Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Η "'άλλη" νομολογία του Δικαστηρίου του Στρασβούργου


Παρατηρούμε οτι πολλές φορές οι κουλτουριαραίοι - ροζ η σιελ απόχρωσης αποθεώνουν το έργο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Πάντα; Ε, όχι πάντα.

Μόνο σε εκείνες τις περιπτώσεις που το κακό ελληνικό κράτος παραβιάζει ατομικά δικαιώματα που συνάδουν με την κουλτουρίαση. Αμα δε συμφέρει, είτε αποσιωπούνται οι αποφάσεις του Δικαστηρίου, είτε αυτό λοιδωρείται και χλευάζεται.

Σε αυτό το τοπίκιο θα δούμε μερικές αποφασούλες, που ναι μεν αφορούν το φασιστικό ελληνικό κράτος που συνθλίβει τα ατομικά δικαιώματα, αλλά επειδή βλέπετε δε βολεύουν την κυρίαρχη άποψη είναι κάπως ...διαφορετικές. Διότι θα πρέπει να ενημερωθούμε οτι υπάρχουν και άλλες υποθέσεις εκτός απο αυτές των Ιεχωβάδων ή αυτή της "στέγης του μακεδονικού πολιτισμού"

1. Απόφαση περί "βασιλικής περιουσίας" (Ο όρος υπάρχει αυτούσιος στο κείμενο της απόφασης)

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) δικαίωσε τον τέως βασιλέα της Ελλάδας Κωνσταντίνο και την οικογένειά του, που είχαν προσφύγει κατά της Ελλάδας για τη δήμευση της περιουσίας τους με το νόμο 2215/1994, χωρίς να τους δοθεί δηλαδή καμιά αποζημίωση. Το ΕΔΑΔ έκρινε ότι τα περιουσιακά στοιχεία στο Τατόι Αττικής, στο Πολυδένδρι Λάρισας και στο Μον Ρεπό Κέρκυρας ήταν ιδιόκτητα ακίνητα της τέως βασιλικής οικογένειας και δεν είχε παραχωρηθεί η χρήση τους σε αυτή λόγω της θέσης της στην Ελλάδα, όπως ισχυριζόταν το ελληνικό κράτος.

Το δικαστήριο διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ).

Θαυμάστε τώρα την ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ των κατά τα άλλα αμυντόρων των ατομικών δικαιωμάτων. Επειδή ήδη το θέμα είχε λάβει δημοσιότητα, δεν μπορούσαν να το κουκουλώσουν. Έτσι επέλεξαν να διακωμωδήσουν αν όχι να καθυβρίσουν το ΕυρΔΔΑ/και τη προσφεύγουσα τέως βασιλική οικογένεια, αποδεικνύοντας έσχατη περιφρόνηση στη δικαιοσύνη και στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο ...ευαισθητούλης στα ατομικά δικαιώματα ΣΥΝ, δια του εκπροσώπου του Ν. Βούτση δήλωσε στο "Εθνος" οτι "προκύπτει μείζον ηθικό θέμα από αυτή την απόφαση που θίγει και την πολιτισμική παράδοση της Ευρώπης". (!!!)

Ο δε Λαφαζάνης έγραψε στο Παρόν "Η απόφαση του ΕΔΑΔ με την οποία αναγνωρίζονται οι παράλογες απαιτήσεις του Κ. Γλύξμπουργκ σε βάρος της χώρας μας αποτελεί κόλαφο για την ίδια την Ευρώπη και τις αξίες που υποτίθεται πως εκφράζει".

Έτσι καλά μου συνασπιστήρια...οταν μας συμφέρει, το Δικαστήριο είναι θεματοφύλακας του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού, όποτε δεν μας συμφέρει είναι ..κόλαφος!

2. Η δικαίωση των Ιερών Μονών (είναι και επίκαιρο)

8 ορθόδοξα μοναστήρια προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Επρόκειτο για τις μονές της Ανω Ξενιάς, του Οσίου Λουκά, της Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, της Ασωμάτων Πετράκη, της Χρυσολεοντίσσης Αιγίνης και του Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων. Τα μοναστήρια κατηγορούσαν το ελληνικό κράτος ότι τους αφαιρεί την ακίνητη περιουσία. Το Δικαστήριο έκρινε οτι παραβιάστηκε το άρθρο 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και του άρθ. 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ (δικαίωμα για ειρηνική απόλαυση της περιουσίας). Το ζήτημα έκλεισε συμβιβαστικά με συμφωνία ελληνικού Δημοσίου και μοναστηριών.

Ακούσατε ή διαβάσατε τίποτα γι αυτό; E, όχι βέβαια, αφού ...δεν αφορά "μακεδόνες" ή "τσάμηδες"

3. Το ζήτημα του προσηλυτισμού

Πράγματι, η χώρα μας έχει μεν καταδικαστεί στο παρελθόν από το ΕυρΔΔΑ για τον τρόπο εφαρμογής των σχετικών διατάξεων. Η επίκληση των αποφάσεων του ΕΥΡΔΔΑ απο τους δημοκράταρους και τους προοδευτίκουλες είναι εντελώς επιλεκτική. Για παράδειγμα, επικαλούνται διαρκώς την απόφαση Μανουσάκη, η την Κοκκινάκη αλλά κάνουν γαργάρα την απόφαση στην υπόθεση Λαρίσσης, όπου το ΕυρΔΔΑ δέχτηκε οτι υπήρξε προσηλυτισμός τουλάχιστον σε μια περίπτωση. Επρόκειτο για αξιωματικούς-οπαδούς προτεσταντικής σέκτας που είχαν καταδικαστεί απο τα ελληνικά δικαστήρια.

Η ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ του παραπάνω δικαστηρίου και των εσωτερικών δικαιοδοτικών οργάνων δεν έχει κρίνει ότι οι διατάξεις αντίκεινται στο Σύνταγμα και στην ΕΣΔΑ. Το πρόβλημα εστιάζετο στον τρόπο εφαρμογής των ως άνω διατάξεων και οχι στο νομοθέτημα αυτό καθεαυτό. Αντιθέτως έχει γίνει δεκτό οτι τόσο το νομικό πλαίσιο περί προσηλυτισμού όσο και αυτό της αδειοδότησης χώρων λατρείας είναι συμβατό και με το Σύνταγμα και με την ΕΣΔΑ, στο βαθμό που αποτελούν αναγκαίο μέτρο σε μια δημοκρατική κοινωνία για την προάσπιση της δημόσιας τάξης.

Ακούσατε ποτέ για τη συγκεκριμένη απόφαση; Μπα, άστο, δε συμφέρει...

4. Υποθέσεις ελληνοκυπρίων

Η υπόθεση Λοιζίδου έχει συζητηθεί επανειλημένως - τη γνωρίζουμε όλοι. Ωστόσο, εδώ θα σημειώσω οτι παρόμοιες υποθέσεις με την Λοϊζίδου, που καταχωρήθηκαν ταυτόχρονα, παραμένουν ακόμη εκκρεμείς για 18 έτη, με προσφεύγοντες να είναι υπερήλικοι ή να έχουν αποβιώσει. Θα ήθελα να πληροφορηθώ τι έχουν κάνει γι αυτό τα απο-κόμματα των ατομικών δικαιωμάτων (είναι κάτι που σε άλλη περίπτωση θα κλαψομούνιζαν, αφού θα το θεωρούσαν ως παραβίαση του δικαιώματος δίκαιης δίκης σε εύλογο χρόνο).

Έκτορας

Δεν υπάρχουν σχόλια: