ΤΣΟΜΑΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
Ήταν ο διοικητής της Ναυτικής βάσης στην Κερύνεια το 1974 με βάση το κάστρο της πόλης.
Με τον Τσομάκη είμαστε αδελφικοί φίλοι όπως ήμουνα με όλους τους αξιωματικούς της Ναυτικής Βάσης Κερύνειας γιατί ως αξιωματικός του 251Τ.Π με ειδικότητα τα οπλομηχανήματα (βαρέα όπλα πεζικού) συνεργαζόμουν πολύ συχνά μαζί τους και αυτοί πολύ συχνά με φιλοξενούσαν πάνω στις τορπιλακάτους στις περιπολίες τους. Ιδιαίτερα ο Αρχικελευστής αγνοούμενος Λεωνίδας Βυτουλαδίτης που έμενε σε σπίτι στην Καλιφόρνια, περιοχή της Κερύνειας, που ανήκε στην θεία μου Μαρούλλα Κυπριανού μου έμαθε όλα τα μυστικά από το μηχανοστάσιο μέχρι την ρύθμιση μιας τορπίλης . Η γυναίκα του Λεωνίδα, Βούλα είχε εγκλωβιστεί για αρκετό διάστημα στο Μπέλλα Πάις χωρίς να γνωρίζει την τύχη του αγαπημένου της
Ο Ελευθέριος Τσομάκης στις 24 Ιουλίου 1974 θα αναχωρούσε από την Κύπρο γιατί τέλειωνε η δίχρονη θητεία του στην Κύπρο που είχε αγαπήσει τόσο πολύ.
Τρείς βδομάδες πριν την 15ην Ιουλίου μάλιστα μεταφέραμε το αυτοκίνητο του ένα Λάντσια Φούλβια ,πράσινο, στην Λευκωσία για τεχνικό έλεγχο και μετά το αφήσαμε στον Κώστα Νικολάου μπογιατζή αυτοκινήτων για να του κάνει ένα στίλβωμα και να περάσει και την μπογιά με κερί. Το αυτοκίνητο το παρέλαβε 4-5 μέρες πριν τις 15 Ιουλίου 1974. Μάλιστα μετά την παραλαβή έβαλε μέσα και προσωπικά του είδη για να είναι και έτοιμο για αναχώρηση και να μην τρέχει τις τελευταίες μέρες και ώρες.
Στις 19 Ιουλίου 1974 το μεσημέρι μου τηλεφώνησε και πήγα στο κάστρο γύρω στις 3 το απόγευμα επειδή ήμουν αξιωματικός στο 251 όπως έχω αναφέρει ήδη και είχα ειδικότητα στα βαρέα όπλα πεζικού (οπλομηχανήματα).Εκεί μου είπε τις ανησυχίες του και μού είπε ότι ήθελε να βάλομε στους δύο βόρειους πύργους τα δύο αντιαεροπορικά τύποτ Οέρλικον που ήταν και η θέση τους.Οι βάσεις των δύο αντιαεροπορικών Οέρλικον ήταν τοποθετημένες και έτοιμες με μπετόν. Στους Νότιους πύργους του κάστρου ήταν τοποθετημένα δύο Μπράουνιγκ 50 χιλ.
Τα τοποθετήσαμε και εφοδιάσαμε όλα τα αντιαεροπορικά με πυρομαχικά.
Ο ίδιος ο Τσομάκης έδωσε άμεση διαταγή για επάνδρωση όλων των πύργων πράγμα που έγινε.
Στις 5 το απόγευμα της ιδίας ημέρας δηλαδή Παρασκευή 19 Ιουλίου 1974 κατέβηκε στο χώρο ελλιμενισμού των δύο τορπιλακάτων Τ1 και Τ3 και άρχισε να τις επιθεωρεί και να τις προετοιμάζει για μάχη τόσο αυτές τόσο και τα πληρώματα.
Μάλιστα έδωσε και διαταγή να είναι έτοιμες ακόμη 4 τορπίλες και οι ναύτες τις ετοίμασαν.
Επέστρεψα πίσω στο 251 Τ.Π όπου ήδη είχε αρχίσει επιστράτευση 300 ατόμων. Κατά διαστήματα ε’ιχα τηλεφωνική επικοινωνία με την Ναυτική Βάση,με την Βάση του Κορμακίτη όπου ήταν τα ραντάρ και με το στρατόπεδο του πυροβολικού στην Λάμπουσα-Καραβά όπου υπηρετούσε ως αξιωματικός πυροβολικού ο αδελφός μου.
Στις τρείς το πρωί του Σαββάτου 29 Ιουλίου 1974 πήρε την εντολή να είναι σε άμεση ετοιμότητα και αμέσως ο Τσομάκης ενημέρωσε τον Συνταγματάρχη Μιχόπουλο Διοικητή Φρουράς Κερύνειας.
Στις 5.05πμ βγήκε έξω να αντιμετωπίσει τον τουρκικό στόλο. Γνώριζε ότι είναι αυτοκτονία. Μα ο Τσομάκης γνώριζε την θυσία του του Αυξεντίου. Η Τ3 με το Τσομάκη και με το ηρωικό πλήρωμα της πήρε πορεία για να κτυπήσει με τις δύο τορπίλες της τον τουρκικό στόλο. Η άλλη η Τ1 ακολουθούσε πιο πίσω σε πορεία αναμονής, Η τουρκική αεροπορία κτύπησε πρώτα την Τ1 η οποία έπαθε σοβαρές βλάβες στην μία μηχανή και στο πηδάλιο και ακυβέρνητη προσάραξε στην παραλία στο Καράκουμι –Βόσπορο.
Η Τ3 με τον Τσομάκη δεν πτοήθηκε και ετοιμαζόταν να πάρει θέση βολής όταν κτυπήθηκε από αεροπορία και από τα πυροβόλα του τούρκικου αντιτορπιλικού και κομματιάστηκε. Χάθηκαν όλοι εκτός από ένα υπαξιωματικό τον Μαγέτο ο οποίος βγήκε στη στεριά μετά από πέντε ώρες. Εμείς όταν είδαμε την βύθιση της Τ3 από το 251 Τ.Π δακρύσαμε γιατί πλήρωμα της η Τ3 είχε φίλους μας, Τον Τσομάκη.τον Λεωνίδα τον Βυτουλαδίτη και τους Κερυνειώτες Χρίστο Καρεφυλλίδη και Φοίβο Φιερό συμμαθητές μας κλπ.κλπ.
Μόλις είχε χαράξει στην γαλάζια θάλασσα της Ελληνικής Κερύνειας που ο ευέλικτος πρόεδρος της Κύπρου θέλει να αφήσει στον Ταλάτ ως πεσκέσι.
Είναι σε όλους γνωστό ότι οι τορπιλάκατες δρουν υπό την κάλυψη άλλων μεγάλων σκαφών του ναυτικού γιατί όταν ρίξουν τις τορπίλες τους εκτός από την ταχύτητα τους δεν έχουν οτιδήποτε άλλο όπλο για άμυνα εκτός από ένα αντιαεροπορικό. Μόνο αυτό είχαν οι Τ1 και Τ3. Αυτό και την μεγαλοψυχία των πληρωμάτων τους.
Αυτός ήταν ο Τσομάκης, Τα περιττά λόγια περισσεύουν.
Η ΘΥΣΙΑ του Τσομάκη και των ανδρών του είναι εφάμιλλη της θυσίας του Γρηγόρη Αυξεντίου.
Η Ναυτική Διοίκηση Κύπρου μετά από χρόνια και μετά από αρκετό παρασκήνιο και παρακάλια έδωσε το όνομα του σε ένα περιπολικό σκάφος της.
Το Ελληνόψυχο πλήρωμα της Τ3 που θυσιάστηκε ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΣΤΙΩΝ αποτελείτο από τους πιο κάτω:
Υποπλοίαρχος Τσομάκης Ελευθέριος
Αρχικελευστής Βυτουλαδίτης Λεωνίδας
Κελευστής Καρέτσος Κυριάκος
Ναύτης Κουτσουράδης Ελευθέριος
Ναύτης Καρεφυλλίδης Χριστος
Ναύτης Φιερός Φοίβος
Ναύτης Κεφαλονίτης
Κελευστής Μαγέτος ( διασωθείς από την Τ3)
Τζαβέλλας Κώστας
Έλληνας Κερυνειώτης
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2009
Σημείωση
Ο Τσομάκης και οι άλλοι ήρωες δεν χρειάζονται δικηγόρους αλλά όταν ορισμένοι καλλικάδες, κοινώς πεταλωτές, συνεπικουρούμενοι από μασώνους της ιστορίας οι οποίοι σκοπό έχουν να αλλοιώνουν τα πάντα με ψεύδη και να κατασπιλώνουν το κάθε τι το Ελληνικό και οι οποίοι φτύνουν το κάθε Ελληνικό, ισχυρίζονται ότι οι εξ Ελλάδος που υπηρετούσαν στην Ναυτική Βάση Κερύνειας σαμπόταραν τις δύο τορπιλακάτους για να μην κινηθούν εναντίον του τουρκικού στόλου, τότες αυτοί οι καλλικάδες πρέπει να μπαίνουν σε τάξη. Αυτό έγινε και με τον ήρωα Τσομάκη. Κάποιοι προσπάθησαν να αμαυρώσουν την μνήμη του.
Σας τους χαρίζω γιατί εγώ δεν χαραμίζω το δικό μου σάλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου