Οι ιστορίες τρόμου και τεράτων μας σαγηνεύουν, ένα κομμάτι του Εαυτού μας αγαπάει Αυτό το Τέρας, που μας τρομάζει και μας δημιουργεί έκπληξη.
Ωστόσο προκύπτει κάτι συνταρακτικό, υπάρχουν αρχέτυπες εικόνες Τεράτων,
κατά τη διάρκεια των αιώνων σε διάφορους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν σε ολόκληρη τη γη, τα τέρατα έχουν παράξενα προβλέψιμες μορφές.
στο βιβλίο του Toby Lester «Το τέταρτο μέρος του κόσμου» υπάρχουν συλλογές από μυθικά όντα και τέρατα. Περιλαμβάνεται η συλλογή του Ρωμαίου φυσικού Πλίνιου του Πρεσβύτερου, φιλόσοφου και ιστοριογράφου του πρώτου αιώνα μΧ. Η συλλογή του βασίζεται σε περιγραφές αλλόκοτων πλασμάτων που συνάντησαν ναυτικοί και ταξιδιώτες. Ευρωπαίοι ζωντανεύουν τις εικόνες τους στα παραμύθια.
Toby Lester's book, The Fourth Part of the World, tells the story of the first map that used the word "America" to describe a land mass east of Europe. His monster collections appear on page 39 (Europe) and page 69 (China).
Οι συλλογές τεράτων εμφανίζονται στη σελίδα 39 (Ευρώπη) και στη σελίδα 69 (Κίνα) του βιβλίου.
Συναντούμε τα εξής τέρατα
Τις Αμαζόνες, πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας που ακρωτηρίαζαν ή συνέθλιβαν το δεξί στήθος των κοριτσιών τους για να διευκολύνουν το χειρισμό του τόξου.
Τα Blemmyae, ακέφαλα (χωρίς εγκέφαλο) πλάσματα με πρόσωπο και μάτια στο στήθος τους.
Τα Sciopods πλάσματα με ένα μόνο πόδι αλλά αρκετά μεγάλο ώστε να το χρησιμοποιούν σαν ομπρέλα για τον ήλιο- έμοιαζαν με αλμπίνο, και ο ήλιος τα ενοχλούσε-
Τα panoti, πλάσματα με μεγάλα αυτιά που τα κρατούσαν με τα χέρια τους και μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν για να πετάξουν.
Τους άστομους, δασύτριχα πλάσματα χωρίς στόμα ,ζούσαν χωρίς τροφή και νερό επιβίωναν μόνο με αρωματισμένο αέρα από τις ρίζες φυτών, τα λουλούδια και τα άγρια μήλα.
Ο Lester βρήκε τις απεικονίσεις των τεράτων σε ένα βιβλίο του συγγραφέα Julius Solinus (4ο αιώνα μΧ.) που αποτελεί διασκευή της συλλογής τεράτων του Πλίνιου του Πρεσβυτέρου. Η έκδοση ονομάζεται the "Gallery of Wonderful Things."
Αλλά εδώ είναι η έκπληξη, Στην άλλη άκρη του κόσμου στην Κίνα υπήρχαν επίσης συλλογές τεράτων στην αρχαία έκδοση με τίτλο "The Classic of Mountains and Seas" διακρίνουμε το Κινεζικό ακέφαλο τέρας, Τα Loppy Ears με τα μεγάλα αυτιά που κρέμονται στους ώμους τους, Τα Feathered Folk που μπορούν να πετάξουν, Τα μαλλιαρά Hairy Folk, Τους Mushroom People
Τα Progenyless Folk τέρατα μιας φυλής χωρίς κόκαλα, που τρέφονται μόνο με καθαρό αέρα.
Τα Κινεζικά Τέρατα μοιάζουν εκπληκτικά με τα Τέρατα της Δύσης.
Οι Κινέζοι τρώνε αέρα και οι Ευρωπαίοι άρωμα από άγρια μήλα, οι Κινέζοι έχουν τέρατα με πρόσωπο στο στήθος όπως και οι Ευρωπαίοι.
Πριν από 2.000 χρόνια οι Ευρωπαίοι και οι Κινέζοι είχαν ελάχιστη επαφή και επικοινωνία αλλά με κάποιο τρόπο φαντάστηκαν εκπληκτικά παρόμοια τρομακτικά και φανταστικά πλάσματα. ΄Ανθρωποι από πολύ διαφορετικούς πολιτισμούς και διαφορετικά μέρη συχνά τρομάζουν και μαγεύονται με τον ίδιο σχεδόν τρόπο.
Το βαθύτερο ερώτημα είναι γιατί ονειρευόμαστε και φανταζόμαστε με παρόμοιο τρόπο?
το βιβλίο του Toby Lester «Το τέταρτο μέρος του κόσμου» αφηγείται την ιστορία του πρώτου χάρτη που χρησιμοποίησε τη λέξη «Αμερική» για να περιγράψει τη γη ανατολικά της Ευρώπης.
Για χιλιετίες οι Ευρωπαίοι πίστευαν ότι υπήρχαν τρία μέρη στον κόσμο η Ευρώπη, η Ασία και η Αφρική. Δημιούργησαν χάρτες σε αμέτρητα σχήματα και μεγέθη αλλά πάντα υπονοούσαν ότι στον κόσμο, υπήρχε ένα τέταρτο μέρος μυστηριώδες που διαχωρίζονταν από τα υπόλοιπα με μια τεράστια έκταση ωκεανού.
Το τέταρτο μέρος του κόσμου ήταν μύθος μέχρι το 1507 όταν δύο μελετητές ο Martin WaldseemÜller και Matthias Ringmann, που εργάζονταν στα βουνά της ανατολικής Γαλλίας παρουσίασαν αυτό το τέταρτο μέρος του κόσμου σαν πραγματικότητα.
Το 1507 μ.Χ. τύπωσαν έναν τεράστιο χάρτη όπου ο Νέος Κόσμος παρουσιάζεται για πρώτη φορά και περιβάλλεται από νερό. Προς τιμή του Amerigo Vespucci (Ιταλός έμπορος και χαρτογράφος 1454 – 1512 μ.Χ.που ταξίδεψε και έγραψε για την Αμερική) ονόμασαν το τέταρτο μέρος του κόσμου Αμερική
Το βιβλίο του Toby Lester «Το τέταρτο μέρος του κόσμου» είναι η ιστορία πίσω από αυτόν τον χάρτη, των ερευνητών Martin WaldseemÜller και Matthias Ringmann,
Ο χάρτης άλλαξε κυριολεκτικά την κοσμοθεωρία της ανθρωπότητας. (αναφορά στον Νικόλαο Κοπέρνικο αφού από τη νέα γεωγραφία που εμφανίζεται στο χάρτη συνάγεται ότι η γη δεν θα μπορούσε να βρίσκεται στο κέντρο του σύμπαντος) Ο πολύτιμος χάρτης ανακαλύφθηκε τυχαία το 1901 στη βιβλιοθήκη ενός γερμανικού κάστρου και αγοράστηκε το 2003 από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, όπου τώρα βρίσκεται σε μόνιμη δημόσια έκθεση.
πηγή
Boo! Chinese & European Monsters Strangely, Eerily Similar
October 28, 2010, by Robert Krulwich
There's something inside us that loves a good monster. We want them scary. We want them surprising.
But apparently not too surprising. Across time and across cultures, our monsters come in strangely predictable forms
This is a Five Monster Collection from a 2000 year old text. Back in the first century, AD, Pliny the Elder, a great Roman scholar, collected descriptions of creatures who lived at the very edge of the known world. Sailors claimed to have seen them. Travelers too.
If we skip to the other side of the world — to China — and ask what did the Chinese think distant creatures looked like, it turns out they also had a monster collection. Their monsters show up in an ancient text called "The Classic of Mountains and Seas."
So the Chinese imagined Big-Eared monsters and so did the Europeans. The Chinese have air eaters, the Europeans Apple Sniffers .The Chinese have a face-on-my-chest monsters, ditto the Europeans.
Two thousand plus years ago, Europeans and Chinese had very, very little contact but somehow they imagined a startlingly similar cast of frightening and fantastic creatures.
I don't know why I'm disappointed. I guess it's no big surprise that people from very different cultures and very different places often scare and enchant themselves in much the same way.
P.T. Barnum knew that. Hollywood knows that. The deeper question is: Why do we dream and imagine so similarly?
http://www.npr.org/blogs/krulwich/2010/10/21/130722022/looking-for-new-monsters
Ωστόσο προκύπτει κάτι συνταρακτικό, υπάρχουν αρχέτυπες εικόνες Τεράτων,
κατά τη διάρκεια των αιώνων σε διάφορους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν σε ολόκληρη τη γη, τα τέρατα έχουν παράξενα προβλέψιμες μορφές.
στο βιβλίο του Toby Lester «Το τέταρτο μέρος του κόσμου» υπάρχουν συλλογές από μυθικά όντα και τέρατα. Περιλαμβάνεται η συλλογή του Ρωμαίου φυσικού Πλίνιου του Πρεσβύτερου, φιλόσοφου και ιστοριογράφου του πρώτου αιώνα μΧ. Η συλλογή του βασίζεται σε περιγραφές αλλόκοτων πλασμάτων που συνάντησαν ναυτικοί και ταξιδιώτες. Ευρωπαίοι ζωντανεύουν τις εικόνες τους στα παραμύθια.
Toby Lester's book, The Fourth Part of the World, tells the story of the first map that used the word "America" to describe a land mass east of Europe. His monster collections appear on page 39 (Europe) and page 69 (China).
Οι συλλογές τεράτων εμφανίζονται στη σελίδα 39 (Ευρώπη) και στη σελίδα 69 (Κίνα) του βιβλίου.
Συναντούμε τα εξής τέρατα
Τις Αμαζόνες, πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας που ακρωτηρίαζαν ή συνέθλιβαν το δεξί στήθος των κοριτσιών τους για να διευκολύνουν το χειρισμό του τόξου.
Τα Blemmyae, ακέφαλα (χωρίς εγκέφαλο) πλάσματα με πρόσωπο και μάτια στο στήθος τους.
Τα Sciopods πλάσματα με ένα μόνο πόδι αλλά αρκετά μεγάλο ώστε να το χρησιμοποιούν σαν ομπρέλα για τον ήλιο- έμοιαζαν με αλμπίνο, και ο ήλιος τα ενοχλούσε-
Τα panoti, πλάσματα με μεγάλα αυτιά που τα κρατούσαν με τα χέρια τους και μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν για να πετάξουν.
Τους άστομους, δασύτριχα πλάσματα χωρίς στόμα ,ζούσαν χωρίς τροφή και νερό επιβίωναν μόνο με αρωματισμένο αέρα από τις ρίζες φυτών, τα λουλούδια και τα άγρια μήλα.
Ο Lester βρήκε τις απεικονίσεις των τεράτων σε ένα βιβλίο του συγγραφέα Julius Solinus (4ο αιώνα μΧ.) που αποτελεί διασκευή της συλλογής τεράτων του Πλίνιου του Πρεσβυτέρου. Η έκδοση ονομάζεται the "Gallery of Wonderful Things."
Αλλά εδώ είναι η έκπληξη, Στην άλλη άκρη του κόσμου στην Κίνα υπήρχαν επίσης συλλογές τεράτων στην αρχαία έκδοση με τίτλο "The Classic of Mountains and Seas" διακρίνουμε το Κινεζικό ακέφαλο τέρας, Τα Loppy Ears με τα μεγάλα αυτιά που κρέμονται στους ώμους τους, Τα Feathered Folk που μπορούν να πετάξουν, Τα μαλλιαρά Hairy Folk, Τους Mushroom People
Τα Progenyless Folk τέρατα μιας φυλής χωρίς κόκαλα, που τρέφονται μόνο με καθαρό αέρα.
Τα Κινεζικά Τέρατα μοιάζουν εκπληκτικά με τα Τέρατα της Δύσης.
Οι Κινέζοι τρώνε αέρα και οι Ευρωπαίοι άρωμα από άγρια μήλα, οι Κινέζοι έχουν τέρατα με πρόσωπο στο στήθος όπως και οι Ευρωπαίοι.
Πριν από 2.000 χρόνια οι Ευρωπαίοι και οι Κινέζοι είχαν ελάχιστη επαφή και επικοινωνία αλλά με κάποιο τρόπο φαντάστηκαν εκπληκτικά παρόμοια τρομακτικά και φανταστικά πλάσματα. ΄Ανθρωποι από πολύ διαφορετικούς πολιτισμούς και διαφορετικά μέρη συχνά τρομάζουν και μαγεύονται με τον ίδιο σχεδόν τρόπο.
Το βαθύτερο ερώτημα είναι γιατί ονειρευόμαστε και φανταζόμαστε με παρόμοιο τρόπο?
το βιβλίο του Toby Lester «Το τέταρτο μέρος του κόσμου» αφηγείται την ιστορία του πρώτου χάρτη που χρησιμοποίησε τη λέξη «Αμερική» για να περιγράψει τη γη ανατολικά της Ευρώπης.
Για χιλιετίες οι Ευρωπαίοι πίστευαν ότι υπήρχαν τρία μέρη στον κόσμο η Ευρώπη, η Ασία και η Αφρική. Δημιούργησαν χάρτες σε αμέτρητα σχήματα και μεγέθη αλλά πάντα υπονοούσαν ότι στον κόσμο, υπήρχε ένα τέταρτο μέρος μυστηριώδες που διαχωρίζονταν από τα υπόλοιπα με μια τεράστια έκταση ωκεανού.
Το τέταρτο μέρος του κόσμου ήταν μύθος μέχρι το 1507 όταν δύο μελετητές ο Martin WaldseemÜller και Matthias Ringmann, που εργάζονταν στα βουνά της ανατολικής Γαλλίας παρουσίασαν αυτό το τέταρτο μέρος του κόσμου σαν πραγματικότητα.
Το 1507 μ.Χ. τύπωσαν έναν τεράστιο χάρτη όπου ο Νέος Κόσμος παρουσιάζεται για πρώτη φορά και περιβάλλεται από νερό. Προς τιμή του Amerigo Vespucci (Ιταλός έμπορος και χαρτογράφος 1454 – 1512 μ.Χ.που ταξίδεψε και έγραψε για την Αμερική) ονόμασαν το τέταρτο μέρος του κόσμου Αμερική
Το βιβλίο του Toby Lester «Το τέταρτο μέρος του κόσμου» είναι η ιστορία πίσω από αυτόν τον χάρτη, των ερευνητών Martin WaldseemÜller και Matthias Ringmann,
Ο χάρτης άλλαξε κυριολεκτικά την κοσμοθεωρία της ανθρωπότητας. (αναφορά στον Νικόλαο Κοπέρνικο αφού από τη νέα γεωγραφία που εμφανίζεται στο χάρτη συνάγεται ότι η γη δεν θα μπορούσε να βρίσκεται στο κέντρο του σύμπαντος) Ο πολύτιμος χάρτης ανακαλύφθηκε τυχαία το 1901 στη βιβλιοθήκη ενός γερμανικού κάστρου και αγοράστηκε το 2003 από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, όπου τώρα βρίσκεται σε μόνιμη δημόσια έκθεση.
πηγή
Boo! Chinese & European Monsters Strangely, Eerily Similar
October 28, 2010, by Robert Krulwich
There's something inside us that loves a good monster. We want them scary. We want them surprising.
But apparently not too surprising. Across time and across cultures, our monsters come in strangely predictable forms
This is a Five Monster Collection from a 2000 year old text. Back in the first century, AD, Pliny the Elder, a great Roman scholar, collected descriptions of creatures who lived at the very edge of the known world. Sailors claimed to have seen them. Travelers too.
If we skip to the other side of the world — to China — and ask what did the Chinese think distant creatures looked like, it turns out they also had a monster collection. Their monsters show up in an ancient text called "The Classic of Mountains and Seas."
So the Chinese imagined Big-Eared monsters and so did the Europeans. The Chinese have air eaters, the Europeans Apple Sniffers .The Chinese have a face-on-my-chest monsters, ditto the Europeans.
Two thousand plus years ago, Europeans and Chinese had very, very little contact but somehow they imagined a startlingly similar cast of frightening and fantastic creatures.
I don't know why I'm disappointed. I guess it's no big surprise that people from very different cultures and very different places often scare and enchant themselves in much the same way.
P.T. Barnum knew that. Hollywood knows that. The deeper question is: Why do we dream and imagine so similarly?
http://www.npr.org/blogs/krulwich/2010/10/21/130722022/looking-for-new-monsters
1 σχόλιο:
Καλά μας τα λένε αλλά κάνουν δύο βασικά "λάθη". Και βάζω τη λέξη σε εισαγωγικά, γιατί σχεδόν ποτέ δεν είναι ακούσια.
Πρώτον η Αμερική ήταν γνωστή πολύ πριν τον κύριο Amerigo. Είναι αρκετές οι αναφορές στη γνωστή ελληνική γραμματεία για εκείνη την ήπειρο πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες (βλ. Πλούταρχο, Διογένη κ.ά.)
Δεύτερον ο Κοπέρνικος μας είπε κάτι που οι Έλληνες γνώριζαν εδώ και (τουλάχιστον) 2000 χρόνια. Το ίδιο γνωστό ήταν και ότι η γη είναι σφαιρική. Είναι γνωστό σε κάθε φυσικό και αστροφυσικό το ηλιοκεντρικό σύστημα του Αρίσταρχου, παρόλο που ως δια μαγείας δεν αναφέρεται σχεδόν ποτέ (πέρα από εξαιρέσεις βλ. τη σειρά COSMOS του μακαρίτη αστροφυσικού Carl Sagan), ενώ μας λένε πάντα για τις λάθος αντιλήψεις του Αριστοτέλους κλπ.
Όχι μόνο αυτό, αλλά οι Έλληνες είχαμε υπολογίσει και την περίμετρο της γης πέφτοντας έξω μερικά μέτρα μόνο. Παρόλα αυτά, μαθαίνουμε πως ο Κολόμβος παρατηρόντας τα κατάρτια των πλοίων να ξεπροβάλλουν στον ορίζοντα κατάλαβε ότι η γη είναι σφαιρική και όχι επίπεδη και το είπε μάλιστα και στη βασίλισσα της Ισπανίας! Πράγμα γελοίο αφού το παλάτι ήταν γεμάτο από όμορφες υδρογείους σφαίρες!
Καλό λοιπόν το άρθρο, αλλά προσοχή στην όμορφα συσκευασμένη ανθελληνική προπαγάνδα.
Δημοσίευση σχολίου