Οι Ελληνικές σημαίες και η ιστορία τους.

Ελληνικές σημαίες και σύμβολα στο πέρασμα της ιστορίας και των αγώνων .

Μία μικρή ιστορία πίσω από κάθε σημαία … συνθέτουν όλες μία μεγάλη ιστορία … την Ελληνική!

Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπετε την σημαία πλοίου των Ψαρών το 1821, με σταυρό, άγκυρα και λόγχη,σύμβολα της Φιλικής Εταιρείας και την επιγραφή ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ – ΨΑΡΑ. Η σημαία αυτή ήταν υψωμένη στο θωρηκτά « Ψαρά» κατά τις ναυμαχίες της Έλλης 3 Δεκ. 1912, και της Λήμνου, 5 Ιαν. 1913.

Των Επτανήσων κατά την περίοδο της βρετανικής κυριαρχίας [1815-1864]. Η βρετανική σημαία προστέθηκε το 1817. Το φτερωτό λιοντάρι του Αγίου Μάρκου κρατούσε το Ευαγγέλιο από το οποίο ξεπετάγονταν επτά κοντάρια.

Σημαία της Κρήτης. Πριν από το 1453 και σε όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας χρησιμοποιούσαν κόκκινη σημαία με την εικόνα του προστάτη του νησιού, Απόστολου Τίτου.

Η αρχική πολεμική σημαία της Πολεμικής Αεροπορίας, που βρισκόταν σε χρήση από το 1931, όταν ιδρύθηκε το Οπλο της Αεροπορίας, μέχρι και το 1980. Τότε αντικαταστάθηκε το κυκλικό εθνόσημο με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ επί νεφών

Των Φρουρίων και των Ταγμάτων Πεζικού, σύμφωνα με το διάταγμα 540 της 15ης Μαρτίου 1822. Μέχρι το 1978 ήταν και η επίσημη σημαία της Ελλάδας

Ο θυρεός του Γενικού Επιτελείου Στρατού με το δικέφαλο αετό και την επιγραφή «ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ».

Η ναυτική σημαία της Ηγεμονίας της Σάμου.

H σημαία στους χρόνους της Βασιλείας: του Οθωνα (1833-1862), του Γεωργίου Α’ (1863-1913), του Κωνσταντίνου Α’ (1913-1917 και 1920-1922), του Αλέξανδρου Α’ (1917-1920), του Γεωργίου Β’ (1922-1924).

Του Ανδρέα Λόντου κατά τον πρώτο χρόνο της Επανάστασης. Με αυτή κατέλαβε το φρούριο της Πάτρας στις 21 Μαρτίου 1821.

Η σημαία του Γιάννη Σταθά, μια από αυτές των σκλαβωμένων Ελλήνων, όμοια με την πρώτη επίσημη σημαία ξηράς της Ελλάδας. 0 σκιαθίτης αρματολός τη χρησιμοποίησε στο στολίσκο του το 1800.

Χρησιμοποιήθηκε στο ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου το 1866. Ανήκε στον οπλαρχηγό Γεώργιο Δασκαλάκη. Φέρει το σταυρόμε το ΙΣ ΧΣ ΝΙ ΚΑ και τα αρχικά Κ(Κρήτη), Ε(Ενωση), Ε(Ελευθερία) ή θ(θάνατος).

Του Μιχαήλ Παλαιολόγου (1261-1282), που ανακατέλαβε την Πόλη στις 15 Αυγούστου 1261. Τα δύο στέμματα συμβολίζουν τις ισάριθμες πρωτεύουσες: την Κωνσταντινούπολη και τη Νίκαια.

Η αρχαία ρωμαϊκή, που χρησιμοποιήθηκε στα πρώτα χρόνια του Βυζαντίου. Λέγεται ότι σχεδιάστηκε από το στρατάρχη Μάριο και αρχικά έφερε ασημένιο αετό με ανοιχτές φτερούγες και χρυσούς κεραυνούς στα νύχια του.

Η σημαία της Κρητικής Πολιτείας.

Η σημαία του πυρπολητή Κωνσταντίνου Κανάρη.

Η Βυζαντινή μετά το 395 μ.Χ. Μετά την πρώτη χρήση του σταυρού από τον Μέγα Κωνσταντίνο

Μία απ τις σημαίες των Συνταγματικών της Περαχώρας, μετά το 1822.

Των αδελφών Καλλέργη, πριν από την Επανάσταση. Μοιάζει πολύ με τη σύγχρονη.

Η επίσημη της Διοικήσεως της Σάμου κατά το πρώτο έτος της Επανάστασης (όμοια με αυτή της Φιλικής Εταιρείας).

Η σημαία του Αλέξανδρου Υψηλάντη.Είχε το σταυρό με ένα στεφάνι δάφνης και την επιγραφή «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ» .

Η σημαία του Κατσώνη του Λάμπρου .

Η σημαία των οπλαρχηγών από τα Αγραφα με την δική της ξεχωριστή σχεδίαση , όπως εξάλλου και κάθε «τοπική» κοινωνία που συνήθιζε να υιοθετεί την δική της σημαία σύμφωνα με τα γούστα των τοπικών οπλαρχηγών .

Αλλη μία σημαία που χρησιμοποιήθηκε στα πρώτα χρόνια της επανάστασης . Η σημαία του Δημήτριου Πλαπούτα . Κλασσική άσπρη με τον γαλάζιο σταυρό και τα αρχικά του «Ιησούς Χριστός Νικά» .

Η σημαία των Ελληνικών Πολεμικών πλοίων που καθορίστικε με το Προεδρικό διάταγμα 540 στις 15 Μαρτίου 1822 . Μετά την κατάργηση της εμπορικής ναυτικής σημαίας το 1828 καθιερώθηκε ως Ναυτική σημαία της Ελλάδας

Ήταν η σημαία του Γεώργιου Σαχτούρη . Συνήθως στα νησιά του Αιγαίου οι σημαίες έμοιαζαν αρκετά μεταξύ τους και έφεραν σύμβολα και χαρακτηριστικά επηρεασμένα από την «Φιλική εταιρεία» .

Ηταν η σημαία της Επτανήσου. Υψώθηκε πρώτη φορά στην ακρόπολη της Κέρκυρας στις 13/1/1801 . Απεικονίζει ένα φτερωτό λιοντάρι .

Σημαία της Μάνης . Χρησιμοποιούσαν την λέξη «ΝΙΚΗ» και όχι «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» γιατί ως γνωστό η Μάνη ήταν πάντα ελεύθερη.

Σημαία του σύντεκνου οπλαρχηγού Αντώνιου Σήφακα κατά την Κρητική Επανάσταση του 1866 .

Σημαία των Σπετσών . Σταυρός για την χριστιανοσύνη , ανεστραμμένη ημισέληνος για την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας , δόρυ για την Ελληνική δύναμη και άγκυρα για την επιμονή του αγώνα ….

Οι σημαίες των Σπετσών και των Ψαρών έφεραν την επιγραφή «Ελευθερία ή Θάνατος» . Την σημαία την χρησιμοποιήσε αργότερα και ο Ανδρέας Μιαούλης .

Σημαία της Υδρας , με τον σταυρό και το φίδι . Οι νησιώτες παρομοίαζαν το φίδι με τους Τούρκους που τρώει τα «αυγά» του γένους .

Η παλαιότερη και πιο γνωστή σημαία της Επανάστασης . Σχεδιασμένη από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό , Εχει τα σύμβολα της «Φιλικής Εταρείας» . Την ύψωσε ο Γεώργιος Σισίνης στην Ηλιδα το 1821 . Σήμερα είναι στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο .

Την χρησιμοποιούσαν οι Κολοκοτρωναίοι από τον 18ο αιώνα . Από το 1806 και ο θεόδωρος Κολοκοτρώνης είχε τον σταυρό του Αγίου Ανδρέα ως σύμβολο – σημαία .

Σημαία του Αρείου Πάγου υψώθηκε στην ανατολική Ελλάδα στις 19/1/1821 . Σταυρός = πίστη , καρδιά = αγνότητα επανάστασης , άγκυρα = σταθερότητα του σκοπού της ελευθερίας .

Αυτή θα μπορούσε να είναι η σημερινή μας σημαία αφού είχε προταθεί από τον Ρήγα (1757-1798) ως σημαία της «Ελληνικής Δημοκρατίας» . Βλέπετε το ρόπαλο του Ηρακλή και τρεις σταυρούς .

Κυμάτιζε από το 1431 μέχρι και το 1639 σε Πελοπόννησο και Ηπειρο . Γνωστή και ως σημαία των Σπαχήδων , η σημαία είχε στην μέση τον Άι Γιώργη .

Η σημαία του Κορκονδείλα Κλαδά. Υψώθηκε το 1464 στην Πελοπόννησο , το 1479- 1481 κυμάτιζε στην Μάνη και το 1482 στην Χιμάρα .Αποτελεί μία από τις πιο γνωστές Ελληνικές σημαίες των σκλαβωμένων Ελλήνων .

ΠΗΓΗ: http://greekvoices.blogspot.com/

elliniki-grothia