Η Παρθένος σήμερον, τον υπερούσιον τίκτει, και η γη το Σπήλαιον, τω απροσίτω προσάγει. Άγγελοι μετά Ποιμένων δοξολογούσι. Μάγοι δε μετά αστέρος οδοιπορούσι. Δι’ ημάς γάρ εγεννήθη, Παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός. 
Την Αγια Νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη ποιος δεν το ξέρει; Των μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα λάμπει τ' αστέρι. Κι οποιος το βρη μες στ' άλλα αστέρια ανάμεσα και δεν το χάση σε μίαν άλλη Βηθλεεμ ακολουθώντας το μπορεί να φτάση!». Γεώργιος Δροσίνης
Η Γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω, το φως το της γνώσεως, εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες, υπό αστέρος εδιδάσκοντο, σε προσκυνείν, τον Ήλιον της δικαιοσύνης, και σε γινώσκειν εξ ύψους ανατολήν. Κύριε δόξα σοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου