Μόνο το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής εξέταζαν το ενδεχόμενο να αντιμετωπίσουν την αύξηση του πληθυσμού με την εξάλειψη των τροφίμων το 1974, είναι ενοχλητικό έως οδυνηρό. Το NSSM 200, γνωστό και ως «Έκθεση Κίσινγκερ», ζωγράφισε μια ζοφερή εικόνα των μηχανορραφιών προς τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Η πείνα ως όπλο: Αντισύλληψη Κατασκευάστηκε στις ΗΠΑ
Πρώτα απ 'όλα, ο Ινδός επιστήμονας Amartya Sen, με βάση τον λιμό στο Μπαγκλαντές το 1974 και στις χώρες Σαχέλ στην Αφρική το 1974/75, μπόρεσε να αποδείξει ότι ο λιμός (που είχε αποτέλεσμα μαζικούς θανάτους από υποσιτισμό) δεν προκλήθηκε από απόλυτη έλλειψη παραγόμενων και εισαγόμενων τροφίμων.
(το 1974 ήταν μια καλή χρονιά συγκομιδής σε πολλά μέρη του Μπαγκλαντές και της Ινδίας!), αλλά μάλλον ως αιτία του λιμού θεωρείται η πολιτικά καθορισμένη, άνιση νόμιμη πρόσβαση των κοινωνικών ομάδων στη γη, το νερό, το εισόδημα εργασίας και άλλα στοιχεία μιας σύνθετης στρατηγικής αντιμετώπισης (επιβίωσης) [1]
[1] Παγκόσμια Τράπεζα και Νομισματικό Ταμείο - Shaper of the Bretton Woods Era, Rainer Tetzlaff (σελίδα 164)
Στις 10 Δεκεμβρίου 1974, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ με επικεφαλής τον Χένρι Κίσινγκερ ολοκλήρωσε μια μυστική μελέτη 200 σελίδων, το Μνημόνιο Μελέτης Εθνικής Ασφάλειας 200 [«National Security Research Memorandum 200 (NSSM 200): The Impact of Global Population Growth on US Security and Foreign Interests».]
Η μελέτη υποστήριξε ψευδώς ότι η αύξηση του πληθυσμού στις λεγόμενες Least Developed Countries (LDCs), αποτελούσε σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το NSSM 200 εγκρίθηκε ως επίσημη πολιτική από τον Πρόεδρο Τζέραλντ Φορντ τον Νοέμβριο του 1975 και περιέγραψε ένα μυστικό σχέδιο για τη μείωση της πληθυσμιακής αύξησης σε αυτές τις χώρες μέσω του ελέγχου των γεννήσεων και, σιωπηρά, του πολέμου και της πείνας.
Ο Μπρεντ Σκόουκροφτ, ο οποίος έκτοτε διαδέχθηκε τον Κίσινγκερ ως Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας (η ίδια θέση που κατείχε ο Σκόουκροφτ στην κυβέρνηση Μπους), είχε επιφορτιστεί με την εφαρμογή του σχεδίου. Ο διευθυντής της CIA Τζορτζ Μπους προσλήφθηκε για να υποστηρίξει τον Σκόουκροφτ, καθώς και τους Υπουργούς Εξωτερικών, Οικονομικών, Άμυνας και Γεωργίας.
Τα παραπλανητικά επιχειρήματα του Κίσινγκερ δεν ήταν πρωτότυπα. Μία από τις κύριες πηγές τους ήταν η «Βασιλική Επιτροπή Πληθυσμού», την οποία ανέθεσε ο βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ'.
Δημιουργήθηκε το 1944 για να εξετάσει ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν προς το εθνικό συμφέρον για να επηρεαστούν οι μελλοντικές δημογραφικές (πληθυσμιακές) τάσεις
[σχετική ανάρτηση: 14-3-2018 έλεγχος πληθυσμού: Ο ΠΟΥ προειδοποιεί για έκτακτη ανάγκη για τη νόσο Χ και ήθελε να στειρώσει κρυφά εκατομμύρια γυναίκες με τη Unicef). Ασθένεια Χ. Αυτή η ασθένεια δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Αυτό που εννοείται με αυτό είναι ότι ένα άγνωστο ακόμη παθογόνο θα μπορούσε να προκαλέσει το ξέσπασμα μιας ασθένειας που είχε παραμεληθεί στο παρελθόν ανά πάσα στιγμή.]
Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η Βρετανία απειλείται σοβαρά από την αύξηση του πληθυσμού στις αποικίες της επειδή «μια πυκνοκατοικημένη χώρα έχει βιομηχανικό πλεονέκτημα έναντι μιας αραιοκατοικημένης χώρας».
Προειδοποίησε ότι η σωρευτική επίδραση της αύξησης του πληθυσμού και της εκβιομηχάνισης στις αποικίες της, θα μπορούσε να είναι κρίσιμη για το κύρος και την επιρροή της Δύσης, ιδιαίτερα τη στρατιωτική ισχύ και την ασφάλεια.
Το NSSM 200 κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απειλούνταν από την αύξηση του πληθυσμού στον πρώην αποικιακό τομέα. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε σε 13 «χώρες-κλειδιά» στις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν «ιδιαίτερο πολιτικό και στρατηγικό ενδιαφέρον»: Ινδία, Μπαγκλαντές, Πακιστάν, Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Φιλιππίνες, Τουρκία, Νιγηρία, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Μεξικό, Βραζιλία και Κολομβία .
Η έκθεση ισχυρίστηκε ότι η αύξηση του πληθυσμού σε αυτές τις πολιτείες ήταν ανησυχητική καθώς οι χώρες ανέπτυσσαν ταχύτατα τις σχετικές πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές δυνάμεις τους.
Για παράδειγμα στη Νιγηρία: «Η πολυπληθέστερη χώρα της ηπείρου, με περίπου 55 εκατομμύρια κατοίκους το 1970, μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα, ο πληθυσμός της Νιγηρίας θα είναι 135 εκατομμύρια. Αυτό δείχνει έναν αυξανόμενο πολιτικό και στρατηγικό ρόλο για τη Νιγηρία, τουλάχιστον στην Αφρική.
Ή Βραζιλία: Η Βραζιλία κυριάρχησε σαφώς στην ήπειρο δημογραφικά. Η μελέτη προειδοποιεί για την αυξανόμενη θέση της Βραζιλίας στη Λατινική Αμερική και στην παγκόσμια σκηνή τα επόμενα 25 χρόνια».
Η Βραζιλία έχει σαφώς κυριαρχήσει δημογραφικά στην ήπειρο. Η μελέτη προειδοποίησε για την αυξανόμενη κατάσταση τροφοδοσίας της Βραζιλίας στη Λατινική Αμερική και σε παγκόσμιο επίπεδο κατά τα επόμενα 25 χρόνια
(σχετική ανάρτηση: Δυνατή Νέα Παγκόσμια Τάξη«: Οι παγκοσμιοποιητές θέλουν να έχουν εξουσία πάνω στο ποσοστό γεννήσεων του πληθυσμού παγκοσμίως )
Το φαγητό ως όπλο
Ο Κίσινγκερ πρότεινε διάφορα μέτρα για την καταπολέμηση αυτής της αντιληπτής απειλής, κυρίως τον έλεγχο των γεννήσεων και τα σχετικά προγράμματα μείωσης του πληθυσμού. Προειδοποίησε επίσης ότι ακόμη και αν ληφθούν τέτοια μέτρα, ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού είναι πιθανό να αυξηθεί σημαντικά πριν αρχίσει να μειώνεται.
Το δεύτερο μέτρο ήταν ο περιορισμός των προμηθειών τροφίμων σε στοχευόμενες πολιτείες για την επιβολή πολιτικών ελέγχου των γεννήσεων: «Υπάρχει επίσης ένα καθορισμένο προηγούμενο για την ενσωμάτωση των υπηρεσιών οικογενειακού προγραμματισμού στην αξιολόγηση αναγκών υποστήριξης AID [U. International Development Agency (U. Οργανισμός Διεθνούς Ανάπτυξης)] και συμβουλευτικές ομάδες.
Δεδομένου ότι η πληθυσμιακή αύξηση είναι ο κύριος καθοριστικός παράγοντας της αυξημένης ζήτησης για τρόφιμα, η κατανομή περιορισμένων πόρων για τον PL 480 (Δημόσιο νόμο 480,για την Ανάπτυξη και τη Βοήθεια του Αγροτικού Εμπορίου) θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα βήματα που κάνει η χώρα για τον έλεγχο του πληθυσμού και της παραγωγής τροφίμων. Ωστόσο, σε αυτές τις λεπτές σχέσεις, είναι σημαντικό τόσο ως προς το στυλ όσο και ως προς το περιεχόμενο να αποφεύγεται ο εξαναγκασμός.
Ενδέχεται να απαιτούνται υποχρεωτικά προγράμματα και πρέπει να διερευνήσουμε αυτές τις δυνατότητες τώρα», συνεχίζει το έγγραφο, προσθέτοντας: «Θα θεωρηθεί το φαγητό ως μέσο εθνικής ισχύος; ... Είναι οι ΗΠΑ έτοιμες να υιοθετήσουν το δελτίο τροφίμων για να βοηθήσουν τους ανθρώπους που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ελέγξουν την αύξηση του πληθυσμού τους;
Ο Κίσινγκερ προέβλεψε επίσης μια επιστροφή στην πείνα, η οποία θα μπορούσε να καταστήσει περιττή την αποκλειστική εξάρτηση από προγράμματα ελέγχου των γεννήσεων. «Η ταχεία αύξηση του πληθυσμού και η στασιμότητα της παραγωγής τροφίμων στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και η απότομη επιδείνωση της παγκόσμιας επισιτιστικής κατάστασης το 1972 και το 1973, προκάλεσαν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την ικανότητα του κόσμου να τρώει επαρκώς για το επόμενο τέταρτο του αιώνα», λέει.
Ωστόσο, η αιτία για την επερχόμενη έλλειψη τροφίμων δεν ήταν αυτονόητη, αλλά ήταν αποτέλεσμα της δυτικής οικονομικής πολιτικής:
«Η επένδυση κεφαλαίου στην άρδευση και τις υποδομές, καθώς και οι οργανωτικές απαιτήσεις για τη συνεχή βελτίωση των αποδόσεων των καλλιεργειών, μπορεί να υπερβαίνουν την οικονομική και διοικητική ικανότητα πολλών Least Developed Countries (LDCs). Για ορισμένες από τις περιοχές που υφίστανται τη μεγαλύτερη πίεση από τον πληθυσμό, υπάρχει μικρή ή καθόλου πιθανότητα τα κέρδη σε ξένο συνάλλαγμα να καλύψουν τις συνεχώς αυξανόμενες εισαγωγές τροφίμων».
«Είναι αμφίβολο», είπε ο Κίσινγκερ, ντροπιαστικά ικανοποιημένος με το εάν οι χώρες δωρητές είναι έτοιμες να παράσχουν τη μαζική επισιτιστική βοήθεια που απαιτείται μακροπρόθεσμα από τις προβλέψεις για τις εισαγωγές. Το αποτέλεσμα ήταν ένας μεγάλος λιμός που δεν είχε συμβεί για δεκαετίες - ένα είδος που ο κόσμος πίστευε ότι εξορίστηκε για πάντα - προβλέψιμο - ένας λιμός που όντως έλαβε χώρα.
[1] Παγκόσμια Τράπεζα και Νομισματικό Ταμείο - Shaper of the Bretton Woods Era, Rainer Tetzlaff (σελίδα 164)
Γερμανικό κείμενο της Έκθεσης Κίσινγκερ
WASHINGTON, DC 20506
24. April 1974
https://npr.news.eulu.info/memorandum-ueber-nationale-sicherheitsstudien-200/
πηγή 5-6-2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου