Άσε ρε Αλέκο… Σε τα μας;

Μέσα στο γενικότερο κλίμα της ανησυχίας για την πορεία της οικονομίας, των εργασιακών, των εθνικών θεμάτων κλπ, έριξε την βόμβα του κι Αλέκος Παπαδόπουλος. Ο πρώην υπουργός μιλώντας σε εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ είπε μεταξύ άλλων πως η Ελλάδα τελεί υπό χρεοκοπία κι ότι το 2011 θα είναι εφιαλτική χρονιά (για μας, δεν φαντάζομαι για τον ίδιο). Πρότεινε επίσης μέτρα - σοκ καθώς και την "συγκρότηση μιας ανεξάρτητης επιτροπής κύρους σοφών (είδε άραγε και τον εαυτό του ανάμεσά τους;), η οποία θα συντάξει ένα θαρραλέο και ριζοσπαστικό πενταετές πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας, το οποίο θα πρέπει να κριθεί από το λαό με εκλογές". Αυτά είπε ο κ. Παπαδόπουλος.

Μιά εκδοχή λέει ότι κάθε πολιτικό ραμολί, όταν θέλει να βγει στην επιφάνεια τραβάει ένα δεκάρικο περί του θέματος που βρίσκεται εκείνη τη στιγμή στην επικαιρότητα και πιάνει πόστο. Μια άλλη "ανάγνωση" πάλι, λέει ότι το καθεστώς κάθε φορά που ετοιμάζει κάτι καινούριο, βάζει μπροστά τους λαγούς του που με διάφορους τρόπους προλειαίνουν το έδαφος, γι' αυτό που πρόκειται να συμβεί. Δηλώσεις, ομιλίες, ανακοινώσεις σαν κι αυτές του Παπαδόπουλου, που γίνονται πρώτο θέμα μετά στα δελτία ειδήσεων, ανιχνέυουν τις αντιδράσεις του κόσμου σχετικά με τις προθέσεις του καθεστώτος.

Για τους παροικούντες την (πολιτική) Ιερουσαλήμ η πορεία του Αλέκου Παπαδόπουλου είναι γνωστή.

Εμείς θέλοντας να την κάνουμε γνωστή και σ' όσους δεν είχαν την επιθυμία να τον παρακολουθήσουν, αναδημοσιεύουμε ένα ωραίο σχόλιο απ' το πολύ καλό blog http://theamapati.wordpress.com/ (δυστυχώς έκλεισε), που αφορούσε τον Αλέκο Παπαδόπουλο κι είχαμε κρατήσει στο αρχείο μας για την…κατάλληλη στιγμή.

Μετά την "βαρυσήμαντη" ομιλία Παπαδόπουλου θεωρούμε ότι είναι η κατάλληλη η στιγμή για να ενημερώσουμε τους αναγνώστες μας σχετικά με το ποιος είναι ο κύριος που με άνεση προτείνει μέτρα πιο αιματηρά κι απ' αυτά που παίρνει η "κυβέρνηση" του ΓΑΠ. Εκ του ασφαλούς - κλασσικά - αφού φανταζόμαστε πως ο ίδιος κι η οικογένειά του έχει εξασφαλίσει μια άνετη διαβίωση χωρίς να φοβάται ή να ανησυχεί για χρεοκοπίες και άλλα τέτοια τινά που ανησυχούν εμάς, τον "μικροαστικό πολτό".

Ακολουθεί το σχόλιο.

Με τον Αλέκο Παπαδόπουλο δεν έχω «προσωπικά». Μάλλον εκείνος «έχει» κάτι μαζί μου, γιατί με «παγώνει» κάθε φορά που με κοιτάζει από τον τηλεοπτικό δέκτη με το αυστηρό, βλοσυρό και δασκαλίστικο βλέμμα του. Υποψιάζομαι ότι τα «έχει» μαζί μου, επειδή –προ ετών– είχα υποστεί μία τα-πήρα-στο-κρανί-ωση όταν είχα διαβάσει σε συνέντευξή του [στο «Ε» της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, εάν ενθυμούμαι καλώς, που ενθυμούμαι] τη φράση «θα πρέπει να τελειώνουμε πια με τον μικροαστικό πολτό στην Ελλάδα…».

Και επειδή τυγχάνω άνθρωπος καλών προθέσεων, δεν πίστεψα ποτέ πως ήθελε να μετατρέψει όλους εμάς –τους Έλληνες μικροαστούς– σε λούμπεν προλετάριους. Αντίθετα, πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω, ότι ως γνήσιος σοσιαλιστής και δη του εκσυγχρονιστικού μπλοκ ήθελε να μας κάνει λούμπεν μεγαλοαστούς – του είδους που γνωρίζει φοβερή διάδοση τις τελευταίες δύο δεκαετίες στη χώρα μας. Και επειδή δεν ήταν ποτέ στις –καλές– προθέσεις μου να απαρνηθώ τον μικροαστισμό μου και να γίνω λούμπεν μεγαλοαστός, ίσως και στόχος ξέρετε-ποιων, έπαθα εκείνη την τα-πήρα-στο-κρανί-ωση, από την οποία ελπίζω να με θεραπεύσει ο νέος υπουργός Υγείας και Πρόνοιας –και αντικαταστάτης του αποπεμφθέντος Α. Παπαδόπουλου– ψυχίατρος κ. Στεφανής.

Ο λόγος για τον οποίο απεπέμφθη ο Α. Παπαδόπουλος ( βιογραφικό στον προσωπικό του ιστότοπο) ήταν η συνέντευξή του στην Καθημερινή, στην οποία είχε δηλώσει ότι «στα σχεδόν 10 χρόνια που είμαι μέλος της κυβέρνησης, ζω σχεδόν μονοδιάστατα. Για να είμαι ειλικρινής, θα αποσυρθώ όχι γιατί έχει βαρεθεί να μας βλέπει ο κόσμος, αλλά γιατί το έχω ο ίδιος ανάγκη. Το πιθανότερο είναι ότι μετά ένα διάστημα στην εφεδρεία θα πάθω σύνδρομο στέρησης. Τώρα, όμως, έτσι νιώθω και έτσι θα πράξω.»

Έτσι ένιωθε, αλλά έτσι δεν πρόλαβε να πράξει, αφού ο εξ εφέδρων καπετάνιος Κ. Σημίτης τον ανα-δόμησε πάραυτα, θεωρώντας –και ορθώς– ότι όταν βουλιάζει το σκάφος, το πλήρωμα αποχωρεί τελευταίο και δεν υιοθετεί συμπεριφορά μυών…

Ο Α. Παπαδόπουλος είναι πράγματι ένας Μονοδιάστατος Άνθρωπος [για να θυμηθούμε και το σχετικό πόνημα του Χέρμπερτ Μαρκούζε, εκδ. Παπαζήση], κάτι το οποίον δεν είναι και τόσο ορατό από τα δύο –επίσημα– βιογραφικά του που υπάρχουν στο Διαδίκτυο.

Αντιγράφω από σχετικό σημείωμα της εφημερίδας Το Παρόν [9 Ιουνίου 2002]:
- – - – - -
«Ε, όχι και παραπονούμενος, Αλέκο… Ένα φλας μπακ στο χθες θυμίζει: Ότι πριν το ’81, από τον δήμο Αργυρούπολης όπου ήσουν πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου σε πήρε στην ΕΑΤΟΠ και μετά τη νίκη ο Μιλτιάδης ως υφυπουργός Εσωτερικών σε έκανε σύμβουλό του, και μετά σε κράτησε ο Μένιος Κουτσόγιωργας που διαδέχθηκε τον Γεννηματά στο υπουργείο Εσωτερικών.

Παράλληλα αναλαμβάνεις αντιπρόεδρος του Εθνικού Θεάτρου και αργότερα πρόεδρος της ΥΕΝΕΔ, που μετονομάσθηκε σε ΕΤ-2, και έφυγες μετά τη λαϊκή κατακραυγή για μια αισχρή ελληνική ταινία που προβλήθηκε ένα Σάββατο απόγευμα και οι αντιδράσεις έπεφταν σαν το χαλάζι…

Στις εκλογές του ’85 μπήκες στη λίστα ως τελευταίος. Στις επόμενες εκλογές το 1989 εκλέχθηκες. Ήσουν τότε ο εκλεκτός του Αντώνη Λιβάνη. Προηγουμένως είχες περάσει απ’ όλα τα “μαγαζιά” (του Γεννηματά, του Άκη και του Μένιου, όπου στην κρίσιμη περίοδο του σκανδάλου Κοσκωτά ήσουν στην αντιπροεδρία (στη Ζαλοκώστα, σύμβουλος του Κουτσόγιωργα)…

… Ποιος συναίνεσε, Αλέκο, στην εθνική ντροπή στα Ύμια με την υποστολή της σημαίας; Ποιος χειρίστηκε την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους;»
- – - – - -
Τελευταίο «μαγαζί» ήταν εκείνο του «εκσυγχρονισμού». Προηγουμένως χρεώνεται και το επίτευγμα του Καποδίστρια. Εσχάτως, τα είχε βρει «σκούρα» με το νοσοκομείο του Χαϊδαρίου και τους πανεπιστημιακούς που αντιδρούν στη λειτουργία του… Έγινε και η Θεσπρωτία μονοεδρική… ανακάλυψε κι αυτός ότι ζει μονοδιάστατα…

Και για όσους δεν θυμούνται, ο αντιπρόεδρος Κουτσόγιωργας ήταν εκείνος που πούλησε “πακέτο” στον Κοσκωτά ένα ολόκληρο νομοσχέδιο…

Άσε ρε Αλέκο…
Σε τα μας;

e-parembasis