«Γεια σου!Σε παρακολουθώ συχνά…
Όταν δεν έχω χρόνο να μελετήσω ολόκληρη την εφημερίδα, διαβάζω τη στήλη σου. Σήμερα διάβασα για τη γυναίκα που έχει ένα παιδί, έναν έφηβο για την ακρίβεια, με χίλιες ανάγκες και δεν μπορεί να του καλύψει καμιά. Το κράτος βάζει πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη μας και όσο και αν μας ενοχλεί, το κράτος έχει ανάγκη…
»Λυπάμαι που το κράτος δεν ελέγχει τα ποσά που φεύγουν μέσω Western Union (Σ. Σ. αμερικανική εταιρεία οικονομικών και επικοινωνιακών υπηρεσιών) από τους αποκαλούμενους «πολιτικούς πρόσφυγες».
»Λυπάμαι που το κράτος δεν ελέγχει τους Τουρκοκυπρίους οι οποίοι έρχονται εδώ, παίρνουν επιδόματα, έχουν προτεραιότητες, αλλά ζουν στην κατεχόμενη Κύπρο - τους Τουρκοκυπρίους που στο νόμιμο κράτος έχουν δικαιώματα, αλλά όχι ευθύνες.
»Λυπάμαι που η συμπατριώτισσά μου, για την οποία έγραψες το άρθρο, δεν μπορεί να έχει τα οφέλη της κοινωνικής πρόνοιας.
»Λυπάμαι που όλοι μας έχουμε υποχρεώσεις απέναντι σε αυτό το κράτος, αλλά δεν έχουμε δικαιώματα.
»Λυπάμαι που είμαστε πολίτες τέταρτης κατηγορίας. Πνίγομαι όταν σκεφτώ πως οι γονείς της γυναίκας αυτής και οι γονείς μας, με ιδρώτα ανέστησαν ένα κράτος που πέρασε εισβολή και κατοχή, για να έρθουν σήμερα κάποιοι γελοίοι και να το εξευτελίσουν, χωρίς να διασφαλίσουν ούτε στο ένα τοις χιλίοις, τα τέκνα του.
»Δηλώνω ρατσίστρια… δηλώνω εθνικίστρια… και αν έχω να επιλέξω ανάμεσα σε ανθρώπους, επιλέγω τους ομοεθνείς μου!!! Έλενα».
(από γράμμα που στάληκε στον Κο Μάριο Δημητρίου της Σημερινής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου