Αδέσποτη σκυλίτσα μπήκε σε ένα εγκαταλειμμένο οικόπεδο και εκεί, μέσα στο μισογκρεμισμένο κτίριο που υπήρχε, γέννησε τα κουταβάκια τηςέκρυβε με αγωνία τα μικρά της και έκανε τεράστιο αγώνα για να τα μεγαλώσει, τα μικρά κουταβάκια έδωσαν χαρά και ζωή στο κτίριο φάντασμα.
Αλλά κάποιοι δεν τα ήθελαν , έτσι, κανένα δεν έμεινε ζωντανό.
Ο χώρος έπρεπε να αξιοποιηθεί και τα σκυλάκια ήταν εμπόδιο στην αξιοποίησή του.
Φέτος -μετά από χρόνια- η φωτογραφία αποτύπωσε τον τρόπο με τον οποίο αξιοποιήθηκε ο χώρος.
οι πόρτες έκλεισαν για κάθε άστεγο κατοικίδιο.
Εξαιρετικό το σαλόνι, δεν λέμε...
Οι καρέκλες μπουκέτο, η λεκάνη αποχωρητηρίου με το χαρτόνι για να κάθεσαι αναπαυτικά, ο σωρός από τα παλιά ελαστικά για να κάθεσαι ψηλότερα, η λευκή καρέκλα μπαμπού για ρομαντική νότα στη διακόσμηση και βέβαια ο τριθέσιος βελούδινος πράσινος καναπές -που δένει με το τοπίο- όλα συλλεκτικά κομμάτια.
Και βέβαια η ιστορία επαναλαμβάνεται. Σήμερα, μια άλλη αδέσποτη σκυλίτσα αναζητά μια ζεστή φωλίτσα για να γεννήσει τα μικρά της.
Κυνηγημένη, παλεύει με το θάνατο για τη συνέχεια της ζωής. Κανένας δεν ενδιαφέρεται να σώσει από το μαρτύριο την ίδια και τα μικρά της, ούτε καν για να τη στειρώσουν.
Αυτή την αξία δίνουμε στη ζωή και βέβαια εισπράττουμε τα δίκαια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου