Η κωδική ονομασία της επιχείρησης εναντίον της Λιβύης,δεν επιλέχθηκε τυχαία:“Αυγή Οδύσσειας”.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες,τις εκτιμήσεις και τελικά τις αναλύσεις κορυφαίων αξιωματούχων του ΥΕΘΑ η Οδύσσεια μπορεί να διαρκέσει 100 ημέρες και βρισκόμαστε ακόμη στην αυγή της.Αυτή την εκτίμηση συμμερίζεται και κορυφαία πηγή του ΥΕΘΑ.
Όλα δείχνουν ότι η επιπολαιότητα με την οποία έγινε η προετοιμασία της επιχείρησης κυρίως από τη Γαλλία,η κάκιστη επιλογή του χρόνου για την εκδήλωσή της -με μεγάλη καθυστέρηση- και το σκληρό πολιτικό-διπλωματικό και κυρίως οικονομικό και ενεργειακό παιχνίδι που παίζεται,ενδέχεται να μην οδηγήσει στην Ιθάκη.
Κι αυτό δεν αφορά μόνο στους πολιτικούς που έχουν πάρει επάνω τους την ευθύνη αλλά κυρίως τους πολίτες της Λιβύης που πίστεψαν σ΄ ένα γρήγορο τέλος και διαπιστώνουν ότι ο θάνατος και η ανεξέλεγκτη βία θα σημαδεύει την καθημερινότητά τους για πολύ καιρό ακόμη.
Οι στρατιωτικοί ,Έλληνες και ξένοι έχουν καταλήξει ότι οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί από μόνοι τους είναι δύσκολο αν όχι απίθανο να οδηγήσει τον Καντάφι στην έξοδο.
Οι βομβαρδισμοί πλήττουν περισσότερο τον απλό κόσμο που βλεπει κάθε ώρα ζωές να χάνονται όχι πια μόνο από τα όπλα του Καντάφι,αλλά και από την “καταιγίδα φωτιάς” των συμμαχικών δυνάμεων.
Ο Μιλόσεβιτς στη Γιουγκοσλαβία συνθηκολόγησε μετά από 78 ημέρες κι αφού είχαν προηγηθεί ανηλεείς βομβαρδισμοί σε μία χώρα με υποδομές η καταστροφή των οποίων “πόναγε” τον πληθυσμό.
Στη Λιβύη οι μοναδικές υποδομές που υπήρχαν μέχρι το απόγευμα του Σαββάτου ,ήταν οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις τεχνολογικά ξεπερασμένες εδώ και χρόνια και ουσιαστικά άχρηστες και στον Καντάφι και στους πολίτες του. Άρα αποτέλεσμα μηδέν.
Ο Καντάφι δεν έχει τίποτα να χάσει και δεν πρόκειται να εμπιστευτεί τους δυτικούς ούτε καν για ηρωϊκή έξοδο. Τα παραδείγματα του Μιλόσεβιτς,του Σαντάμ και τα πιο πρόσφατα του Μπεν Άλι και του Μουμπάρακ τον οδηγούν προς την αντίθετη κατευθυνση.
Δεν είναι τυχαίο ότι χθες ,όλη την ημέρα οι ΗΠΑ μέσω κορυφαίων αξιωματούχων τόνιζαν σε κάθε ευκαιρία ότι “στόχος της επιχείρησης δεν είναι ο Καντάφι”.
Θέλουν μ΄ αυτό το τρόπο να μην ταυτιστεί σε καμμία περίπτωση η “επιτυχία” της επιχείρησης με την αποκαθήλωση Καντάφι. Αν προκύψει έχει καλώς.
Αν όχι θα παρουσιαστεί κάποιος άλλος στόχος που θα έχει επιτευχθεί ως επιτυχία και ο δρόμος για την απεμπλοκή μένει ανοιχτός.
Συνεπώς όπως συμβαίνει πάντα η μόνο λύση για οριστική εκκαθάριση των λογαριασμών της Δύσης με τον συνταγματάρχη Καντάφι,είναι η αποστολή χερσαίων δυνάμεων.Ποιος θέλει να εμπλακεί σε τέτοια περιπέτεια; Οι αμερικανοί το είπαν καθαρά:”δεν ξανακάνουμε τα λάθη του Ιράκ και του Αφγανιστάν”.
Οι Ευρωπαίοι; Πολύ δύσκολα θα πειστούν. Ίσως μόνο ο Πρόεδρος Σαρκοζί που έχει πάρει φόρα να σκέφτεται κάτι τέτοιο. Αν μάλιστα οι δημοσκοπήσεις για τη δημοτικότητά του έχουν ανέβει μετά από τους βομβαρδισμούς των Rafale στη Λιβύη,κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου