Το Capital.gr κάνει μία μοναδική προσφορά στην Ελληνική Πολιτεία: Προσφέρει χώρο για να μπορούν οι επιχειρήσεις να δημοσιεύουν δωρεάν τους ισολογισμούς τους και έτσι να γλιτώσουν οι επιχειρήσεις -σε εποχή κρίσης- πολύτιμους οικονομικούς πόρους. Πιστεύουμε ότι το κριτήριο της ενημέρωσης όλων των ενδιαφερομένων για τα οικονομικά συμβάντα σε μία οποιαδήποτε εταιρεία διασφαλίζεται καλύτερα μέσω του διαδικτύου απ’ ό,τι μέσω των ημερήσιων οικονομικών, πολιτικών και επαρχιακών εφημερίδων. Αρκεί, φυσικά, να σταματήσει η υποχρεωτική δημοσίευση των ισολογισμών στις εφημερίδες.Εκτός αν η κυβέρνηση επιμένει για τους δικούς της λόγους να σέρνει αυτό το χορό των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ και της διαπλοκής. Οι αρμόδιοι υπουργοί υπέγραψαν τη σχετική απόφαση με την οποία προκρίνονται οι τίτλοι εκείνοι που θα έχουν το δικαίωμα να συμμετάσχουν σε αυτό το πάρτι. Διάφορες συντεχνίες και συνδικάτα συμμετέχουν εδώ και δεκαετίες σε διάφορα πάρτι, γιατί όχι και οι εκδότες;
Το ότι επιβαρύνονται οι επιχειρήσεις και μάλιστα σε εποχή κρίσης, αυτό κρίνεται από κάποιους ως δευτερευούσης σημασίας. Ότι ζουν με αυτό τον τρόπο εφημερίδες που απευθύνονται σε μερικές εκατοντάδες αναγνωστών είναι, επίσης, ένα γεγονός αναμφισβήτητο. Αν έλειπαν οι ισολογισμοί θα έκλειναν αρκετές εφημερίδες που βγαίνουν μόνο και μόνο γι΄ αυτό το λόγο...
Οι σχέσεις διαπλοκής δεν στήθηκαν μέσα σε μία νύκτα. Είναι σχέσεις που σφυρηλατήθηκαν με κόπο και έτσι δεν είναι δυνατόν να διαλυθούν και μάλιστα σε μία νύκτα. Βέβαια, με αυτά και με εκείνα φτάσαμε στο σημείο να μην γνωρίζει ο ελληνικός λαός ότι οι κυβερνήσεις του χρεοκόπησαν το κράτος, παρά μόνο όταν η είσοδος του ΔΝΤ ήταν αναπόφευκτη. Δεν ήταν δυνατόν να δαγκώσουν το χέρι εκείνου που τους τάιζε...
Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι διαμαρτυρόμαστε επειδή δεν έχουμε στα χέρια μας μία ημερήσια οικονομική εφημερίδα για να συμμετέχουμε κι εμείς σε αυτή την «αγορά» και να επωφεληθούμε από τη δημοσίευση των ισολογισμών. Τους απαντάμε ότι δεν μας ενδιέφερε αυτός ο χώρος και την αγορά αυτή τους την χαρίζουμε.
Εμείς ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον όσο η πληροφόρηση ελέγχεται τόσο στενά από το κράτος. Δηλαδή από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Αναιρείται στην πράξη ο ρόλος των Μέσων Ενημέρωσης που είναι η πληροφόρηση και η άσκηση κριτικής στην εκάστοτε εξουσία και αυτά μετατρέπονται σε φερέφωνα των πραγματικών αφεντικών τους, αυτών που τα συντηρούν στη ζωή, όπως ακριβώς συντηρείται ένας κλινικά νεκρός με μηχανήματα υποστήριξης.
Λένε ότι αν σταματήσουν οι ισολογισμοί θα οδηγηθούν εκατοντάδες δημοσιογράφοι στην ανεργία και θα καταρρεύσουν τα ασφαλιστικά τους (μας) ταμεία. Και ποιος είπε σε εμάς τους δημοσιογράφους ότι η κοινωνία είναι υποχρεωμένη να μας θρέφει; Να πληρώνει τις ασφαλιστικές μας εισφορές, να εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα των εταιρειών που εργαζόμαστε; Μήπως θα έπρεπε εμείς που δήθεν κοπτόμαστε για την ελευθεροτυπία να αναρωτηθούμε ποιο είναι το αντάλλαγμα; Θα έπρεπε, αλλά δεν το έχουμε κάνει. Και δεν είναι το μοναδικό που δεν έχουμε κάνει...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου