποικισμό του ισλάμ.

Η Γενιά του Πολυτεχνείου μας οδηγεί στην πλήρη εθνική καταστροφή και αυτοχειρίαση.

Σ.Κ.

Πρώτη επιλογή η Αθήνα
Οι λαθρομετανάστες την προτιμούν ως τόπο «εγκατάστασης»

Της Μαριας Δεληθαναση

Η έλευση λαθρομεταναστών στην Ελλάδα -και στην Ευρώπη- δεν θα σταματήσει. Οι διαδρομές συνεχώς μεταβάλλονται και τα δίκτυα πληρώνονται μόνον όταν ο/η αλλοδαπός βρεθεί ελεύθερος σε ελληνικό έδαφος, κατά προτίμηση στην Αθήνα και κατά δεύτερον στη Θεσσαλονίκη. Οι απόπειρες λοιπόν είναι διαρκείς έως ότου ο αλλοδαπός εισέλθει επιτυχώς στη χώρα. Αυτό διαπιστώνεται από τον ερευνητή του ΕΛΙΑΜΕΠ κ. Θάνο Μαρούκη σε έρευνα του προγράμματος clandestino της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Στην Αθήνα κυκλοφορούν «χωρίς χαρτιά» χιλιάδες άνθρωποι προερχόμενοι από Αφγανιστάν, Ιράκ, Σομαλία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Σουδάν, Μαρόκο, Αλγερία, Σενεγάλη, Γουϊνέα, επισημαίνουν, ως ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες του Γραφείου ΟΗΕ για την Καταπολέμηση του Οργανωμένου Εγκλήματος, ο κ. Μαρούκης και η κ. Αννα Τριανταφυλλίδου, ερευνήτρια του ΕΛΙΑΜΕΠ.

Μπορεί η Frontex να επιτηρεί 12,5 επίμαχα χιλιόμετρα στον Εβρο, όμως η εισροή συνεχίζεται -αν και σε πολύ μικρότερους αριθμούς- από τη θάλασσα (με ακριβότερο αντίτιμο), ενώ εναλλακτικοί δρόμοι έχουν αναπτυχθεί σε άλλα σημεία των βορείων συνόρων (Δυτική και Κεντρική Μακεδονία), και μέσω Βαλκανίων.

Την ίδια ώρα, η δράση κυκλωμάτων έχει «ριζώσει» σε χωριά της Τουρκίας και του Ιράν στηρίζοντάς τα οικονομικά, ενώ έχει αποκτήσει «κοιτίδες» και σε τοπικές κοινωνίες που συνδέονται με την ελληνο-αλβανική μαφία στην Ελλάδα.

Αυτό το πλέγμα συμφερόντων και διασυνδέσεων, σημειώνεται, μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με «μια κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη και την πολιτική σταθερότητα των χωρών αυτών».

Με την άφιξή τους στην Ελλάδα, όσοι συλλαμβάνονται ή παραδίδονται στην αστυνομία, κρατούνται σε τμήματα συνοριακής φύλαξης ή κέντρα κράτησης. Οταν αφήνονται ελεύθεροι, ταξιδεύουν κυρίως στην Αθήνα όπου δεν έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ακόμη και όταν πάσχουν από χρόνιες παθήσεις όπως διαβήτη και άσθμα. Διστάζουν να ζητήσουν βοήθεια στα νοσοκομεία λόγω της μη νόμιμης παραμονής τους και του φόβου σύλληψής τους, οπότε περιορίζουν στο ελάχιστο τις μετακινήσεις τους. Οταν έχουν πρόβλημα υγείας προσπαθούν καταρχήν να βρουν λύση μόνοι τους.

Στην έρευνα των Θ. Μαρούκη και Μαρίνας Νικόλοβα για την Υπηρεσία Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRIM) του Ευρωκοινοβουλίου, καταγράφεται η περίπτωση γυναίκας «χωρίς χαρτιά» που πήγε σε νοσοκομείο όπου και ξεψύχησε, όταν ο καρκίνος από τον οποίον έπασχε ήταν σε τελευταίο στάδιο. Καταγράφονται ακόμα, αποβολές στο σπίτι από εγκύους (κυρίως Αφγανές) που έχουν φοβηθεί να πάνε σε νοσοκομείο. Η ετήσια επιβάρυνση για το υπουργείο Υγείας, από νοσηλεία λαθρομεταναστών, εκτιμάται σε πέντε εκατομμύρια ευρώ.