Ο αιγυπτιακός στρατός μόλις ζήτησε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για αλλαγές στο σύνταγμα που θα επιτρέπει και ένα υποψήφιο μη κυβερνητικού κόμματος, να έχει πραγματικά μια ευκαιρία. Οι φιλελεύθεροι της Αιγύπτου, σε γενικές γραμμές, κάλεσαν να ψηφίσουν "όχι", υποστηρίζοντας ότι η Αίγυπτος δεν χρειάζεται τροποποιήσεις στο Σύνταγμα, αλλά ότι χρειάζεται ένα νέο Σύνταγμα συνολικά. Επιπλέον, εάν αυτό το Σύνταγμα αποκατασταθεί, ακόμη και με τις αλλαγές, θα έδινε σε κάθε υποψήφιο για την προεδρία απίστευτες δυνάμεις όταν αυτός ή αυτή εκλεγεί, καθώς και κάθε κοινοβούλιο στο εν λόγω σενάριο, θα μπορούσε πιθανότατα να εξουσιάζεται από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους (MB) και το πρώην κυβερνών κόμμα –καθώς αυτές ήταν και παραμένουν, οι πιο οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις της χώρας.
Οι φιλελεύθεροι ήθελαν χρόνο, αλλά οι στρατηγοί πίεσαν για ψήφο "ναι" και υποστηρίχθηκαν (αναμενόμενο) από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και το πρώην κυβερνών κόμμα. Το επιχείρημα από την πλευρά τους ήταν ότι η Αίγυπτος υπέφερε οικονομικά, και έπρεπε να σταθεί ξανά στα πόδια της, κάτι το οποίο θα μπορούσε να συμβεί μόνο αν μια αίσθηση ομαλότητας επέστρεφε, κάτι που ποτέ δεν θα μπορούσε να συμβεί υπό το στρατιωτικό καθεστώς.
Το δημοψήφισμα πέρασε. Με συντριπτική πλειοψηφία, οι Αιγύπτιοι ενέκριναν τις συνταγματικές αλλαγές που θα επιτρέψουν στο στρατό να προκηρύξει άμεσα εκλογές. (Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα, το 60-70% των πολιτών ψήφισε «Ναι», το 26% «Όχι» και το 4% των ψήφων ήταν άκυρες).
Και ειλικρινά, καθώς ήταν μάλλον αναμενόμενο – το δημοψήφισμα είχε να κάνει με τον τρόπο που η αιγυπτιακή κοινωνία είναι χωρισμένη ταξικά και γεωγραφικά.
Η θρησκεία έπαιξε κάποιο ρόλο, αν και λιγότερο ως μια επιτακτική πνευματική ανάγκη και περισσότερο ως ένα πολιτικής ταυτότητας κίνημα. Η Κοπτική Εκκλησία άφησε να εννοηθεί ότι υποστήριξε το "όχι", με βάση ότι εάν ένα νέο σύνταγμα ερχόταν αργότερα, με ένα Κοινοβούλιο που θα έδινε αρκετό χρόνο στα νέα κόμματα να σχηματίσουν και να αναλάβουν την εξουσία μακριά από την Μουσουλμανική Αδελφότητα, η παρούσα συνταγματική ρήτρα που ορίζει το Ισλάμ ως τη θρησκεία του κράτους θα μπορούσε να αλλάξει σε κάτι λιγότερο ταυτισμένο με το Ισλάμ. Η φιλελεύθερη πτέρυγα, ενώ δεν αποτελεί μια θρησκευτική ομάδα, είναι γενικά αντίθετη με τη θρησκεία, και ήθελε να προχωρήσει ακόμη πιο μακριά από την πρόταση της Κοπτικής Εκκλησίας - ήθελε να θρυμματίσει αυτή την ρήτρα εντελώς.
Όμως, η Αίγυπτος δεν είναι μόνο οι Κόπτες και οι φιλελεύθεροι. Ενώ παίζουν σίγουρα σημαντικό και ισχυρό ρόλο στην Αίγυπτο, η Αίγυπτος είναι πολύ περισσότερο μουσουλμανική και θρησκευόμενη. Κρίνοντας από ανεξάρτητες δημοσκοπήσεις, η συντριπτική πλειοψηφία των Αιγυπτίων θέλει πιθανώς η ρήτρα αυτή να μείνει, ή κάτι παρόμοιο. Δεν πρόκειται για ισλαμιστές, αλλά για συντηρητικούς και η υπερ-πουριτανούς ιεροκήρυκες μουσουλμάνους, που ανήκουν στη μειονότητα των Σαλαφιστών, που φρόντισαν ώστε η Αίγυπτος να θυμηθεί την «ισλαμική της ταυτότητα». Υπήρξαν μάλιστα αναφορές για Σαλαφιστές κήρυκες που τρόμαζαν τους ανθρώπους να ψηφίσουν " ναι ", όχι με τη βία, αλλά με πείθοντάς στους ότι η ψήφος στο "ναι" ήταν" υπέρ του Ισλάμ ", ενώ ένα «όχι» ήταν «κατά του Ισλάμ».
Μετά την ψηφοφορία, κάποιοι φιλελεύθεροι προειδοποίησαν ότι ένα ριζοσπαστικό θρησκευτικό καθεστώτος για την Αίγυπτο βρίσκεται στα σκαριά. Για τα άτομα αυτά, μέρος της ταυτότητάς τους κατασκευάστηκε πάνω στην αντίθεσή τους στη θρησκεία, ή τουλάχιστον στην παρουσία της στη δημόσια ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου