Άσχετα φαινομενικά μεταξύ τους, μαρτυρούν το μέγεθος της αδυναμίας να προστατευτεί η έννομη τάξη, τα δημόσια έσοδα, το περιβάλλον, αλλά και τα εθνικά μας συμφέροντα.
Οι μετανάστες έλαβαν το περισσότερο που μπορούσαν να πάρουν – μεγάλο χρονικό διάστημα ανοχής, πήγαιν’ έλα στις χώρες προέλευσής τους, ταξιδιωτικά έγγραφα και μείωση του χρόνου (από 12 σε 8 χρόνια) παραμονής στη χώρα προκειμένου να καταθέσουν έγγραφα νομιμοποίησης.
Ο κ. Γεωργακόπουλος αποχώρησε για «προσωπικούς λόγους» και το ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερ’ς τον θεωρεί πλέον… άλλο ένα θύμα του οίκου Moody’s που υποβάθμισε τη χώρα μας, ασκώντας σκληρή κριτική για τα μειωμένα έσοδα και την χαμηλή αποδοτικότητα του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Οι «προσωπικοί λόγοι», βέβαια, περιγράφονται στην επιστολή παραίτησης ως «μη αναγνώριση προσφοράς» και αυτό αποτελεί άλλο ένα σημείο προβληματισμού για τον τρόπο που λειτουργεί η κυβέρνηση. Οπότε, πέρασε και ο εκβιασμός του Moody’s.
Χθες στη Βουλή, η υπουργός Περιβάλλοντος αναγκάστηκε να προχωρήσει σε νέες αλλαγές στο άρθρο 9 του νομοσχεδίου για την βιοποικιλότητα, οπότε όλα τα οικόπεδα έκτασης τουλάχιστον 4 στρεμμάτων που υφίστανται μέχρι τη δημοσίευση του νόμου, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα σύμφωνα με τις οικίες πολεοδομικές διατάξεις. Προβλέπεται επίσης ότι άρτια και οικοδομήσιμα είναι τα οικόπεδα 10 στρεμμάτων που έχουν πρόσοψη σε κοινόχρηστους δρόμους τα 25 μέτρα και τα 45 μέτρα πρόσοψη στους υπόλοιπους εθνικούς ή επαρχιακούς, δημοτικούς ή άλλους δρόμους.
Και τέλος, χθες ο Τούρκος υπουργός των Εξωτερικών Α. Νταβούτογλου, από την Θράκη πρότεινε άρση του casus belli υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα δεν θα προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 μίλια! Απείλησε μάλιστα πως αν η χώρα μας επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, «η Εθνοσυνέλευση θα δώσει στην τουρκική κυβέρνηση το δικαίωμα να πάρει τα αναγκαία μέτρα, περιλαμβανομένων των στρατιωτικών». Μας απείλησε με πόλεμο μέσα στο σπίτι μας ο κ. Νταβούτογλου. Και γιατί όχι; Περίσσεψαν τα χαμόγελα στις συναντήσεις του στην Αθήνα, ενώ στην ουσία δεν είπε κάτι περισσότερο από αυτό που η ίδια η Ελλάδα έχει δεχθεί με την Συμφωνία της Μαδρίτης, το 1997. Ως γνωστόν, η Συμφωνία προβλέπει ότι «η Ελλάδα δεν πρέπει να προεκτείνει τα χωρικά της ύδατα και η Τουρκία οφείλει να μην καταφύγει σε στρατιωτική λύση».
Οπότε, δικαίως ο νεοοθωμανός αποκάλεσε «αβλαβή» την διέλευση των τουρκικών πλοίων κοντά στις ελληνικές ακτές και δικαίως θεωρεί - το είπε - πως «το Αιγαίο δεν είναι όλο δικό σας. Αυτό δεν είναι δίκαιο».
Θεωρητικά, όλα σχεδόν τα παραπάνω αποτελούν ένα είδος «τέλους». Τέλος στο πρόβλημα με τους μετανάστες, τέλος στις κατηγορίες ενός αμφισβητούμενου οίκου αξιολόγησης περί μείωσης των φορολογικών εσόδων και τέλος στο μέγα πρόβλημα των εκπροσώπων του Έθνους να μην στενοχωρήσουν τους ψηφοφόρους τους που θέλουν να χτίσουν σε περιοχές χαρακτηρισμένες Natura – αφού προηγουμένως έδωσαν μάχη για να εξασφαλίσουν αυτόν τον χαρακτηρισμό, όχι για την προστασία της φύσης, όπως αποδεικνύεται, αλλά για να αποκτήσουν αξία τα κτήματά τους.
Και, πάνω απ’ όλα, τέλος στο casus belli, στην αιτία πολέμου, αρκεί, βέβαια, να… μην τον προκαλέσουμε.
Στην πραγματικότητα, τα παραπάνω επεισόδια αποτελούν την απαρχή νέων προβλημάτων.
Ήδη χθες, οι μετανάστες, από το Μέγαρο Υπατία, έστειλαν το μήνυμα: «Συνεχίζουμε τον αγώνα για να μην υπάρχει κανένας μετανάστης χωρίς χαρτιά στην Ελλάδα». Ο (δικαιωμένος) αγώνας συνεχίζεται, συνεπώς. Και τελούμε εν αναμονή του επόμενου εκβιασμού.
Όσο για τα έσοδα, με Γεωργακόπουλο ή χωρίς, ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Όσον αφορά στο συγκεκριμένο θέμα, βρισκόμαστε στην αρχή της αδυναμίας είσπραξης εκ μέρους του κράτους, καθώς η χώρα βρίσκεται ήδη σε βαθιά ύφεση.
Για το θέμα της οικοδόμησης σε περιοχές Natura, δεν το συζητάμε: Πολύ σύντομα, ο χαρακτηρισμός Natura, θα υπάρχει μόνο στις… ταμπέλες. Είναι κι’ αυτή μια ακόμη αρχή…
Για την περίπτωση Νταβούτογλου, επίσης δεν το συζητάμε. Αποτελεί ξεκάθαρη νέα αρχή νέων τουρκικών διεκδικήσεων, με τους Τούρκους, όπως και με τους μετανάστες, να προβάλλουν τον εκβιασμό της απειλής πολέμου με χαμόγελα θριαμβευτικά ή μειλίχια.
Τέσσερις εκβιασμοί και τέσσερις υποχωρήσεις μέσα σε μια μέρα, πάει πολύ. Μπορεί να είναι η αρχή του τέλους. Και πάντως σίγουρα έρχονται από το μέλλον...
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου