ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

Όταν ήμουν στο Λεωνίδιο, είδα ένα όνειρο με ένα μάγο που μου μίλαγε.
Μου είπε να το πεις και στους άλλους.

Εγώ είμαι υποχρεωμένος να το πω σε σας, τους καλούς μου φίλους.
Εσείς δεν είστε υποχρεωμένοι να το ακούσετε.
Μου λέει ο καλός μου μάγος.
Άκου μικρέ καλά τι θα σου πω και βάλτο στο μυαλό σου.
Κάπου κάπου πέφτουν σφαλιάρες.
Πολλές σφαλιάρες.
Στις σφαλιάρες εκπαιδεύουν οι πολιτικοί πολλών χωρών το λαό τους.
Σκέφτομαι και λέω.
Δίκιο έχει.
Εγώ έχω δει πολλούς αγώνες με σφαλιάρες και άλλες τεχνικές, όπως το πέταμα της καρέκλας.
Η τηλεόραση σου δείχνει σε απευθείας μετάδοση τους αγώνες που κάνουν οι πολιτικοί μας αντιπρόσωποι στη βουλή.
Εκεί που με αυτοθυσία, μήπως φάνε καμιά καρέκλα στο κεφάλι και μείνουν στον τόπο, δήθεν αγωνίζονται για το καλό της πατρίδας.
Κάποιοι από αυτούς, τους ψευτο πατριώτες πολιτικούς, χωρίς να μας το λένε, κάνουν μεταπτυχιακά και σε άλλα αγωνίσματα π.χ πώς να κοιμίζουν το λαό.
Σε αυτό το μάθημα, μου λέει ο μάγος, τα πηγαίνουν πολύ καλά.
Μετά από όλη αυτή την εκπαίδευση, που μας κάνουν οι (σοφοί) του κράτους, πρέπει και εμείς να τους δείξουμε τι μάθαμε και με το παραπάνω.
Γι αυτό λοιπόν, σφαλιάρες και όχι μόνο, πέφτουν παντού στην Ελλάδα.
Από άσπρους, μαύρους, κίτρινους, μελαψούς.
Όταν δεν έχουμε κάποιο να βαρέσουμε, βαράμε τον εαυτό μας.
Σοβαρεύει ο μάγος και συνεχίζει.
Κάποιοι ταγοί, ''ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ, παγκοσμίου και πανευρωπαϊκού επιπέδου, που δημιούργησαν κράτη με πολυφυλετικά και πολυπολιτισμικά χαρακτηριστικά, ζούν σε αυτά τα κράτη και υποκρίνονται ότι έχουν ξεπεράσει το ρατσισμό.
Είναι μια λέξη που χρησιμοποιούν οι εκπαιδευτές, όταν τους συμφέρει.
Μια νύχτα κάλεσαν οι απατεώνες εκπαιδευτές τα δικά μας τα ''ΣΑΪΝΙΑ, τους πολιτικούς ψευτο πατριώτες και τους είπαν:
''Εσείς είστε έθνος όμαιμο, ομότροπο, ομόθρησκο, ομόγλωσσο.
Έχετε αξιοζήλευτα χαρακτηριστικά, τα οποία εμείς έχουμε χάσει.
Εσείς μας διδάξατε τον πολιτισμό, τη δημοκρατία, τις τέχνες, τα γράμματα.
Εσείς κρατήσατε Θερμοπύλες.
Εμείς θέλουμε να σας μοιάσουμε, αλλά δε μπορούμε.
Δεν έχουμε κάτι κοινό.
Γι αυτό λοιπόν ακούστε τι θα γίνει.
Εμείς θα διαλύσουμε κράτη, θα εκμεταλλευτούμε τους λαούς και θα σκοτώσουμε πολλούς από αυτούς.
Τόσα χρονιά αυτό κάνουμε.
Είμαστε Τσακάλια, Ύαινες.
Τρώμε από τα πτώματα.
Θα προσπαθήσουμε να σας κάνουμε ίδιους με εμάς και χειρότερους.
Τουλάχιστον να έχουμε κάτι κοινό''.
Κάποιος πατριώτης Έλληνας σηκώθηκε να φύγει.
Ο εκπαιδευτής του φωνάζει''.
Και εσύ να φύγεις και οι άλλοι να έρθουν, το ίδιο θα είναι''.
Τουλάχιστον να διαπραγματευτούμε, ψιθυρίζει κάποιος.
Καλή κίνηση, σκέφτονται κάποιοι άλλοι, άλλα μάταιο.
Τίποτα δεν είναι μάταιο, φωνάζει ο πατριώτης σα να μαντεύει τις σκέψεις.
Μπουκάρουν οι εκπαιδευτές, τον πλακώνουν στις σφαλιάρες, τον φορτώνουν και ποιός ξέρει που τον πάνε.
Μιλιά οι υπόλοιποι.
Τρέμουν και ιδρώνουν σαν άρρωστοι.
Ξεφουσκώνει ο μάγος και συνεχίζει το όνειρο.
Θα φέρουμε στην Ελλάδα κάθε καρυδιάς καρύδι.
Καλούς, κακούς, άγριους, πεινασμένους, εξαθλιωμένους, κομματιασμένους από τους πολέμους Ανθρώπους.
Ανθρώπους!
Πρώτη φορά αναφέρει αυτή τη λέξη, σκέφτηκα εγώ.
Θα τους ονομάσουμε αλλοδαπούς, λαθρομετανάστες, οικονομικούς μετανάστες.
Πάλι τους αλλάζουν όνομα, σκέφτομαι.
Θα υπερχειλίσουμε τη χώρα σας από τέτοιους.
Θα τους ανεχτείτε έναν προς έναν.
Δεν σας ρωτάμε εάν τους χρειαζόσαστε.
Θα μπαίνουν πολλοί θα βγαίνουν λίγοι.
Άλλωστε πού να πάνε;
ποιος τους θέλει;
Δουλειά θα τους δώσετε, εσείς θα πεινάσετε, φώναξε ένας εκπαιδευτής.
Κάπου το όνειρο πάει να κοπεί.
Ο μάγος θέλει να φύγει. Εγώ επιμένω, θέλω να συνεχίσει.
Έχει τόσα πολλά να μου πει,άλλα εγώ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΩ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΩ από μόνος μου.
Μας λένε ότι έχουν δώσει τα λεφτά τους και τώρα τα θέλουν πίσω.
Αλλιώς μας χαλάνε τη χώρα.
Τους είμαστε άχρηστοι, όσο δεν τους πληρώνουμε.
Εάν δεν έχουμε λεφτά, έχουμε την Ελλάδα να τους δώσουμε.
Αυτό θέλουν άλλωστε.
Να μας χαλάσουν, γιατί τους μπαίνουμε στο μάτι οι Έλληνες.
Ο Ελληνισμός υπάρχει παντού.
Τα λεφτά τους θα τα πάρουν με το παραπάνω, από την εκμετάλλευση της χώρας, και από αυτούς που θα μένουν ΣΤΗ ΝΕΑ ΧΩΡΑ, που δημιουργούν με πολυφυλετικά και πολυπολιτισμικά χαρακτηριστικά.
Εδώ φωνάζουν τα σαΐνια να υπογράψουν το πρωτόκολλο για όλα αυτά και τόσα άλλα στραβά που μας ετοιμάζουν.
Δεν θα πούμε ότι φάγατε τα λεφτά εσείς και πουλήσατε τη χώρα σας.
Λένε οι εκπαιδευτές στα σαΐνια.
''ΚΟΙΜΙΣΤΕ τους καλά και πείτε τους ότι τα έφαγαν αυτοί.
Βάλτε τους να συμμετέχουν στον εμφύλιο σπαραγμό, του μίσους και της προπαγάνδας.
Κάντε τους να απογοητευτούν, να αδιαφορήσουν ακόμα και για τη ζωή τους.
Έτσι θα γίνουν άβουλοι, ευάλωτοι υπήκοοι.
''ΚΟΙΜΙΣΤΕ και τους μετανάστες.
Κάντε τους να ξεχάσουν την πατρίδα τους, τη γη που τους ανήκει,τη ζωή τους, τις οικογένειες τους. Βάλτε τους να διεκδικήσουν ΣΤΗ ΝΕΑ ΧΩΡΑ δικαιώματα, αξίες,γη και ότι άλλο μπορούν να φανταστούν. Το όνειρο με πιέζει.
Ο μάγος με πιέζει.
Όλα με πιέζουν.
Όλοι με πιέζουν.
Ουφ δεν γίνεται.
Θα σκάσω.
Θα πεθάνω.
Εγώ ο Έλληνας.
Μαζί μου και η Ελλάδα, ο Ελληνισμός που διατρέχει τους αιώνες σαν μια ηλιαχτίδα φως.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΩ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΩ.
Να δω.
Να καταλάβω.
Αλλιώς θα χαθώ εγώ και οι υπόλοιποι μαζί μου.
Θυμάμαι τους γονείς μου.
Ήταν αγράμματοι άνθρωποι, όχι όμως αμόρφωτοι. Με μεγάλωσαν με τη
δύναμη της ψυχή τους, με πίστη στο Θεό και την πατρίδα.
Έκαναν αξιοπρεπή οικογένεια και τους ευχαριστώ.
Μεγάλωσα με αυτά τα ιδανικά.
Πίστη στο Θεό, στην πατρίδα, στην οικογένεια, στον εαυτό μου.
Καταλαβαίνω απόλυτα τη σημασία αυτών των λέξεων.
Τώρα γιατί πρέπει να αλλάξω. Αυτό δεν το καταλαβαίνω.
Ίσως δε θέλουν να υπάρχουν αξιοπρεπείς άνθρωποι σε αυτή τη χώρα.
Ίσως με μετατρέπουν σε άνθρωπο κούφιο, ρηχό, να με ρημάζει το πρώτο κύμα.
Ίσως με μετατρέπουν σε εξαθλιωμένο μετανάστη ΣΤΗ ΝΕΑ ΧΩΡΑ.
Ίσως με αναγκάζουν να φύγω να γίνω αλλοδαπός και εγώ σε μια ξένη χώρα. Μόνος.
Ξεκινώντας από το μηδέν.
Το κεφάλι μου πονάει, βουίζει.
Πρέπει. Ίσως. Θέλω. Μάταια όλα.
Τι να κάνω;
Τρέχουν τόσες λέξεις στο μυαλό μου, έρχονται και άλλες.
ΞΥΠΝΑ! ΜΕ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ. ΑΓΩΝΙΣΟΥ.
Το όνειρο συνεχίζει.
Ο μάγος μεταμορφώνεται σε ένα λευκό περιστέρι, που μεταφέρει ένα κλαδί ελιάς.
Αυτή είναι η Ελλάδα σκέφτομαι.
Τότε κατάλαβα και αποφάσισα.
Εγώ θα μείνω και θα αγωνιστώ στην γη των προγόνων μου.
Γιατί είμαι Έλληνας περήφανος και έχω χρέος σε αυτούς που θυσιάστηκαν για να ζήσω εγώ ελεύθερος.
Θα αγωνιστώ για να συνεχίσουν τα παιδιά μου να ζούν ελεύθερα.
Εύχομαι να σταματήσει ο εμφύλιος σπαραγμός του μίσους και της καταστροφής.
Να νιώσουμε ότι είμαστε Έλληνες.
Να μείνουμε μακριά από όλους τους κομματικούς δαίμονες, που μας διαβάλουν και μας διχάζουν. Να βρούμε τα υψηλά μας ιδανικά.
Μόνο έτσι θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε σαν μια Ελληνική οντότητα, διαφορετικά θα χαθούμε στην άβυσσο της παγκοσμιοποίησης.
Θέλω να μάθω.
Να διαβάσω σωστά την ιστορία μας.
Να μιλήσω με σωστούς ανθρώπους.
Να μιλήσω σε ανθρώπους.
Να μείνω άνθρωπος.
Να ανεβώ ψηλά, εκεί που έφτασαν τότε, εκείνοι οι Έλληνες.

( ΔΡΑΣΗ-ΦΟΣ )

leonidiog