Κλιμακώνεται συνεχώς η προπαγάνδα των τουρκοφρόνων…Για τις ενέργειες του «Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης» (ΒΤΤDD), τα συνέδριά του ή τα πανηγύρια επί τουρκικού εδάφους στα οποία συμμετέχει (ενίοτε παράλληλα με την παρουσία μειονοτικών βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου) η ιστοσελίδα μας http://www.proxeneio-stop.org/ σας έχει ήδη μιλήσει και θα σας αποκαλύψει ακόμη περισσότερα στο εγγύς μέλλον. Πρόσφατα πάντως είδαμε και κάποιες δημοσιεύσεις σε εφημερίδες («Έθνος», «Φιλελεύθερος») για τον προπαγανδιστικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει στο Διαδίκτυο από εκατοντάδες τουρκόφρονες bloggers υπέρ της αναβίωσης της «Δημοκρατίας της Δυτικής Θράκης» (Batı Trakya Bağımsız Hükümeti).
Για να κάνουμε και λίγη…Ιστορία, επρόκειτο για το προσωρινό κρατικό μόρφωμα που ιδρύθηκε λίγο μετά το τέλος του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου, στις 31 Αυγούστου 1913, εξαιτίας μιας επανάστασης των μουσουλμάνων της περιοχής κατά των βουλγαρικών κατοχικών στρατευμάτων (θυμίζουμε ότι λίγες μέρες μόλις πριν, με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου – στις 15/8/1913 – τα μεταξύ Νέστου και Έβρου θρακικά εδάφη είχαν επιδικαστεί στη Βουλγαρία). Στόχος του ουσιαστικά σκιώδους αυτού κρατιδίου (που διατηρήθηκε εν ζωή ως τις 25 Οκτωβρίου 1913) ήταν φυσικά η μελλοντική του επανένταξη στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Το εφήμερο λοιπόν αυτό κρατίδιο δείχνει πλέον να…στοιχειώνει για τα καλά τα όνειρα των διαδικτυακών (και όχι μόνο) τουρκοφρόνων, που το επικαλούνται συνεχώς. Και βέβαια για την πράσινη σημαία με την ημισέληνο, ήδη γνωρίζαμε από καιρό ότι…φοριέται ως σύμβολο των τουρκικών πόθων. Εκείνο όμως που δεν γνωρίζαμε, είναι ότι οι εν λόγω ερίτιμοι φίλοι μας έχουν κυκλοφορήσει μέχρι και τον…εθνικό ύμνο της Δυτικής Θράκης (που φέρεται μάλιστα να έχει γραφεί από τον Σουλεϊμάν Ασκερί, δηλαδή τον πρόεδρο εκείνου του κρατιδίου). Τον βρήκαμε να κυκλοφορεί…αδέσποτος στο Διαδίκτυο και σας τον παραθέτουμε παρακάτω σε βίντεο. Όσοι όμως δεν γνωρίζετε τουρκικά, διαβάστε και τη μετάφραση των στίχων του (από τον συνεργάτη μας Μ.Κ.):
«Ω γνήσιο τέκνο των Τούρκων της Δυτικής Θράκης, τι ευτυχία σε σένα
Εσύ µε το αίµα σου έδωσες ζωή στον πόλεµο της ανεξαρτησίας.
Ο τρανός σου ηρωισµός χαράχτηκε σε κάθε µεριά του σύµπαντος.
Προσοχή στέκονται τα έθνη ενώπιον της εθνικής σου σηµαίας.
Τα χώµατα που πατάς είναι γεµάτα από τους δοξασµένους σου ήρωες.
Οι εχθροί δεν µπορούν να ενοχλήσουν την µεγαλόπρεπη ψυχή των ηρώων σου.
Τι µεγαλοπρεπής τιµή προς την σηµαία σωτηρίας µε την οποία τυλίχτηκαν οι δοξασµένοι ήρωες,
να θάβεσαι στο χώµα των προγόνων.
«Ω γνήσιο τέκνο των Τούρκων της Δυτικής Θράκης, τι ευτυχία σε σένα
Εσύ µε το αίµα σου έδωσες ζωή στον πόλεµο της ανεξαρτησίας.
Ο τρανός σου ηρωισµός χαράχτηκε σε κάθε µεριά του σύµπαντος.
Προσοχή στέκονται τα έθνη ενώπιον της εθνικής σου σηµαίας.
Τα χώµατα που πατάς είναι γεµάτα από τους δοξασµένους σου ήρωες.
Οι εχθροί δεν µπορούν να ενοχλήσουν την µεγαλόπρεπη ψυχή των ηρώων σου.
Τι µεγαλοπρεπής τιµή προς την σηµαία σωτηρίας µε την οποία τυλίχτηκαν οι δοξασµένοι ήρωες,
να θάβεσαι στο χώµα των προγόνων.
Στην πατρίδα σου πνέει άνεµος ελευθερίας και ανεξαρτησίας
Οι γενναίοι αγωνιστές ανατρέπουν αυτήν την βρώµικη σκλαβιά.
Δεν υπάρχει ποτέ επιστροφή από αυτόν τον δοξασµένο πόλεµο ανεξαρτησίας!
Μπροστά µας ακόµα και ατσάλινοι στρατοί να βγούνε δεν µας τροµάζουν!
Εµείς για την εθνική ανεξαρτησία, διαβήκαµε τον Έβρο και τον Νέστο,
Φτάσαµε στον στόχο µας νικώντας, συντρίβοντας όλους τους εισβολείς
Ανοίξαµε στα Βαλκάνια περίοδο µιας δοξασµένης δηµοκρατίας
Εµείς για πρώτη φορά ανάψαµε τη δάδα της ελευθερίας.
Αυτή η σηµαία θα κυµατίζει, αυτή η δηµοκρατία θα ζήσει.
Οι εχθροί απέναντι µας, πανικόβλητοι θα φύγουν!
Είµαστε εγγόνια ενός έθνους που χιλιάδες χρόνια ζει ελεύθερο,
εκείνο δηµιούργησε τις στέπες, είµαστε λιοντάρια, γεράκια των ουρανών.
Πάντα οι έφοδοι των αγωνιστών θυµίζουν φουρτούνες.
Στον πόλεµο οι εχθροί λιποθυµούνε από τον τρόµο του µεγαλείου µας.
Η Δηµοκρατία της Δυτικής Θράκης θα ζήσει, θα ζήσει!
Τα έθνη θα τα χάσουν µπροστά στην πρόοδο µας!
Ω γλυκιά Δυτική Θράκη!… Να λοιπόν, σώθηκες από την σκλαβιά.
Ω εχθροί!… Μη νοµίζετε πως το έθνος αυτό κουράστηκε από τους πολέµους
Οσονούπω θα κυµατίσει στη χώρα η µεγαλοπρεπής σηµαία της Δηµοκρατίας,
Όλοι αυτοί οι Δυτικοθρακιώτες µέχρι τον αιώνα τον άπαντα θα ζήσουν ελεύθεροι»!
Εμείς βέβαια, μετά απ’ όλα αυτά τα…επικώς συγκινητικά (και ασφαλώς κυρίως για την αναβίωσή τους στις αρχές του 21ου αιώνα), τι άλλο πια να προσθέσουμε; Ίσως μόνο το ότι για κάποια πράγματα, όσο γελοία κι αν φαίνονται, θα μπορούσε ενδεχομένως κάποτε να αποδειχθεί μοιραίο λάθος το να υποτιμούμε, αντιμετωπίζοντάς τα εσαεί μέσα στα συνήθως υπεραπλουστευτικά πλαίσια της γραφικότητας…
Ν.Δ.
ΥΓ. Απολαύστε τώρα και τον…Ύμνο. (Καλά, ως προς το…ηχητικόν μέρος του πράγματος βέβαια, εμείς αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να σας προειδοποιήσουμε ότι καλό θα ήταν να αναμένετε κάτι ακόμη πιο κωμικό και πάντως όχι ακριβώς…επικό)!
Οι γενναίοι αγωνιστές ανατρέπουν αυτήν την βρώµικη σκλαβιά.
Δεν υπάρχει ποτέ επιστροφή από αυτόν τον δοξασµένο πόλεµο ανεξαρτησίας!
Μπροστά µας ακόµα και ατσάλινοι στρατοί να βγούνε δεν µας τροµάζουν!
Εµείς για την εθνική ανεξαρτησία, διαβήκαµε τον Έβρο και τον Νέστο,
Φτάσαµε στον στόχο µας νικώντας, συντρίβοντας όλους τους εισβολείς
Ανοίξαµε στα Βαλκάνια περίοδο µιας δοξασµένης δηµοκρατίας
Εµείς για πρώτη φορά ανάψαµε τη δάδα της ελευθερίας.
Αυτή η σηµαία θα κυµατίζει, αυτή η δηµοκρατία θα ζήσει.
Οι εχθροί απέναντι µας, πανικόβλητοι θα φύγουν!
Είµαστε εγγόνια ενός έθνους που χιλιάδες χρόνια ζει ελεύθερο,
εκείνο δηµιούργησε τις στέπες, είµαστε λιοντάρια, γεράκια των ουρανών.
Πάντα οι έφοδοι των αγωνιστών θυµίζουν φουρτούνες.
Στον πόλεµο οι εχθροί λιποθυµούνε από τον τρόµο του µεγαλείου µας.
Η Δηµοκρατία της Δυτικής Θράκης θα ζήσει, θα ζήσει!
Τα έθνη θα τα χάσουν µπροστά στην πρόοδο µας!
Ω γλυκιά Δυτική Θράκη!… Να λοιπόν, σώθηκες από την σκλαβιά.
Ω εχθροί!… Μη νοµίζετε πως το έθνος αυτό κουράστηκε από τους πολέµους
Οσονούπω θα κυµατίσει στη χώρα η µεγαλοπρεπής σηµαία της Δηµοκρατίας,
Όλοι αυτοί οι Δυτικοθρακιώτες µέχρι τον αιώνα τον άπαντα θα ζήσουν ελεύθεροι»!
Εμείς βέβαια, μετά απ’ όλα αυτά τα…επικώς συγκινητικά (και ασφαλώς κυρίως για την αναβίωσή τους στις αρχές του 21ου αιώνα), τι άλλο πια να προσθέσουμε; Ίσως μόνο το ότι για κάποια πράγματα, όσο γελοία κι αν φαίνονται, θα μπορούσε ενδεχομένως κάποτε να αποδειχθεί μοιραίο λάθος το να υποτιμούμε, αντιμετωπίζοντάς τα εσαεί μέσα στα συνήθως υπεραπλουστευτικά πλαίσια της γραφικότητας…
Ν.Δ.
ΥΓ. Απολαύστε τώρα και τον…Ύμνο. (Καλά, ως προς το…ηχητικόν μέρος του πράγματος βέβαια, εμείς αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να σας προειδοποιήσουμε ότι καλό θα ήταν να αναμένετε κάτι ακόμη πιο κωμικό και πάντως όχι ακριβώς…επικό)!
ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
2 σχόλια:
Ὃσοι αἰσθάνονται Τούρκοι μποροῦν νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Τουρκία μὲ τὸ πρῶτο λεωφορεῖο.
Αθήνα, 18 Ιουλίου 2011
Κύριοι,
Στο θέμα του ονόματος της μουσουλμανικού θρησκεύματος μειονότητας της θράκης, έχουμε υπάρξει, κατ΄ εντολήν των άσπονδων φίλων και “συμμάχων” μας, δεδομένου ότι με ενδοφλέβιες ενέσεις έχουμε γίνει δυτικόφιλοι, οι καθ΄ έξιν, και κατ΄ επανάληψη, ανάδοχοι των φυλετικά ετερόκλητων πληθυσμών της εν λόγω μειονότητας, τους βαφτίσαμε απλώς μουσουλμάνους, όπως και έγινε διεθνώς αποδεκτό, (Συνθήκη της Λωζάνης, 24.07.1923), αναφερόμενοι στο σύνολο τους οι μουσουλμανικού θρησκεύματος κάτοικοι της συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής, χωρίς εθνολογική διάκριση, σύμφωνα πάντα με στη Συνθήκη της Λωζάνης, κακώς δεν έγινε φυλετική διαφοροποίηση, η εκ μέρους και του κεμαλικού κράτους έγερση τέτοιας διαφοροποίησης για τους τουρκόφωνους χριστιανούς, κατά τη γνώμη μου δεν αποτελοιύσε τότε απειλή, στη συνέχεια τους βαφτίσαμε “Τούρκους” λόγω της αντιπαλότητας με τον τότε κακό κομμουνισμό και για να “αντιπολιτευθούμε”, κατ΄ εντολή του ΝΑΤΟ, των «δημοκρατικών» «συμμάχων» μας κλπ, τους κακούς κομμουνιστές που έβλεπαν μόνο μουσουλμάνους στη Βουλγαρία, ενώ οι "σύμμαχοι" μας θέλανε μόνο Τούρκους, και στη συνέχεια, λόγω σοσιαλιστικού παροξυσμού, και μη, άνευ αντιλογίας, συνοδοιπορούσας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής με τη «δύση» τους ξαναβαφτίσαμε μουσουλμάνους και ξαναθυμηθήκαμε τη σχετική Συνθήκη.
Στη συνέχεια ανακαλύψαμε τους αρχαίους Αγριάνες, που για μερικούς είναι οι πρόγονοι των σημερινών σλαβόφωνων Πομάκων, κατά πολλούς ερευνητές εντόπιος εξισλαμισθείς πληθυσμός.
Αυτοί, οι Πομάκοι μέχρι πρόσφατα αγνοούντο ως ξεχωριστή εθνοτική ομάδα και πότε εντάσσοντο, για λόγους “αντιπολίτευσης” προς τον κομμουνισμό, με τους μουσουλμάνους, πότε με τους “Τούρκους” οι οποίοι είναι μεν τουρκόφωνοι αλλά φυλετικά είναι “Τούρκοι” όσο και οι υπόλοιποι τουρκόφωνοι “Τούρκοι” του σύγχρονου τουρκικού κράτους, όπως οι εξισλαμισμένοι Γεωργιανοί, οι περίφημοι Τουρκο – Λαζοί ή γκιουρτζήδες, οι πρώτοι που «τούρκεψαν» στον Πόντο, που μιλούν γεωργιανά, ζουν γεωργιανά, υπάρχουν ερείπια χριστιανικών ναών στα χωρία τους, είναι Τούρκοι υπήκοοι και φυσικά μιλούν την τουρκική γλώσσα, τα ίδια ισχύουν για τους Αντιγκέϊ, τους Κιρκάσιους ή Τσερκέζους δηλαδή, με τους οποίους συμβαίνει ότι και με τους Γεωργιανούς Τουρκο – Λαζούς, όπως και με πάμπολλους άλλους εξωτερικά εκτουρκισμένους, σήμερα, τουρκόφωνους, Τούρκους σήμερα πολίτες. Τουρκόφωνος, εφ΄ όσον μάθει τη γλώσσα, μπορεί να είναι ο καθ΄ ένας. Η πλήρης ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. και η συνακόλουθη εθνοτική διαφοροποίηση προξενεί ρίγη και κρύο ιδρώτα σε πολλούς τουρκικούς εθνικιστικούς εγκεφάλους, όχι από πατριωτισμό, αλλά από φόβο απώλειας της κουτάλας μαζί με τα ζουμιά.
Πολύ πρόσφατα άρχισε η διδασκαλία της πομακικής γλώσσας, σε μια προσπάθεια απογαλακτισμού του πομάκικου πληθυσμού από την τουρκοφωνία και τις τουρκικές πολιτισμικές επιρροές, το ισλάμ δεν αποτελεί άκαμπτο συγκολλητικό στοιχείο είναι αρκετά ευέλικτο και πολυπρόσωπο, ο δε ισλαμικός ζηλωτισμός έχει γίνει όργανο, στα χέρια της άρχουσας τάξης, πολιτικής οπισθοδρόμησης σε πολλές ισλαμικού στην πλειοψηφία των υπηκόων τους κοινωνίες.
Ας ελπίσουμε ότι οι κατ΄ εντολή αναβαπτίσεις θα τελειώσουν κι έτσι ίσως φανερωθεί το μέγεθος των τουρκικής καταγωγής κοινοτήτων της Θράκης, οπότε περιορίζεται και η δράση των προστατών τους ανάλογα.
Η σύγκρουση ανατολής – δύσης, ο ανταγωνισμός τους σε όλα τα επίπεδα, με το οποίο πρόσκαιρο πολιτικό καθεστώς, εκατέρωθεν, εντάσσεται στα όσα έγραψε ο μακαρίτης ο Μάκιντερ, εμείς ως χώρα έχουμε άλλες, εκτός του χώρου της Ανατολικής Θράκης, έχουμε να συντονίσουμε, συγχρόνως, και πολλές άλλες προτεραιότητες.
Για την παλινδρομούσα πολιτική της “ελληνικής πολιτείας” βλ. Τάσου Κωστόπουλου, “Το Μακεδονικό της Θράκης”, εκδ. Βιβλιοράμα, Αθήνα 2009, (Στουρνάρη 51, 10432 Αθήνα, τηλ. 210 – 5221112)
ISBN:978-960-8087-80-4.
Με εκτίμηση,
Ιωάννης Στασινός
Δημοσίευση σχολίου