Το νομοσχέδιον της ντροπής

Αυτό το επαίσχυντο νομοσχέδιον του υπουργείου Δικαιοσύνης – ο «αντιρατσιστικός νόμος» - θα αποτελεί αιώνιον στίγμα για εκείνους που το επινόησαν, και θέλουν να το καθιερώσουν. Δεν αισχύνεται – αλήθεια – ο Χάρης Καστανίδης, που το φασιστικό νομοθετικό τερατούργημα, θα φέρει την υπογραφήν του;

Δεν αισχύνονται ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, που ευθύνονται γι’ αυτή την εθνική προδοσία; Διότι περί αυτού πρόκειται. Οι σκοτεινοί κύκλοι του εξωτερικού της περιβόητης «παγκοσμιοποίησης», επιδιώκουν με αυτή την μέθοδον, την μείωσιν και σταδιακήν εξαφάνισιν της ελληνικής φυλής.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγον, η ψήφισις του εν λόγω νομοσχεδίου, αποτελεί πράξιν εθνικής μειοδοσίας. Και αυτό το πρωτοφανές τερατούργημα, το υποστηρίζει η μειοψηφία. Εάν τολμούσε η κυβέρνησις της συμφοράς του ΠΑΣΟΚ, να κάνει δημοψήφισμα για να έχει ξεκάθαρη γνώμη του λαού, θα έπαιρνε συντριπτική αποδοκιμασία. Αλλά, εδώ, έχουμε την δικτατορία δύο παρατάξεων.

Η μειοψηφία ΠΑΣΟΚ και Κομμουνιστών, θέλει να επιβάλλει τις ανθελληνικές αξιώσεις της. Δεν αντιλαμβάνονται οι ολετήρες του έθνους, ότι με τέτοιες μεθοδεύσεις, θα προκαλέσουν επανάσταση κατά των αλλοδαπών, με απρόβλεπτες συνέπειες; Οδηγούν την χώρα, σε αναταραχή, όμοια της οποίας, ουδέποτε άλλοτε, είχε γνωρίσει η πατρίδα μας. Σπείρουν ανέμους, και θα θερίσουν θύελλες. Επιβάλλει η κυβέρνησις του ΠΑΣΟΚ ένα νομοσχέδιον πρωτάκουστο, εξωφρενικό, που θα προβέπει την δίωξιν όλων εκείνων που αντιτίθενται στην διάλυσιν του Ελληνικού Εθνους, μέσω της «πολυπολιτισμικής» κοινωνίας.
Παραλλήλως, θα καθιερώσουν την απαξίωσιν της Ορθοδόξου Χριστιανικής Θρησκείας και την καθιέρωσιν της… «πανθρησκείας», για να ικανοποιηθούν οι αλλοδαποί αλλόθρησκοι, οι οποίοι ουσιαστικά γίνονται κατακτητές. Γι’ αυτό, χρειάζεται η έντονος, ξεκάθαρη αντίδραση και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, ο οποίος δεν είναι δυνατόν να παραμείνει αμέτοχος και σιωπηλός. Εχει υποχρέωση ο Αρχιεπίσκοπος να υψώσει φωνή και για την Ορθοδοξία και για το Εθνος.

Αλλά, και οι Ενοπλες Δυνάμεις, μπορούν να διατυπώσουν την αντίθεσίν των στα ανούσια σχέδια των σκοτεινών ανθελληνικών κύκλων. Εν ενεργεία και απόστρατοι αξιωματικοί, με κοινή έγγραφη διαμαρτυρία τους, να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου, για τις συνέπειες ενός τέτοιου ανθελληνικού νομοσχεδίου. Εχουν οξυτέραν αντίληψιν των εθνικών κινδύνων οι στρατιωτικοί. Και είναι ακριβώς η στιγμή, που πρέπει να ακουσθεί η φωνή τους. Διότι είναι φωνή ακέραιη, μακράν πολιτικών σκοπιμοτήτων και η φωνή θα υψωθεί, χάριν του Εθνους, και μόνον.

Υπάρχουν, βεβαίως, και τα κόμματα. Και εννοούμε μόνον τα δύο εθνικά κόμματα: Την Νέα Δημοκρατία, και τον ΛΑ.Ο.Σ. Είναι οι συνθήκες τέτοιες, που πρέπει να παραμερίσουν τις οποιεσδήποτε διαφορές των και να ενώσουν τις δυνάμεις των, για την αντιμετώπισιν αυτού του μεγίστου εθνικού κινδύνου. Είναι η στιγμή, που ο λαός έχει την αξίωση από τα δύο κόμματα που εκφράζουν τους εθνικόφρονες Ελληνες, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.

Απαιτείται συντονισμένος ανένδοτος αγώνας. Η Νέα Δημοκρατία να δηλώσει κατηγορηματικά ότι δεσμεύεται, αύριο σαν κυβέρνησις, να καταργήσει αμέσως αυτό το τερατούργημα. Και τα δύο εθνικά κόμματα, να θέσουν την κυβέρνησιν ενώπιον των ευθυνών της. Να την καταγγείλουν στον Ελληνικόν λαόν. Να την προειδοποιήσουν ότι θα κληθεί να λογοδοτήσει αύριον στην κοινή γνώμη, γι’ αυτή την πράξη της, που είναι χειρότερη από όλα τα οικονομικά σκάνδαλα. Μπορούν ακόμη, τα εθνικά κόμματα, από κοινού να καλέσουν συλλαλητήριον στην Πλατεία Συντάγματος, και να ομιλήσουν στον Λαόν, οι δύο αρχηγοί.

Ετσι γίνεται ο ανένδοτος αγών, κι έτσι μόνον δύναται ο αγών να στεφθεί από επιτυχίαν. Μόνον κατ’ αυτόν τον τρόπον επιτυγχάνεται μεταστροφή του λαϊκού ρεύματος, και οι δημόσιοι άνδρες αποκτούν εκτίμησιν και την εμπιστοσύνην των πολιτών. Οι πολιτικοί κερδίζουν λαϊκή βάσιν, όταν ακριβώς, οι πολίτες διαπιστώσουν, ότι οι αρχηγοί παραμερίζουν τις όποιες κομματικές διαφορές των, ενώπιον εθνικών κινδύνων. Ας αντλήσουν παραδείγματα από την Ιστορίαν.

Κατά τον συμμοριτοπόλεμον, αξιωματικοί του ΙΔΕΑ, επεσκέφθησαν τους αρχηγούς των κομμάτων της Δεξιάς και του Κέντρου, και τους εζήτησαν, χάριν της σωτηρίας της Πατρίδος, να παραμερίσουν τις διαφορές των, και ηνωμένοι να αντιμετωπίσουν τον Κομμουνισμόν, που απειλούσε να αφανίσει την χώραν μας. Προς τιμήν των, άπαντες οι πολιτικοί των εθνικών κομμάτων, συνεχάρησαν τους αξιωματικούς για τον πατριωτισμόν τους, και ανταποκρίθηκαν αμέσως στο αίτημά τους. Υπό την ηγεσίαν του Βασιλέως Παύλου και του Αρχιστρατήγου Αλέξανδρου Παπάγου, ο Στρατός μας ενίκησε.

Όλα τα εθνικά κόμματα στάθηκαν στο πλευρόν του Βασιλέως και του Αρχιστρατήγου. Ετσι νικήσαμε. Θα μπορούσε και τώρα το Σώμα των Αξιωματικών – τουλάχιστον οι απόστρατοι – οι τέως αρχηγοί Στρατού, Αεροπορίας, Ναυτικού, να αναλάβουν εθνικήν πρωτοβουλίαν. Να επισκεφθούν τους κ.κ. Σαμαράν και Καρατζαφέρην, και να τους καλέσουν να αντισταθούν όλοι μαζί στην διάλυσιν του Εθνους μας.

Η Ιστορία, δεν θα συγχωρήσει ολιγωρία, μπροστά στον μέγιστον αυτόν εθνικόν κίνδυνον. Μπορεί ακόμη η διαδικασία, να κινηθεί και αντιστρόφως: Να καλέσουν δηλαδή τα δύο κόμματα τους εκπροσώπους των Ενόπλων Δυνάμεων να εκδηλώσουν από κοινού την αντίθεσίν των στην μετατροπήν της Ελλάδος σε Ισλαμαμπάντ. Τώρα ο κίνδυνος είναι απείρως μεγαλύτερος από το 1946 – 1949. Διότι τότε, ο εχθρός ευρίσκετο απέναντι, ενώ τώρα βρίσκεται εντός των τειχών, και στο κυβερνητικόν πηδάλιον έχουμε Εφιάλτες.
Πρέπει να ξεσηκωθούν ενωμένες οι εθνικές δυνάμεις, διότι, όπως έλεγε και ο Διονύσιος Σολωμός:
«Τότε η νίκη, αν ενωθούμε,
Πάντα εμάς θ’ ακολουθεί»

Γιώργος Α. Λεονταρίτης

elora