"Το μεταναστευτικό πρόβλημα" (και τι ΣΚΟΠΙΜΑ αγνοεί ο Υπουργός Συλικιώτης)"29/01/2011 ΤΟΥ ΕΥΑΓΟΡΑ ΑΧΑΙΟΥ*
Το ακούσαμε και τούτο: «Αυτοί που φωνάζουν, τι θέλουν να κάνουμε; Οι καημένοι οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν πατρίδα, να μην τους δεχτούμε;».
Τα λόγια αυτά ειπώθηκαν το Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2010, σε εκπομπή του «Ράδιο Πρώτο», η ώρα 13:45, από τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Νεοκλή Συλικιώτη. Φαίνεται πως ο κ. Συλικιώτης ή δεν μπορεί να αντιληφθεί πού οδηγείται και πού οδηγούν τον τόπο μας, με τη μεταναστευτική πολιτική του ευέλικτου Προέδρου μας.
Δεν νοείται, μορφωμένος άνθρωπος, αναμεμειγμένος χρόνια στα πολιτικά δρώμενα αυτού του τόπου, που γαλουχήθηκε στην ΕΔΟΝ με την κομμουνιστική θεωρία, να μην αντιλαμβάνεται και να μην καταλαβαίνει πως η πολιτική που ακολουθεί στο θέμα των κουβαλητών και χαραμοφάηδων, από οπουδήποτε και αν προέρχονται, ότι θα αλλάξει το δημογραφικό χαρακτήρα, με αποτέλεσμα καταστροφικές συνέπειες στη δομή της κυπριακής κοινωνίας και νόθευση της απόφασης και της θέλησης του γηγενούς πληθυσμού.
Τα γεγονότα του γειτονικού Λιβάνου δεν δίδαξαν τίποτα τον κ. Συλικιώτη.
Σκόπιμα αγνοεί πως στο Λίβανο είχαν κουβαληθεί κάποτε Παλαιστίνιοι. Σκόπιμα αγνοεί πως δημιούργησαν και ζούσαν σε γκέτο με δικές τους ένοπλες ομάδες ασφαλείας και δεν κατάφεραν, γιατί δεν θέλησαν, να ενταχθούν στο σύνολο του πληθυσμού, αν και ήταν της ίδιας καταγωγής, γλώσσας και κουλτούρας με τους γηγενείς κατοίκους.
Σκόπιμα σιωπά και δεν μας λέει από ποιους κινδύνευαν στο Λίβανο οι καημένοι οι Παλαιστίνιοι, (μήπως από τους χριστιανούς που είναι μειοψηφία;).
«Οι καημένοι οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν πατρίδα». Συμφωνώ μαζί σου, κ. Συλικιώτη. Δείξε μας όμως έναν από τους κουβαλητούς σου, που εκδιώχθηκε ή κινδύνεψε η ζωή του και ήρθε κυνηγημένος απευθείας στην Κύπρο από την Παλαιστίνη για να γλιτώσει. Δείξε μας έναν που γεννήθηκε, ζούσε και εργαζόταν στην Παλαιστίνη. Δεν θα βρεις.
Εμείς μπορούμε να σου βρούμε πολλούς που γεννήθηκαν, δημιούργησαν οικογένεια, ζούσαν και εργαζόντουσαν «εν ειρήνη, χωρίς φόβο και πάθος», στο Ιράκ, στο Ιράν, στη Συρία, στην Ιορδανία και στην Τουρκία, μέχρι τη στιγμή που αποφάσισαν να… φοβηθούν για τη ζωή τους και να κουβαληθούν στη γη της επαγγελίας με τα βασιλικά επιδόματα.
Η απάντησή μου στο ερώτημα που έθεσες, κ. Συλικιώτη, είναι απλή.
Δεν έχουμε πατρίδα περισσευούμενη για να δώσουμε και στους Παλαιστινίους. Αυτή η γη είναι δική μας, δεν την παραχωρούμε και δεν τη μοιραζόμαστε με κανέναν.
Δεν θέλω να ακούω πως στο ιστορικό σχολείο του Καλογερά στην Λάρνακα, δεν υπάρχουν θέσεις να φοιτήσουν ελληνόπουλλα, γιατί από τις 147 θέσεις, οι 127 είναι κατειλημμένες από παιδιά αλλοδαπών και παιδιά μικτών γάμων. Δεν θέλω να βλέπω τον Έλληνα συμπατριώτη μου στην ανεργία να πεινά.
* Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου