Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011
Κυβέρνηση, Αντιπολίτευση και κόμματα παίζουν ένα κακόγουστο θέατρο
Το θέατρο που παίζεται δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Το ψεύδος, η απάτη, η υποκρισία και η δημαγωγία έχουν φτάσει στα ανώτατα όρια της παράκρουσης και του πολιτικού αμοραλισμού.
Η πιο ακραία, η πιο απαίσια και η πιο μοχθηρή μορφή αυτής της απάτης είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η νέα «δεξιά»: Η επιθετική πολιτική αιχμή της παγκόσμιας αγοράς και των χρηματιστηριακών «μαφιών» της.
Την ακραία πολιτική των αγορών (νεοφιλελευθερισμός) προωθεί και η Ν.Δ. με ζήλο, αλλά αναποτελεσματικά διότι είναι ιστορικά στιγματισμένη και χωρίς πολιτικές εφεδρείες, συνακόλουθα και ανίκανη να πετύχει μίνιμουμ κοινωνικές συναινέσεις…
Την ίδια πολιτική των αγορών στηρίζουν και τα «αριστερά» δεκανίκια ΠΡΑΚΤΙΚΑ, με αντιπολιτευτικές «κοινωνικές» ρητορείες και δίνοντας, απλόχερα, το άλλοθι και το τεκμήριο στους εφιαλτικούς σχεδιασμούς του πλανητικού κεφαλαίου και τα νέα ιδεολογήματά του (έχουμε γράψει αναλυτικά πάνω σε αυτά).
Όλα τα κόμματα προωθούν σταθερά και συστηματικά το ξεπούλημα και τη διάλυση της Ελλάδας: Τα δύο κυβερνητικά κόμματα με τις πολιτικές τους αποφάσεις και τα «αριστερά» δεκανίκια βάζοντας πλάτες και νομιμοποιώντας τις πολιτικές, τις ιδεολογίες και τα όργανα (κοινοβούλιο κ.λπ) του κεφαλαίου, κραυγάζοντας απλώς «αριστερές» αντικαθεστωτικές ρητορείες…
Σήμερα όλα ωρύονται και σχίζουν τα ιμάτιά τους για την ωμή «παρέμβαση» των υπαλλήλων της τρόικας.
Η τρόικα όμως δεν είναι το υπαλληλικό προσωπικό που έχει έρθει στην Ελλάδα.
Η τρόικα είναι: η ΕΕ, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ, δηλαδή το κεφάλαιο της διεθνούς αγοράς και οι κερδοσκόποι της διεθνούς αγοράς.
Με πιο απλά λόγια: Η τρόικα είναι το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα, η παγκοσμιοποιημένη αγορά και τα διεθνή υπερεθνικά μονοπώλια και χρηματοπιστωτικά αρπακτικά…
Αυτό το διεθνές καπιταλιστικό πλέγμα ΠΟΤΕ δεν το αμφισβήτησαν, ούτε το αμφισβητούν τα δύο κυβερνητικά κόμματα και οι «τσόντες» τους.
Αντίθετα ΠΑΝΤΑ, πρακτικά, αλλά και στα λόγια το υπηρέτησαν πιστά και με υπερβάλλοντα ζήλο τα δύο κυβερνητικά κόμματα: Εκφραστές και εντολοδόχοι των συμφερόντων αυτού του καπιταλιστικού πλέγματος ήταν.
Οι «αριστερές» καθεστωτικές εφεδρείες, απλώς το αμφισβήτησαν στα κούφια, ρητορικά λόγια, παρέχοντας το άλλοθι νομιμοποίησης της πολιτικής των ανδρεικέλων του κεφαλαίου και των μαφιών του χρήματος…
Η επιβολή της τρόικα είναι το επιστέγασμα αυτής της πολιτικής όλων των κομμάτων, η τελική συνέπεια αυτής της πολιτικής.
Η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος (και με αφορμή το δημόσιο χρέος) ΕΠΙΤΑΧΥΝΕ και προσέδωσε βίαιη μορφή στις διαδικασίες προτεκτορατοποίησης των αδύνατων «εξαρτημάτων» του διεθνούς καπιταλιστικού κυκλώματος.
Η Ελλάδα, ως ένας από τους αδύνατους κρίκους της πλανητικής καπιταλιστικής αλυσίδας, οδηγήθηκε στην κατάσταση του προτεκτοράτου και υπό άμεση ΚΑΤΟΧΗ των διεθνών οικονομικών και πολιτικών κέντρων.
Η κατοχή σήμερα δεν έχει τις παλιές μορφές της στρατιωτικής κατοχής.
Το ΚΚΕ, κολλημένο σκόπιμα στις παλιές μορφές δεν θέλει να διακρίνει τη σημερινή κατοχή. Δεν θέλει να διακρίνει ότι το ελληνικό κεφάλαιο δεν υπάρχει ανεξάρτητο και αυτόνομο (ο εθνικός καπιταλισμός έχει περάσει ανεπιστρεπτί), αλλά αποτελεί «γρανάζι» και «εξάρτημα» του διεθνούς κεφαλαιοκρατικού πλέγματος.
Και είναι αυτό το διεθνές ιμπεριαλιστικό πλέγμα (μέσα εδώ και το ελληνικό «εξάρτημα» του κεφαλαίου) το οποίο έχει επιβάλει μια ΚΑΤΟΧΗ: Οικονομική, πολιτική, ιδεολογική, κρατική και όλων των διεθνών μηχανισμών και υπηρεσιών…
Μια δικτατορική κατοχή στην οποία το κοινοβούλιο και τα κόμματα απλώς δίνουν το άλλοθι και το ντεκόρ της «δημοκρατίας».
ΟΤΑΝ θα το απαιτήσουν οι συνθήκες θα έρθει και η διεθνής στρατιωτική κατοχή…
Η ηγεσία του ΚΚΕ πάντα διακρίνει δύο χρώματα: το μαύρο και το άσπρο. Δεν μπορεί να διακρίνει τη διαλεκτική του παγκόσμιου καπιταλιστικού πλέγματος, μέσα στο οποίο η Ελλάδα είναι κατεχόμενη πλέον χώρα των ισχυρών κέντρων εξουσίας του διεθνούς κεφαλαίου.
Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν μπορεί ούτε ακόμα να διακρίνει ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό αλλοδαπή κατοχή: μια συνειδητή στρατηγική της Νέας Τάξης και του κεφαλαίου…
Όλοι, λοιπόν αυτοί που υπηρέτησαν και υπηρετούν πιστά το καθεστώς του παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πλέγματος, ΑΝΟΙΚΤΑ ή ΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΑ (όπως τα «αριστερά» δεκανίκια), ωρύονται σήμερα και σχίζουν τα ιμάτιά τους για το ξεπούλημα της Ελλάδας!!!
Το θράσος της απάτης τους δεν έχει όρια.
Μας λέει η κυβέρνηση των ανδρεικέλων (του διεθνούς κεφαλαίου), με τη συνήθη αυθάδεια της υποκρισίας ότι δεν θα «ξεπουλήσει» το δημόσιο πλούτο της χώρας, απλώς θα τον αξιοποιήσει!!!
Το ξεπούλημα, όμως, βρίσκεται μέσα στα οστά και το μεδούλι της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς και των διεθνών οργάνων της, μέσα στην λογική και πολιτική της παγκόσμιας αγοράς (νεοφιλελευθερισμός).
Συνακόλουθα το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ βρίσκεται και μέσα στο αίμα των ελληνικών κυβερνήσεων!!!
Τι έκαναν αλήθεια όλα αυτά τα χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις; Δεν ξεπουλάγανε αγρίως την Ελλάδα; ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πολιτική αποκρατικοποιήσεων και ελεύθερης αγοράς δεν είχαν και προωθούσαν;
Ποιος κοροϊδεύει ποιον!!!
Όταν ήταν στην κυβέρνηση ξεπουλάγανε και όταν ήταν στην αντιπολίτευση κατηγορούσαν την κυβέρνηση για ξεπούλημα!!!
Τώρα η ΝΔ ωρύεται ότι το ΠΑΣΟΚ ξεπουλάει την Ελλάδα. Αυτή τι έκανε όταν ήταν κυβέρνηση; Την ίδια πολιτική δεν εφάρμοζε;
Και κάτι ακόμα που δείχνει την θηριώδη υποκρισία αυτών των κομμάτων και το θέατρο του παιχνιδιού που παίζουν.
Διαβάζουμε στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ με τον τίτλο:
«2004 - 2008, Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, Το Σχέδιο για τη χώρα. Η αντίληψή μας. Οι προτάσεις μας», σελίδες 12 - 13.
«Τι κάναμε
α). Προχώρησε εντατικά η αναδιάρθρωση κρατικών επιχειρήσεων μέσω διάθεσης πακέτων μετοχών στην κεφαλαιαγορά και της απόδοσής τους στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Τα τελευταία χρόνια έχουμε ακολουθήσει "επιθετική" πολιτική στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων, τόσο στις μετοχοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων, όπως ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, η ΔΕΗ, η ΕΧΑΕ, τα ΕΛΠΕ κ.τ.λ. όσο στις ιδιωτικοποιήσεις όπως για παράδειγμα με την Ιονική Τράπεζα, την ΕΤΒΑ, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τη Διώρυγα της Κορίνθου κ.τ.λ.
(...). Οι νέες μορφές αποκρατικοποιήσεων συμβάλλουν περισσότερο στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και εξωστρέφειας της οικονομίας.
β). Απελευθέρωση αγορών και μηχανισμοί εποπτείας. Τραπεζικός τομέας: Μειώθηκε ο ρόλος του κράτους στη λειτουργία του (ο αριθμός τραπεζών άμεσα ή έμμεσα υπό κρατικό έλεγχο μειώθηκε από 10 το 1995 σε 3)...».
γ). «Τηλεπικοινωνίες. Απελευθερώθηκαν πλήρως (...)
δ). Ενέργεια. Το μονοπώλιο καταργήθηκε επισήμως στις αρχές του 2001. Στην ηλεκτροπαραγωγή, δημιουργήσαμε νέο θεσμικό πλαίσιο για βιώσιμες ιδιωτικές επενδύσεις (...).
ε). Αποκρατικοποιήσεις. Επιτάχυνση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων με προώθηση ιδιωτικοποιήσεων και στρατηγικών συμμαχιών και στόχο την περαιτέρω μείωση της συμμετοχής του κράτους στην οικονομική δραστηριότητα».
στ) «Απελευθέρωση αγορών. Υλοποίηση του προγράμματος απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας, προώθηση απελευθέρωσης σε άλλους τομείς (μεταφορές, ταχυδρομεία)...».
Αυτά τα είχε στο πρόγραμμά του το ΠΑΣΟΚ από το 2004.
Η ΝΔ κατηγορούσε το ΠΑΣΟΚ ότι της έκλεψε το πρόγραμμα, αλλά σήμερα σχίζει τα ιμάτιά της για το ξεπούλημα που κάνει το ΠΑΣΟΚ: Δηλαδή για την εφαρμογή του δικού της προγράμματός !!!!
Το ΠΑΣΟΚ πάλι, ξεπερνώντας κάθε όριο κοροϊδίας και υποκρισίας λέει ότι οι υπάλληλοι της τρόικα δεν κατάλαβαν καλά και ότι αυτό που με μεγάλη «υπερηφάνεια» διαλαλεί στο πρόγραμμά του, δηλαδή το ξεπούλημα, σημαίνει «αξιοποίηση»!!!
Τέτοια απάτη και κοροϊδία!!!
Κτυπούν το σαμάρι (τους τροϊκανούς υπαλλήλους) για να αποκρύψουν τούτο: Ότι η τρόικα απλώς επιτηρεί την εφαρμογή και την επίσπευση των προγραμμάτων τους, δηλαδή την εφαρμογή της πολιτικής που εκφράζουν και των συμφερόντων που υπηρετούν σταθερά και πάγια, σαν ανδρείκελα της ΕΕ και του διεθνούς κεφαλαίου…
Τέλος να μην ξεχάσουμε ότι και ο Μίκης στο «μανιφέστο» του κινείται στην ίδια ακριβώς λογική. Ζητά για να απαλλαγούμε από το χρέος:
• Να αξιοποιηθεί μέρος της Κρατικής Περιουσίας.
• Να αξιοποιηθεί μέρος της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας.
Το ΠΑΣΟΚ αντέγραψε το Μίκη ή ο Μίκης το ΠΑΣΟΚ;
Ιδού η απορία!!!
resaltomag
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου