Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Ο Ερντογάν & το βιλαέτι του

Ειρήσθω

Με τον Λάζαρο Μαύρο

Α Κ Ρ Ω Σ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ η περίπτωση της οργής Ερντογάν. Κι όσων εκτόξευσε εναντίον των διαδηλώσεων και των συνθημάτων των διαμαρτυρομένων Τ/κ συνδικαλιστών στα κατεχόμενα. Πολύ πιο ενδιαφέρουσα, ίσως, η «επόμενη μέρα» της οργής του πρωθυπουργού της Τουρκίας: Με ποιες μεθοδεύσεις και με ποια όργανα η Υψηλή Πύλη θα επιχειρήσει να επαναφέρει σε «τάξη», να σιγήσει τις διαμαρτυρίες, να εξαλείψει τις αντιδράσεις και ν’ αποκαταστήσει τον ασφυκτικό έλεγχό της, στον εξουσιαζόμενο, πάντα από την ίδια, πληθυσμό, κατά πλειοψηφία εποίκων, στο βιλαέτι που… «με νεκρούς και τραυματίες στρατιώτες» («δικούς» του, τους είπε ο Ερντογάν) κατέκτησε εδώ ο Αττίλας.

Ζ Ω Τ Ι Κ Η Σ ΣΗΜΑΣΙΑΣ είν’ η προέκταση, στον χρόνο και στις διαδικασίες, αυτής της σχέσης, μεταξύ της Υψηλής Πύλης και του βιλαετιού, στην περίπτωση που -ό μη γένοιτο- επιβληθεί η εκκολαπτόμενη, επί προεδρίας Χριστόφια, λύση «Συνεταιρισμού Δύο Συνιστώντων Στέιτς». Όπου ο ουσιαστικός «συνέταιρος» των Ελληνοκυπρίων, νεο-ραγιάδων καθισταμένων, θα ‘ναι η Άγκυρα, διά του ελεγχόμενου απ’ την ίδια τ/κ Συνιστώντος Στέιτ. Κι ο εκ περιτροπής Τ/κ πρόεδρος ολόκληρης της Κύπρου, ο αδειούχος γι’ αυτό από την Υψηλή Πύλη: Το τ/κ Στέιτ, του διζωνικού δικρατικού Συνεταιρισμού, ως βιλαέτι του διακηρυγμένου Νεο-Οθωμανισμού, με κείνο το είδος «συνεταιριστικής» «διακυβέρνησης», ώστε να επεκτείνει η Άγκυρα τον έλεγχό της σ’ ολόκληρη την «επανενωμένη» Κύπρο…

Ε Δ Ω, ΛΟΙΠΟΝ, στο κυπριακό βιλαέτι του νεο-σουλτάνου Ερντογάν, για το οποίο, στον ένατο χρόνο της σουλτανίας του, διακήρυξε προς την Καγκελάριο Μέρκελ και λοιπούς της Ε.Ε., «νε γκραμ βέρμιορουζ» (ούτε γραμμάριο δεν σας δίνουμε), θα φανεί ίσως τις επόμενες μέρες:
- ΟΧΙ απλώς η μεταχείριση της οποίας θα τύχουν οι εξοργίσαντες τον Ερντογάν διαμαρτυρόμενοι Τ/κ,
- ΟΧΙ μόνο οι δίαυλοι άσκησης της εξουσίας της Άγκυρας επί της υποτελούς «τοπικής διοίκησης»,
- ΟΧΙ μόνο οι προσφερόμενοι προς τούτο επίδοξοι αγάδες κι Αληπασάδες εκ των «αδελφών» και «συντρόφων» Τ/κ,
- ΑΛΛΑ, κυρίως, η τύχη του πρώτιστου, του μόνιμου και άχρι τούδε αναλλοίωτου: Εκείνου που με τα δολοφονικά πιστόλια Τοκάρεφ άρχισε την επιβολή του, από τον Μάιο του 1958, μέσω της δικής της ΤΜΤ, η Άγκυρα στην Κύπρο: Του ελέγχου επί του τ/κ πληθυσμού και της αξιοποίησης της μειονότητας - νυν «κοινότητας» πλειοψηφούντων εποίκων - εκκολαπτόμενου Συνιστώντος Στέιτ, ως στρατηγικού προγεφυρώματος του τουρκικού επεκτατισμού.
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΕ 7.2.11
Τι σχέση μπορεί να έχει το καθημερινό καθήκον των ενεργών πολιτών, στην άσκηση του οφειλόμενου ελέγχου της αξιοπιστίας όλων των πολυποίκιλων ΜΜΕ, με όσα εκτόξευσε ο μόνος εν εξουσία υπουργός που διαθέτει και δικαστική απόφαση περί της δικής του αναξιοπιστίας;

Λάζαρος Μαύρος

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πρέπει να ρωτήσουμε το γιουσουφάκι του τον Τζέφρυ. Κάτι θα ξέρει.