Η Εθνική Γιορτή της Τουρκίας είναι, στις 30 Αυγούστου. Η ημέρα της έναρξης της καταστροφής της Σμύρνης και της σφαγής του ελληνικού και αρμένικου πληθυσμού. Η «Γιορτή της Νίκης», είναι αυτό έγραψε στα απομνημονεύματά του ο Τσόρτσιλ. «Ο Κεμάλ γιόρτασε το θρίαμβό του κάνοντας στάχτη τη Σμύρνη και σφάζοντας τους χριστιανούς».
Στις μέρες μας , κάθε 30ή Αυγούστου στην Τουρκία, χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη «πατριωτική θέρμη», και ολοι καλούνται να σημαιοστολίσουν τα σπίτια τους.
Για να καλύψουν αυτή την απλή απλούστατη πραγματικότητα οι έλληνες ρουφιάνοι και οι πάτρωνες τους, παίζουν με τα ημερολόγια. Οι Τούρκοι όταν πέρασαν στο νέο ημερολόγιο δεν άλλαξαν τις εθνικές επετείους. Τα ίδιο έκαναν και οι έλληνες ρουφιάνοι. Η 25η Μαρτίου έμεινε αμετακίνητη. Δεν πήγε στον Απρίλιο.
Η 30η Αυγούστου λοιπόν είναι η μέρα που μπήκαν οι Τσέτες στη Σμύρνη.
Το «Βήμα» βρήκε έναν «γάλλο ερευνητή» τον κ. Etienne Coppeaux στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Ερευνας της Γαλλίας, για να προσδώσει επιστημονικό κύρος στην διαστρέβλωση και τα ψέματα.
«Πρόκειται για τη νίκη του τουρκικού στρατού επί του ελληνικού, στις 30 Αυγούστου του 1922. Στις 26 Αυγούστου ο Μουσταφά Κεμάλ αυτοπροσώπως είχε ηγηθεί των στρατευμάτων του στην κοιλάδα του Αφιόν Καραχισάρ με το περιώνυμο παράγγελμα «Στόχος μας είναι η Μεσόγειος! Εφοδος». Στις 30 ο ελληνικός στρατός ηττήθηκε στο Ντουμλούπιναρ και η υποχώρησή του συνεχίστηκε ως τις 9 Σεπτεμβρίου, ημέρα της άλωσης της Σμύρνης από τους Τούρκους».
Το απόλυτο ψεύδος.
Η τουρκική επίθεση εξαπολύθηκε στο Αφιόν Καραχισάρ το πρωί της 13ης Αυγούστου. Ο προδότης Νικόλαος Τρικούπης περικυκλώθηκε στις 17 Αυγούστου, και παραδόθηκε μαζί με 190 αξιωματικούς και 4.500 οπλίτες, στις 20 Αυγούστου. Ο Χατζηανέστης με τα γυάλινα πόδια έφυγε στις 24 Αυγούστου, και ο πράκτορας Στεργιάδης στις 26 Αυγούστου, με αγγλικό πολεμικό. Καμιά σχέση με τις 30 Αυγούστου.
Χοντρά ψέματα λέγονται και «από τας Γαλλίας».
Τα βιβλία των «συνωστισμένων» ρουφιάνων τύπου Ρεπούση, μεταφέρουν την σφαγή της Σμύρνης 13 μέρες και ούτε γάτα ούτε ζημιά. «με τον όρο καταστροφή της Σμύρνης, αναφέρονται τα γεγονότα της σφαγής του ελληνικού και αρμενικού πληθυσμού από τους Τούρκους, καθώς και η πυρπόληση της πόλης, που συνέβησαν τον Σεπτέμβρη του 1922. Η καταστροφή αυτή άρχισε 7 ημέρες μετά την αποχώρηση και του τελευταίου ελληνικού στρατιωτικού τμήματος από την Μικρά Ασία και την είσοδο των ατάκτων του Κεμάλ Ατατούρκ στην πόλη. Η φωτιά που εκδηλώθηκε κατέκαψε όλη την πόλη εκτός από την μουσουλμανική και την εβραϊκή συνοικία, και διήρκεσε από τις 13 έως τις 17 Σεπτεμβρίου του 1922».
Όχι δεν είναι η 30η Αυγούστου, αλλά η 13η Σεπτεμβρίου.
Με αυτά τα κόλπα οι ρουφιάνοι προσπαθούν να μπερδέψουν τα παιδιά και τη νεολαία.
Οι αμερικανοί, το ΝΑΤΟ, και οι ντόπιοι ρουφιάνοι, προσποιούνται ότι η εθνική γιορτή της Τουρκίας, είναι στις 29 Οκτωβρίου , η «γιορτή της Δημοκρατίας».(Το βράδυ της 29ης Οκτωβρίου του 1923 ο Μουσταφά Κεμάλ αποφάσιζε να ανακηρύξει επισήμως τη Δημοκρατία της Τουρκίας). Στο πλαίσιο της «ελληνοτουρκικής φιλίας», τίμησαν πέρσι και στη Ρόδο την επέτειο. Φέτος ίσως στη Χίο.
Οι Τούρκοι όμως έχουν ως επίσημη αργία και την 19η Μαΐου, επέτειο της άφιξης του Μουσταφά Κεμάλ, στη Σαμψούντα, και από το 1994, γιορτάζεται στις 29 Μαΐου η Αλωση της Πόλης το 1453 (το Φετί), αλλά με λιγότερο επίσημο τρόπο, ενώ οι «ισλαμιστές», δηλαδή ο Ερντογάν και οι Εθνικιστές, τιμούν με ιδιωτικές εκδηλώσεις το τετραήμερο, από τις 26 Αυγούστου, που το 1071 ξεκίνησε η μάχη στο Μαντζικέρτ, μέχρι τις 30 Αυγούστου υπογραμμίζοντας τη συνέχεια εννέα αιώνων μαχών «εναντίον του ίδιου εχθρού».
Και οι Ρουφιάνοι ραγιάδες, εκδότες του Μέγκα και του Αντέννα μας γεμίζουν με τουρκικά σήριαλ, για να αρχίσουν οι νεοραγιάδες πελάτες, να συνηθίζουν στον ρόλο που τους επιφυλάσσει η νέα κατοχή. Και σύντομα η περίλαμπρη Οθωμανική αυτοκρατορία μας, θα ξαναζωντανέψει στην μικρή οθόνη, μαζί με τον παιδεραστή Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, που αγάπησε μια ορθόδοξη χριστιανή, την Αλεξάνδρα, που κατέληξε στο χαρέμι του .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου